Sekrety mafii. Tom 3. Brat

Maksim Aristov to zaginiony przed laty brat Mishy. Obaj wychowywali się w domu dziecka, nie wiedząc, nawet, iż są spokrewnieni. Wchodzi w rodzinny interes, czyli sprawy mafijne, gdzie staje się nie tylko rodziną, ale i kimś, kto musi zdobyć zaufanie rodziny Santini.

Becky to całkiem inna kobieta, wykrochmalona bluzka, spódnica do kolan każdy myśli o niej jako o szarej myszce. Przyjaźń między koleżankami z pracy Klara i Eilis rozwija się, a kobieta coraz częściej przebywa w towarzystwie Maksima, stara się omijać potyczki słowne z tym mężczyznom.

Oboje bardzo różnią się od siebie on - pewny siebie mężczyzna ona - cicha, wycofana kobieta niewiedzą, że zdarzy się coś, co ich połączy. Chcecie wiedzieć co takiego? Przeczytajcie sami.

Kolejna seria, która skradła moje serce, miałam okazję poznać poprzednich bohaterów, ale który jest moim ulubionym, ciężko stwierdzić, każdy z nich ma w sobie coś z mroku, który przyciąga, chce się poznać go bliżej, nie bacząc na niebezpieczeństwa.

Kobiety z tego świata ciężko jest przestraszyć, a ich cięte języki i chęć ciągłej pomocy doprowadzają mężczyzn do białej gorączki, lecz one nigdy się nie poddają i koniec końców dostają to czego chcą.

Teraz trochę o naszych bohaterach, czyli Maksimie i Becky, ponieważ oni w tej części są najważniejsi. On lowelas, pewny siebie, kobiety ustawiają się do niego w kolejce, wychował się w sierocińcu, gdzie przeżył bardzo dużo złych rzeczy, co popchnęły go do decyzji o zemście.

Ona kobieta, która pod warstwą długich spódnic i wykrochmalonej bluzce ukrywa swoją drugą twarz.

Coraz częściej słyszy się o sytuacjach, gdzie w sierocińcach czy rodzinach zastępczych opiekunowie znęcają się nad dziećmi, mogą być to różne sposoby używanie siły, głodzenie, zamykanie w różnych pomieszczeniach bez wody, czy jedzenia, a nawet gwałty. Dzieci przeżywają ciężkie chwile, dopóki ktoś nie zainteresuje się tak naprawdę, czy nie dzieje się nikomu krzywda, a może być to bardzo długi okres. Wszystkie takie wydarzenia doprowadzają już dorosłych ludzi do tego, by się zemścić na osobie, która doprowadziła do takich sytuacji.

Przyjaciel to ktoś taki, z kim można podzielić się wszystkim tym, co nas dręczy, ale także taki, który pomoże w różnych sytuacjach nawet takich, które mogą kosztować życie, ale także taki, który za wszelką cenę niezależnie co się przeskrobie stanie za nami murem i nie odwróci się plecami, kiedy popełnimy jakiś błąd.

Świetna historia, która wciąga od samego początku, daje nam zagadkowe sytuacje i niezapomniane chwile z naszymi bohaterami. Jeśli lubicie mafijne historie, polecam sięgnąć i po tę pozycję.

Wszystko, co dobre, kiedyś się kończy. Przyszła pora, aby pożegnać się z bohaterami wykreowanymi przez Julitę Sarnecką. ?Brat? jest trzecim tomem trylogii Sekrety mafii, czuję odrobinę smutku wiedząc, że aby ponownie zetknąć się z tym światem będę musiała powrócić do pierwszego tomu. Książki z motywem mafijnym zazwyczaj się powielają, mają jakieś wspólne elementy, Julita Sarnecka pokazała, że można dać się zaskoczyć. Styl autorki jest dopracowany i przystępny, a bohaterowie potrafią sprawić, że czuje się z nimi nić porozumienia i sympatii. Pomimo szerokiej gamy barw czerni i szarości na okładce, wewnątrz możecie liczyć na wiele emocji. Znacie książki tej autorki? Jeśli nie to wpiszcie je na listę, musicie je poznać.

Główną bohaterką książki ?Brat? autorstwa Julity Sarneckiej jest Becky, to dziewczyna, na którą raczej nie zwraca się uwagi, wydaje się cicha, ułożona, bardzo grzeczna. Typ szarej myszki, jest wycofana, wydaje się nie być zbyt pewna siebie, nie nosi dobrze dopasowanych ubrań, jakby za ich bezkształtnością zwyczajnie się ukrywała. Niewiele mówi o sobie, można powiedzieć, że jest raczej skryta i z pewnością nie jest typem, który zwraca na siebie uwagę mężczyzn, jednak czas pokaże, że to nie do końca prawda. Maksim Aristov to człowiek, który może mieć każdą kobietę, przywyknął do ich obecności, adoracji i szybkich zdobyczy. Coś jednak sprawia, że jest zainteresowany skromną dziewczyną, która robi wszystko, aby trzymać się od niego i jemu podobnym z daleka. Nic tak nie podsyca w mężczyźnie żądzy, jak polowanie, w którym trzeba się natrudzić. Kto okaże się łowcą w tej pogoni? Które z nich będzie zwierzyną?

?Brat? jest powieścią, która potrafi zaskoczyć, myślałam, że losy Becky okażą się zupełnie inne, a fabuła popłynie w inną stronę. Przyjemnie było mi się pomylić, ponieważ nie oznacza to tego, że była rozczarowana książką, wręcz przeciwnie. Tak jak wydarzenia w książce, czasami miło jest się przekonać, że nic nie jest takie oczywiste. Przeszłość potrafi być niezwykle skomplikowana, ciągnąć się za człowiekiem, jakby, tylko czekała na dogodny moment, aby się wmieszać. ?Brat? jest dowodem na to, że autorki dojrzewają, nabierają doświadczenia, a ich styl się zmienia. Julita Sarnecka nie próżnowała, widać to na przestrzeni poprzednich książek. Byłam zachwycona książką, dlatego też nie chciałam się od niej oderwać, chciałam poznać wszystkie sekrety, rozwikłać każdą tajemnicę bohaterów, a finał był niezwykle emocjonujący. Polubiłam Maksima tak samo jak jego poprzedników, współczułam mu tego, przez co musiał przejść i miałam nadzieję, że jego los się odmieni zwłaszcza, kiedy na jego drodze stanęła Becky.

Maksim jest zaginionym przed laty bratem Mishy. Obaj wychowywali się w domu dziecka, jednak nie wiedzieli, że są spokrewnieni. Teraz pragną być rodziną, co skłania Maksima do wstąpienia w struktury Mafii rodziny Santini. Becky to koleżanka z pracy Klary i Eilis, kobieta sprawia wrażenie szarej myszki. Becky siłą rzeczy czesto przebywa w towarzystwie Maksima, jednak stara się z nim nie rozmawiać. W ich życiu wydarzy się coś, to ich połączy. Jak to wydarzenie wpłynie na ich życie? Jakie tajemnice skrywają bohaterowie?

"Brat" jest trzecim tomem serii "Sekrety mafii", książki z tego cyklu należy czytać w odpowiedniej kolejności. Autorka ma lekkie i niezwykle przyjemne pióro, co sprawia, że książkę czyta się wręcz ekspresowo, delektując się każdym słowem. Ja jestem po lekturze wszystkich trzech tomów i mam wrażenie, że każda kolejna książka autorki jest coraz to lepsza! Fabuła już od pierwszych stron bardzo mnie zaciekawiła i niesamowicie wciągnęła. Chociaż na początku akcja powieści toczy się dosyć leniwie, to im bardziej zagłębiamy się w tą historię, tym robi się bardziej emocjonująco i intrygująco. Historia przedstawiona jest oczami Maksima i Becky, co sprawia, że możemy ich zdecydowanie lepiej poznać, dowiedzieć się co czują i myślą. W przypadku Maksima możemy również kawałek po kawałku odkrywać jego trudną i bolesną przeszłość. Relacja jaką nakreśliła autorka pomiędzy Maksimem, a Becky bardzo mi się podobała, czuć było ewidentną chemię pomiędzy bohaterami.

Cieszę się, że przy okazji mogłam dowiedzieć się co słychać u bohaterów poprzednich tomów.

Autorka na kartach swojej powieści pokazuje jak ważne jest zaufanie, lojalność, przyjaźń, braterstwo oraz rodzina.

Myślałam, że już nic w tej historii nie jest w stanie mnie zaskoczyć, jednak bardzo się myliłam. To, co po koniec zrobiła autorka naprawdę mocno mnie zszokowało, kompletnie się tego nie spodziewałam, jednak po dłuższym zastanowieniu było to idealnym dopełnieniem historii bohaterów. Właśnie to w takich książkach lubię najbardziej - element zaskoczenia, który sprawia, że serce zdecydowanie mocniej bije! Jestem naprawdę pod wrażeniem tej książki i czekam już na kolejne spod pióra Julity! Moja ocena to 9/10.

„Ten zapach mnie obezwładniał, czy tego chciałam, czy nie. Osiadał na skórze jak trucizna, powodując, że zmysły zaczynały szaleć, a do głowy przychodziły najróżniejsze brudne fantazje. W połączeniu z lekko wyczuwalnym aromatem whisky, tworzył uzależniającą mieszankę.”

Becky obezwładniał zapach Maksima, a mnie z kolei obezwładniła ta genialna historia! „Brat” to już trzeci tom serii Sekrety Mafii, Julity Sarneckiej, co ogromnie łamie mi serce, bowiem cała trylogia tak mocno mi się podobała, że na samą myśl o jej zakończeniu, chce mi się płakać… Autorka po raz trzeci udowadnia nam, że jej historie są niezwykle dopracowane, a co za tym idzie - cholernie dobrze się je czyta! Każda z części jest tak dobrze dopieszczona, że nieraz podczas czytania ma się wrażenie oglądania naprawdę dobrego filmu - i ja bym się nie pogniewała, gdyby kiedyś była taka możliwość!

„Brat” to historia Maksima i Becky, dwójki osób, które są dla siebie totalnym przeciwieństwem. Ona ułożona, porządna i spokojna, a on z kolei pewny siebie, niebezpieczny i mający każdą kobietę na jedno skinienie głowy. No może nie każdą, bo Becky zdecydowanie zna swoją wartość i choć Maksim to naprawdę przystojny mężczyzna, rozsądek wygrywa tu nad pożądaniem. Tylko pytanie…jak długo będzie wygrywał :D Maksim to brat Mishy, którego mieliśmy okazję bliżej poznać w poprzednim tomie Sekretów mafii. Panowie nie spędzali wspólnie dzieciństwa, bowiem przebywali w domu dziecka, ale na szczęście udało im się odnaleźć na nowo, choć ta droga nie była usłana różami… Maksim powoli będzie zaznajamiał się ze strukturami mafijnymi, a dodatkowo przyjdzie mu się zmierzyć z pożądaniem, które wywołane zostanie przez pewną kobietę, która w skrócie mówiąc - nie leci na jego piękny uśmiech. Dla Maksima będzie ona stanowić nie lada wyzwanie, z kolei dla Becky cała ta sytuacja będzie nad wyraz zaskakująca i zdecydowanie …rozgrzewająca :P

Zapewne znacie to uczucie, gdy podczas czytania, relacja między bohaterami jest tak napięta, że przy każdym kolejnym ich spotkaniu, czekacie na TEN moment, ale on niestety nie nachodzi i całe to wyczekiwanie okazuję się niezwykle przyjemną torturą, której z jednej strony ma się dosyć, a drugiej nie można się nią nasycić. Odczuwa się wtedy całą gamę emocji i pomimo kolejnego rozczarowania, człowiek i tak się cieszy, bo znowu wyczekuje i tak w kółko. Tak, zdecydowanie czasem jest ze mnie masochistka. Ale to tylko przy niektórych książkach, którymi po prostu nie sposób się nasycić. Jeszcze jak autor/autorka w umiejętny sposób prowadzi każde spotkanie bohaterów i wie jak zagrać czytelnikowi na emocjach, tak by chciał więcej. I takie właśnie uczucia towarzyszyły mi podczas czytania „Brata”. Ta część to istna wisienka na torcie całej serii. Zdecydowanie i bezapelacyjnie mój faworyt! Ja od samego początku czułam się jak zahipnotyzowana. To jak Julita pisze, to jest po prostu coś niemożliwego. Od tej historii nie sposób się oderwać, a każda kolejna strona wywołuje tyle emocji, że to jest wręcz niespotykane. Zdecydowanie mnie rownież obezwładniła postać Maksima i nawet nie przeszkadzało mi jego początkowe podejście do wszystkiego :P tak więc kreacja każdego bohatera jest tutaj tak dobrze dopracowana, że ich po prostu nie sposób nie polubić.

Autorka świetnie wyważyła romans i mafię, jest to wszystko tak idealnie ze sobą połączone, że w żaden sposób nie można czuć się przytłoczonym nadmiarem któregokolwiek tematu. Historia jest tak absorbująca i ciekawa, że nawet rozmowy o innych klanach, czy jakiekolwiek plany mafijne, są tak fascynujące, że nawet one ogromnie mnie ciekawiły i mogłabym czytać o nich cały czas :P

No dobra, pewnie się zastanawiacie czy ta historia czymś się wyróżnia na tle innych romansów mafijnych. Otóż powiem szczerze, że przez część książki myślałam, że nic mnie nie zaskoczy, bo relacja między bohaterami normalnie się rozwijała i wszystko szło w takim kierunku jaki z początku się spodziewałam… I jakże ogromnie się myliłam! Autorka tak mnie w pewnym momencie zaskoczyła, że nie mogłam uwierzyć w to co czytam! Takiego zwrotu akcji to ja bym się w życiu nie spodziewała! I za to ogromne brawa :D

W trakcie poznawania historii, mamy też rozdziały z przeszłości głównej bohatera, w których poznajemy zdecydowanie bliżej jego „dzieciństwo” w domu dziecka oraz całą sytuację z rodzicami. I to również zasługuje na ogromny plus, bo powiem szczerze, że nieraz mnie samej krajało się serducho. Ale podsumowując mój krótki wywód, serie w całości jak najbardziej Wam polecam. W każdej z części przewijają się Ci sami bohaterowie, więc jak dla mnie książki najlepiej przeczytać wszystkie po kolei. Każda jest genialna, a „Brat” stanowi ich idealne zakończenie!