Erotyzm

Francuski pisarz i filozof, metafizyk zła Georges Bataille (1897–1962) w tym zbiorze portretującym ośmioro pisarzy i poetów, w większości francuskich (E. Brontë, Baudelaire, Michelet, Blake, Sade, Proust, Kafka, Genet), rozważa ich dzieło właśnie od strony związków literatury ze złem. Literatura zajmuje się złem, ale i sama, daleka od neutralnej sztuki dla sztuki, nie jest niewinna, ponieważ stanowi odnalezione dzieciństwo. A czyż dzieciństwo może być nosicielem prawdy? Diagnoza Bataille'a jest złożona, trudna, by nie rzec: niejasna, lecz fascynująca jak samo zło. Literatura opisuje zło, ociera się o zło, upaja się złem, stanowi rodzaj zatracenia. Cała rzecz w tym, że Zło zawiera się w wolności. Wolność jako rozkiełznanie, wybuch poezji nie pozwala...

Georges Bataille (1897?1962), francuski pisarz i filozof, uchodził za ?metafizyka zła?, który fascynował się śmiercią, cierpieniem i ofiarami z ludzi, ale przez większość życia był bibliotekarzem. Również ?Historia erotyzmu? (należąca do ineditów z lat 1950?1951) nie jest dziełem skandalizującym, lecz esejem o ?ekonomii? w specyficznym, szerokim sensie tego pojęcia nadanym mu przez Bataille?a. Na historię erotyzmu składają się próby ?transgresji?, przekraczania ustanawianych zakazów. Książka Bataille?a jest w zasadzie właśnie esejem historycznym, choć także ?fenomenologią erotyczną?. Wydaliny, czystość, nagość, przedmiot pożądania, małżeństwo znajdują tu pełne pasji i świeżości analizy. Trzeba bowiem mimo wszystko pamiętać, że bibliotekarz...

Michael Coogan, znany w świecie amerykański biblista, w najnowszej (2010), sensacyjnej książce rozważa kwestie seksu w Biblii, zwłaszcza w Starym Testamencie. Schematyczna, by nie rzec bezmyślna lektura tekstów biblijnych często nie pozwala dostrzec w nich pewnych osobliwych, a nawet szokujących rzeczy. Do tej deformacji przyczyniają się też "oszustwa" uładzonego przekładu. Coogan na nowo odczytuje Biblię zarówno co do jej społeczno-kulturowego sensu, jak i czysto filologicznie. Sięgając do niezrozumiałych czasem w literalnym znaczeniu wersetów, warto zajrzeć najpierw do książki Coogana, by dowiedzieć się, że "poznać" oznaczało po hebrajsku także "uprawiać seks", "stopy" to synonim genitaliów, Sodoma wcale nie zgrzeszyła sodomią, lecz złą "polityką spo...

Seria: Biblioteka Dawnej Literatury Popularnej i Okolicznościowej, tom XXXVII Edycja zawiera siedem utworów okolicznościowych Jana Kochanowskiego, które poeta napisał w okresie dworskim i czarnoleskim. Stanowią one świadectwo relacji przyjacielskich bądź klientalnych, dotyczą spraw zarówno publicznych, jak i prywatnych, służąc publicystyce politycznej, propagandzie rodowej, uświetnieniu uroczystości weselnej bądź też upamiętnieniu zmarłych. Wiersze objęte edycją to przykład pionierskiej adaptacji reguł łacińskiej poezji sylwicznej w twórczości polskojęzycznej. Ta strategia imitacyjna szybko znalazła licznych kontynuatorów. Najwybitniejsze dzieła, składające się na dzisiejszy kanon staropolskiego piśmiennictwa, z natury wyrastają ponad literacką przec...

Oceniając rozprawę, należy podkreślić rzetelne podejście Autorki, bogactwo zebranego materiału, umiejętność ukazania kontekstu historyczno-teoretycznego opisywanych poglądów, ich ciekawą analizę, a wreszcie niestronienie od porównywania ich z poglądami Sokratesa Platońskiego. Ważne jest tu także to, że Autorce udaje się ukazać pewne aspekty poglądów Ksenofontowego Sokratesa, które mogły niepokoić jego współobywateli i stać się przyczyną wysunięcia oskarżenia. Udaje się zatem obronić testimonium Ksenofonta przed zarzutami krytyków o idealizowanie wizerunku Sokratesa i brak wiarygodności. Osiągnięty został tym samym główny cel pracy: rehabilitacja pism sokratycznych Ksenofonta, postawienie ich na równi z dialogami Platona. [Z recenzji dr. hab. Prze...

Wyznanie maski jest opowieścią o dojrzewaniu Kōchana, chłopca żyjącego w Japonii w czasach wojny W swoim wyznaniu, czy właściwie „spowiedzi”, opisuje zmagania ze swoją cielesnością – fizycznie zawsze ustępował rówieśnikom – oraz orientacją seksualną. Czując się inny od pozostałych szuka swojego miejsca na świecie, akceptacji i sposobu na życie w niesprzyjających warunkach. Przejmująca opowieść o zmaganiach z samym sobą i poszukiwaniu źródeł swojej tożsamości przeplatana jest porywającymi porywającymi opisami przyrody. Wydana w 1949 powieść przyniosła młodemu Yukio Mishimie sławę na całym świecie. Czytelnicy doszukują się w opowieści Kōchana wątków autobiograficznych, z kolei badacze uznają tę powieść za jedną z najważniejszych w...

Jeden z najpiękniejszych opisów rozstania w literaturze. Jak to się dzieje, że miłość wygasa w nas tak cicho z dnia na dzień? Wcale nie zaczęło się od zdrady. Christopher był przystojny, pochodził z bogatej rodziny, robił karierę jako pisarz. Ona była atrakcyjna, choć z „innego świata”. Zaczęło się od drobnych różnic, rozwiewających się z wolna złudzeń, coraz częstszych kłamstw, wielkiego rozczarowania, nieubłaganie narastającej wzajemnej obcości. Mur między nimi rósł każdego dnia, aż w końcu zdecydowali się na separację. Na razie nie powiedzieli o tym nikomu. To musiało dojrzeć. Poczekać. Kiedy więc teściowa zadzwoniła do niej – nigdy się nie lubiły, mało powiedziane – bez wahania zgodziła się pojechać do Grecji. Tam w rybackiej...

Oto ostatnie dzieło ikony kultury, człowieka, który zyskał ogromną popularność dzięki zdolności do komunikowania się ze wszystkimi językiem zrozumiałym, a jednocześnie nigdy zanadto uproszczonym. Badacz ten objaśnił ponowoczesność za pomocą wiele mówiącego obrazu „płynnego społeczeństwa”, które porzuciło wspólnotę na rzecz indywidualizmu, i przekonuje, że jedyną rzeczą stałą jest zmiana, a jedyną pewną – niepewność. Nad tymi stronicami pracował Zygmunt Bauman w ostatnich chwilach przed śmiercią. W dialogu z Thomasem Leoncinim Bauman po raz pierwszy podejmuje rozważania na temat pokolenia urodzonego w latach 80., które w płynnym, ciągle zmieniającym się społeczeństwie czuje się jak w domu. I, jak zwykle na drodze wymiany zdań, Bauman po...

Książka stanowi zbiór tekstów wybitnych polskich uczonych oraz praktyków gospodarczych, które łączy poszukiwanie rozwiązań systemowych mających usprawnić działanie państwa polskiego. Bowiem to, że polska państwowość w wielu dziedzinach szwankuje, nie ulega wątpliwości. Autorzy poszukują sposobów na dobre państwo; z różnych punktów widzenia: socjologicznego i prakseologicznego, zarządzania dużymi systemami, etosu i sprawności działania służby publicznej oraz przedsiębiorczości. Książka wpisuje się w toczącą się w Polsce dyskusję o koniecznych zmianach między ekonomicznymi liberałami a zwolennikami większego udziału państwa w gospodarce.

Projektantki, fotografki, ilustratorki, architektki, graficzki, scenografki, ikony i rewolucjonistki polskiego designu. Kobiety twórcze, niezależne, nowoczesne, które kształtowały polski styl życia i nowy wizerunek kobiety. Aby przebić się w zdominowanych przez mężczyzn latach dwudziestolecia międzywojennego i w niesprzyjającym sztuce PRL-u musiały być charyzmatyczne i wyjątkowo zdolne. Książka autorstwa Julii Pańków i Lidii Pańków to nie tylko zbiór dziesięciu portretów bohaterek, ale także wnikliwy wgląd w ich twórczość i mikroświaty, w których działały. Kim była Janina Ipohorska współzałożycielka i redaktorka kultowego „Przekroju” i dlaczego kryła się pod męskim pseudonimem? Jak Jadwidze Grabowskiej, zwanej „nadwiślańską Coco Channel”...

Uważa się, że nie wolno oceniać ludzi po wyglądzie, ale jak inaczej ocenić nieznajomego, który ukrywa przed nami swe prawdziwe oblicze, próbując nas zwieść grą pozorów? Zdaniem uczonego fizjonomisty Lavatera jedynie poprzez wnikliwą analizę poszczególnych części twarzy człowieka można dość szczegółowo opisać właściwości jego charakteru i umysłu – a tym samym zawczasu uniknąć bolesnego zawodu. Bo czyż nie jest cenną wiedzą to, że wypukłe czoło oznacza zaawansowaną głupotę, że grube wargi świadczą o lenistwie, że małe oczy zapowiadają dowcip, a orli nos zwiastuje wielkie namiętności? Książka za pomocą licznych ilustracji i przykładów uczy trudnej sztuki odkrywania sekretów charakteru mężczyzny wyłącznie na podstawie kształtu nosa,...

Legendarny reżyser teatralny i filmowy oraz twórca psychomagii, Alejandro Jodorowsky, przedstawia przewodnik pełen psychomagicznych aktów, które skutecznie pomagają uporać się z różnorodnymi problemami natury psychologicznej, seksualnej, emocjonalnej czy fizycznej. System terapeutyczny Jodorowsky’ego zakłada, że niemożliwym jest dotarcie do nieświadomego umysłu za sprawą racjonalnych rozwiązań, dlatego należy posługiwać się językiem snów, poezji i aktów symbolicznych, które oddziałują na głębszym poziomie. Dzięki temu można pozbyć się stłumionej traumy z dzieciństwa, obudzić głęboko skrywane emocje czy pokonać głęboko zakorzenione lęki. Każdy akt psychomagiczny działa na podobnej zasadzie, czyli przekształceniu negatywnego ładunku emocjonaln...

Na rok przed Historią oka napisałem książkę zatytułowaną W.-C.: drobna książeczka, całkiem szalona literatura. W.-C. była żałobna, tak jak Historia oka jest młodzieńcza. Rękopis W.-C. spłonął, żadna to strata przy mojej obecnej rozpaczy: był to krzyk przerażenia. Jeden z rysunków w W.-C. przedstawiał oko: oko szafotu. Samotne, solarne, nabite rzęsami, otwierało się ono w lunecie gilotyny. Rysunek był podpisany „wieczny powrót”, a ta przerażająca maszyna była bramą wiodącą ku niemu. Biegnąc znad horyzontu, ścieżka wieczności prowadziła przez ów szafot. Pewien wers-parodia zasłyszany w skeczu w Concert Mayol podsunął mi pomysł na komentarz: – Boże, jak smutna jest krew ciała na dnie wiórów. Georges Bataille *** Oto dwa najpowszechniejsze...

Francuski pisarz i filozof, metafizyk zła Georges Bataille (1897–1962) w tym zbiorze portretującym ośmioro pisarzy i poetów, w większości francuskich (E. Brontë, Baudelaire, Michelet, Blake, Sade, Proust, Kafka, Genet), rozważa ich dzieło właśnie od strony związków literatury ze złem. Literatura zajmuje się złem, ale i sama, daleka od neutralnej sztuki dla sztuki, nie jest niewinna, ponieważ stanowi odnalezione dzieciństwo. A czyż dzieciństwo może być nosicielem prawdy? Diagnoza Bataille'a jest złożona, trudna, by nie rzec: niejasna, lecz fascynująca jak samo zło. Literatura opisuje zło, ociera się o zło, upaja się złem, stanowi rodzaj zatracenia. Cała rzecz w tym, że Zło zawiera się w wolności. Wolność jako rozkiełznanie, wybuch poezji nie pozwala...

Georges Bataille (1897?1962), francuski pisarz i filozof, uchodził za ?metafizyka zła?, który fascynował się śmiercią, cierpieniem i ofiarami z ludzi, ale przez większość życia był bibliotekarzem. Również ?Historia erotyzmu? (należąca do ineditów z lat 1950?1951) nie jest dziełem skandalizującym, lecz esejem o ?ekonomii? w specyficznym, szerokim sensie tego pojęcia nadanym mu przez Bataille?a. Na historię erotyzmu składają się próby ?transgresji?, przekraczania ustanawianych zakazów. Książka Bataille?a jest w zasadzie właśnie esejem historycznym, choć także ?fenomenologią erotyczną?. Wydaliny, czystość, nagość, przedmiot pożądania, małżeństwo znajdują tu pełne pasji i świeżości analizy. Trzeba bowiem mimo wszystko pamiętać, że bibliotekarz...

A philosopher, essayist, novelist, pornographer and fervent Catholic who came to regard the brothels of Paris as his true 'churches', Georges Bataille ranks among the boldest and most disturbing of twentieth-century thinkers. In this influential study he links the underlying sexual basis of religion to death, offering a dazzling array of insights into incest, prostitution, marriage, murder, sadism, sacrifice and violence, as well as including comments on Freud, Sade and Saint Theresa. Everywhere, Eroticism argues, sex is surrounded by taboos, which we must continually transgress in order to overcome the sense of isolation that faces us all.