Książka o czytaniu

„Przecież Filipowicz nie miał biografii” – usłyszałam kiedyś. – „Pisał, łowił ryby i był outsiderem. Co w tym ciekawego?”. Kiedy przyjrzymy się jego życiu, okaże się jednak, że podobnie jak w jego opowiadaniach pozornie nieefektowna szarość mieni się kolorami. Jako pisarz był doceniany, ale jednak ciągle pozostawał na uboczu: twórca krakowski, partner „naszej noblistki” Wisławy Szymborskiej. A tymczasem to był autor pierwszorzędny i – jak mawiał Jerzy Pilch – rasowy, mistrz krótkiej formy, do którego się pielgrzymowało. Opowieść o jego życiu toczy się w głównym nurcie polskiej historii, pokazuje zaangażowanie i wybory lewicowej inteligencji. Poprzez życie Filipowicza można zobaczyć całą epokę.

Jest to książka pisana z pozycji osoby, która w swym życiu przeszła przez chorobę nowotworową dwukrotnie. Jeden człowiek – młoda kobieta, obecnie lat 37, a dwa różne przypadki nowotworu (nie tzw. nawrót), tylko dwie odrębne historie z rakiem w roli głównej. Obie walki wygrałam, wierzę, że na zawsze. Zmobilizowałam się do opisania mojej historii, w której zawarłam moje doświadczenia, bo wierzę, że może to pomóc osobom chorującym na nowotwór, ich rodzinom i najbliższym. Niniejsza książka nie jest jednak pamiętnikiem walki z chorobą, ale raczej podręcznikiem lub inaczej –„zdrowotnikiem”, który ma być praktycznym przewodnikiem w trakcie choroby i realną pomocą w jej pomyślnym przebyciu. Informacje, jakie znajdziecie w książce, są skierowane...