Wyobraźcie sobie, że każde ziarenko kurzu to aniołek. Aniołek-kurzołek, który ma moc przypominania tego, co zapomniane… Mała Tilda nie pamięta swojego taty. Bardzo kocha mamę, ale w samotności zastanawiała się, czy jest podobna do taty, kim był i dlaczego umarł. Może o nim rozmawiać tylko z przyjacielem Lukasem… Lukas ma swoje zmartwienia. Nie wie, co chce robić w życiu. Wszystkie zawody świata, te prawdziwe, wydają mu się nudne. Za to lubi czytać i – gdyby to było możliwe – chętnie zostałby pogromcą wampirów lub piratem, ale wie, że takiej pracy nie ma. Tymczasem wszyscy nazywają go leniem i darmozjadem… Pewnego dnia do domu Tildy przybywa maleńki jak ziarnko kurzu aniołek. Aniołek-kurzołek, który ma moc przywracania wspomnień. Dzięki niemu zmieni się życie dziewczynki, jej przyjaciela, a także wielu innych mieszkańców miasta. Wielowymiarowa, ponadczasowa i uniwersalna opowieść w klimacie najpiękniejszych baśni Andersena. Historia o pamięci, dzięki której możemy określić swoje miejsce w świecie. I mimo że kierowana jest do dzieci, z pewnością zachwyci również dorosłych. Przygody Tildy i jej kurzołka inspirują do szukania odpowiedzi na ważne pytania – te najważniejsze, fundamentalne. Niech to będą wspaniałe poszukiwania!
Literackie odkrycie prosto z Estonii. Nietuzinkowa powieść wypełniona czarnym humorem i przeszywającą grozą, w której mitologia miesza się z surową, naturalistyczną rzeczywistością, a stare wierzenia łączą z chrześcijaństwem. Estońska dziewiętnastowieczna wioska, której rytm wyznaczają kolejne kartki z kalendarza. To w niej toczy się tragiczna i zaskakująca historia miłosna Hansa, Liiny i Jaana. W tamtejszej mitologii duchy zmarłych nazywane są krattami. Choć wydawałoby się, że mogą być straszne, w istocie są bardzo pomocne podczas podkradania pożywienia z pobliskiego dworu. By ożywić kratta i dać mu duszę, chłopi podpisują z diabłem cyrograf – sprytnie jednak go oszukując i zamiast krwi używając soku z porzeczek... Co może pójść nie tak? Powieść Kivirähka to książka szalona, pełna zadziwiających (i dziwacznych) zwrotów akcji. Niestereotypowa, okrutna, naturalistyczna i romantyczna zarazem. Nie da się pojąć świata estońskiej wioski „szkiełkiem i okiem”. Trzeba uruchomić wyobraźnię, empatię i przyjąć go z niepokojem oraz... gromkim śmiechem. „Andrus Kivirähk to autor obdarzony najbardziej niesamowitą wyobraźnią na świecie. Ta literatura potrafi zaczarować” – Olga Tokarczuk
Leśny świat Leemeta się rozpada: przyjaciele i sąsiedzi wyprowadzają się do wioski, aby tam wieść nowe życie podporządkowane pracy na roli i obrządkom chrześcijańskim. Porzucają swoje chaty, obyczaje i umiejętności skuszeni smakiem chleba oraz wynalazkami przywiezionymi przez rycerzy zza morza. Leemet wierzy, że odnajdzie pogrążonego w wiecznym śnie Północnego Gada – jedyną istotę zdolną przywrócić dawny porządek. „Pod żadnym pozorem nie należy tej powieści traktować jako prozy gatunkowej, choć jest tu wszystko, co być w fantasy powinno. Nie da się też odczytywać jej czysto alegorycznie. W zalewie książek o powrocie do lasu historia Leemeta, ostatniego z tych, którzy mówią językiem węży, stawia czytelnika w dość niewygodnej pozycji. Po tej lekturze wcale się nie wie, czy warto do lasu wracać. Kivirähk rozegrał bowiem swoją opowieść w poprzek podziałów, z którymi tak wygodnie nam się dziś żyje - w palcach i na proch rozpadają się tutaj figury tradycji i nowoczesności, kultury i natury, człowieka i zwierzęcia. Bardzo takich dekonstrukcji dziś potrzebujemy. I takich książek”. – Filip Springer Andrus Kivirähk - Jeden z najważniejszych pisarzy dzisiejszej Estonii, ceniony za swój wyrazisty styl, talent do tworzenia niezapomnianych postaci i opowieści oraz wszechstronność. Autor powieści, dramatów, książek dla dzieci, pamfletów, współpracuje z telewizją i prasą, twórca tekstów do książek i kreskówek z popularną i lubianą Lottą. Urodził się w 1970 r., studiował dziennikarstwo na Uniwersytecie w Tartu, pracuje w dzienniku „Eesti Päevaleht”. Jako powieściopisarz debiutował w 1995 r. Sławę przyniosły mu Rehepapp ehk november (2000) i Mees, kes teadis ussisonu (2007), której polskie wydanie pt. Człowiek, który znał mowę węży jest dwunastym przekładem.
Leśny świat Leemeta się rozpada: przyjaciele i sąsiedzi wyprowadzają się do wioski, aby tam wieść nowe życie podporządkowane pracy na roli i obrządkom chrześcijańskim. Porzucają swoje chaty, obyczaje i umiejętności skuszeni smakiem chleba oraz wynalazkami przywiezionymi przez rycerzy zza morza. Leemet wierzy, że odnajdzie pogrążonego w wiecznym śnie Północnego Gada – jedyną istotę zdolną przywrócić dawny porządek. Ponadczasowa powieść z Estonii o walce „starego” z „nowym”, niełatwym poszukiwaniu własnej tożsamości i zerwanym przymierzu człowieka z przyrodą.
Czy nóż może być poszukiwaczem skarbów, a kosz na śmieci – poetą? Przygody Oskara opisane przez jednego z najpopularniejszych estońskich pisarzy – Andrusa Kivirähka – zaskakują i bawią. Pokazują, że dziecięca wyobraźnia nie ma granic, a bycia przyjacielem (jak wszystkiego innego), trzeba się nauczyć. Oskar zmuszony jest spędzić wakacje na wsi u babci, której wcale dobrze nie zna. Nie dość, że nie jest to miejsce jego wymarzonych wakacji, to na domiar złego zapomina zabrać ze sobą telefon komórkowy. Nieszczęśliwy i znudzony pogrążyłby się w całkowitej apatii, gdyby nie kawałek drewna, który zapoczątkuje serię wydarzeń, jakich chłopiec nigdy by się nie spodziewał. Dzięki niemu i fantastycznej wyobraźni znajdzie nowych przyjaciół, a także swoje miejsce w domu babci.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro