Wstęp i opracowanie naukowe ? Waldemar Rezmer Leon Mitkiewicz-Żółłtek ? pułkownik dyplomowany, wybitny oficer liniowy i sztabowy, ?rasowy? kawalerzysta, człowiek gruntownie wykształcony, o szerokich horyzontach i wielkich zaletach intelektualnych, miał świetną pamięć do ludzi i sytuacji, wielki talent do obiektywnego i ? najczęściej ? życzliwego opisywania osób, z którymi zetknął się służbowo bądź prywatnie. Wielu z nich odegrało znaczącą rolę w dziejach naszego kraju i wojska. W czasie służby w I Korpusie Polskim w Rosji, a następnie w Wojsku Polskim II RP prowadził dziennik, który miał postać rękopiśmiennych brulionów. W latach sześćdziesiątych, opierając się na swoich zapiskach, przystąpił do pisania wspomnień. Najpoważniejszym przedsięwzięciem miało być trzytomowe dzieło pod tytułem W Wojsku Polskim, w którym zamierzał przedstawić swój udział w walce o niepodległość i granice II RP, a po zakończeniu zmagań militarnych jesienią 1920 r. ? służbę na różnych stanowiskach w Wojsku Polskim aż do 1938 r., czyli do wyjazdu do Kowna w charakterze polskiego attaché wojskowego na Litwie. Ten ostatni bowiem okres opisał we Wspomnieniach kowieńskich, które stanowią notabene zwieńczenie jego autobiograficznych wysiłków.
Wstęp i opracowanie naukowe ? Waldemar Rezmer Autorem rozprawy, którą przekazujemy do rąk Czytelników, jest płk dypl. Leon Mitkiewicz-Żółłtek, wybitny oficer liniowy i sztabowy, człowiek gruntownie wykształcony, o szerokich horyzontach i wielkich zaletach intelektualnych. Przed II wojną światową został pierwszym i zarazem ostatnim polskim attaché wojskowym na Litwie, a w czasie tego konfliktu zbrojnego znalazł się w gronie najbliższych współpracowników gen. Władysława Sikorskiego, premiera i naczelnego wodza. Do kraju nie wrócił ? pozostał w USA, gdzie nadawał ostateczny kształt swoim dziennikom i wspomnieniom oraz pisał naukowe artykuły i rozprawy, w których dokonywał analiz polityczno-wojskowych, starając się ocenić kierunki rozwoju sytuacji międzynarodowej i geopolitycznej oraz naświetlić problemy XX-wiecznej historii wojskowej Polski. Istotne miejsce w jego aktywności naukowej i memuarystycznej ? co zrozumiałe ? odgrywała Litwa i stosunki polsko-litewskie. Jednym z efektów tych studiów była rozprawa zatytułowana ?Litwa i Polska. Stosunki wzajemne do roku 1939?. Jej tekst został ukończony w 1968 r. Książka miała być wydana w Londynie przez oficynę Veritas w 1969 r. Tak się jednak nie stało. Po upływie 50 lat od jej ukończenia możemy wreszcie zaprezentować ją Czytelnikom. Do dzieła Leona Mitkiewicza o stosunkach polsko-litewskich należy sięgnąć, aby zrozumieć, dlaczego Polacy i Litwini ? sprzymierzone przez kilka wieków narody, które stworzyły potężne państwo i partnersko w nim egzystowały, weszły na początku XX w. w ostry, momentami nawet krwawy konflikt. Autor rozważa, co się stało, że ludzie przelewający wspólnie krew jeszcze w powstaniu kościuszkowskim, listopadowym i styczniowym już na przełomie XIX i XX w. zaczęli się od siebie oddalać, a po upływie kolejnych kilkunastu lat stanęli przeciwko sobie. Dlaczego tak się stało? Dlaczego nie potrafili wypracować nawet zwykłych dobrosąsiedzkich stosunków? Konflikt najpierw dwóch społeczeństw, a od 1918 r. dwóch państw był tak zażarty, że budził osłupienie w ówczesnej Europie. Czy można było tego uniknąć? Czy istniała szansa na współistnienie obu narodów i państw? Na te pytania Mitkiewicz stara się odpowiedzieć w swojej rozprawie. Rozpatruje pogmatwane stosunki polsko-litewskie nie po to, by rozdrapywać rany i reaktywować żale, lecz po to, by służyć sprawie polsko-litewskiego zrozumienia i porozumienia. Do tego celu dzieło Mitkiewicza jest niezmiernie użyteczne, gdyż autor przedstawia stosunki polsko-litewskie z bezstronnością, wskazując na ambicje, dążenia, racje i prawa obu stron ? Polaków i Litwinów.
Oddany do rąk czytelnika pierwszy tom wspomnień Leona Mitkiewicza dotyczy lat 1917?1921, czyli okresu odradzania się Wojska Polskiego i tworzenia Rzeczypospolitej. Jest to książka specyficzna. Autor skupia swoją uwagę na czasie, kiedy Polska wybijała się na niepodległość, bawi humorem, zaciekawia barwnością opisów przyrody i spotykanych ludzi. Pokazuje świat, który już nie istnieje. Świat polskich Kresów Wschodnich z jego wielkimi problemami ? polsko-ukraińskimi bojami o Galicję Wschodnią oraz bolszewicką zawieruchą. Trafnie naświetla warunki, w jakich Polacy tworzyli swoje siły zbrojne, pokazuje stosunek rodaków do odradzającego się wojska, przedstawia sylwetki swoich przełożonych oraz kolegów i żołnierzy, głównych aktorów opisywanych wydarzeń.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro