To opracowanie jest tylko podpowiedzią skierowaną do tych, których dotknęło cierpienie rozstania z kimś bliskim. Jest jedynie „podpowiedzią”, bo nie ma uniwersalnych przepisów na przeżywanie cierpienia, śmierci i żałoby. Odchodzenie bliskich jest dla każdego człowieka doświadczeniem bardzo osobistym i indywidualnym – nie można go zamknąć w jakichś określonych ramach. Mamy jednak nadzieję, że treści zawarte w tej książce, choćby w niewielkim stopniu, złagodzą boleść serca i pomogą w świetle wiary odzyskać wewnętrzny pokój.
„Ukrzyżowany Jezus jest wielkim »odpustem« ofiarowanym przez Ojca ludzkości jako przebaczenie win i zaproszenie do synowskiego życia w Duchu Świętym”. Jan Paweł II Odpusty są skarbem, bo są Bożym darem wspomagającym wierzących w Chrystusa na drodze do świętości... Każdego dnia możemy dążyć do tego upragnionego celu, czerpiąc z duchowego skarbca Kościoła i przyjmując łaskę odpustu zupełnego lub częściowego. Możemy również podzielić się tym skarbem ze zmarłymi cierpiącymi w czyśćcu, aby doświadczali pełnej szczęśliwości w niebie.
Każdy, kto choć raz modlił się za dusze w czyśćcu cierpiące wie, jak niezwykłe jest to doświadczenie i jak gorąco te dusze kochają nas, Kościół pielgrzymujący, oraz jak bardzo, same cierpiące, chcą nam pomagać. Ta wspaniała wymiana miłości jest wielkim darem Bożym, podobnie jak jest nim obcowanie świętych . Korzystajmy zatem, dbajmy o siebie nawzajem, myślmy o tych, dla których nasza pomoc jest bezcenna i być może jedyna.
Jako chrześcijanie nie powinniśmy pytać się jedynie: jak mogę zbawił siebie samego? Powinniśmy również pytał siebie: co mogę zrobić, aby inni zostali zbawieni i aby również dla innych wzeszła gwiazda nadziei? Wówczas zrobię najwięcej także dla mojego własnego zbawienia. – Benedykt XVI Jeśli ktoś poświęca swoje życie, by bezpośrednio czy po-średnio pracować nad zbawieniem dusz i dochodzi do takiego oderwania od siebie, że – nie zaniedbując pracy nad swym uświęceniem – zapomina o sobie do tego stopnia, że innym oddaje zasługi swoich prac, modlitw i cierpień, taka bezinteresowna dusza ściąga na świat obfite łaski. Sama zaś dochodzi do wysokiego stopnia świętości, wyższego aniżeli mogłaby osiągnąć, myśląc tylko o swym własnym postępie. (…) Nie lękajcie się. Ja jestem mocą i tej mocy wam udzielę. Jestem miłością i tą miłością was podtrzymam. Nie zostawię was samymi! – Jezus do siostry Józefy Menendez
Książeczka składa się z dziewięciu krótkich części, odpowiadających dziewięciu kolejnym dniom. Na ich treść składają się rozważania duchowe dotyczące miłosierdzia Bożego, ofiary Chrystusa, przebaczenia grzechów, potrzeby oczyszczenia, doświadczenia świętych itp. oraz propozycje tekstów modlitw za zmarłych, które uwzględniają ich szczególną sytuację. Całość poprzedzona jest rodzajem mini-katechezy na temat chrześcijańskiego znaczenia modlitwy za zmarłych.
W naszym myśleniu o rzeczach ostatecznych jest jeszcze dużo przesądów i uprzedzeń, co wcale nie pomaga w budowaniu prawdziwie przyjacielskiej relacji z Panem Bogiem. O rzeczach ostatecznych naucza jeden z działów teologii katolickiej zwany eschatologią. Nazwa pochodzi od słowa eschatos, które oznacza „ostateczny”. Niniejsze opracowanie oparte na Piśmie Świętym i Katechizmie Kościoła Katolickiego oraz pismach i doświadczeniach świętych mistyków chrześcijańskich, zostało przygotowane przede wszystkim w celu przybliżenia Czytelnikom w sposób jak najbardziej przystępny zagadnień dotyczących śmierci, sądu Bożego, nieba, piekła oraz czyśćca.
Kościół katolicki przez swoich pasterzy nieustannie zachęcał i zachęca wiernych do modlitwy za zmarłych. W ciągu wszystkich wieków chrześcijaństwo żywiło fundamentalne przekonanie, że miłość może dotrzeć aż na tamten świat, że jest możliwe wzajemne obdarowanie, w którym jesteśmy połączeni więzami uczucia poza granice śmierci. Każdy wierny ma możliwość spieszenia z pomocą zmarłym cierpiącym w czyśćcu. Swoimi modlitwami i uczynkami miłosierdzia może skrócić im bolesne oczekiwanie na wieczne spełnienie w miłości Boga Ojca. Autorzy niniejszego opracowania przypominają formy pomocy zmarłym oraz podają zbiór modlitw służących temu celowi.
Publikacja s. Anny ze Zgromadzenia Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych to zbiór refleksji na temat wartości świadomego życia. Wierzymy, że śmierć jest przejściem z życia do życia, z życia ziemskiego do pełni życia w Bogu. By móc po własnej śmierci, która nieuchronnie nastąpi, doświadczyć widzenia Boga twarzą w twarz, dostąpić włączenia do wspólnoty Nieba, każdy z nas musi przejść przez oczyszczenie serca, oczyścić się z kar za grzechy, nawet powszednie. Swoistym „przedsionkiem Nieba” jest czyściec, który jest etapem oczyszczenia serca, ale stanowi niewyobrażalne cierpienie, gdyż duch ludzki doświadcza ogromnego pragnienia Boga, a nie może tego dostąpić. Dlaczego narażać się na to cierpienie? Dlaczego w obecnym życiu nie przyjąć postawy nawrócenia, dojrzewać do miłowania Boga czystym sercem i potwierdzać tego uczynkami już tu na ziemi? Książka ta nie jest zbiorem przepisów, ani tym bardziej gotową instrukcją, jak osiągnąć życie wieczne, nie narażając się równocześnie na czyściec po śmierci. Jest ona jedynie próbą ukazania prawdy, że chrześcijaninowi, który stara się oczyścić z grzechu i jego skutków oraz uświęca się z pomocą łaski Bożej, dane jest wielkie bogactwo duchowych środków, umożliwiających osiągnięcie tego celu. Stąd opracowanie to można potraktować jedynie jako zaproszenie do otwarcia się na niezmierzone dary Bożej miłości i dobroci, które znajdują się w zasięgu naszych możliwości, dzięki Jezusowi Chrystusowi obecnemu i działającemu w Kościele i przez Kościół.
Siostry Wspomożycielki, zgodnie z charyzmatem Założyciela, bł. Honorata Koźmińskiego, mają nie tylko same modlić się za zmarłych cierpiących w czyśćcu, ale także poprzez apostolstwo zachęcać innych, zwłaszcza świeckich, by włączyli się do dzieła pomocy cierpiącym w czyśćcu. Temu celowi ma służyć nowenna, opracowana w oparciu o pisma bł. Honorata Koźmińskiego. W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy, że nasza modlitwa za zmarłych nie tylko może im pomóc, lecz także sprawia, że staje się skuteczne ich wstawiennictwo za nami (KKK 958). Możemy więc, modląc się nowenną za zmarłych z bł. Honoratem Koźmińskim w intencji dusz czyśćcowych, prosić Boga za ich przyczyną o jakąś łaskę dla nas czy dla innych osób żyjących.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro