Kultura krytyki. Ewolucjonistyczna analiza zaangażowania Żydów w XX-wieczne ruchy intelektualne i polityczne, wydanie 2

Polskie wydanie kontrowersyjnej książki Understanding Jewish Influence: A Study in Ethnic Activism. Autor, przedstawiając dystynktywne cechy żydowskiej kultury i osobowości, drobiazgowo ukazując je na przestrzeni dziejów, wykorzystuje zarówno żydowskie, jak i nie-żydowskie udokumentowane źródła. Spośród rozlicznych tematów podejmowanych przez amerykańskich akademików i intelektualistów żaden nie jest równie drażliwy, jak kwestie wpływów etnicznych, a spośród nich żadna nie jest drażliwsza w omawianiu, niż kwestia wpływów żydowskich.

Zbiór rozmów, jak zazwyczaj, powinien mieć dwóch autorów-rozmówców. W tym wypadku autor wszakże jest jeden. Hermann Rauschning (1887-1982), niemiecki historyk i muzykolog, działał w latach trzydziestych z ramienia partii nazistowskiej jako prezydent Senatu Wolnego Miasta Gdańska. Szczyt jego krótkiej kariery przypada na lata 1932-1934. Intelektualista, ziemianin, szybko rozstał się z partią, a ona tym chętniej z nim, i wyemigrował na Zachód, by ostatecznie osiąść w USA. Rozmowy spisał już we Francji w 1939 roku. Właśnie „spisał”, ponieważ zrelacjonował w niej swoje rozmowy z Hitlerem. Rzecz niewątpliwie powstała na potrzeby polityczne (choć stała się od razu bestsellerem) i jest mistyfikacją już choćby z powodu niemożliwości zapamiętania tak obsze...

„(...) Nazywanie tej książki podręcznikiem może być potraktowane za brak szacunku dla jej autora. Z podręczników wieje z reguły paraliżującą nudą. Podręczniki, to chloroform w druku, pisał kiedyś Mark Twain, tymczasem Tajniki bankowości czyta się jak pasjonujący dokument, ujawniający skrzętnie skrywane tajemnice”.

Nadberezyńcy to najwybitniejsze dzieło Czarnyszewicza. Epicka, na poły awanturnicza, na poły romansowa opowieść o dramatycznych losach mieszkańców polskich zaścianków na ziemiach położonych między Berezyną a Dnieprem w latach 1911-1920. Jedna z najważniejszych i najpiękniejszych powieści polskich. „Wojna i pokój naszych Kresów” – Michał Kryspin Pawlikowski. „Wystarczyło jednej stronicy, ażebym uległ wpływowi tego narkotyku i przeczytał jednym tchem 577 stronic dużego formatu” – Czesław Miłosz. „Polska szlachta zagrodowa ma w literaturze szczęście. Po Dobrzyniu z Pana Tadeusza, po Laudzie z Potopu, po Bohattyrewiczach z Nad Niemnem, otrzymujemy czwarty pomnik: Czrnyszewicza Smolarnię” – Jędrzej Giertych. „Czy wiesz, że dziesięć lat temu...

Orwell pisał: „Folwark zwierzęcy miał być przede wszystkim satyrą na rewolucję rosyjską. Jednak, jak podkreślam, przesłanie utworu jest szersze: chciałem wyrazić w nim myśl, iż ów szczególny rodzaj rewolucji (gwałtowna rewolucja oparta na konspiracji, z motorem napędowym w postaci nieświadomie żądnych władzy osób) może doprowadzić jedynie do zmiany władców. Mój morał brzmi tak oto: rewolucje mogą przynieść radykalną poprawę, gdy masy będą czujne i będą wiedzieć, jak pozbyć się swych przywódców, gdy tamci zrobią, co do nich należy. [...] Nie można robić rewolucji, jeśli nie robi się jej dla siebie, nie ma czegoś takiego, jak dobrotliwa dyktatura”.

„Istota rzeczy polegała na prostym fakcie, że nas pisanie absurdów bawiło i dawało radość nie mniejszą od pisania wierszy, artykułów czy sztuk teatralnych” – tak tłumaczy Słonimski, dlaczego przez piętnaście lat wspólnie z Tuwimem z lubością udawali się do „krainy bzdury”. Jak sam jednak przyznaje, ta działalność miała również pewien aspekt wychowawczy: „Uczyliśmy czytelnika, że te same czcionki jego codziennej gazety, odbite na tym samym papierze, czernione tą samą farbą drukarską, mogą pewnego dnia oszaleć i głosić oczywiste brednie”. W rezultacie W oparach absurdu jest jednym z najwspanialszych dzieł humorystycznych, jakie powstały w naszym kraju. Wykorzystując znane prasowe formy (ogłoszenia, zagadki, porady, przepisy kulinarne) i do...

Antoni Słonimski w 1932 roku odbył podróż do ZSRR, której plonem stał się prezentowany tom. O jego odbiorze w Rosji tak pisał sam autor: Od czasu książki Moja podróż do Rosji jestem na czarnej liście u sowieckich urzędników. Proszą co pewien czas wszystkich literatów i karmią kawiorem – a ja za karę muszę siedzieć w domu.

O dzieciach, wariatach i grafomanach to zbiór pełnych błyskotliwej ironii i humoru felietonów, pośród których każdy z Czytelników znajdzie coś dla siebie, wybór jest bowiem szeroki – od dzieci, sportu i przyjęć, przez kłamstwa, reklamę i pojedynki, aż po literaturę, sekrety i cuda. Wszystko to zabarwione jest anegdotkami z życia najsłynniejszych postaci dwudziestolecia międzywojennego i napisane z nerwem satyrycznym, co sprawia, że każdy z tych tekstów czyta się z prawdziwą przyjemnością i zadziwieniem, że mimo upływu czasu felietony Słonimskiego nie straciły na swojej aktualności.

Dwujęzyczna adaptacja powieści Trzech panów w łódce to atrakcyjna pomoc dla uczących się języka angielskiego. Śledząc losy bohaterów, możemy na bieżąco porównywać tekst angielski i polski. Adaptacja powieści Jerome'a K. Jerome'a została przygotowana z myślą o czytelnikach na poziomie średnio zaawansowanym, jednak dzięki obecności polskiego tłumaczenia z książki korzystać mogą również początkujący w nauce języka angielskiego. Spis treści: I. What we need is rest! / Potrzebujemy odpoczynku! II. Departure (Eventually) / Nareszcie wyjazd III. Tombstones, trespassing and tow-lines / Nagrobki, wkraczanie na cudzy teren i liny holownicze IV. Canvas and cold / Płótno i chłód V. How to deal with a Steam-launch / Jak radzić sobie z łodzią parową VI. The Swa...

Najnowsza książka wybitnego publicysty i historyka w zwięzłej i popularnej formie przedstawia skomplikowane relacje polsko-ukraińskie i ukraińsko-polskie. Jej wielką zaletą jest podjęte staranie zrozumienia ukraińskich racji (wcale niejednoznacznych wśród samych Ukraińców) oraz szacunek dla ukraińskiego spojrzenia na własne dzieje. Autor, który zafascynowany jest Ukrainą, stara się wyważyć i pojąć racje obu stron. Książka Kazimierz Wóycickiego ułatwia znalezienie drogi do wzajemnej akceptacji i szacunku.

Isaiah Berlin, jeden z najsłynniejszych historyków idei i filozofów XX wieku, urodził się w 1909 r. w Rydze. Gdy miał sześć lat jego rodzina przeprowadziła się do Petersburga - tam był świadkiem rewolucji lutowej i październikowej. W 1921 r. wraz z rodzicami wyemigrował do Anglii. Kształcił się w St. Paul's School w Londynie i Corpus Christi College w Oksfordzie. Swą karierę akademicką związał z Uniwersytetem Oksfordzkim: był członkiem New College i All Souls College, profesorem teorii politycznej i społecznej, pierwszym prezydentem Wolfson College. W latach 1974-1978 przewodniczył British Academy. Otrzymał liczne nagrody, m.in. Jerusalem Prize i Erasmus Prize. Królowa Elżbieta II nadała mu tytuł szlachecki. Zmarł w 1997 r. w Oksfordzie.

„Ostatni król Szkocji” przedstawia okres krwawych rządów Idi Amina (rewelacyjna kreacja Foresta Whitakera), jednego z najokrutniejszych dyktatorów XX wieku, oglądany oczami jego osobistego lekarza, Nicholasa Garrigana (James McAvoy). Młody Szkot jest zafascynowany nową przyjaźnią równie mocno, co Amin szkocką kulturą, na skutek czego samozwańczy prezydent Ugandy proklamuje się ostatnim królem Szkocji. Uwiedziony charyzmą władcy, Nicholas szybko poznaje prawdziwe oblicze tyrana i tym samym jego sen o wspaniałym, dostatnim życiu rozpada się w pył. Rozpoczyna się dramatyczna walka o przetrwanie, która wymaga od medyka poświęcenia, zdrady i ucieczki z kraju... Zainspirowany prawdziwymi wydarzeniami dramat ukazujący jeden z najbardziej wstrząsających epizodów w...

Gwiazdorska obsada – nagrodzona za tę rolę Złotym Globem Jodie Foster („Milczenie owiec”), nominowany do Złotego Globu Tahar Rahim („Prorok”) oraz Benedict Cumberbatch („Gra tajemnic”) i Shailene Woodley („Gwiazd naszych wina”) – w ekranizacji wstrząsającego „Dziennika z Guantanamo” w reżyserii zdobywcy Oscara Kevina MacDonalda („Ostatni król Szkocji”). Mohamedou Ould Slahi (Tahar Rahim) wiedzie spokojne życie w rodzinnej Mauretanii – aż do dnia, gdy amerykańskie służby uprowadzają go prosto z rodzinnej uroczystości. Przekonany, że padł ofiarą nieporozumienia, Mohamedou wkrótce trafia do więzienia dla oskarżonych o terroryzm w niesławnej bazie Guantanamo. Poddawany fizycznym i psychicznym torturom, zmuszany do przyznania się do udziału...

Wyreżyserowany przez laureata Oscara – Kevina Macdonalda („Ostatni król Szkocji”, „Czekając na Joe”) i wyprodukowany przez dwukrotnego zdobywcę Nagrody Akademii – Simona Chinna („Sugar Man”, „Człowiek na linie”) poruszający dokument poświęcony pamięci legendy muzyki pop i R&B – Whitney Houston. Z imponującą liczbą ponad 200 milionów albumów sprzedanych na całym świecie, ze statusem pierwszej kobiety-artystki, która zadebiutowała na szczycie listy Billboard 200 i jedynej w historii, której siedem kolejnych singli pojawiło się na pierwszym miejscu zestawienia Billboard Hot 100, Whitney Houston była głosem swojego pokolenia. Artystką, która z piosenkarki gospel miała stać się królową światowej sceny. To ona zainspirowała całe pokolenie wo...

Wyreżyserowany przez laureata Oscara – Kevina Macdonalda („Ostatni król Szkocji”, „Czekając na Joe”) i wyprodukowany przez dwukrotnego zdobywcę Nagrody Akademii – Simona Chinna („Sugar Man”, „Człowiek na linie”) poruszający dokument poświęcony pamięci legendy muzyki pop i R&B – Whitney Houston. Z imponującą liczbą ponad 200 milionów albumów sprzedanych na całym świecie, ze statusem pierwszej kobiety-artystki, która zadebiutowała na szczycie listy Billboard 200 i jedynej w historii, której siedem kolejnych singli pojawiło się na pierwszym miejscu zestawienia Billboard Hot 100, Whitney Houston była głosem swojego pokolenia. Artystką, która z piosenkarki gospel miała stać się królową światowej sceny. To ona zainspirowała całe pokolenie w...

Polskie wydanie kontrowersyjnej książki Understanding Jewish Influence: A Study in Ethnic Activism. Autor, przedstawiając dystynktywne cechy żydowskiej kultury i osobowości, drobiazgowo ukazując je na przestrzeni dziejów, wykorzystuje zarówno żydowskie, jak i nie-żydowskie udokumentowane źródła. Spośród rozlicznych tematów podejmowanych przez amerykańskich akademików i intelektualistów żaden nie jest równie drażliwy, jak kwestie wpływów etnicznych, a spośród nich żadna nie jest drażliwsza w omawianiu, niż kwestia wpływów żydowskich.