„Peter Swanson” – książki

Czasem warto zabić to psychologiczny thriller, który czasami nagle skręca ku czarnej komedii. Ta książka pełna jest paradoksów, a ja uwielbiam paradoksy. Główna bohaterka jest twarda jak stal, a zarazem krucha jak szkło. To ofiara? Psychopatka? Mścicielka?

Gdy George po raz pierwszy spotkał Lianę Decker, miała osiemnaście lat i była studentką pierwszego roku college’u w Sweetgum na Florydzie. Przez cały semestr byli nierozłączni. Kiedy więc otrzymał wiadomość, że w święta Bożego Narodzenia Liana popełniła samobójstwo, był zdruzgotany. Gdy jednak odwiedził jej zrozpaczonych rodziców, zorientował się, że stojące na kominku zdjęcie ich córki nie przedstawia Liany, którą znał. Kim więc była dziewczyna, którą tak bardzo pokochał i która tak nagle zniknęła? Niespodziewanie, po dwudziestu latach, w pewien zwyczajny piątkowy wieczór George w pięknej kobiecie, która zjawia się w barze, rozpoznaje swoją dawną miłość, która zniknęła kiedyś bez śladu…

Piekielnie inteligentna opowieść o obsesji, zdradzie i morderstwie dokonanym z zimną krwią. Harry Ackerson od dawna podziwiał swoją nieziemsko piękną i seksowną macochę Alice, która, choć ostatnio nieco powściągliwa, zawsze była dla niego miła i okazywała mu troskę. Tuż przed zakończeniem studiów Harry dowiaduje się, że jego ojciec nie żyje – policja wierzy, że popełnił samobójstwo. Zrozpaczony Harry wraca do domu ojca w Maine i razem z Alice starają się otrząsnąć z rozpaczy i odkryć, co tak naprawdę się stało. Harry próbuje też uporządkować sprawy spadkowe, w tym antykwariat, dorobek życia Ackersona seniora. Pewnego dnia pojawia się tu piękna i tajemnicza dziewczyna, Grace McGowan. Choć Grace twierdzi, że niedawno przeniosła się w te okolice, Harry podejrzewa, że wie ona o jego rodzinie znacznie więcej niż się do tego przyznaje. Ale Grace nie jest jedyną atrakcyjną kobietą, która okazuje mu zainteresowanie – również zmysłowa Alice zbliża się do niego. Kobiety mają coraz większy wpływ na oczarowanego Harry’ego. A on ma wrażenie, że im lepiej je poznaje, tym bardziej obawia się, że obie skrywają mordercze sekrety i żadna z nich nie mówi prawdy. A to dopiero początek dramatycznych wydarzeń – policja informuje Harry’ego, że jego ojca ktoś zepchnął ze skały… „Klimatyczny, stylowy thriller, którego czytanie jest prawdziwą przyjemnością” – „Sunday Mirror”. „Wybuchowa mieszanka uwodzenia, obsesji i mrocznych sekretów” – – „New York Journal of Books”. Peter Swanson jest autorem powieści Dziewczyna z zegarem zamiast serca, finalistki Los Angeles Times Book Prize; Czasem warto zabić (Marginesy 2016), zwyciężczyni New England Society Book Award, i finalistki CWA Ian Fleming Steel Dagger, i Każdy jej strach (Marginesy 2017). Jego książki przetłumaczono na trzydzieści języków, a opowiadania, wiersze i artykuły ukazały się w „Asimov’s Science Fiction”, „The Atlantic”, „Measure”, „The Guardian”, „The Strand Magazine” i „Yankee”. Skończył Trinity College, Uniwersytet Massachusetts w Amherst, Emerson College. Mieszka z żoną w Somerville w Massachusetts.

Kate przeprowadza się na pół roku do Bostonu –zamieniła się na mieszkania ze swoim kuzynem Corbinem. On służbowo przenosi się do Anglii, ona w Stanach ma ukończyć kurs grafiki komputerowej, a przede wszystkim dojść do siebie. Od dzieciństwa walczy z lękami, niedawno zaś przeżyła traumę – były narzeczony próbował ją zabić, a potem uwięził ją w szafie i sam się zastrzelił. Kate uwolniono dopiero po kilku dniach. Wreszcie odważyła się wrócić do życia, a zmiana otoczenia powinna temu sprzyjać. W Bostonie już po kilku godzinach dowiaduje się, że zamordowano sąsiadkę zza ściany, piękną Audrey Marshall, z którą jej kuzyn miał romans, choć on sam temu zaprzecza. Kate walczy z sennością, swoimi fobiami i usiłuje przyzwyczaić się do ekscentrycznych mieszkańców, białego kota, który chyba przenika przez ściany i wszędzie czuje się u siebie. Z zamordowaną dziewczyną najwyraźniej łączy ją więcej, niż się wydawało. Kuzyn wzbudza coraz więcej podejrzeń, a do tego policja nie może się z nim skontaktować. W jego mieszkaniu natomiast dzieją się dziwne rzeczy, Kate zaś nie ma pewności, czy nie są wytworem jej skołowanego umysłu. Stara się nie panikować, nawet gdy odkrywa, że ktoś pozmieniał narysowane przez nią portrety. Nie wie, komu wierzyć, nie wie, komu może zaufać...