Miłość i kłamstwa

Autor: Cecelia Ahern

Tytuł: Miłość i kłamstwa

Ilość stron: 414

Wydawnictwo: Akurat

Cena: 34,49 zł

"Tyle tajemnic, tyle spraw, o których nie miałam pojęcia... Ciekawe, czego jeszcze nie wiem?"

Zawsze, gdy przychodzi taki moment, gdy oczekuję od książki na prawdę wiele, bo autorka jest znana, ma na koncie naprawdę kilka dobrych powieści, a okazuje się, że nie do końca podołała zadaniu jako autorka. Nie lubię takiego uczucia.

Fergus Boggs cierpi na zanik pamięci, którego doznał w wyniku udaru. Jego dzieciństwo nie należało do najprostszych, jednak dzięki pomocy księdza znalazł odskocznię od codzienności w szklanych kamykach. Gdy jego córka - Sabrina Boggs dostaje paczkę, gdzie właśnie znajduje owe kamyczki, które należały do jej ojca. Dzięki temu postanawia wyruszyć by na nowo poznać swojego ojca oraz znaleźć odpowiedzi na nękające ją pytania, a na które wciąż nie dostała odpowiedzi.

Generalnie na samym początku gdy od wydawcy dostałam notkę prasową, gdzie historia była bardzo fajnie i ciekawie opisana pomyślałam, że zaryzykuje. Skoro moja mama lubi twórczość pani Ahern to stwierdziłam, że sprawię radość naszej dwójce biorąc tę książkę. Jednak bardzo się pomyliłam, moja mama jeszcze jej nie przeczytała, jestem ciekawa jej zdania. Natomiast moje zdanie nawet się nie zaczyna, bo za bardzo nie wiem co mam powiedzieć. Jestem wręcz zaskoczona, że pani Ahern tak bardzo się nie postarała. Może książka była pisana pod wpływem komercyjnym, na prawdę nie wiem.

Czy przeczytacie tę historię to sami zadecydujecie, ja osobiście odradzam, ale wiadomo czasem trzeba się przekonać na własnej skórze by coś ocenić.

Zapraszam na www.swiat-ksiazkowych-recenzji.blogspot.com

Akcja powieści została rozwarstwiona zarówno pod względem czasowym, jak i w kwestii dotyczącej wychodzących na główny plan bohaterów. Mamy tutaj monotonne życie Sabriny, nudne, mało kolorowe, beznamiętne do momentu, kiedy odkrywa ukrytą pod powierzchnią kłamstw prawdę. Jej postać, ulokowana w teraźniejszości, okazuje się dla mnie nieco wątpliwym tematem. Z jednej strony zostajemy wpuszczeni do centrum jej życia, z drugiej pozostaje ona nieco mdła, jakby autorka zapomniała wyposażyć ją w dominujące cechy charakteru. Zupełnie inaczej prezentuje się kreacja Fergusa. Ów dorosły już teraz mężczyzna przenosi nas do lat swojego dzieciństwa, wspominając o trudach, wzlotach, upadkach i o tym, co go ukształtowało. A stając się nam bliski, pozostaje jednocześnie zagadką do samego końca.

Korzystając z okazji przywołania obrazu postaci Fergusa chciałam wspomnieć o tym, jak wiele symboli i wskazówek kryje się w jego postawie. Jest przykładem ludzkich słabości i świetnym dowodem na to, jak wielki wpływ mają na przyszłość kłamstwa, nawet te pozornie małe. Tworząc całą sieć budują fałszywy obraz i tuszując zło, tworzą barykadę więzi, które stłumione nie mają szansy na prawidłowy rozwój.

Zaskakujący jest także niewielki element, wokół którego autorka uplotła całą fabułę. Marmurki, chociaż pamiętam je z czasów dzieciństwa, to jednak dopóki książka nie trafiła w moje ręce nie miałam pojęcia, że istnieje tak wiele ich odmian. Jestem wdzięczna za to, że dzięki tej historii mogłam choć na chwilę powrócić do chwil, które gdzieś tam po drodze mi uciekły.

„Miłość i kłamstwa” to dojrzała powieść, w której cały czas powiewa aura snującej się tajemnicy. W kreowanych sytuacjach widać warsztat i doświadczenie autorki, bo zwracając uwagę na szczegóły potrafi zbudować w umyśle czytelnika pełen obraz rozgrywanej sceny. Plus za pomysł, za Fergusa i za szklane kulki, oczywiście.

Niemniej jednak muszę wspomnieć o minusach, a są nimi niewątpliwie niewyraźna postać głównej bohaterki oraz rozwlekła akcja, chwilami zbyt anemiczna. Oczywiście nie dotyczy to całej powieści, niemniej jednak miewałam momenty zwątpienia i gdyby nie wiodąca tajemnica, może odłożyłbym książkę na bok.

Nie jest to z pewnością najgorsza, ani też najlepsza powieść Cecelii Ahern. Równowaga plusów i minusów pozwala mi na to, by dać tej książce całkiem przystępną ocenę. Wartościowy przekaz, miłość i kłamstwa, poszukiwania samego siebie oraz pogoń za ukryta prawdą. Jest co odkrywać, więc jeżeli lubicie zagadkowe historie oraz panią Ahern, która zdążyła już podbić serca wielu czytelników, sprawdźcie i sami oceńcie co tym razem wyszło spod jej pióra.

Sabrina znajduje kolekcję ojca, jednak zauważa, że nie jest kompletna. Znalezisko budzi pytania, więc postanawia zrobić wszystko, by znaleźć odpowiedzi. Ma na to jeden dzień. Nie wszystko, co odkryje jej się spodoba, bo kłamstwa i sekrety sprawią, że z pozoru dobrze jej znany ojciec, wyda się kimś całkowicie obcym.

Historia sama w sobie jest ciekawa i poważna, lecz nie oszałamia. Słynne i wielu z nas znane „Love, Rosie” było fenomenalną i tętniąca życiem podróżą. W tej książce natomiast zabrakło mi lekkości i tego niekontrolowanego pędu do przodu, dzięki któremu czytanie było by przyjemniejsze.

„Miłość i kłamstwa” to zderzenie przeszłości z teraźniejszością. Bohaterka ma tylko jeden dzień na odkrycie tajemnic, jednak bardzo częste przeskoki czasowe sprawiły, iż miałam wrażenie, że towarzyszyłam bohaterom przez kilka lat. Fergus, ojciec Sabriny, odgrywa tu bardzo ważną rolę, wydaję mi się, że najważniejszą. Jego pasja, czyli gra w marmurki, kamyki, jest sposobem na zapomnienie i odreagowanie wielu problemów, lecz na pewnym etapie swojego życia z pozoru niegroźna gra, staję się dla niego zbyt ważna.

Nie przepadam za powolną akcja, a taka niestety tutaj jest. Częste przemyślenia Fergusa są momentami po prostu nudne, ale jego zamiłowanie do gry w marmurki jest całkiem oryginalnym pomysłem. Książka jest podzielona na rozdziały. Jedne opowiada Fergus i można się w nich troszkę pogubić. Przeskoki w przeszłość i teraźniejszość mieszają się i musiałam mocno się skupić, by połapać się w całe historii. Jest on również bohaterem, którego poznałam dobrze i wzbudził on moje mieszane uczucia. Co się tyczy Sabriny, to czuję niedosyt, jeden dzień z jej życia to stanowczo za mało, by w pełni ją poznać, a biorąc pod uwagę, że i ona skupia się na swoim ojcu, to po prostu zabrakło mi jej samej. Autorka ma wprawne pióro i również w tej książce widać jej doświadczenie. Styl i język jak zawsze na wysokim poziomie.

Cecelia Ahern ma przedziwny talent do ukrywania głównych bohaterów. Z pozoru najważniejsza postać w całej książce, jest tak naprawdę tłem, a jej historia i uczucia schodzą na dalszy plan, by bohater drugoplanowy, odegrał pierwsze skrzypce. „Miłość i kłamstwa” to historia o uczuciach, lękach, tajemnicach i konsekwencjach długo skrywanych kłamstw. Przyjemna lektura, ale niestety nieporywająca. Zbyt dużo przewidywalności i monotonii.

3+/6

Ta książka to milion pytań i próba znalezienia odpowiedzi na nie. Przed Sabriną trudne zadanie, wiele tajemnic do odkrycia a jej początkowy cel jakim jest odnalezienie kulek zmienia się w poszukiwanie prawdy o ojcu a nawet o sobie. Bo przecież Fergusowi nie było łatwo, pasja a raczej jej ukrywanie, zmusiła go do prowadzenia podwójnego życia i szczęście jakie kiedyś dawały mu kulki, zamieniło się w ucieczkę od problemów. Najgorsze jednak miało dopiero nadejść, tylko wtedy jeszcze nie zdawał sobie z tego sprawy i nie czuł na siłach, by nagle, po latach, wyznać to co skrywał przed światem - swoje drugie ja. To właśnie wtedy najukochańsze hobby stało się dla Fergusa pułapką. Do czego był zdolny, by nikt nie odkrył jego wielkiej miłości?

Autorka przeplata w powieści teraźniejszość z przeszłością. Poznajemy dzień z życia Sabriny i kolejne etapy jej poszukiwań naprzemiennie z opowieściami z dzieciństwa i młodości Fergusa. Dzięki temu bieżące wydarzenia rozumiemy lepiej i możemy oceniać decyzje podejmowane przez bohaterów. Ahern całą teraźniejszość fabuły zawarła w 24 godzinach. Jakże bogate w wydarzenia są te godziny, ile tajemnic wyszło na jaw, ile udało się odkryć, niektóre pytania zrodziły kolejne pytania, ileż osób znanych i nieznanych mogło wyjawić fakty z życia Fergusa, które czasem jak grom z jasnego nieba spadały na Sabrinę... Jak zakończy się batalia o zaginione kulki? Czego dowie się bohaterka i jak wykorzysta swoją wiedzę?

"Miłość i kłamstwa" to moje trzecie spotkanie z twórczością autorki - po genialnej "Love, Rosie" czytałam jeszcze "Kiedy cię poznałam", ale to była już tylko dobra lektura. Jak oceniam niniejszy tytuł? Niewątpliwie recenzowana dziś powieść jest bardziej zbliżona do drugiej z wymienionych książek, choć tutaj więcej się dzieje (odkrywanie spraw z przeszłości jest ciekawsze) a i temat marmurków jest bardzo oryginalny. Akcja jest równie niespieszna a wystarczyłoby nadać fabule chwilami żywszy bieg. Choć wiem, że celem było skupienie się na relacji ojca z córką, co wymaga zagłębienia się w uczucia, emocje i "zrzucanie skorupy". Czytając "Miłość i kłamstwa" miałam wrażenie, że po raz drugi autorka jest kimś innym niż podczas pisania "Love, Rosie". To zupełnie był inny styl...

całość recenzji: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2016/06/cecelia-ahern-miosc-i-kamstwa.html

HISTORIA W SZKLANYCH KULKACH ZAMKNIĘTA!

Ojciec Sabriny Boggs po udarze przebywa w domu opieki. Kiedy trafiają tam pudła z jego starego domu Sabrina postanawia zabrać je do siebie. Jej ojciec ma problemy z pamięcią i dziewczyna nie chce by było mu przykro, że czegoś ze swoich zbiorów nie kojarzy. Wydawać by się mogło, że to zwyczajne pudła ze zwyczajnymi pamiątkami, jednak kiedy Sabrina zaczyna je przeglądać, znajduję niezwykły zbiór marmurków, które mają wartość sentymentalną oraz kolekcjonerską. Niestety dwóch najcenniejszych okazów brakuje i kobieta postanawia dowiedzieć się kto mógł je zabrać. Jeden dzień poszukiwań okaże się dla Sabriny wycieczką do przeszłość ojca, i dopiero wtedy pozna prawdziwą twarz ukochanego mężczyzny, który ją wychowywał.

Cecelia Ahern to irlandzka bestsellerowa pisarka, która zadebiutowała głośną powieścią „P.S. Kocham Cię”, na podstawie której nakręcono film. Poza tym Cecelia jest także producentką serialu komediowego telewizji ABC.

Sięgając po "Miłość i kłamstwa" Ceceli Ahern byłam nastawiona na to, że dostanę najzwyklejszy romans, więc bardzo się zdziwiłam, gdy okazało się, że ta książka to całkiem coś innego. To dobrze napisana powieść obyczajowa z podłożem psychologicznym. Historia opowiedziana jest przez dwie osoby – Sabrinę oraz Fergusa- jej ojca, jednakże prym wiedzie Fergus i jego marmurki. Poznajemy jego losy od momentu kiedy zaczęła się fascynacja grą w marmurki i wygrywanie kolejnych okazów, nie zawsze w uczciwy sposób. Fascynacja, która zmieniła się w obsesję, a na samym końcu ściągnęła go na dno. Sabrina nie wiedziała o istnieniu drugiej twarzy swojego ojca, którą on w doskonały sposób ukrywał. Jednak ten jeden dzień, kiedy zaczęła podróż do jego przeszłości, pozwolił jej odkryć sekrety ojca. Dzięki tej wędrówce spojrzała na otaczający ją świat na nowo i lepiej poznała samą siebie.

"Miłość i kłamstwa" nie jest na pewno najlepszą powieścią w dorobku twórczym Ceceli Ahern. Jednak jest to powieść dobra i bardzo dobrze napisana. Styl jakim operuje autorka jest przyjemny w odbiorze i książkę czyta się szybko, mimo dużej ilości opisów. Sami chcemy dowiedzieć się jaki naprawdę był Fergus i poznać jego wszystkie sekrety. Jest to historia bardzo wciągająca i z dużą ciekawością oraz fascynacją czytamy każdą kolejną stronę. Jest jednak jedna rzecz, która strasznie mnie denerwowała, a mianowicie, to brak chronologii czasowej przy opisywanych losach Fergusa. Wprowadzało mi to zamęt w głowie, gdyż nigdy nie wiedziałam czy dany rozdział dotyczy dziecka, nastolatka czy może dorosłego mężczyzny.

W całej tej opowieści bardzo dobrze poznajemy Fergusa. Autorka przybliża nam jego losy już od najmłodszych lat. I to właśnie Fergus jest tą postacią najbardziej wyrazistą i charakterystyczną, ponieważ Sabrina gdzieś w tym wszystkim umyka, i tak do końca nie jest nam dane dobrze jej poznać. A szkoda, bo myślę, że dobrze by było, gdyby autorka poświęciła jej nieco więcej uwagi.

Ogólnie książkę oceniam dobrze, i myślę, że fani twórczość Ceceli Ahern znajdą w tej pozycji coś dla siebie. Autorka pokazała nam, że nawet kłamstwo w dobrej wierze niesie za sobą olbrzymie konsekwencje, z których czasami nie zdajemy sobie sprawy. „Miłość i kłamstwa” to powieść niosąca wiele mądrości i życiowych prawd.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Akurat.

Kiedy mam okazję sięgnąć po książkę Cecelii Ahern, robię to bez wahania. To jedna z tych autorek, na których się jeszcze nie zawiodłam. Jej powieści są zawsze lekkie, czyta się je szybko, a zarazem poruszają ważne tematy. Gdy do moich rąk wpadła Miłość i kłamstwa, najnowszy tytuł Ahern, od razu zabrałam się do lektury.

Autorka porusza temat miłości, ale tym razem zupełnie innej niż zwykle. Nie chodzi o związek między kobietą i mężczyzną, a między córką i ojcem, a także pokochaniem samej siebie i swojego życia. Sabrina to pracująca matka, która nigdy nie ma czasu dla siebie. Rano szykuje dzieciom śniadanie, później idzie do pracy, a wieczorem jest zbyt zmęczona, aby poświęcić się jakiejś pasji. Jest znudzona swoją pracą, jej monotonią. Dokładnie wie, o której godzinie przyjdzie konkretny pensjonariusz, aby popływać w basenie, czego może się po nich spodziewać. Kiedy wreszcie trafia jej się dzień wolny, spędza go w niespodziewany sposób. Znajdując starą kolekcję ojca, postanawia dowiedzieć się o niej więcej, a tym samym o samym właścicielu, z którym nie miała najlepszego kontaktu, a obecnie mężczyzna niewiele pamięta ze swojego życia z powodu choroby.

Sabrina ma jeden dzień, ten jeden wyjątkowy wolny dzień, aby poznać prawdę o swoim ojcu, a tym samym o samej sobie. Uparcie dąży do celu, pomimo niezadowolonych głosów matki i męża. To świetna okazja, aby zwolnić tempo i zastanowić się nad swoim życiem. Nad wieloletnim małżeństwem. Nad niedającą satysfakcji pracą. Nad relacjami z rodzicami. Nad tym, kim właściwie jest. Sabrina musi poznać samą siebie, zrozumieć czego chce, aby poczuć się szczęśliwą i pokochać siebie.

Miłość i kłamstwa to opowieść o poszukującej prawdy Sabrinie, ale także jej ojcu Fergusie. Teraźniejszość poświęcona jest kobiecie, zaś przeszłość mężczyźnie. Dowiadujemy się wtedy co robił w życiu, jak wyglądała prawda, której nie przedstawił swojej rodzinie, odciął się od niej grubą kreską i stał zupełnie innym człowiekiem. Żył w kłamstwie, w którym dorastała jego jedyna córka. Może dlatego Sabrina miała problemy i nie potrafiła się odnaleźć. Może przeszłość miała na nią tak duży wpływ, że zamykała się w sobie i udawała kogoś, kim – być może – nie jest.

Książka Ahern jest łatwa w odbiorze, napisana prostym, przystępnym językiem, dzięki któremu strony przewracają się w szalonym tempie. Spędziłam z nią miło czas, nie żałując ani chwili. Być może nie jest to powieść ambitna, wysokich lotów, ale nie należy też do grona pustych czytadeł. Jest to przyjemna lektura, lekka, w pewien sposób dająca nadzieję na zmianę w życiu, na odkrycie samego siebie.

Cecelia Ahren jest jedną z autorek, po których spodziewam się dobrej literatury. Zwykle opowiada mocne, wzruszające i trudne historie. „Miłość i kłamstwa” to powieść skłaniająca do przemyśleń, z drugim dnem, ciekawą fabułą, oryginalnymi i charakterystycznymi bohaterami.

Sabrina Boggs przypadkiem znajduje rzeczy swojego ojca Fergusa, a w nich tajemniczą kolekcję, której nigdy wcześniej nie widziała. Jest zaniepokojona, bo nie sądziła, że była okłamywana. Chce poznać prawdę i dowiedzieć się więcej o życiu swojego ojca. Nagle jej monotonny i nudny rozkład dnia zostaje przerwany. Sabrina ma jedną dobę na poznanie sekretów ojca, które rzucą nowe światło na niego, jego rodzinę i ludzi, którzy byli mu bliscy, a których Sabrina nigdy nie miała szansy poznać.

Książka może nie wywarła na mnie kolosalnego wrażenie, nie pochłonęłam ją od razu, ale przyznam, że wciągnęłam się w tę opowieść i do samego końca byłam ciekawa, czym zaskoczy mnie autorka. Główną zaletą powieści są jej bohaterowie, a szczególnie ojciec Sabriny. Poznajemy go jako małego chłopca, następnie w kolejnych rozdziałach odkrywamy jego tajemnice, wzloty i upadki. Zafascynowała mnie jego więź z bratem Hamishem – to najbardziej intrygujący wątek tej pozycji. Obaj są charyzmatyczni, ale równocześnie niedostępni, pełni sekretów i niedopowiedzeń. Na samym początku do końca nie rozumiałam tej więzi, dopiero później, gdy Sabrina odkrywała poszczególne karty tej historii, dowiadywałam się o prawdziwej relacji, jaka ich łączyła. Rodzina Fergusa była specyficzna, surowa, głośna, z trudną sytuacją. Nie dziwię się, że Fergus musiał znaleźć coś, co mogłoby pomóc oderwać się od rzeczywistości, wybić się i odróżnić od innych. Marmurki stały się jego fascynacją, zgubą, miłością i wspomnieniem o bracie. Braterstwo i marmurki to moje ulubione motywy „Miłości i kłamstwa”.

Cecelia Ahern ma wypracowany styl, który sprawia, że czytanie jej książek nie powinno nikomu sprawić trudności. Pisze lekko, dobrze, i jak wiemy, lubi eksperymentować. W tej powieści autorka postawiła na prowadzenie fabuły w różnych odstępach czasu – a więc raz mamy perspektywę Sabriny, która jest również teraźniejszością oraz dwie perspektywy Fergusa, raz przenosimy się do jego przeszłości, dzieciństwa i lat, gdy był młodzieńcem, a następnie wracamy do teraźniejszości. Przyznam, można się pogubić – mnie ten zabieg nie przeszkadzał, płynnie odnajdywałam się w tym, kto aktualnie jest narratorem i z jakim czasem mamy do czynienia. Jednakże nie każdy może lubić tego rodzaju przeskoki, więc jak zwykle ostrzegam. Co do typu narracji, to w książce występuje pierwszoosobowy i w tym przypadku nie mam żadnych zastrzeżeń, bo mamy dwóch bohaterów i przez to szersze spojrzenie na fabułę. Często narzekam, że przez ten sposób narracji czytelnikowi umyka wiele informacji, jednak jak widać, zdarzają się wyjątki.

„Miłość i kłamstwa” to mądra książka, mająca w sobie wiele prawdy. Bohaterowie wykreowani przez Ahern są przykładem ludzi, których życie określiły pozornie nieistotne decyzje. Powieść ma w sobie gorycz, coś, co wywołuje smutek i nostalgię. „Miłość i kłamstwa” nie jest pozycją łatwą, lekką, na jeden wieczór – to książka mająca skłonić nas do myślenia, zupełnie inna od tych, które wcześniej napisała Ahern, bardziej dojrzała i spokojniejsza.

Książka z pozoru wydaje się poprawna, jednak przyznam, że brakuje jej kilku zwrotów akcji, dynamicznej fabuły i mocniejszych konfrontacji między postaciami. Autorka postawiła na subtelne sceny, czytelnik wiele musi domyślić się sam, co jest dobre i złe – powieść mogłaby być ostrzejsza i bardziej emocjonalna. Niestety długie opisy często wywołują uczucie monotonii, dlatego myślę, że Ahern powinna bardziej urozmaicić historię i wprowadzić do niej trochę więcej akcji.

Mimo że okładka sugeruje coś innego, tytuł również – książka nie jest tylko dla kobiet. Mężczyźni również mogą przeczytać tę powieść i z pewnością nie będą zawiedzeni. Jestem trochę zła za ten tytuł i oprawę, brakuje w nich spójności z historią. „Miłość i kłamstwa” brzmi niczym nazwa romansu, a ta książka nim nie jest – nazwałabym ją raczej powieścią obyczajową. Zastanawiam się dlaczego nie przetłumaczono oryginalnego tytułu książki - The Marble Collector?

Polecam, choć pewnie powiecie, że nie jest to najlepsza powieść Ahern. Może macie racje, bo książka nie jest idealna i nie porywa od razu – trzeba się w nią wgryźć, żeby chcieć poznać tajemnicę Fergusa. „Miłość i kłamstwa” jest moim zdaniem najbardziej dojrzałą pozycją, jaką dotychczas napisała autorka. Bez sztampy, bez uniesień, ale mająca w sobie prawdę i autentyczność.

http://recenzentkaksiazek.blog.pl/2016/06/02/milosc-i-klamstwa-cecelia-ahern-jeden-dzien-na-poznanie-tajemnicy/

Rozumiem już, dlaczego wydawnictwo dołączyło do paczuszki kulki. Małe, szklane marmurki są w całej tej historii niesamowicie ważnym elementem. Nigdy nie grałam nimi, ale zawsze podobały mi się ich wzory i kolory. W powieści odkryłam je na nowo - okazało się, że tak drobny element może znaczyć nieporównywanie wiele. Szczególne jest to, że na całą historię czytelnik otrzymuje podwójne spojrzenie - raz jest to rozdział z perspektywy Sabriny, która odkrywa tajemnice ojca, a raz fragment dotyczący bezpośrednio wydarzeń sprzed lat. Część opowiadająca o losach ojca Sabriny rozpoczyna się od pewnego bardzo smutnego dnia, który na trwałe zapisał się w jego pamięci - był wtedy małym chłopcem i musiał radzić sobie z wieloma zmianami w jego życiu. Stopniowo dowiadujemy się, co doprowadziło go do momentu, w którym znajduje się teraz; mamy szansę prześledzić jego losy w perspektywie kontaktów z innymi ludźmi. Czytelnik co rusz dowiaduje się o ważnych faktach z pierwszej ręki, cofając się w czasie do czasów szkolnych ojca Sabriny, odkrywając jego największą pasję i jej początki, zagłębiając się w relacje rodzinne, śledząc najważniejsze, często dramatyczne chwile jego życia. Tymczasem Sabrina prowadzi swoje małe, prywatne śledztwo, a jej dotychczasowa wizja ojca diametralnie różni się od tego, co odkrywa.

To nie jest całkiem prosta i oczywista historia, choć niesamowicie uprawdopodobniona i mocno osadzona w rzeczywistości. Czuję, że miałam okazję przeczytać coś autentycznego i bardzo mi się to podobało. Bohaterowie to ludzie - z krwi i kości, co oznacza, że prezentują sobą pełną paletę wad i zalet, słabości oraz tajemnic. Nie ma w tym nic niewymuszonego, bo podobne sekrety chować może każdy z nas; takie smutki i radości dotyczą wielu osób, które mijamy codziennie na ulicy. Dwugłos córki i ojca bardzo mi się podobał. Szybko domyśliłam się, że narracja dotycząca życia ojca Sabriny zakończy się w tej chwili, w której rozpoczęła się przygoda jego córki - i to powolne odkrywanie wszystkich przyczyn, podstaw sytuacji, z którą czytelnik spotyka się na początku książki, jest niesamowicie przemyślane i zgrabne.

Pełna opinia: http://pannakac-pisze.blogspot.com/2016/05/miosc-i-kamstwa-cecelia-ahern.html

„Są rzeczy, o których chcemy zapomnieć, rzeczy, których nie możemy zapomnieć, i rzeczy, o których zapominamy, że je zapomnieliśmy – aż do chwili, kiedy same nam o sobie przypomną.”

Pewnego dnia Sabrina Boggs natrafia na tajemniczą kolekcję, która niegdyś należała do jej ojca. Zauważa też, że brakuje dwóch najcenniejszych eksponatów. Postanawia dowiedzieć się jaki związek z przeszłością ojca ma znaleziona kolekcja i spróbować odnaleźć to co zginęło. Podczas poszukiwań odkrywa wiele rodzinnych sekretów, tym samym poznając zupełnie nowe oblicze swojego ojca. Człowiek, przy którym spędziła dzieciństwo, nagle staje się zupełnie kimś obcym. Sabrina odkrywa, że cały czas żyła w kłamstwie. Ale tak naprawdę nie tylko ona. Kobieta ma tylko jeden dzień aby poznać tajemnice mężczyzny, którego rzekomo tak dobrze znała. Dzień, który na zawsze zmieni ją i wszystkich wokół niej. Co odkryje Sabrina?

Cecelia Ahern to jedna z moich ulubionych pisarek. Nigdy tak naprawdę nie wiem czego się spodziewać po jej książkach. Ale prawda jest taka, że autorka zawsze mnie zaskoczy. „Miłość i kłamstwa” to książka intrygująca i utrzymana na dość wysokim poziomie, jednak mówiąc szczerze daleko jej do słynnej „Love, Rosie” czy niesamowitej „Kiedy cię poznałam”, które zrobiły na mnie kolosalne wrażenie. Najnowsza książka Cecelii Ahern sprawiła, że miło spędziłam przy niej czas, lecz obyło się bez większych emocji i wzruszeń, czego zdecydowanie mi zabrakło.

Książka „Miłość i kłamstwa” zabiera nas w podróż w przeszłość Fergusa, ojca Sabriny. Poznajemy go jako małego chłopca, który już od najmłodszych lat fascynował się grą w marmurki. Tak naprawdę wszystko ma związek z jego pasją, która całkowicie go pochłonęła. Można się tu dopatrywać nawet pewnych objawów obsesji, zwłaszcza, że kulki w wielu momentach jego życia były ważniejsze od innych znaczących spraw. Z tego też powodu chłopiec, a później mężczyzna miewał dość poważne problemy. Nie potrafił oddzielić swojej pasji, od życia prywatnego. Marmurki przysłoniły mu cały świat i miały znaczący wpływ na przebieg jego życia. Wiele razy spotykał się z brakiem zrozumienia względem swojego hobby, a co za tym idzie swojego postępowania, które czasami było nierozważne i lekkomyślne. Z tego też powodu mężczyzna zaczął uciekać w kłamstwa i ukrywać swoje zamiłowanie do kulek przed najbliższymi. Po latach jego córka Sabrina natrafia na kolekcję ojca, nie spodziewając się jak wiele dzięki temu odkryje.

Cecelia Ahern w swojej książce opowiada przede wszystkim o pasji, która stała się obsesją. Pokazuje jak ogromny wpływ na ludzi mają kłamstwa i sekrety ukrywane przez lata. Jest to również opowieść o poszukiwaniu odpowiedzi na dręczące pytania i radzeniu sobie z bolesnymi wspomnieniami. Wędrówka w głąb siebie, która pomaga znaleźć właściwą drogę i upragniony spokój. Większa część książki to tak naprawdę opowieść Fergusa, dzięki czemu dość dobrze możemy poznać jego osobę, jak również jego rodzinę o której też zostało tutaj sporo napisane. Fergus to dość specyficzny bohater, który tak naprawdę do samego końca mnie zadziwiał. Czasami ciężko było mi zrozumieć jego obsesyjne zamiłowanie do gry w marmurki, choć zdarzały się i takie momenty w których było mi go po prostu żal. Sabrina wzbudziła we mnie troszkę większą sympatię, jednak autorka poświęciła jej zbyt mało uwagi bym mogła wyrobić sobie o niej jakieś zdanie.

Akcja płynie dość leniwie, a przemyślenia Fergusa w niektórych momentach stają się nużące i monotonne. Brakowało mi tutaj nagłych zwrotów fabularnych i emocji, których tak oczekiwałam po najnowszej książce Cecelii Ahern. Kolejną rzeczą, która znacznie utrudnia czytanie, są nagłe przeskoki w czasie. Nie byłoby to takie złe, gdyby nie zabrakło dopisków przez rozpoczęciem rozdziału, które informowałyby czy akcja rozgrywa się w przeszłości Fergusa, czy są to jego teraźniejsze przemyślenia. Przez to wiele razy czułam się zdezorientowana i po prostu gubiłam wątek. Nie wiedziałam w którym momencie Fergus jest przedstawiony jako mały chłopiec, a w którym jako dorosły mężczyzna. Spowodowało to pewien chaos (przynajmniej w moim przypadku), którego po prostu można było uniknąć. W przypadku Sabriny sytuacja jest jasna. Poznajemy jeden dzień z jej poszukiwań, który niestety nie przybliża nam jej osoby.

„Miłość i kłamstwa” to książka dobra, aczkolwiek nie fenomenalna. Jestem jednak pewna, że znajdzie wielu zwolenników. To opowieść o rodzinie, miłości i pasji. O odkrywaniu przeszłości i sekretów z nią związanych. Skłania do refleksji i przemyśleń nad tym co w naszym życiu jest ważne. Uczula nas na problemy innych ludzi i naszych bliskich, ucząc nas wrażliwości i zrozumienia.

Cecelia Ahern mój podziw i szacunek zdobyła poprzez powieść "Love, Rosie". Byłam nią oczarowana, dlatego nie mogłam się oprzeć i musiałam zapoznać się z jej najnowszą pozycją.

Sabrina Boggs jest niewyróżniającą się niczym szczególnym kobietą. Prowadzi zwyczajne, wypełnione monotonią życie i pracuje w domu opieki. Ma chorego na zaniki pamięci ojca, którego, mimo że porzucił jej matkę, bardzo kocha. Pewnego dnia w jej ręce trafiają pudła z rzeczami osobistymi mężczyzny. O dziwo nie są to rodzinne zdjęcia, pamiątki z podróży, lecz różnego rodzaju kulki. Są ich setki, jeśli nie tysiące. Szklane, metalowe, o różnych kolorach wzbudzają ciekawość Sabriny. Zaintrygowanie wzmaga fakt, że przez całe swoje dotychczasowe życie ojciec nie wspomniał o nich ani razu, nawet jej matka nie miała o nich bladego pojęcia. Główna bohaterka postanawia wyruszyć w podróż do przeszłości, by dowiedzieć się, kim tak naprawdę był człowiek, który ją wychował. Czy prowadził jeszcze inne, wypełnione pasjami życie, których nie chciał ujawniać przed najbliższymi?

"Miłość i kłamstwa" to typowa powieść obyczajowa, pełna realizmu, ludzkich sekretów, które potrafią pochłonąć czytelnika. Nie ukrywam, że po tej autorce spodziewałam się czegoś więcej. Owszem książkę czytało mi się bardzo szybko, ze względu na przystępny język, jednak nie wywołała u mnie zbyt wieku emocji. Główna bohaterka pomimo swojej nowej misji nieszczególnie wzbudziła moją sympatię. Jedyną postacią, której losy z zainteresowaniem śledziłam był Fergus. Zostały one nakreślone od wczesnego dzieciństwa, po starość. Dzięki temu mogliśmy być świadkami tego, jak kształtowała się jego osobowość i dlaczego ukrywał przed rodziną swoją miłość do marmurków. Akcja rozwijała się stopniowo, nie było momentów, które przyspieszałby by jej bieg. Zdarzały się chwile nudy, ale zakończenie wszystko wynagrodziło.

Podsumowując, Cecelia Ahern po raz kolejny stworzyła ciepłą powieść, opowiadającą o kolejach ludzkiego życia i skłaniającą do refleksji. Może nie była ona tak porywająca, jak się po niej spodziewałam, ale nie żałuję poświęconego jej czasu. Myślę, że najbardziej przypadnie do gustu zwolennikom powieści obyczajowych, których zadowolą przemyślenia bohaterów, a nie błyskawiczna akcja.