Spowiedź

Biorąc powieść do ręki powiem szczerze, spodziewałam się romansu-erotyku z jakąś pseudohistorią w tle. Okładka bowiem mówi sama za siebie. Tego typu publikacje zawsze można wrzucić do jednego "czytelniczego worka", do którego sięga pewna (specyficzna) grupa czytelników. Grupa, która gustuje w tego typu fabułach i rozkoszuje się wszech-silną miłością między bohaterami, która mimo trudności, mimo często igrania z życiem, zawsze toczy się tak, że oni przeżyją. Kochają się i są razem i życie jest dobre. Dobre, bo wspólne. Ale po kolei.

"Spowiedź" to druga część serii "Wodząc na pokuszenie" autorstwa Gabrieli L. Orione. Nie czytałam poprzedniej części, dlatego opierając się na opiniach innych, odważnie sięgałam po "Spowiedź" biorąc ją, jako odrębną od serii książkę. Niby autorka wprowadza nas w zagadnienia wcześniejszej części, ale jest to nader skomplikowane i pełne jakiś czasem niezrozumiałych wyjaśnień. Poznałam Simona, który też jest Arberem Abedinim oraz jego nimfę to młody mężczyzna, który wyrusza do rodzinnego kraju. Nie jest tym za kogo się podaje. Jako albański policjant przeniknął do struktur mafii. Tu poznajemy jego przeszłość, to jak doszło do tego, że jest tym, kim jest. Prawdę o sobie postanawia przekazać podczas maratonu biegowego po górach.

"Spowiedź" jest historią Salvatore i Olivii, którzy spotykają w nocnym klubie przy drinku. On przystojny, bóg w męskim ciele. Ona seksowna, zadbana i szczupła, a do tego zalotna i szukająca tego jednego. Magia musi być (i jest), a potem seks i seks i kłopoty i mnożące się kłopoty... Tak to już życie układa. Lecz prócz namiętności jest i nieświadome wkroczenie Olivii w bezwzględny świat mafii, w którym rządzi włoski Boss. Jak to się przełoży na życie tej pary? Dokąd ich zaprowadzą własne kłamstwa, tajemnice i próba ratowania siebie? Tego dowiemy się ze "Spowiedzi". Zaciekawieni? Teraz pozostaje czekać na kolejną część serii.

I ? teraz wyciągam swoją prawdę na wierz (nie kłamiąc i nie zwodząc), co pewnie nie spodoba się nikomu, a zwłaszcza tym, którzy lekturę powieści mają już za sobą. Spowiedź to dla mnie książka, która ocieka seksem, szczegółowymi opisami penetracji i odczuć bohaterów. Patrząc choćby na okładkę pierwszego tomu "Grzechu" wyczytać możemy, że jest "Świat wielkich pieniędzy, erotycznych ekscesów i mężczyzn, z którymi nie ma żartów". Magia to pokątna kwestia, poboczna, taki niby haczek na snucie fabuły. Ale to książka stricte erotyczna, czyli czytadło o seksie i tyle.

I zdając sobie sprawę z narażania siebie, powiem, że "Spowiedź" Gabrieli L. Orione to marna imitacja sensacji, w której dominuje nie adrenalina, a testosteron. Dziwię się zachwytowi innych recenzentów, ale mam prawo wyrazić swoje zdanie, które jest takie, a nie inne. Nie będę owijać w bawełnę. Nie lubię takich ociekających seksem i bezwstydnością książek, których jest za dużo na rynku, jak i samej golizny, która jest wszędzie, i która jest już niesmaczna.

Gdzie smaczek tajemnicy? Gdzie uczucia i normalność codzienności?

Ta książka jest drugim tomem serii „Wodząc na pokuszenie” i kontynuacją historii „Grzech”. Muszę przyznać, że autorka z każdą wydaną powieścią doskonali swój kunszt pisarski i jest to zauważalne dla tych, którzy znają jej dzieła. Wątki są ciekawe, spójne, zaskakują, szokują i co najważniejsze świetnie oddają klimat danej chwili, przez co czytelnik przeżywa ogrom emocji. Ja zachwyciłam się tą lekturą i jeszcze przez długi czas miałam totalny mętlik w głowie.

Olivia decyduje się pojechać wraz z Simone na morderczy, górski maraton, gdzie trudna trasa liczy sobie 60 km. Kobieta jest zaskoczona, gdy jej ukochany zaczyna od rachunku sumienia i wyznaje jej dręczące go grzechy.

Między innymi dowiaduje się, że jej mężczyzna kiedyś nazywał się Aber Abedini i jako policjant miał wkraść się w łaski mafijnego bossa oraz stać się członkiem tej organizacji. To mu się udało, jednak długotrwałe przebywanie z bezwzględnymi gangsterami i jemu się udziela, przez co sam zaczyna żyć oraz stosować przemoc jak i oni.

Jak wyznania Simone wpłyną na bohaterkę? Czy szokująca prawda nie przytłoczy jej, a może zerwie z nim wszelkie kontakty? Czy zdoła zapomnieć i wybaczyć to czego się on dopuścił? Czy zażąda, by opuścił ?Ndranghetę, nie wiedząc, że jest to możliwe tylko umierając?

Pierwszy tom był ciekawą lekturą, jednak ten przewyższa go i to bardzo. Pani Gabriela dzięki wpleceniu wspomnień z aktualnymi czasami stworzyła niezwykle intrygujący, mroczny, tajemniczy klimat, który pobudzał wyobraźnię i zmuszał do totalnego skupienia, by nie uronić żadnej informacji.

Świetnie dopracowana fabuła od podszewki zdradza jak wygląda mafia od kulis, jacy są jej członkowie, do czego są zdolni, co ich napędza i jak żyją. Nie brakuje tu brutalności, przemocy, ostrych scen erotycznych oraz mocnych wrażeń, które wstrząsają ale także wciągają nas w ten zawiły, bestialski świat.

Plastyczne pióro ułatwia szybkie czytanie tej historii, a cudowna kreacja postaci sprawia, że dosłownie odbierałam wszystko tak samo jak bohaterowie tej książki stając się z nimi jednością.

Wiedziałam, że mafia to ludzie wyzuci z moralności i zasad, mordercy, gwałciciele, potwory bez uczuć. Jednak tu autorka wali prosto z mostu, bez owijania w bawełnę, zalewając nas strasznymi, nieraz ciężkimi do przyjęcia faktami.

Oliwia także ma problem z prawdą wyrzuconą przez mężczyznę, którego tak naprawdę do tej pory nie znała. Jej związek okazał się niestabilny, który oparty był jedynie na kłamstwie.

Będąc na jej miejscu, chyba bym szybko zakończyła znajomość i szybko wyjechała, by spróbować dojść do siebie. Jak zachowa się bohaterka? Sięgnijcie po lekturę, ale przygotujcie się, że wiele informacji otrzymacie dopiero w części trzeciej. Mi nie pozostaje nic innego, tylko uzbroić się w cierpliwość i wypatrywać kolejnej premiery tej nieprzewidywalnej serii. Zapewniam, że warto, dlatego polecam.

.

No i nadszedł czas "Spowiedzi". Po "Grzechu" przychodzi czas by Arber się wyspowiadał i odpowiedział na wszystkie pytania swojej ukochanej.

.

Tym razem autorka zabiera nas wraz z bohaterami na bieg w albańskie góry. Bieg ten staje się pretekstem do opowiedzenia Olivii całej prawdy o sobie, swojej pracy i życiu jakie wiódł Arber. Z widokami na górskie szczyty będziemy się też wsłuchiwać w opowieść o mafii, narkotykach, handlu żywym towarem. Jednak przede wszystkim będziemy próbować dowiedzieć się, czy Arber umie oddzielić tamto życie od prawdziwego.

.

Ja na ogół nie czytam książek mafijnych, a jeżeli już to stawiam na sprawdzonych twórców, którzy wiem, że nie będą mi tylko pryskać krwią w twarz i udawać, że życie mafijne jest fajne, beztroskie i normalne. Tak też postawiłam na książkę Gabrieli, ponieważ czytałam "Grzech" i wiem, że przekazuje ona mafię w sposób rozsądny, gdzie życie prawdziwe miesza się z tym mafijnym i nie zapomina, że są to dwa różne światy, mimo, że się czasami przenikają.

.

W tej książce głos oddajemy Arberowi, by mógł opowiedzieć o życiu mafijnym z perspektywy kogoś, kto w tym był, kto go doświadczył. Spowiada się ze swoich najgłębszych sekretów, najbardziej bolesnych doświadczeń, pozwala zobaczyć w nim człowieka.

.

Chcecie poznać szaloną historię Olivii i Arbera? Sięgnijcie po serię "Wodząc na pokuszenie".

Duża część społeczeństwa potrafi dla swoich partnerów zrobić wszystko, prześcigając się w pomysłach, jak zaskoczyć ukochanych. Natomiast prawdziwym wyczynem w obecnych czasach jest szczera rozmowa oraz wyznanie tego, co przydarzyło się nam w życiu. Niestety do tego ciężko jest znaleźć wielu odważnych, gdyż część woli błyszczeć czynami, a inni boją się konsekwencji tychże ukrywanych zdarzeń. Prawda zawsze wyjdzie na jaw, ale lepiej gdy od nas samych, wtedy to rozmówca otrzyma niekoloryzowaną rzeczywistość tamtych wydarzeń.

Zarys fabuły

W książce spotykamy Simone, który jest policjantem wmieszanym w bardzo niebezpieczną grę mafijno-policyjną. Stało się tak, ponieważ otrzymał zadanie wtopienia się w najbliższe otoczenie kalabryjskiego bossa, Antonia Matrangi, by dokładnie rozpracować jego organizację przestępczą. Całą prawdę o sobie zamierza wyznać podczas maratonu górskiego swej ukochanej Olivii, która nieświadoma jego prawdziwych motywów pomagała mu w różnych czynnościach. O czym opowie Simone? Jakie drastyczne sytuacje go spotkały? Jak potoczą się dalsze losy bohaterów? O tym w książce „Spowiedź” autorstwa Gabrieli L. Orione.

Człowieczeństwo

Autorka ukazała doskonały przykład, jak należy zachować się w ekstremalnych sytuacjach, by móc potem sobie spojrzeć w oczy stojąc przed lustrem i nie mieć żalu, że się czegoś nie zrobiło. Takim przykładem jest chęć pomocy i wymierzenie sprawiedliwości na gwałcicielach (strażnikach) więziennej psycholog, który to bestialski proceder nakrył przychodząc na spotkanie z nią. Prowadził wtedy już akcję podając się za więźnia, a mimo to ryzykując utratę jedynej szansy zbratania się z bossem, postanowił pomóc owej dziewczynie, która była jego kochanką. Taką postawą każdy powinien się wykazać bez względu na to, czy zna ofiarę, czy też nie, choćby jakieś inne sprawy, czy znajomości miałyby na tym ucierpieć. Każdy kto patrzy na czyjąś krzywdę i udaje, że nic się nie dzieje, jest równie bestialski, jak sam oprawca. Innym wartościowym przykładem jest tytułowa spowiedź mężczyzny ze swojego życia do swojej kobiety. W każdej relacji damsko-męskiej szczerość i prawda powinny być gruntem do budowania prawdziwego związku.

Odczucia

Książkę można czytać oddzielnie od poprzedniej części, gdyż jest tak napisana, że wszystko będzie dla nas zrozumiałe. Pozycja obfituje w niecodzienną akcję i nieprzewidywalne zdarzenia dzięki czemu jest niesamowicie wciągająca. Spokojnie można byłoby nakręcić na podstawie jej film, który zapewne przyciągnąłby niejednego widza. Autorka zalicza się do tej elity pisarek polskich, którzy fenomenalnie potrafią połączyć erotykę z sensacją nie bojąc się odważnych scen, bądź drastycznych zachowań. W żadnym wypadku nie można tejże pozycji klasyfikować jako normalny, dość często spotykany, zwykły romans mafijny, gdyż w przypadku takich książek mamy erotykę i uczucie, a mafia jest gdzieś w tle i to przeważnie występuje fragmentarycznie. Ta książka jest czymś lepszym, gdyż każdy wątek jest idealnie dopracowany i nie ma mowy tu o omijaniu jakichś zdarzeń. Całość daje niepowtarzalną historię po którą warto sięgnąć. Osobiście nie mogę doczekać się kontynuacji, którą zapowiada autorka, a już niedługo sięgnę po pierwszy tom tej serii.

Podsumowanie

Książkę czyta się dość płynnie i z dużym zaciekaniem dzięki wielu emocjom wywoływanym u czytelnika, a także pojawiających się chwilach zaskoczenia nagłym zwrotem akcji. Pozycja obfituje w sceny erotyczne, co zadowoli niejedną fankę erotyków. Okładka nawiązuje do poprzedniej części i przykuwa wzrok czytelnika. Na uznanie zasługuje fakt, iż autorka doskonale przygotowała się do pracy nad książką, a jest to widoczne w opisie Albanii zwłaszcza trasy maratonu w Górach Przeklętych. Gorąco polecam książkę wszystkim czytelnikom pragnącym zagłębić się w akcję niecodziennej, sensacyjnej historii osnutej tajemnicą z nutą pikanterii w tle.