Reemisja

Izabela Milik to autorka, której twórczość miałam już okazję poznać. Jej debiut „Z teściową za pan wróg” to świetna i nieprzewidywalna historia, którą oceniłam bardzo wysoko. Byłam pełna obaw, zaczynając czytać jej najnowszą powieść pt. „Reemisja”, bo od obyczajówki do thrillera daleka droga i nie byłam pewna, czy autorka z tak innym gatunkiem literackim sobie poradziła. Czy jej się to udało? Czy kolejny raz mnie usatysfakcjonowała? Zapraszam na recenzję.

„Perwersyjny seks, brutalne morderstwo oraz piękna Anna w starciu z demonicznym politykiem.

Przed Polską wybory parlamentarne. Według sondaży duże szanse ma kontrowersyjny Obóz Odrodzenia Ojczyzny. Jego szarą eminencją jest Jeremi Pestis – człowiek, który zawarł pakt ze złem. Do miażdżącego przeciwników zwycięstwa potrzebuje tylko swej tajemnej Księgi oraz pięknej Anny.

Zaledwie kilka osób wie, co jest przyczyną politycznego sukcesu Wodza. Kładąc na szali swoje życie, podejmują z nim walkę. Czy w niedzielę wyborczą obrońcom dobra uda się powstrzymać partię przed objęciem władzy w kraju?”

Izabela Milik zadebiutowała w 2015 roku powieścią „Z teściową za pan wróg”, którą ja Wam serdecznie polecam. Uważa, że jedno życie to zdecydowanie za mało i dlatego cały czas pisze, by je powielać.

Długi czas zabierałam się za czytanie tej powieści, a to dlatego, że polityka nie jest moim ulubionym tematem poruszanym w książkach, wolę czytać o rzeczach bardziej przyjemnych. Teraz żałuję, bo moje obawy okazały się zupełnie niepotrzebne. Ten wątek jest po prostu tłem dla tej wciągającej historii. Izabela Milik w swojej książce stworzyła swoją własną partię, na której czele stał Jeremi Pestis – człowiek do szpiku przesiąknięty złem, nieobliczalny, obrzydliwy, który do władzy dążył za wszelką cenę. Miał tylko jeden cel – mieć władzę nad całą Polską. Prócz władzy obsesją Jeremiego była Anna, kobieta, która skrywała brutalną tajemnicę. Jaką? Oczywiście tego Wam nie zdradzę.

Cieszę się, że tak dobrą książkę napisała polska autorka i że fabuła została osadzona w polskich realiach. Jestem także dość zdziwiona, że Iza napisała taką powieść, bo po jej debiucie dałabym sobie rękę uciąć, że pozostanie ona już przy książkach obyczajowych, a tu takie zaskoczenie... Oczywiście zaskoczenie na plus, bo „Reemisja” to książka świetna i niesamowicie wciągająca. Styl, jakim operuje autorka, sprawił, że książka wypadła bardzo realistycznie i mimo że zawierała w sobie wiele brutalności i wulgaryzmów, to czytało się ją z ogromną przyjemnością i niesamowicie szybko.

Głównym atutem powieści są bohaterowie, którzy zostali przedstawieni bardzo realistycznie i wiarygodnie. Każdy z nich jest inny i nie piszę teraz tylko o głównych bohaterach, bo i ci drugoplanowi zaskoczą Was niejeden raz. Oczywiście pierwsze skrzypce grają Anna i Jeremi, ale myślę, że żaden bohater Was nie zawiedzie. Bardzo polubiłam Annę i jej męża Roberta, podziwiałam i zazdrościłam uczucia, które ich łączyło. Iza naprawdę pięknie to opisała.

To, co jeszcze niesamowicie mi się podobało to emocje, którymi „Reemisja” jest przesiąknięta. Tej książki nie da się przeczytać bez strachu, obaw i niepewności co zostanie nam zaserwowane na kolejnej stronie. Pełno w niej tajemnic i niewiadomych, które ciężko samemu rozpracować. W tej książce po prostu nic nie jest oczywiste i takie jak się nam wydaje.

Jeżeli lubicie thrillery, w których bardzo dużo się dzieje, nie przerażają Was perwersyjne sceny seksu i brutalne morderstwa, to „Reemisja” jest dla Was idealna.

Polecam!

Długo zastanawiałam się nad tym, czy zdecydować się na lekturę Reemisji, głównie ze względu na wątek polityczny, którego nie jestem fanką… Niemniej po usilnych namowach męża zdecydowałam się na podejście do najnowszej powieści Izabeli Milik…

Thriller nie jest dla mnie gatunkiem obcym. Od czasu do czasu lubię sięgnąć po coś mocniejszego, zwłaszcza gdy mam okazję przeczytać mocny thriller psychologiczny… Reemisja, choć na pierwszy rzut oka kwalifikuje się jako thriller, nie do końca nim jest – ze względu na wątek fantastyczny… rzekłabym nieco psychodeliczny…

Wielowątkowa fabuła buduje i stopniuje napięcie, wciągając czytelnika w coraz bardziej zawiłą intrygę, która czai się na kartach powieści. Autorka sprawnie przeplata ze sobą każdy wątek, tworząc spójną i intrygująca całość, która ma niezwykle zaskakujące zakończenie.

Połączenie thrillera politycznego z nutą i romansu i fantastyki to nie lada wyzwanie, bo o ile wątek miłosny w tym gatunku często gęsto jest miłym dodatkiem (który czasem fajnie ociepla brutalną fabułę), o tyle łączenie thrillera z fantastyką… hmmm… to prawie horror – dosłownie i w przenośni. Jednak Izabeli Milik udało się tak poskładać i wyważyć wszystkie elementy, że nie ma tutaj mowy o jakiejś przesadzie. Niemniej – zaskoczenie idealnie pasuje do opisania tej powieści.

Poza mocno zarysowanym tłem politycznym, oglądaniu „od środka” budowli politycznej „sekty”, to znaczy ugrupowania, zbrodniach ociekających krwią i przemocą, czy brutalnym seksie, autorka serwuje czytelnikowi chwilę wytchnienia właśnie wątkiem miłosnym. Delikatnym, eterycznym, takim, który na tle ciemności i brutalności wycisza i jest pewnego rodzaju światełkiem w tunelu… a przy tym nie jest karykaturalny. Ot, miłość, jaką można sobie wyobrazić w realnym świecie.

Bohaterowie wykreowani przez autorkę to pełna gama charakterów. Można ich z grubsza podzielić na „tych dobrych” i „tych złych”. Główna bohaterka wraz z rodziną to te pozytywne postaci, które większości z Was przypadną do gustu swoją naturalnością i normalnością. Pozostali „upolitycznieni” bohaterowie to zdecydowanie czarne charaktery tej powieści… Zdecydowanie będziecie mieli ochotę sami ich wymordować… :)

Zarówno w trakcie czytania debiutanckiej powieści Izabeli Milik, jak i Reemisji, byłam mile zaskoczona łatwością i lekkością, z jaką autorka przelewa pomysły na papier. Dodam, że bardzo skomplikowane i zawoalowane… podczas czytania sprawiają wrażenie, jak gdyby to była najzwyczajniejsza i najprostsza rzecz na świecie – usiąść i pisać.

Plastyczność, z jaką autorka tworzy obrazy słowem, są nieodzownym znakiem rozpoznawczym jej stylu, co oczywiście przekłada się na dużą przyjemność podczas czytania, gdy wkracza się w zupełnie inny wymiar… doznać i emocji…

A okładka? Rzec można klasycznie prosta i intrygująca… Ba! Rzucająca się w oczy, a więc nie będziecie mogli przejść obok niej obojętnie.

Podsumowując: Mocny i skomplikowany thriller polityczny? Zdecydowanie. Delikatnie złagodzony wątkiem miłosnym i podkręcony nutą satanizmu? Owszem… Zaskakująca i wciągająca powieść, która w dosadny i brutalny sposób komentuje wydarzenia współczesnego świata i aktualnych wydarzeń w rodzimej polityce, uwypuklając znaczną część jego mrocznych stron… Jeśli macie więc ochotę na coś, co nie pozwoli Wam się oderwać i chcecie poznać mroczną wizję przedstawioną przez Izabelę Milik – sięgnijcie koniecznie po Reemisję…

Polecam!