„Lech Majewski” – książki

Znakomita publikacja Lecha Majewskiego, polskiego pisarza, reżysera filmowego i teatralnego, ale też poety i malarza. Basquiat Scenariusz opowiada o czarnoskórym van Goghu, przyjacielu Andy’ego Warhola i królu nocnego życia. Nazywany „Jimim Hendrixem świata sztuki”, bohater filmu, Jean-Michel Basquiat, elektryzuje współczesnych i przelatuje jak meteor przez nowojorską scenę lat 80., umierając podobnie jak Hendrix, Joplin i Morrison w wieku dwudziestu siedmiu lat, z przedawkowania narkotyków. Ellis Island Niezrealizowany scenariusz filmu o współczesnych emigrantach próbujących ułożyć sobie życie w Nowym Jorku. Pokój saren Ekranizacja „opery autobiograficznej”, w której młody poeta mieszka z rodzicami w starej kamienicy. W swoich wizjach widzi mieszkanie pożerane przez Naturę: latem na podłodze rośnie trawa, jesienią ze ścian opada tynk, zimą zaś zamieć śnieżna dobywa się z lodówki. Wojaczek Ostatnie trzy dni z życia Rafała Wojaczka, przedwcześnie zmarłego poety i buntownika. Jego poezja i samounicestwiające się życie odcisnęły niezwykłe piętno na pokoleniach Polaków. Film otrzymał ponad 20 nagród na międzynarodowych festiwalach oraz stał się inspiracją dla filmów: Last days Gusa Van Santa o Kurcie Cobainie oraz Control Antona Corbijna o Ianie Curtisie, liderze Joy Division. Yves, mon amour Historia słynnego francuskiego malarza Yves’a Kleina widziana oczami współczesnej studentki Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu. Wizje Kleina pełne erotyki odciskanych w błękicie ciał nagich modelek wstrząsnęły światem europejskiej sztuki XX wieku.

Rozmowy autobiograficzne o świecie i o sztuce Charlotte Rampling, David Bowie, Viggo Mortensen, Dennis Hopper, Gary Oldman, Karen Black, Benicio Del Toro, George Romero, Michael York, Rutger Hauer, Josh Hartnett, John Malkovich… to tylko niektóre z gwiazd jego filmów. Jego dzieła wyświetlane są w kinach, ale goszczą również w najbardziej prestiżowych galeriach i muzeach świata. Żyje i pracuje w Nowym Jorku, Rio de Janeiro, Londynie, Wenecji, Los Angeles i Katowicach. Nieustannie tworzy. Życie poświęcił sztuce. Nie tylko kinu. Mówi, że jest przede wszystkim malarzem i poetą. Wystawia sztuki, opery, pisze, fotografuje. Jego światowa kariera rozpoczęła się wraz z filmem „Rycerz”, który w Polsce oceniono jako „ambitną porażkę”. Na urządzony o dziewiątej rano pokaz w Gdyni przyszło tylko kilka osób. Wśród nich był jednak krytyk z „Timesa”. Zachwycił się. Jedna recenzja pociągnęła za sobą kolejne. Przyszło zaproszenie na festiwal w Cambridge. Z Wielkiej Brytanii nie wrócił już do Polski… Lech Majewski to poeta, pisarz, malarz i reżyser urodzony w Katowicach, od 1981 pracuje przede wszystkim za granicą. Początkowo studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych, a następnie ukończył studia na Wydziale Reżyserii PWSTFTviT w Łodzi. Jego filmy, m.in.: „Rycerz”, „Lot Świerkowej Gęsi”, „Więzień Rio”, „Ewangelia wg Harry’ego”, „Basquiat” (scenariusz na podstawie jego książki), „Pokój saren”, „Wojaczek”, „Angelus”, „Ogród rozkoszy ziemskich”, „Szklane usta”, „Młyn” i „Krzyż” oraz „Onirica”, prezentowane były na festiwalach filmowych w Cannes, Wenecji, Berlinie, Toronto, Rzymie, Nowym Jorku, Rio de Janeiro, Londynie, Barcelonie, Jerozolimie i Montrealu, zdobywając wiele nagród. Wideoarty, fotografie i rzeźby Lecha Majewskiego pokazywało wiele muzeów i galerii świata. W 2006 roku nowojorskie Muzeum of Modern Art uhonorowało jego twórczość organizacją indywidualnej retrospektywy, a rok później instalacja Krew Poety stała się częścią 52. Biennale w Wenecji. Kolejny cykl wideoartów pt. Bruegel Suite był wystawiony w Luwrze, Tel Aviv Museum of Art., National Gallery w Londynie, Prado w Madrycie oraz na 54. Weneckim Biennale.

Beuys Opowieść o słynnym niemieckim „szamanie sztuki współczesnej”, dokonującym symbolicznych aktów ekspiacji zbrodni i traum swojego narodu po drugiej wojnie światowej. Szklane usta Poemat filmowy wyznaczający nowe wymiary narracji i percepcji złożony w fabularną całość z wideoartów cyklu „Krew Poety”, które uświetniły otwarcie retrospektywy Majewskiego w Museum of Modern Art w Nowym Jorku. Bohaterem filmu jest poeta leczący się w szpitalu i jego wewnętrzna rzeczywistość. „Lech Majewski stworzył film o estetyce pięknej i niepokojącej” – napisała recenzentka „New York Times’a”. Ogród rozkoszy ziemskich Love story dziejąca się w Wenecji; główna nagroda na Festiwalu Filmowym w Rzymie. Claudia i Chris poznają się w Londynie i zakochują od pierwszego wejrzenia. Łączy ich pasja odcyfrowywania ukrytego języka symboli. Gdy filmują detale „Ogrodu rozkoszy ziemskich” Hieronima Boscha, Claudia – niczym Beatrycze Dantego – prowadzi Chrisa przez gąszcz znaczeń. Adaptacja powieści Majewskiego „Metafizyka”. Młyn i krzyż Film inspirowany obrazem Petera Bruegla „Droga na Kalwarię”; wyzwanie, które zaowocowało trzyletnią, wymagającą cierpliwości i wyobraźni pracą nad zbudowaniem wielu warstw, z których złożony jest każdy kadr. W rolę Bruegla wcielił się Rutger Hauer; kolekcjonera jego obrazów zagrał Michael York; Marię zaś – Charlotte Rampling. Onirica Adam w wypadku samochodowym stracił swoich najbliższych. W tężejącej atmosferze na dramat osobisty nakłada się tragedia narodu; powodzie, pożary i katastrofa samolotu prezydenckiego. Adam porzuca pracę wykładowcy literatury i zostaje kasjerem w supermarkecie. Jedyną lekturą tego mrocznego czasu staje się „Boska Komedia” Dantego.

Przedstawiamy wybór wierszy nowych, dotychczas niepublikowanych oraz wierszy z czterech tomów poetyckich: • Baśnie z tysiąca nocy i jednego miasta, • Poszukiwanie raju, • Mieszkanie, • Muzeum mojej nędzy.

Krew poety - to unikalny cykl pozwiązanych ze sobą wideo i fotografii będących retrospektywą twórczości Lecha Majewskiego. To porojekt, który pierwotnie zaczął się od cyklu siedmiu filmów krótkometrażowych a z czasem rozwinął się do 33 autonomicznych filmów. Światowa premiera wystawy odbyła się w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku.

Lech Majewski poeta, malarz, reżyser i pisarz. Na wystawie w Zachęcie zostały zaprezentowane jego wideo instalacje i rzeźby. Ekspozycji towarzyszy bogato ilustrowany katalog z syntetycznym wprowadzeniem autorstwa Romana Lewandowskiego. Książka zawiera notę biograficzną oraz wypis ważniejszych indywidualnych wystaw, w całości poświęcona wizualnym poematom artysty.

Książka przedstawia dzieje polskiej tradycji graficznej prowadzącej do tzw. fenomenu polskiego plakatu. Historię, która wiedzie od pierwszych ośrodków drukarskich w Krakowie XVI wieku, narodzin grafiki artystycznej w XVII i XVIII wieku, przez eksperymenty warsztatowe XIX stulecia, modernistyczne przemiany, opisywany na świecie fenomen polskiej grafiki artystycznej okresu międzywojennego i narodziny polskiej szkoły projektowania graficznego w latach 30. XX wieku, aż do polskiej szkoły plakatu w drugiej połowie tegoż stulecia, solidarnościowego affiche brut następnego pokolenia i w końcu rozkwitu młodego, poetyckiego i anarchizującego plakatu przełomu XX i XXI wieku oraz początku XXI wieku. Na przykładzie 1724 reprodukcji prac kilkuset artystów zgromadzonych w kilkunastu kolekcjach w Polsce i na świecie czytelnik ma okazję wędrować, obserwując przemiany tej polskiej specjalności.

Esencje i notatki o sztuce, religii, liczbach i miastach. Jesteśmy uwikłani w grę obrazów, skomplikowaną rzeczywistość wewnętrzną, zatem języka symbolicznego powinniśmy uczyć się od dziecka. Nie ma czegoś takiego jak nowy człowiek. To ciągle stary człowiek nawarstwiony na poprzednich pokoleniach. Mówiąc obrazowo, stanowimy cienką powłokę na pniu wielu pokoleń. Duża część naszej psyche, ego czy poczucia samego siebie związana jest z archaicznym odbiorem rzeczywistości. W ten sposób komunikuje się z nami owa „nawarstwiona” nieświadomość zbiorowa. Komunikuje się z nami ukrytym językiem symboli. Lech Majewski to poeta, pisarz, malarz i reżyser urodzony w Katowicach, od 1981 pracuje przede wszystkim za granicą. Początkowo studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych, a następnie ukończył studia na Wydziale Reżyserii PWSTFTviT w Łodzi. Jego filmy, m.in.: „Rycerz”, „Lot Świerkowej Gęsi”, „Więzień Rio”, „Ewangelia wg Harry’ego, Basquiat” (scenariusz na podstawie jego książki), „Pokój saren”, „Wojaczek”, „Angelus”, „Ogród rozkoszy ziemskich”, „Szklane usta”, „Młyn i Krzyż” oraz „Onirica”, prezentowane były na festiwalach filmowych w Cannes, Wenecji, Berlinie, Toronto, Rzymie, Nowym Jorku, Rio de Janeiro, Londynie, Barcelonie, Jerozolimie i Montrealu, zdobywając wiele nagród. Wideoarty, fotografie i rzeźby Lecha Majewskiego pokazywało wiele muzeów i galerii świata. W 2006 roku nowojorskie Muzeum of Modern Art uhonorowało jego twórczość organizacją indywidualnej retrospektywy, a rok później instalacja Krew Poety stała się częścią 52. Biennale w Wenecji. Kolejny cykl wideoartów pt. „Bruegel Suite” był wystawiony w Luwrze, Tel Aviv Museum of Art., National Gallery w Londynie, Prado w Madrycie oraz na 54. Weneckim Biennale.

Książka autorstwa Jerzego Miśkowiaka i projektu Lecha Majewskiego przedstawia życie i twórczość Elisabeth Jerichau-Baumann, XIX-wiecznej artystki polskiego pochodzenia, która większość życia spędziła w Danii. Jerichau-Baumann portretowała najważniejsze duńskie osobistości – członków rodziny królewskiej, arystokratów, polityków, aktorów i pisarzy, m.in. Hansa Christiana Andersena, ale także dzieci i żebraków. Malarka chętnie posługiwała się alegoriami – jest autorką niezwykle popularnego przedstawienia Danii jako Walkirii niosącej duńską flagę i miecz, której wizerunek był wykorzystywany m.in. na pudełkach czekoladek czy pocztówkach. Na płótnach artystki wielokrotnie pojawiały się również Turczynki, Egipcjanki, Żydówki i Włoszki, a zwłaszcza bohaterki sag i baśni – Halgjerde, Lorelei, nimfy i liczne syrenki, powstałe zapewne z inspiracji warszawskim herbem. Album, zawierający biografię artystki i polskie konteksty jej twórczości, przybliża na niemal 300 reprodukcjach styl malarki i czasy, w których żyła.

Przedstawiamy miniaturowe wydanie większego albumu Foto Beksiński, stanowiące wybór najciekawszych zdjęć autorstwa sanockiego artysty. Fotografia, choć jest najmniej znaną dziedziną twórczości Zdzisława Beksińskiego, zachwyca w równym stopniu krytyków i akademików. Zbiór blisko sześćdziesięciu zdjęć zgromadzonych w publikacji pochodzi ze zbiorów Muzeum Historycznego w Sanoku.