„Magda Omilianowicz” – książki

Nikt nie był w stanie go przekupić, bo pieniądze robił sobie sam. Król fałszerzy, więzienna arystokracja. Najlepszy z najlepszych. Potrafi podrobić wszystko. Nawet amerykański Secret Service podziwiał jego dolary. Inteligentny, oczytany i dowcipny, zdolny malarz, zarażający pogodą ducha. Po raz pierwszy zdecydował się opowiedzieć całą swoją historię i …podobno jej nie sfałszował. Setki godzin nagrań, rozmowy w więzieniu i na wolności. Zaufanie. To jego historia, jego prawda, jego ballada. Zdzisław Nęcka, genialny polski fałszerz, nazywany „Królem Fałszerzy” i "Matejką z Monte". Wielokrotny recydywista, który przesiedział w więzieniach w całej Polsce ponad czterdzieści lat. Podrabiał banknoty, przeróżne dokumenty, biżuterię. Podobno jest w stanie podrobić wszystko, a fałszywki, które wyszły spod jego ręki były nie do odróżnienia dla fachowców. Podczas długich wyroków malował freski w więziennych kaplicach. Robił kopie obrazu Moneta "Plaża w Pourville" dla stacji telewizyjnej i dwukrotnie namalował kopie „Bitwę pod Grunwaldem”. Na wolności przyjaźnił się z artystami i gangsterami, żyjąc na styku półświatka i bohemy. Człowiek o wielkim talencie, który kiepsko wykorzystał. W fascynującej reporterskiej biografii Magda Omilianowicz prześwietla życie Zdzisława N. na wylot, tropiąc fałszerskie sztuczki, przekręty, oszustwa, związki, wychowywanie córki między jedną odsiadką a drugą. Próbuje znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego tak pokierował swoim losem, że ponad połowę życia spędził za kratami. Kim jest? Współczesnym alchemikiem czy pospolitym przestępcą? MAGDA OMILIANOWICZ– dziennikarka, autorka setek artykułów i piętnastu książek reporterskich i podróżniczych. W tym bestsellerowej książki „Bestia. Studium zła”, „Fajbus 997 przypadków z życia”, „Mistrzynie kamuflażu Jak piją Polki”. Jej artykuły ukazywały się m.in.: w prasie polskiej, nowojorskim „Kurierze Plus” i holenderskim „Reve”. Wydała w Polsce książkę francuskiego pisarza, podróżnika i awanturnika Cizii Zyke - „Tuan” i zrealizowała kilka telewizyjnych reportaży. W 2017 roku została uhonorowana Nagrodą Prezydenta Miasta Koszalina w dziedzinie kultury.

Piją z radości. Piją z rozpaczy. Piją, bo lubią lub same do końca nie wiedzą dlaczego. Przecież wszyscy wokół piją tak samo. Magda Omilianowicz rozmawia z kobietami, których życiem zawładnął alkohol, oraz z osobami z ich otoczenia: terapeutami i dorosłymi już dziećmi (DDA). Z tych wstrząsających wywiadów i opowieści wyłania się prawdziwy obraz Polki w szponach nałogu. Reporterka szuka odpowiedzi na to, dlaczego kobiety coraz częściej sięgają po alkohol oraz jak są postrzegane przez innych i przez same siebie. Przedstawia historie osób, których życie jest podszyte fałszywym poczuciem bezpieczeństwa, lękiem i wstydem. Jednocześnie skłania do przemyśleń: kiedy picie staje się chorobą? Gdzie leży granica między świadomym i kontrolowanym spożywaniem alkoholu a uzależnieniem? Czy to może dotyczyć także mnie lub moich bliskich? „Tu nie ma wyjątków. Piją prawniczki, policjantki, lekarki i celebrytki. Pije się od nizin po wyżyny. Od kobiet, które odkurzają cudze mieszkania, po doktorantki. Od salowych po serialowe aktorki. Zwyczajność i pospolitość nałogu przeraża. Nie liczą się habilitacje ani platynowe karty. Tu panuje pełna demokracja, jak w każdej chorobie – bo alkoholizm jest przewleką chorobą, z czego jeszcze nie wszyscy zdają sobie sprawę. Chorobą, którą można leczyć. O ile chce się o siebie zawalczyć i podjąć leczenie” – Magda Omilianowicz.

Twórca kultowego programu „Magazyn kryminalny 997”, który przez lata elektryzował całą Polskę. Człowiek orkiestra, dziecko szczęścia, miłośnik dobrej zabawy, dziennikarz, wymagający szef, zdyscyplinowany, choć rozrywkowy. Szczerze opowiada o sobie, o plusach i minusach sławy, kulisach pracy dziennikarza i swej przewrotnej naturze. Nie oszczędza też TVP, do której niedawno wrócił, lecz na bardzo krótko. Ma na koncie sporo: • mnóstwo programów, w których badał zagadkowe zbrodnie sprzed lat, uczył, jak strzec się przed przestępcami, edukował – razem ze znanymi aktorami – jak nie wpaść w sidła naciągaczy, • kilkaset filmów dokumentalnych, • doświadczenia zdobywane podczas podróży – objechał niemal cały świat, • tysiące fotografii, szczególnie cykle portretów, • oraz życzliwość całego grona wiernych przyjaciół, choć trzeba przyznać, że nie mają z nim lekko, jako że co i rusz zastawia na nich pułapkę. Michał Fajbusiewicz to nie tylko legenda telewizji. Ten facet stał się bohaterem masowej wyobraźni i nauczył nas, czym jest prawdziwa zbrodnia. Wojciech Chmielarz, pisarz Człowiek, który zmienił spojrzenie na zbrodnię. Katarzyna Puzyńska, pisarka Profesjonalista pełną gębą... Tak naprawdę to ludzie niewiele o nim wiedzą. Jan Tomaszewski, były bramkarz polskiej reprezentacji Fajbusa kocham od lat za jego wielką i często niedocenioną twórczość. Jest bardziej aktorem niż redaktorem, ale aktorem z najwyższej półki. Powinien na stałe mieć przed sobą kamerę. Emilia Krakowska, aktorka Fragment książki: „W więzieniu traktowali każdy wyjazd jak rozrywkę, bo jak przestępca siedział w Goleniowie, a musieli go wozić parę razy do Łodzi, bo tam odbywała się sprawa, to miał frajdę i odskocznię. Darmową wycieczkę. Na sali sądowej opowiadał, że nie mordował lewą ręką, jak pokazał pan Fajbusiewicz, tylko prawą i że to jest zniesławienie. W takim stylu to zwykle szło. Kilka lat po zdjęciu programu z anteny Dwójki, w Sądzie Okręgowym w Warszawie, w 2010 roku, jedyny raz przegrałem sprawę. Konkubina zamordowanego olimpijczyka żądała zadośćuczynienia za pokazanie jej w „997” w gronie podejrzewanych, bo rzekomo zepsułem jej reputację”.

Magda Omilianowicz jest dziennikarką, autorką reportaży i felietonów o tematyce społecznej i podróżniczej. Jej publikacje ukazały się w wielu polskich tygodnikach i miesięcznikach, a także w holenderskim „Reve” i nowojorskim „Kurierze Plus”. Jest także autorką czterech książek i kilku telewizyjnych reportaży. Kalejdoskop – jej czwarta książka – to zbiór wybranych reportaży prasowych. To opowieści o jej spotkaniach z ludźmi, którzy znaleźli nietuzinkowy sposób na życie, bądź życie zgotowało im niezwykły los. To prawdziwy kalejdoskop postaci. Od szewca po księżną, od szalonego podróżnika Cizii Zyke po kobietę, która ma kontakt z zaświatami. • Jest w niej Adam, wywodzący się ze śląskich slumsów, a dziś – podróżnik, absolwent czterech uczelni, znający sześć języków i dzierżący prestiżowy tytuł „Jego Ekscelencji Fotografii”, nadawany przez Instytut Fotografii w Nowym Jorku. • Jest Księżna Radziwiłł, mieszkająca w skromny M-3, w bloku, w Połczynie Zdroju. Córka księcia Konstantego Radziwiłła, której z przeszłości udało się ocalić jedynie filiżankę po babce, portret ciotki i wspomnienie wielu kulinarnych przepisów. • Jest Jola Kamieniecka – kobieta za którą chodzi rewolucja. Jola, dziś przewodniczka po kairskich zabytkach przeżyła rewolucję w Iranie, zamieszki po śmierci Tito w Jugosławii, i rewolucję po śmierci Sadata w Egipcie. • Jest dzielna Joanna Łysiał, której lekarze powiedzieli, że jej syn nigdy nie będzie chodził, a ona doprowadziła go do takiej kondycji, że został pilotem. Warto sięgnąć po Kalejdoskop, bo każda opowieść Magdy Omilianowicz to inny życiorys. Każdy barwny i nietuzinkowy. Większość jej bohaterów żyje tuż obok nas. I bez względu na to czy jest to stary człowiek z Darłowa – Nikodem sprzątający społecznie ulice, żeby wokół był ładniejszy świat, czy jest to Czesław Lang, kolarz mieszkający w pałacu – łączy ich jedno – każdy z nich ma pasję. Bo jak powiedział jeden z nich: – Mając pasję ciekawiej przeżywa się życie.

"Kalejdoskop 2" – jej szósta książka - to druga część zbioru wybranych reportaży prasowych, które ukazały się w ostatnich 20 latach. Znajdziecie na łamach opowieść o królowej tatuażu, popa dentystę, małego geniusza, kobietę, pracującą jako duch, lekarza o nazwisku Frankenstein i wiele innych barwnych postaci.

Czterech podróżników – cztery rozmowy o świecie, o filozofii podróżowania, o przygodach, chorobach, niebezpieczeństwach i kulturowych zaskoczeniach. Dlaczego Adama Karkosza szkolił izraelski Mosad? Czy Matylda Pniewska poznała kanibala? Co łączy Romana Warszewskiego z peruwiańskimi szamanami? Dlaczego Maks Skrzeczkowski przez osiem dni jeździł pociągami z miasta do miasta? Tych podróżników wiele różni, ale jedno łączy. Nie jeżdżą bez celu. W rozmowach z nimi chciałam dociec, dlaczego zostawiają swoje domy, bliskich, poczucie bezpieczeństwa i ruszają na kolejną wyprawę w świat, który nie jest dzisiaj bezpieczny. Co ich gna, co ich zmusza, co ich pcha, że wciąż muszą zaglądać „pod podszewkę świata”?