„Manuele Fior” – książki

Na świecie pozostały już tylko niewielkie oazy życia, jedną z nich jest Celestia. Wyspa, którą rytmicznie zalewają wody przypływu. Jej mieszkańcy noszą maski lub kryją się w zaułkach, a aby przejść przez niektóre drzwi, muszą znać szyfr. Pierrot bez problemu przenika tajemne przejścia, jednak to, czego poszukuje, ciągle się mu wymyka. Tymczasem Dora próbuje uciec grupie poszukujących ją telepatów, ale nie potrafi powstrzymać nachodzących ją wizji. Ich spotkanie jest pełne nieporozumień, bieg zdarzeń sprawia jednak, że wspólnie spróbują sprawdzić, co znajduje się za granicami wyspy. Manuele Fior, autor Pięciu tysięcy kilometrów na sekundę, tym razem stworzył niezwykły i dystopijny komiks. Celestia to oniryczna wędrówka po zakamarkach pamięci i świadomości, a jednocześnie portret świata ocalałego z katastrofy.

„Pięć tysięcy kilometrów na sekundę” to opowieść o miłości Piera i Lucii, których poznajemy w różnych momentach ich życia. To także portret pewnego pokolenia: ludzi trzydziestoletnich, którzy jednak wciąż nie mają poczucia stabilności i żyją z dnia na dzień bez większych planów i marzeń. Kusi ich tysiące modeli życia, ale żadnego nie potrafią wybrać dla siebie. Na poszukiwania udają się do obcych krajów, wchodzą co chwila na nowe ścieżki i wciąż błądzą. Ich miłość, oszukiwana przez złudzenie coraz szybszych i efektywniejszych sposobów komunikacji, zmienia się i ujawnia swoje okrutne oblicze. Fior wręcz dekonstruuje potoczne znaczenie określenie „komunikować się” służącego do nazwania także rozmowy telefonicznej. Jego bohaterowie nie komunikują bowiem sobie tego, co naprawdę istotne, tego, co prawdziwe. Żyją w czasach, w których oddalenie od siebie o pięć tysięcy kilometrów nie uniemożliwia nawiązania bezpośredniego kontaktu, ale rozmawiać ze sobą nie umieją – pisał o dziele Manuela Fiora, jednego z najciekawszych współczesnych twórców komiksów, Jerzy Szyłak w „Leksykonie powieści graficznych”. Autor „Pięć tysięcy kilometrów na sekundę” z niezwykłą wprawą prowadzi czytelnika przez zmieniający się świat, upływający czas i emocje bohaterów. Ta pełna subtelności i niedopowiedzeń historia relacji między dwójką ludzi opowiedziana jest za pomocą zachwycających akwarel. Komiks przyniósł Fiorowi niezwykle prestiżową nagrodę dla najlepszego albumu na festiwalu w Angouleme w 2011 roku.