Pisma. Tom 3. Eremita w służbie Kościoła

Święty German (†437/448) i św. Genowefa (†około 502 r.) żyli w okresie dynamicznych zmian w sytuacji politycznej Galii północnej i Brytanii, a także w życiu codziennym ich mieszkańców. Prezentowane tu czytelnikowi dwa Żywoty są najlepszym źródłem informacji na temat wspomnianych przemian, a sami święci German i Genowefa często odgrywali w tych wydarzeniach ważną rolę; nie bez powodu oboje zostali patronami Francji. Kult św. Germana rozpoczął się w dniu jego śmierci, kiedy to dostojnicy kościelni, cesarscy i sama Galla Placydia rywalizowali o ubrania i przedmioty, które po sobie pozostawił. Dynastia Karolingów otoczyła biskupa z Auxerre szczególną czcią. W roku 859 przeniesiono jego ciało do nowej, spektakularnie zdobionej krypty. Było to dzieł...

Aby zrozumieć istnienie w VIII w. na samym zachodzie Irlandii angielskiego klasztoru, w którym mnisi hołdowali zwyczajom Kościoła celtyckiego, w przeciwieństwie do większości swoich braci w wierze w samej Irlandii, nie wystarczy znajomość chronologii wydarzeń. Potrzebne jest wniknięcie w kulturę i religijność VII-wiecznej Northumbrii, gdzie ścierały się ze sobą wpływy celtyckiej i rzymskiej misji. Ale nie tylko, gdyż należy także znać specyfikę klasztorów kolumbańskich powiązanych z Ioną i wiedzieć, że sama Irlandia nie była pod względem religijnym jednolita. Klasztor w Mayo zdecydowanie jest wyjątkowy, unikalny zarówno w kontekście Irlandii, jak i w Europie. Początkowo był jedynym anglosaskim klasztorem na mniejszej z wysp brytyjskich w epoce, gdy to...

„Cezary z Arles urodził się w 470 r. w Cabillonensis (obecnie Chalon-sur-Saône) prawdopodobnie w rodzinie o rzymskim rodowodzie i już chrześcijańskiej. Młodość spędził w klasztorze na jednej z wysp Leryńskich, następnie, z powodu słabego zdrowia, udał się do Arles, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie. Tamtejszy biskup, Eoniusz, widząc jego zapał duszpasterski i wykształcenie, wyznaczył go na swojego następcę. Na tym stanowisku pozostał czterdzieści lat, od 503 r. do swojej śmierci około 543 r. Założył też klasztor pod wezwaniem św. Jana. Osobiście starał się w Rawennie u króla Teodoryka o wykupienie wziętych do niewoli mieszkańców Orange. Po rozmowie z Cezarym papież Symmach ustanowił Arles metropolią kościelną, a w roku 514 podniósł spra...

Wiara nie stoi w opozycji do nowoczesnej współczesności. W nowej książce o. Laurence Freeman dokonuje odczytania wiary w kontekście współczesnego świata. Czerpiąc ze swego ogromnego doświadczenia podróży do niemal wszystkich zakątków świata, ukazuje znaczenie wiary dla przemiany naszego podejścia do świata biznesu, ochrony środowiska, zdrowia psychicznego i dialogu międzyreligijnego. Swą wizję opartą na rozumieniu wiary jako ogólnoludzkiego wymiaru przekraczającego poszczególne systemy przekonań i religii ojciec Freeman żywo ilustruje przykładami ze swego osobistego przeżycia wiary, prowadząc czytelnika do szczególnej praktyki na drodze jej realizacji - medytacji chrześcijańskiej według nauki swego nauczyciela, ojca Johna Maina OSB.

Magdalenę przygotowywały do jej misji wielkie zdolności umysłu, logicznego już z natury, a kształtowanego w młodości przez lekturę ówczesnych autorów jezuickich. Nadto miała w sobie wielką gorliwość i konsekwencję w dążeniu do raz obranego celu; przez dłuższy czas trudno jej było w ogóle zrozumieć brak równie wielkiego zapału u różnych innych osób, co spowodowało niejeden konflikt. Jej wstępna decyzja, dokonana jeszcze w dzieciństwie, a wyrażona słowami „Poślubiłam się Panu Zbawicielowi mojemu”, ukształtowała wszystkie decyzje następne. Na tej podstawie budowało się jej życie modlitwy, czerpiące swoje treści przede wszystkim z lektury, szeroko pojętej: to jest zarówno z tekstów liturgicznych, jak i z czytania duchownego. Ten zapał do czyt...

Przed kilku laty zostałem poproszony, by za pośrednictwem strony internetowej dzielić się swoimi refleksjami dotyczącymi wiary, odpowiadając na nurtujące kogoś pytania i wątpliwości. Rozważania wynikały więc z bardzo aktualnego zapotrzebowania konkretnych osób. Zebrało się tych małych artykułów ponad 30. Po mniej więcej roku strona się zmieniła i zakończyła się moja z nią współpraca. Natomiast pozostały teksty. Przeglądałem je ostatnio i stwierdziłem, że układają się w pewien zbiór, który może być przydatny wielu osobom w ich poszukiwaniu odpowiedzi na tematy związane z wiarą. Dodałem do niego jeszcze kilka tekstów, kierując się - co do ich przydatności - własną intuicją oraz przywołaniem problemów stawianych przy okazji spotkań rekolekc...

Moralia powstały w okresie pobytu Grzegorza w Konstantynopolu. W dedykacyjnym liście do Lean­dra, biskupa Sewilli, którego poznał w Konstantyno­po­lu, nasz autor wyjaśnia okoliczności powstania dzie­ła. Po wyświęceniu na diakona przez Benedykta I lub Pelagiusza II zostaje wysłany na Wschód. God­ność kościelna ma usprawnić przebywanie w ziem­skich pałacach. Udało się za nim wielu jego konfra­trów z rzymskiego klasztoru, którzy tworząc nową wspól­notę staną się zapleczem duchowym i oparciem dla Grzegorza w latach pobytu na obczyźnie. Do wspól­nych ćwiczeń klasztornych należała lektura du­cho­wa. W ramach tej praktyki, na prośbę współbraci oraz biskupa Leandra, Grzegorz podjął się wykładu Księ­gi Hioba. Pierwsze wersety wyłożył w formie...

Dramatyczna historia Tatarów Krymskich oraz Półwyspu Krymskiego na tle stosunków z Rosją i Ukrainą.

Rozpoczynając swoje rozważania od wydanej przed półwiekiem encykliki Humanae vitae Pawła VI, na Amoris laetitia papieża Franciszka kończąc, Tomasz Terlikowski dowodzi, że Kościół nie tylko ma prawo i kompetencje, by wypowiadać się w kwestiach moralnych, ale także – że w dzisiejszym świecie wyzutym z wartości ciąży na nim powinność stania się opoką zasad uniwersalnych. Zarysowana na tym tle tytułowa kwestia antykoncepcji – wpisująca się w szerszy kontekst zagadnień eugenicznych – okazuje się tak naprawdę kwestią naszego rozumienia istoty małżeństwa i rodziny, która od czasów pierwszych chrześcijan nie uległa przecież zmianie.

Niniejszy tom zawiera tłumaczenie 51 listów św. Paulina z Noli (ok. 353–431) – rzymskiego namiestnika Kampanii z lat 381–382, od 409 r. biskupa. Jego korespondencja, „obok listów Ambrożego, Hieronima i Augustyna, przyczynia się do ukazania znaczenia wczesnochrześcijańskiej epistolografii w ewangelizacji Cesarstwa”. Charakteryzuje ją piękna klasyczna forma literacka, pełna chrześcijańskiego ducha uwidaczniającego się m.in. w licznych odniesieniach biblijnych.

Jan Kasjan (ok. 365-435) należy niewątpliwie do największych pisarzy duchowych Zachodu. Jego Reguły i Rozmowy z Ojcami stanowiły przez ponad 1.500 lat podstawową lekturę dla mnichów i mniszek zalecaną im w Regule przez samego Patriarchę św. Benedykta. Począwszy od średniowiecza dzieła Kasjana stały się obowiązkową lekturą dla zakonnic i zakonników na całym Zachodzie. Jednocześnie Kasjan jest jedynym autorem piszącym po łacinie, który znalazł się w Filokaliach, najbardziej znanej antologii pism duchowych Kościoła wschodniego, powstałej w XVIII wieku. Ten fakt świadczy o tym, że Kasjanowi udało się dokonać wspaniałej syntezy duchowości mnichów pustyni egipskiej dla potrzeb mnichów na Zachodzie. W ten sposób stał się on nauczycielem życia monastyczne...

Kroniki mówią nam tak mało o życiu Sulpicjusza Sewera, że gdyby trzeba było opisać jego osobę poprzez to jedno dzieło, otrzymalibyśmy jedynie informacje o jego akwitańskim pochodzeniu i upodobaniu do życia mniszego (siedem aluzji w jego opowiadaniu). Trzeba więc sięgnąć do listów, które pisze do niego Paulin z Noli między 395 a 404 r., żeby poznać autora Kronik. Te listy zostały napisane przez bardzo bliskiego przyjaciela, oczywiście skłonnego do przychylności, czasem przesadnej; mimo to jest to świadectwo podwójnie cenne, ponieważ odpowiedzi Sulpicjusza Sewera nie zachwały się do naszych czasów. List 5 datowany na lato 396 r., napisany rok po śmierci cesarza Teodozjusza, oddaje istotę tego, co wiemy o jego adresacie; ten tekst i kilka detali zawartych w Li...