Harry Potter i Komnata Tajemnic (wydanie ilustrowane)

Ostatnio w moje ręce dostała się druga i trzecia część ilustrowanego Harry'ego Pottera. Byłam z tego powodu ucieszona niezmiernie, gdyż sam cykl ogromnie kocham, a co dopiero gdy można dostać jej ilustrowaną wersje. Swoją drogą już pierwszy tom zachwycił mnie swoją jakością i wykonaniem na tyle, że nie mogłam się doczekać aż ponownie sięgnę po dalsze części, by na nowo zachwycać się graficzną zawartością lektury. To w jaki sposób artysta potrafi przedstawić swoją wizję świata, urzekło mnie do reszty. Nie jest to łatwe aby w tak popularnym i znanym cyklu coś jeszcze ciekawego stworzyć, nawet jeśli jest to ze strony artystycznej, a pomimo tego wszystko komponuje się w przyjemną, przyjazną zawartość, która bez wątpienia znajduje swoje miejsce u mnie na głównej półce. Każdy obraz, który jest nam dane zobaczyć w książce, nie wyprzedza fabuły co nie raz w takich ilustrowanych książkach, mnie denerwowało, nawet jeśli rysunki były raptem na kilkadziesiąt stron, potrafiło drażnić. Tutaj dostajemy coś, co na pewno w żaden sposób nie wywoła u nas zgrzytu a zachwyt każdą stroną. Ponownie łapałam się na fakcie, że zamiast w tym wydaniu przeczytać książkę, przerzucałam stronę za stroną i podziwiałam ilustracje. Zawsze takie egzemplarze są dla mnie kunsztem, jakim może się pochwalić rysownik

W porównaniu z poprzednią częścią, w Komnacie Tajemnic jest trochę mroczniej. Napaści na niewinnych uczniów budzą grozę i popłoch, zwłaszcza iż nikt nie wie kto jest ich sprawcą. Po raz pierwszy nauczyciele i sam Dumbledore nie wiedzą co czynić, jak zapewnić bezpieczeństwo uczniom. Legendarna Komnata Tajemnic budzi zarówno ciekawość, jak i strach. Na szczęście w powieści można znaleźć też zabawne i przyjemne momenty, nie zapominajmy, że nie jest to straszna historia. Mnie osobiście zawsze bawił fragment o treningu quidditcha, w którym Wood ma bardzo długie przemówienie, a reszta drużyny przysypia. Do tego lęk Rona przed pająkami (który doskonale rozumiem), czy Percy, tak bardzo skrywający swój sekret przed wszystkimi. I Zgredek, postać która w przyszłości wielokrotnie będzie wzbudzać moją sympatię.

Jestem zachwycona ilustracjami Jima Kaya. Odwalił kawał dobrej roboty, pracując nad powieściami Rowling. Pisałam to przy okazji recenzji pierwszej części, ale wspomnę o tym ponownie. Cieszę się, że artysta nie opierał się na filmowej adaptacji, a dał się ponieść własnej wyobraźni i indywidualnej interpretacji książek. Jego odzwierciedlenie tajemniczych zakątków Hogwartu czy Ulicy Pokątnej jest pełne magii i uroku, spoglądając na rysunki naprawdę czułam klimat historii. Do tego wielkooki Zgredek, rozkoszne gnomy i przerażający bazyliszek. I pająki… Okropnie boję się tych zwierząt, a jak wiadomo „idź za pająkami” to prawie że motto przewodnie tej części. Rysunki Kaya były tak realistyczne i - dla mnie – koszmarne, że nie mogłam na nie patrzeć! To się nazywa mistrzostwo ilustracji.

Lata temu, kiedy jeszcze zdarzało mi się wracać do książek Rowling i wyrywkowo czytać fragmenty, po Komnatę Tajemnic sięgałam rzadziej. Nie to, że jej nie lubiłam. Uwielbiam całą serię, i każdą część darzę wielkim sentymentem. Może po prostu inne tomy wolałam bardziej? Teraz, po latach, stwierdzam że Komnata Tajemnic jest równie ciekawą historią, jak pozostałe. Doskonale wiedziałam jak potoczą się losy bohaterów, a mimo to znów wciągnęłam się w opowieść, cieszyłam się mogąc towarzyszyć trójce przyjaciół i wraz z nimi rozwiązać zagadkę legendarnego potwora. Według mnie książki o Potterze są idealnym prezentem dla dzieci, a te cudowne ilustrowane wydania ucieszą również starszych czytelników. Świetnie wyglądają na półce, a do tego pozwalają znów poczuć się dzieckiem.

o ogromnym sukcesie i ciepłym przyjęciu nowej odsłony pierwszego tomu przygód o młodym czarodzieju, w końcu doczekaliśmy się pięknego i zachwycającego wydania „Harry'ego Pottera i komnaty tajemnic” z ilustracjami Jima Kaya. Z wielkim podekscytowaniem odliczałam dni do premiery tej książki w Polsce, ponieważ nie mogłam się doczekać, aby nie tylko odświeżyć sobie kolejny rok z życia Harry'ego, ale także, aby móc podziwiać piękne ilustracje, które zdobią karty tej powieści.

Po ukończeniu pierwszego roku nauki w Hogwarcie Harry musi spędzić wakacje razem z mugolskim wujostwem. Niespodziewanie na Privet Drive pojawia się domowy skrzat, aby ostrzec go i odwieść od pomysłu powrotu do szkoły. Harry jednak nie ma zamiaru rezygnować powrotu do miejsca, które stało się jego domem. W szkole jednak zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Co kryje się w ciemnych zakamarkach Hogwartu i czy Harry zdoła stawić czoła złu, które usilnie pragnie powrócić?

Drugi tom serii w niczym nie ustępuje pierwszemu. Po raz kolejny spotykamy się z cudownymi i magicznymi ilustracjami, które cieszą oko i w niesamowity sposób działają na czytelnika. Pobudzają wyobraźnie i nadają powieści niezwykły klimat. Ilustracje są różnie rozmieszczone na kartach książki. Pojawiają się strony, na których znajdziemy tylko małe akcenty, inne są nieraz całe pokryte ilustracjami lub częściowo stapiają się z tekstem. Są jednak również kartki, gdzie na jednej stronie znajduje się tekst, natomiast całą następną zajmuje ilustracja. Książka ma twardą okładkę i obwolutę, pod którą wbrew pozorom nie znajdziemy identycznej grafiki, a bardzo minimalistyczny i przesłodki obrazek Zgredka.

Czy znajdą się jeszcze osoby, które zastanawiają się nad zakupem tego wydania? Jeśli tak, to zapewniam, że książka jest całkowicie warta swojej ceny i na pewno pięknie będzie się prezentowała na półce zaraz obok ilustrowanego wydania „Harry'ego Pottera i kamienia filozoficznego”. Każdy fan serii autorstwa J. K. Rowling powinien się w nią zaopatrzyć, jednak osoby, które jeszcze nie znają Harry'ego będą mogły czerpać dodatkową radość z poznawania tej historii i zachwycania się pięknymi ilustracjami.

http://someculturewithme.blogspot.com/2017/02/komnata-ilustracji.html

W listopadzie miałam przyjemność zrecenzować pierwszą część nowego wydania Harry'ego Pottera z ilustracjami Jima Kaya. Dziś ponownie mogę pozachwycać się jego dziełami, bo jestem świeżo po lekturze drugiego tomu przygód czarodzieja. Chyba nikogo nie zaskoczę stwierdzeniem, że od kilkunastu lat jestem niezmiennie w tej serii zakochana i wszelkie gadżety, czy nowe wydania książek, a już w szczególności tak piękne, są dla mnie czymś niezbędnym w mojej biblioteczce. W związku z tym, powoli kolekcjonuję kolejne tomy historii o Chłopcu, Który Przeżył. Powrót do znanych mi już bohaterów i miejsc wiąże się ze wspaniałymi wspomnieniami i mimo, że większość wątków i ich rozwiązań znam na pamięć, to za każdym razem odkrywam w tych książkach coś nowego. Wydania wzbogacone o ilustracje Jima Kaya dają mi świetną możliwość poszerzania swojej wyobraźni i horyzontów, ukazując mi nowe spojrzenie na całą historię.

W „Harrym Potterze i Komnacie Tajemnic” młody czarodziej ma już za sobą pierwszy rok w Hogwarcie i niecierpliwie oczekuje powrotu do szkoły. Wakacje spędza u swojej mugolskiej rodziny, która traktuje go wyjątkowo podle. Chłopiec z utęsknieniem czeka na wrzesień, a nie ułatwia mu tego brak jakiegokolwiek listu od jego szkolnych przyjaciół. Pewnego dnia, kiedy Harry siedzi zamknięty w swoim pokoju i ma absolutny zakaz opuszczania go, na jego łóżku pojawia się Zgredek - domowy skrzat. Ostrzega on chłopca przed powrotem do Hogwartu i w kolejnych dniach zdecydowanie mu to utrudnia... Harry'emu udaje się jednak dotrzeć do szkoły, doświadczając po drodze wielu mniej lub bardziej niebezpiecznych przygód. Na miejscu okazuje się, że Zgredek nie ostrzegał go bezpodstawnie. W Hogwarcie dzieją się niepokojące rzeczy - ktoś otworzył Komnatę Tajemnic, w której według legendy mieszka potwór. W dodatku kolejni uczniowie zostają zaatakowani i spetryfikowani. Harry nie ma jednak zamiaru opuszczać szkoły i razem z przyjaciółmi rozpoczyna śledztwo.

W tym tomie J.K. Rowling postawiła już w stu procentach na akcję. Tak, jak w „Kamieniu filozoficznym” potrzebna była ekspozycja i wprowadzenie w czarodziejski świat, tak w tej części autorka mogła pozwolić sobie na mocne rozwinięcie historii i skupienie się na dynamicznych wydarzeniach. Główny wątek jest poprowadzony naprawdę fantastycznie - doskonała intryga, budowanie napięcia, stopniowe odkrywanie elementów układanki i zaskakujący finał. Nie brakuje tu również wybornego humoru, który fundują czytelnikowi głównie postaci Freda i George'a. Ale akurat nie oni w tej części kradną moje serce, bo głupkowaty Gilderoy Lockhart i uroczy Zgredek to zdecydowanie gwiazdy, jeśli chodzi o bohaterów „Komnaty Tajemnic”!

„Harry Potter i Komnata Tajemnic. Wydanie ilustrowane” to kolejna przepięknie wydana część serii o młodym czarodzieju. Jim Kay podobnie, jak w „Kamieniu filozoficznym” ozdobił powieść nie tylko wieloma ilustracjami dużego formatu, ale pojawiają się także mniejsze rysunki okalające tekst i po prostu zdobne tła każdej ze stron. Książka wydrukowana jest na świetnej jakości śliskim papierze, ze śliczną twardą oprawą i dodatkową obwolutą. Myślę, że miłośników tej serii wcale nie muszę zachęcać do sięgnięcia po tę powieść, a tym, którzy jeszcze nie czytali - ogromnie polecam i właśnie szczególnie w tych wydaniach ilustrowanych przez Jima Kaya. Nie dość, że jest to wspaniała literacka przygoda, to jeszcze ogromnie miła dla oka podróż po czarodziejskim świecie!

Odkąd Harry Potter dowiedział się, że jest czarodziejem jego życie wywróciło się do góry nogami. Przed nim drugi rok nauki w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, jednak został ostrzeżony, że w zamku grozi mu niebezpieczeństwo. Jednak chłopiec nawet nie bierze pod uwagę możliwości, że musiałby na zawsze zostać u wujostwa. Takim oto sposobem razem z Ronem i Hermioną wracają do Hogwartu, który jest dla nich jak dom. Wkrótce potem Harry przekonuje się, że domowy skrzat Zgredek miał rację i w szkole może dojść do strasznych rzeczy. Istnieje bowiem legenda, że jeden z założycieli szkoły ukrył tajemniczą komnatę, a w niej strasznego potwora. Gdy dochodzi do ataków na uczniów, ducha i kotkę woźnego, młodzi przyjaciele starają się rozwikłać tę zagadkę. Ponadto Harry słyszy dziwny głos, który przyprawia go o dreszcze, a najgorsze jest to, że nikt inny nie jest w stanie usłyszeć tych szeptów. Co czeka młodego czarodzieja w tym roku, czy znów przyjdzie zmierzyć mu się z jego największym wrogiem?

Do serii J.K.Rowling mam ogromny sentyment, podejrzewam że będę do niej wracać jeszcze przez wiele, wiele lat. Jako wielka fanka nie mogłam sobie odmówić sięgnięcia po ilustrowane wydanie, które całkowicie skradło moje serce. Oczywiście zawsze najważniejsza będzie treść, ale nie zmienia to faktu, że okładka cieszy oko. Niesamowita grafika, która idealnie oddaje świat czarodziejów sprawiła, że czytanie stawało się jeszcze przyjemniejsze. Wyobrażenie nauczycieli, uczniów i Hogwartu jest pomysłowe, a jednocześnie nie odbiega od początkowej wizji autorki. Wracając do treści, to mimo że znam ją bardzo dobrze, to za każdym razem wyłapuję jakieś ciekawe szczegóły. Już zapomniałam, jak bardzo irytująca i żałosna jest postać nauczyciela obrony przed czarną magią i jaką grozę siał bazyliszek. Jednym słowem odświeżenie tej historii sprawiło, że jestem nią jeszcze bardziej urzeczona.

Podsumowując, "Komnata tajemnic" to książka wyjątkowa, zachwycająca zarówno wartą, pełną magii fabułą i oprawą graficzną. Jim Kay spisał się na medal i myślę, że owoc jego pracy będą chcieli mieć na swojej półce wierni fani Harry'ego Pottera.

Minął rok, od kiedy za sprawą ilustrowanego wydania powieści "Harry Potter i Kamień Filozoficzny" zaprezentowano światu odświeżony wizerunek uniwersum wykreowanego przez J.K. Rowling. Zgodnie z obietnicą, iż co roku będziemy mogli podziwiać kolejne odsłony wizji Jima Kaya, w październiku pojawiło się w księgarniach ilustrowane wydanie "Harry'ego Pottera i Komnaty Tajemnic", które ponownie wprawiło mnie w zachwyt.

Kiedy w domu na Privet Drive pojawia się skrzat domowy, Zgredek, błagając, by Harry Potter nie wracał do Hogwartu, bo grozi mu niebezpieczeństwo, Harry podejrzewa, że to okrutny żart, za którym stoi Draco Malfoy. Burzliwa wizyta Zgredka ma dla Harry'ego przykre konsekwencje – wujostwo zamyka go pod kluczem, wygrażając, iż nigdy nie zobaczy już Hogwartu. Z opresji brawurowo ratuje go Ron, u którego chłopiec spędza resztę wakacji, zachwycając się życiem codziennym czarodziejów. Wyjazd do Hogwartu jest dla Harry'ego jak powrót do domu. Tam czuje się najlepiej. Wkrótce jednak spokój Szkoły Magii zakłóca pojawienie się złowrogiego napisu na ścianie...

Choć serię o Harrym Potterze czytałam po raz pierwszy już jako dorosła osoba, ponowna lektura"Komnaty Tajemnic", tym razem w tym niezwykłym wydaniu, sprawiła, iż poczułam się jak dziecko, które po raz pierwszy odkrywa magię tego fantastycznego świata. Ekranizacje poszczególnych części serii oglądałam niezliczoną ilość razy, książki natomiast przeczytałam jedynie raz i zdążyłam zapomnieć, o ile bardziej są one bogate w treść w niektórych kwestiach. Zapomniałam także, o ile bardziej irytujący jest książkowy Gilderoy Lockhart. "Harry'ego Pottera i Komnatę Tajemnic" traktuję nadal jako pewien wstęp do dalszych, mroczniejszych i bardziej złożonych przygód tego nastoletniego czarodzieja, niemniej jest to wstęp bardzo ciekawy, który potrafi rozbudzić apetyt na więcej.

Dość jednak o treści, bo tę poznać można równie dobrze w każdym innym wydaniu tej książki. Pora skupić się na tym, co wyróżnia to wydanie i czyni je tak atrakcyjnym – ilustracje Jima Kaya. Podobnie jak poprzedni tom, "Harry Potter i Komnata Tajemnic" wydana została w twardej oprawie z obwolutą, pod którą kryje się biała okładka z wizerunkiem Zgredka. Grzbiet okładki tego tomu jest zielony. Wewnątrz książki znajduje się złota wstążeczka. Trochę żałuję, że nie jest zielona, bo chyba lepiej pasowałaby kolorystycznie do grzbietu. Treść książki wydrukowano na wysokiej jakości papierze kredowym. Całość prezentuje się bardzo efektownie.

Ilustracje znajdujące się w książce są prawdziwą ucztą dla oka. Zobaczymy zupełnie nowe wizerunki pewnych postaci, jak Molly Weasley, Zgredek, Gilderoy Lockhart, profesor Sprout czy Jęcząca Marta, ale ujrzymy także dobrze znanych bohaterów, jak (rzecz jasna) Harry, Ron, Hermiona czy Hagrid. Jednego wizerunku jednak brakuje i na tym ubolewam. W książce, niestety, nie pojawiła się ilustracja Toma Riddle'a, a jest on, bądź co bądź, całkiem istotną postacią.

Jim Kay nie skupił się jedynie na bohaterach powieści. W książce znajdziemy rysunki magicznych stworzeń, czasami wyglądające jak żywcem wyjęte z jakiegoś atlasu magicznych zwierząt, oraz lokalizacji, w których rozgrywa się akcja powieści.

Choć w książce, w porównaniu z poprzednim tomem, jest więcej stron, na których jest sama treść, to jednak nawet takie strony wyglądają ciekawie, sprawiając wrażenie, jakby pochodziły ze starych ksiąg. Całkiem sporo jest stron zupełnie czarnych, na których tekst jest biały. Strona tytułowa każdego z rozdziałów, podobnie jak w poprzedniej części, ozdobiona jest rysunkiem, który nawiązuje do jego treści. Na niektórych ze stron porozrzucane są mniejsze ilustracje pająków, ślimaków, chochlików oraz innych stworzeń, które pełzają lub kręcą się aktualnie wokół bohaterów. Również samo tło tekstu gdzieniegdzie dopasowane jest do treści.

Ilustrowane wydanie "Harry'ego Pottera" to pozycja obowiązkowa dla każdego potteromaniaka. To idealny sposób, by pobudzić swoje wewnętrzne dziecko i ponownie poczuć tę magię. To także cudowny sposób, by świat małego czarodzieja przedstawić nowemu pokoleniu czytelników. To w końcu niewątpliwa ozdoba biblioteczki, którą warto mieć na swojej półce. Polecam gorąco!

Tekst pochodzi z mojego bloga: zaczytana-dolina.blogspot.com

„Komnata Tajemnic została otwarta.

Strzeżcie się, wrogowie dziedzica.”

Ostre starcie Harrego Pottera z Sami Wiecie Kim uświadomiło wszystkim kolejny raz, jak potężnym czarodziejem okazuje się młody przecież chłopiec. Wyjątkowy uczeń Gryffindoru przebrnął przez pierwszy rok wzbogaciwszy się o wiedzę teoretyczną, ale i praktyczną, a nowi przyjaciele uświadomili mu to, że gdy ma się na kimś polegać, można zrobić wszystko. Dziesięcioletni, wątły, żyjący na kartach literatury i szklanym ekranie, a jak gdyby istniał naprawdę. Pochłonięty potteromanią świat prawie naprawdę uwierzył w istnienie Harrego i nic dziwnego, że po książki opisujące jego przygody sięgają czytelnicy po dziś dzień. Wszystkim fanom młodego czarodzieja wychodzi naprzeciw wydawnictwo Media Rodzina. Czyż nie chcielibyście wyposażyć swojej biblioteczki w ilustrowaną wersję dzieł J.K.Rowling? Jakiś czas temu miałam okazję zaprezentować Wam wzbogaconą o obrazki pierwszą część serii jej autorstwa. Tym razem chciałam Wam pokazać ilustrowany, drugi tom - „Harry Potter i Komnata Tajemnic”.

Rozpoczyna się kolejny rok nauki w Hogwarcie. Odwiedzający Harrego skrzat Zgredek i spetryfikowana kotka woźnego Filcha stają się dowodem na to, że nadciąga prawdziwe niebezpieczeństwo. Kiedy dochodzi do kolejnych ataków, pojawia się wielkie prawdopodobieństwo zamknięcia szkoły. Nikt jednak nie mógł spodziewać się tego, co nastąpi. Zostaje uwolniony więziony przez lata potwór Slytherina, ponieważ ktoś przekroczył bramy owianej legendą Komnaty Tajemnic.

Nieposkromiona trójca, Harry, Hermiona i Ron – inteligentni, gotowi do poświęceń, uzupełniający siebie nawzajem. To właśnie oni, młodzi bohaterowie tej powieści, będą mieli okazję zmierzyć się z największym złem, a nieprzewidywalne starcie może ich zniszczyć, bądź pomóc ocalić im szkołę.

W Hogwarcie zagościła panika. Stare mury zamczyska, będące dotąd dla uczniów oazą bezpieczeństwa, zostały przekroczone przez mroczne siły. Mowa węży, podziemne tunele, tajemniczy dziennik i przerażający Bazyliszek. Wrażeń i wywołującego dreszcze klimatu tej książce nie brakuje, co udało się wychwycić i doskonale odzwierciedlić Jimowi Kay, artyście, który przygotował ilustracje do nowego, barwnego wydania drugiej części serii o przygodach Harrego Pottera.

Jest Draco Malfoy, feniks i są groty Bazyliszka. Hogwart z lotu ptaka, Jęcząca Marta czy Rubeus Hagrid. Oprócz wizerunków głównych bohaterów, czytelnik ma okazję podziwiać wyobrażenie ilustratora innych, niemniej wyjątkowych postaci. Zdobione obrazami strony nie są jedynym elementem dodającym tej książce uroku. Klimatyczne tło kolejnych stron, wysoka jakość papieru i twarda oprawa odziana w obwolutę czynią z tej publikacji okaz kolekcjonerski, jednym przywołujący pamięć o młodym czarodzieju, innym pozwalający po raz pierwszy przekroczyć progi magicznego świata.

Tworząc zarówno tę, jak i poprzednią część ilustrowanej serii z Harrym Potterem, Jim Kay czerpał natchnienie z autentycznych, otaczających go osób. Szanując wyobraźnię, ale i przyzwyczajenia czytelnika, wniósł do tej historii sporo serca łącząc własną interpretację, doświadczenie i talent. Jako laureat nagrody Kate Greenaway Medal przyznanej mu za ilustracje do książki „Siedem minut po północy” pokazał, na jak wiele go stać. Teraz, zyskując uznanie czytelników, otrzymał szansę wykonania rysunków do całej serii z Hogwartem na czele, stąd możemy się spodziewać kolejnych, pięknie wydanych książek, którymi warto przyozdobić swoją domową biblioteczkę.

Książkę polecam wielbicielom Harrego Pottera, ale i fanom kolekcjonującym warte uwagi, starannie wydane okazy. Piękna, bijąca magiczną aurą, udekorowana bogatą szatą graficzną. Zarówno pierwsza jak i druga część nadają się na świąteczny prezent. Jeżeli więc nie wiecie, co podrzucić komuś pod choinkę, te publikacje mogą okazać się strzałem w dziesiątkę – wywołującym uśmiech, zaskoczenie, ale i obopólną satysfakcję. Polecam.

Harry spędza lato w domu wujostwa, ale nie jest tu szczęśliwy. Nie dostaje wieści od znajomych, nie ma kontaktu ze światem magii, na dodatek musi się ukrywać w swoim pokoju, gdy wujostwo odwiedzają gości. Jednak tego wieczoru Harry też nie jest sam. Na jego łóżku czeka na niego skrzat domowy, który zabrania chłopakowi powrotu to Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. By zmusić Harry’ego do zostania w domu, Zgredek psuje przyjęcie Dursleyów, a cała wina spada na chłopaka. Na dodatek wujostwo dowiaduje się, że nastolatkowi nie wolno czarować poza szkołą, co tylko wpędza ich w dodatkową złość, bo Harry straszył ich swoimi umiejętnościami przez całe lato. Zamykają chłopaka w pokoju i zabraniają powrotu do szkoły. Jednak z pomocą przychodzą mu przyjaciele, którzy zabierają go ze sobą do Nory, domu rodzinnego Wesleyów.

Harry Potter i Komnata Tajemnic J.K. Rowling to drugi tom powieści o przygodach młodego czarodzieja. Tym razem chłopak musi stawić czoła nowemu zagrożeniu, które wpełza do szkoły. Czy nastolatek poradzi sobie ze złem, które zalęgło się w Hogwarcie? Czy może liczyć na pomoc Rona i Hermiony?

W tym tomie, jak i w poprzedni, nie brakuje scen zaskakujących i momentami przerażających, szczególnie dla młodszych czytelników. Przyjęcie Prawie Bezgłowego Nicka, odwiedziny w Zakazanym Lesie, podróże po lochach i cała gama magicznych stworzeń – od duchów po bazyliszka – to tylko część tego, z czym przyjdzie się spotkać Harry’emu w tej części. Nim jednak przyjdzie mu walczyć ze złem, chłopak zobaczy, że świat czarodziejów nadal jest podzielony na tych, którzy służą Czarnemu Panu i na tych, którzy cieszą się z jego odejścia. Ktoś będzie chciał nastraszyć uczniów i nauczycieli Hogwartu, a przy okazji sprawi, że wielu z nich zostanie spetryfikowanych.

Harry w tym tomie nadal jest dość młodym i niedoświadczonym czarodziejem, co da się wyczuć w narracji. Jest ona nieco naiwna momentami, a zachowanie Harry’ego może wydawać się bardzo dziecinne. Nie zapominajmy, że chłopak ma zaledwie dwanaście lat. Trudno oczekiwać od niego poważnych decyzji i śmiałych wyborów.

Bardzo ciekawą postacią tej części jest Gilderoy Lockhart – zakochany w sobie nauczyciel obrony przed czarną magią. Ten bohater bawi czytelnika swoim zachowaniem. Od razu wyczuwamy, że nie jest tym, za kogo się podaje. Mimo zachwytów, jakie wzbudza w kobietach, nie możemy brać go na poważnie jako czarodzieja.

Dobrze, że poza głównym wątkiem walki dobra ze złem i odkrywaniem tajemnic Hogwartu, są też poboczne sceny, które dopełniają doskonale całość i pozwalają lepiej poznać nam świat wykreowany przez autorkę. Mimo wszystko jest to nadal powieść, która nie jest wybitnie skomplikowana, bardziej przypomina lekturę dla młodszych dzieci.

Nowe wydanie przygód Harry’ego Pottera to jednak nie tylko ciekawa historia, do której wraca się z sentymentem, lecz także wspaniała szata graficzna autorstwa Jima Kaya. Ilustracje pojawiają się na niemal każdej stronie, często wpisane są w tekst, który je oblewa, a czasem zajmują nawet całe karty pozycji. Bardzo bajkowe, dopasowane do fragmentów, w których się pojawiają i świetnie oddziałujące na wyobraźnię – nic więcej nie trzeba.

Jeśli zastanawiacie się, czy warto kupić wersję ilustrowaną Harry’ego Pottera, odpowiem krótko: warto. Jest piękna, doskonale wykonana i pobudza wyobraźnię dwa razy bardziej. Poza tym to naprawdę świetna sprawa, mieć w swojej bibliotece wydanie książki z taką oprawą graficzną. Może skusi to wasze dzieci lub rodzeństwo do przeczytania serii o młodym czarodzieju? Na pewno, jeśli jesteście fanami Pottera, będziecie oczarowani pięknem tego wydania. Sprawdźcie sami.

Jesienią nastąpi prawdziwy wysyp dzieł, które sprawią radość wszystkim potteromaniakom.To nie tylko nowe wydanie klasycznych już powieści poprawionych przez samą autorkę, w nowych okładkach, czy kolorowanek, które mają przybliżyć nasze wyobrażenia co do świata, w którym przyszło żyć Harry'emu, ale i bliska w czasie premiera filmu, na podstawie króciutkiej książki, o magicznych zwierzętach i sposobach ich złapania.Jest na co czekać, a to nie wszystko.

Harry, mimo tego, że ma świadomość jak słynną postacią się stał, nadal musi przebywać u antypatycznego wujostwa, którzy dodatkowo są mugolami.Na dokładkę do chłopaka przybywa skrzat Zgredek, który ostrzega go przed powrotem do magicznej szkoły.Komnata tajemnic została otwarta i nic nie będzie takie jakie było.

Nowe, ilustrowane wydanie drugiego tomu cyklu, który zawładnął wyobraźnią milionów czytelników na całym świecie.Zachwyca swoją szatą graficzną i bez dwóch zdań jest to najbardziej magiczna książka, od czasu wydania pierwszego tomu, który także, swoimi ilustracjami zaczarował całą historię.Jim Kay, wzniósł się na wyżyny swojego talentu, a co najważniejsze, pracuje nad wersjami ilustrowanymi pozostałych tomów.Polecam jakżeby inaczej.

Jesień tego roku to niezwykle gorący okres dla miłośników Harry’ego Pottera, bo już 22 października na księgarskich półkach pojawi się scenariusz ósmej części przygód doskonale znanych nam bohaterów. Z tej okazji wydawnictwo Media Rodzina postanowiło umilić czytelnikom oczekiwanie najpierw oferując komplet siedmiu części w poprawionej przez autorkę i tłumacza wersji, teraz natomiast do naszych rąk trafia drugi tom przepięknie ilustrowanej edycji, który po prostu zachwyca. A co najważniejsze to dopiero początek!

W „Komnacie Tajemnic” na Harry’ego czeka znów wiele niebezpieczeństw. Pomimo odkrycia, że jest najsłynniejszym czarodziejem, chłopiec nadal wakacje musi spędzać u swojej mugolskiej rodziny, źle traktowany i pozbawiony kontaktu z przyjaciółmi. Do tego pojawiają się kolejne problemy. W jego pokoju zjawia się skrzat Zgredek, który ostrzega młodego Pottera przed powrotem do Hogwartu. W tym roku szkolnym wydarzy się tam coś okropnego i skrzat gotów jest na wszystko, byle Harry nie znalazł się w murach Szkoły Magii i Czarodziejstwa. Uratowany z więzienia, jakim wkrótce staje się dom jego wujostwa, chłopiec wraca jednak na kolejny rok nauki i już wkrótce przekonuje się ile prawdy było w słowach Zgredka. Ktoś otworzył Komnatę Tajemnic, legendarne miejsce w szkole zamieszkane przez zło. Kolejni uczniowie zostają znalezieni spetryfikowani, a kwestią czasu jest nim ktoś zginie. Harry i przyjaciele postanawiają sami rozwiązać zagadkę, angażują się w nią tym bardziej, że ktoś im bliski staje się ofiarą potwora z Komnaty…

Drugi tom „Harry’ego Pottera” jest pod każdym względem lepszy niż jego poprzednik. Nie jest już tak infantylnie, rozwiązania zagadek nie da się przewidzieć, a fabuła i akcja zyskały na jakości. Więcej jest także humoru (genialna „walentynka”), doszedł wątek miłosny (choć póki co nie poprowadzony dalej, ale spokojnie, na to przyjdzie jeszcze czas), a całość jest po prostu rewelacyjna. Znakomici bohaterowie, wspaniałe nowe postacie, wśród których rządzi oczywiście Zgredek i wielopiętrowa zagadka poprowadzona według wzorcowych schematów powieści kryminalnej, osadzonych w znakomicie skonstruowanym świecie o ciekawej mechanice. Nic dziwnego, że ta dziecięca magia przeniesiona na współczesny grunt i podana w znakomitym stylu uwiodła miliony czytelników i przywróciła młodym ludziom fascynację książkami.

Równie wspaniałe i urzekające jest także nowe, w pełni ilustrowane wydanie. Jim Kay nie skupił się tylko na zrobieniu kilku ilustracji. Cała powieść, od początku do końca, została graficznie opracowana, więc nawet jeśli na stronach nie pojawiają się rysunki, każda z nich jest ciekawie i przyjemnie dla oka stylizowana. Same ilustracje natomiast to coś cudownego. Piękne, kolorowe i znakomicie oddające ducha powieści, wyglądają jeszcze wspanialej, niż w „Kamieniu filozoficznym”. A to, że jest ich naprawdę dużo, tylko potwierdza jakość tego wydania.

Tak więc nie wahajcie się ani chwili. Jeśli lubicie nastoletniego czarodzieja, nie ważne czy macie poprzednie wydania czy nie, sięgnijcie koniecznie. W wersji ilustrowanej magia naprawdę ożywa, jak ożywa cały ten świat i postacie, a powieść nabiera nowej jakości. Szczególnie, że została wspaniale wydana (twarda oprawa, dodatkowa obwoluta, kredowy papier, świetna jakość druku) i w jakże atrakcyjnej cenie. Polecam więc bardzo gorąco! I pamiętajcie, że już za rok czeka na Was kolejny ilustrowany tom, a jeszcze na jesieni wydawnictwo zaprezentuje takie publikacje, jak „Fantastyczne zwierzęta. Galeria postaci” czy „Fantastyczne zwierzęta. Magiczny przewodnik po filmie”.