Nowa książka najczęściej nagradzanej dziennikarki 2015 roku.
Zbiór reportaży Justyny Kopińskiej Polska odwraca oczy to opowieści o najważniejszych niewyjaśnionych sprawach ostatnich lat.
– Zawsze chciałam być policjantką śledczą – mówi Kopińska. – Odkrywać ukryte sprawy dotyczące przemocy dotykającej bezbronnych ludzi. Dziś robię to przez dziennikarstwo.
W książce m.in. reportaż o dręczonych pacjentach szpitala psychiatrycznego w Starogardzie Gdańskim (Oddział chorych ze strachu) i tuszowaniu najtrudniejszych spraw o zabójstwo (Ten trup się nie liczy) oraz nigdy niepublikowane teksty, które powstały specjalnie na potrzeby tego zbioru.
Z reportaży Kopińskiej wyłania się obraz nieskutecznego wymiaru sprawiedliwości i ludzi pozostawionych z poczuciem krzywdy. Po publikacji jej tekstów przestępcy trafiali do więzienia, a w prawie wprowadzano zmiany dotyczące bezpieczeństwa w instytucjach zamkniętych.
Justyna Kopińska – dziennikarka, socjolożka. W 2015 roku ukazała się jej książka Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadetcie – opis śledztwa w sprawie zaginięcia Mateusza Domaradzkiego i przemocy w ośrodku Sióstr Boromeuszek w Zabrzu. Doświadczenie międzynarodowe zdobywała w Stanach Zjednoczonych i Afryce Środkowej. Obecnie pracuje jako reporterka „Dużego Formatu” – magazynu „Gazety Wyborczej”. Jest laureatką nagrody dziennikarskiej Amnesty International, dwukrotną finalistką Nagrody im. Teresy Torańskiej w kategorii „Najlepszy materiał dziennikarski roku” i finalistką Grand Press oraz Mediatorów w kategorii „Najbardziej znane publikacje”. W 2014 roku otrzymała wyróżnienie im. Andrzeja Woyciechowskiego.
Autor | Justyna Kopińska |
Wydawnictwo | Świat Książki |
Rok wydania | 2016 |
Oprawa | miękka ze skrzydełkami |
Liczba stron | 234 |
Format | 13.5 x 21.5 cm |
Numer ISBN | 978-83-8031-472-6 |
Kod paskowy (EAN) | 9788380314726 |
Waga | 263 g |
Wymiary | 135 x 215 x 18 mm |
Data premiery | 2016.03.01 |
Data pojawienia się | 2016.03.01 |
Dostępna liczba sztuk | |
---|---|
Dostępność całkowita | 1427 szt. |
Dostępność w naszym magazynie | 6 szt. (realizacja jeszcze dzisiaj) |
Dostępność w punktach Bonito |
---|
ul. Jagiellońska 4 (przecznica ul. Wolności) | Zamów i odbierz 2024.04.02 |
ul. Dmowskiego 12 (obok stacji Gdańsk Wrzeszcz) | Zamów i odbierz 2024.04.02 |
ul. Staromiejska 6 (50 m od Rynku) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Piotrkowska 193 (200 m od Politechniki Łódzkiej) | Zamów i odbierz 2024.04.02 |
al. Komisji Edukacji Narodowej 51 (skrzyżowanie z ul. Płaskowickiej) | Zamów i odbierz już jutro |
al. Komisji Edukacji Narodowej 88 (Ursynów - metro Stokłosy) | Zamów i odbierz już jutro |
al. Niepodległości 54 (przy stacji metro Wierzbno) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Chmielna 4 (50 metrów od ul. Nowy Świat) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Czapelska 48 (200 m od ronda Wiatraczna) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Kondratowicza 37 (blisko Szpitala Bródnowskiego) | Zamów i odbierz 2024.04.02 |
ul. Pańska 96 (300 m od ronda Daszyńskiego) | Zamów i odbierz 2024.04.02 |
ul. Powstańców Śląskich 3 (obok restauracji McDonald's) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Stawki 8 (450 m od CH Arkadia) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Wspólna 27 (przecznica Marszałkowskiej) | Zamów i odbierz 2024.04.02 |
ul. Żeromskiego 1 (przy stacji metra Słodowiec) | Zamów i odbierz już jutro |
al. Armii Krajowej 12 (Budynek Centrum AB) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Jedności Narodowej 122 (blisko Parku Słowiańskiego) | Zamów i odbierz 2024.04.02 |
ul. Plac Grunwaldzki 25 (w budynku Grunwaldzki Center) | Zamów i odbierz 2024.04.02 |
ul. Ruska 2 (przy Placu Solnym) | Zamów i odbierz już jutro |
Darmowa dostawa już od 299,00 zł
Wybierając dla siebie lekturę, ostatnio nawet nie pomyślałam o tym, by spróbować czegoś nowego i wyjść poza moją strefę komfortu, jeśli chodzi o gatunki książek – sięgałam po to, co aktualnie miałam pod ręką lub – przez minione miesiące chyba najczęściej – po lekkie, niezobowiązujące romanse, by trochę odetchnąć od maturalnej aury i ciężkich lektur związanych tematycznie z wojną i okupacją. Dlatego też podczas mojej wizyty w szkolnej bibliotece podjęłam całkiem spontaniczną decyzję, żeby zmierzyć się z czymś całkiem innym – ze zbiorem reportaży, o którym było dość głośno po jego publikacji. Działo się tak za sprawą tematów, jakie poruszały poszczególne z tekstów. I wcale się nie dziwię, iż wzbudziły zainteresowanie.
Cały zbiór rozpoczyna się od rozmowy z obecną żoną Mariusza Trynkiewicza, która mnie – mówię to z ręką na sercu – wprawiła w prawdziwe osłupienie. Nie chcę za wiele zdradzać ciekawym jej stanowiska, ale wiedzcie, że jest to co najmniej niepokojące. Nie dowierzając, skonfrontowałam paru moich znajomych z tym krótkim tekstem (reportaż ten liczy jakieś czternaście stron), którzy również byli oszołomieni przez to, co właśnie przeczytali.
W książce zawarty został tekst zatytułowany „Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadetcie?”, który ma niecałe dwadzieścia stron (sprawie zakonnic z Zabrza poświęcono więcej uwagi w osobnej książce o tym samym tytule) i z tego, co zostało opisane w skrócie w lekturze, o której dzisiaj mowa, wynika jasno, że dzieci w ośrodku wychowawczym traktowane były nieludzko, niczym w obozie. Zarówno dziewczęta jak i chłopcy byli gwałceni, poniżani i przymuszani do wykonywania różnych czynności. Skąd w tych zakonnicach znalazło się tyle zła, pogardy, niezrozumienia i bestialstwa? Osobiście nie mieści mi się to w głowie.
„Polska odwraca oczy” zwraca uwagę na rzeczy, które w naszym społeczeństwie są zamiatane pod dywan, wybielane; pokazuje niesprawiedliwość, która dotknęła wielu ludzi mimo ich niewinności lub chęci postępowania słusznie. Dla mnie książka ta w pewnym stopniu pozwala im mieć świadomość, że nie zostali sami w tym zepsutym świecie, mogą mieć wsparcie innych, nawet jeśli wydaje się to dla nich niemożliwe. Nie jest łatwo czytać o dramatach ludzkich, zwłaszcza jeśli mamy potwierdzenie, iż miały miejsce naprawdę. Jeszcze bardziej dołujące jednak jawi mi się to, iż taki los sprawiamy sobie sami nawzajem – gonieni ambicjami, żądzami, chciwością, zazdrością. Nie pozwólmy, by zawładnęły one naszym życiem i bądźmy po prostu ludzcy, bo nigdy nie wiadomo, kiedy to my będziemy w sytuacji pozornie bez wyjścia.
Według mnie, Justyna Kopińska z pewnością w jakimś stopniu osiągnęła swój cel – zmusiła społeczeństwo do dialogu m.in. na temat korupcji w zakładach karnych, policji, bestialskiego zachowania urzędników, pracowników ośrodków czy więzień. Teraz przyszła jednak pora na uświadomienie sobie, czy tak powinno być – jeśli nie, to co można z tym zrobić? Stać i niewinnie się przyglądać? W kwestii takich problemów zawsze znajdzie się winny, ale czy zostanie on ukarany, czy może zmieni tylko miejsce pracy i gdzieś indziej dalej będzie szerzył swoje nieludzkie zachowania, jednocześnie zamiatając swoją przeszłość pod dywan? I jak oni mogą z tym żyć? Z tymi oraz innymi pytaniami autorka pozostawia Czytelnika po zaznajomieniu się z jej reportażami. Uwierzcie mi, ich lektura jest niczym wylanie na siebie kubła z zimną wodą – automatycznie schodzi się na ziemię.
W ostatnim czasie staram się wychodzić z książkowej strefy komfortu. Zazwyczaj czytałam fantastykę, później poszerzyłam swoje horyzonty o kryminały i przełamałam niechęć do literatury romantycznej. Skuszona wieloma pochlebnymi recenzjami w blogosferze postanowiłam pokusić się o reportaże i myślę, że Polska odwraca oczy była najlepszym możliwym wyborem, by rozpocząć z nimi swoją przygodę.
Polska odwraca oczy to seria reportaży o istotnych sprawach dziejących się na przestrzeni ostatnich lat. Porusza tematy drastyczne i rzuca nowe światło na ich faktyczny przebieg. Bardzo trudno jest mi pisać o zawartości książki ponieważ jeszcze do tej pory jestem w mocnym szoku. Niekiedy po kilka razy wracałam na początek rozdziału, raz jeszcze zaczynając lekturę, bo zwyczajnie byłam wybita z równowagi i nie mogłam uwierzyć w to, co właśnie zobaczyłam. A jest co zobaczyć ze względu na to, że Justyna Kopińska odkrywa prawdę w brutalny sposób, nie przebierając w środkach. Pokazuje ludzi takimi, jakimi są naprawdę i to od tej mrocznej, bardzo trudnej do zaakceptowania strony. Znajdziemy tutaj fakty dotyczące obecnego życia Trynkiewicza i zagłębimy się w jego osobowość oraz powody dawnych zbrodni. Pojawia się również wątek tajemniczego samobójstwa pani Moniki Zbrojewskiej, jak i zostaną odkryte wszystkie karty mrocznej strony sądownictwa, policji a nawet polityki. Całość wygląda jak niezłe akta kryminalne, a sama autorka przyznaje się, że zawsze chciała zostać policjantką śledczą, co jest niesamowicie widoczne na łamach tego dzieła. Widać tu jak na dłoni walkę z obecnym systemem poprzez słowo pisane i przyznać muszę, że jest to bitwa zdecydowanie wygrana, gdyż w końcu ktoś głośno powiedział, że dzieje się źle i co się dokładnie dzieje, bez przebierania w zbędnych uprzejmościach, na które zresztą ci oprawcy nie zasługują.
Mimo wszystko czuję niesamowitą bezsilność po przeczytaniu tych kilkuset stron. Przebrnęłam przez nie niewiarygodnie szybko, nawet nie wiem kiedy zleciało mi te kilka godzin i czuję w środku pustkę. Myślę, że dokładnie to autorka chciała osiągnąć - zasiać ziarno niepewności i pokazać, że to, co dzieje się u nas w kraju przechodzi wszelkie wyobrażenie. Nie wiem, czy nie będzie to dziwne, ale jest mi zarazem dobrze i źle, bo czuję się winna z powodu tej wewnętrznej satysfakcji nabytej w wyniku odkrycia choć rąbka prawdy o ludziach, o naszym społeczeństwie. Polecam tę książkę zdecydowanie każdemu, ponieważ jest to kawał solidnie wykonanej roboty, przedstawionej w bardzo przystępny, miły do czytania sposób jak na tematy tak bardzo trudne do poruszania.
Więcej recenzji na stronie: www.mojabooktopia.blogspot.com
Bezkompromisowa, bulwersująca, potwornie smutna. Jednak warto. http://pozycjeobowiazkowe.blogspot.com/2016/06/ta-ksiazka-was-zirytuje.html