Zbiór zawiera 28 opowiadań słynnego rosyjskiego pisarza. Czechow pisał już jako student medycyny utwory humorystyczne i satyryczne, m.in.: Śmierć urzędnika (1883 r.), Kameleon (1884 r.), łączące liryzm z ironią. Pisał na ogół krótkie utwory, gdyż jak sam twierdził sztuka pisania jest sztuką skracania, a zwięzłość jest siostrą talentu. Główna część jego dorobku powstała w długim okresie prowadzenia praktyki lekarskiej, zanim jeszcze jego dzieła przebiły się do szerszej publiczności. Jego nowele były publikowane w tym czasie, ale cieszyły się niezbyt dużym zainteresowaniem czytelników, zaś jego skomplikowanych i trudnych do adaptacji sztuk nikt nie chciał wystawiać. Popularność zyskały dopiero po jego powrocie z zesłania na Sachalin.
„Wrogowie”, „Poleńka”, „Wiera”, „Wołodia”, „Trzy lata”, „Pojedynek”, „Pani z pieskiem” to siedem opowiadań mistrza nowelistyki rosyjskiej w legendarnym przekładzie Natalii Gałczyńskiej. I gdyby szukać wspólnego tematu tych historii, to wszystkie są „o trudnej miłości”. „I zdawało się, że jeszcze chwila, a wyjście się znajdzie i wtedy zacznie się inne, piękne życie; i oboje doskonale wiedzieli, że do końca jest bardzo daleko, bo to, co najcięższe, najtrudniejsze, dopiero się zaczyna”. Nabokov o „Pani z pieskiem”: To jedno z największych opowiadań, jakie kiedykolwiek powstały. Nabokov o Antonie Czechowie: Żaden autor nie tworzył równie poruszających postaci w sposób tak bezpretensjonalny jak Czechow. (Vladimir Nabokov „Wykłady o literaturze rosyjskiej”, tłum. Zbigniew Batko)
Wstrząsający opis prawzoru Gułagu napisany przez mistrza literatury rosyjskiej. Anton Czechow napisał ten reportaż po podróży na Sachalin, którą odbył w 1890 roku. W trakcie swojego pobytu pisarz odwiedził wszystkie więzienia i osiedla na „katorżniczej wyspie” i dokładnie zbadał życie zesłanych i więźniów. Przejmujące wrażenia z tej podróży uzupełnił o szczegółowe dane dotyczące historii i geografii Sachalinu oraz ówczesnego rosyjskiego systemu więziennictwa, którego był zagorzałym przeciwnikiem. Porównywana ze słynnymi Wspomnieniami z domu umarłych Fiodora Dostojewskiego książka wstrząsnęła opinią publiczną i zwróciła uwagę na tragiczny los katorżników, stając się zarazem świadectwem doskonałego warsztatu dziennikarskiego oraz postawy obywatelskiej Czechowa.
Niniejszy zbiór to wybór trzech opowiadań (Kameleon, Śmierć urzędnika, Wańka) wybitnego rosyjskiego nowelisty i dramaturga Antona Czechowa. Autor ukazuje w nich paradoksy i anomalie współczesnych mu czasów. Rosja II połowy XIX w. to okres totalitarnego systemu politycznego, w którym mnożyły się społeczne i urzędnicze patologie (Kameleon, Śmierć urzędnika). WKameleonie Czechow podejmuje kwestie funkcjonowania rosyjskiego aparatu policyjnego i wymiaru sprawiedliwości, który jest stronniczy, przekupny i kłamliwy. Śmierć urzędnika to obraz uniżania i upodlania się przed urzędnikami wyższymi rangą, to krytyka ówczesnej wizji kraju, w którym panują bieda i zacofanie, a jedyną możliwością zdobycia pracy i awansu jest wejście w biurokratyczną machinę pochlebstw, lizusostwa, służalczości, aż do całkowitej zatraty samego siebie. Z kolei w opowiadaniu Wańka mamy do czynienia ze znieczulicą społeczną, ciężką pracą dzieci i wykorzystywaniem ich przez bezwzględnych dorosłych.Anton Czechow (1860-1904) - urodził się 29 stycznia 1860 r. w Taganrogu (Rosja). Jego rodzina nie była zamożna, ojciec był chłopem pańszczyźnianym, matka - córką kupca. W 1884 r. ukończył studia medyczne w Moskwie. W 1880 r. zadebiutował jako literat humoreską pt. List do uczonego sąsiada. Na początku kariery pisywał pod pseudonimami, najczęstszym był Antosza Czechonte. Czechow jest znany głównie jako twórca opowiadań i nowel, w których m.in. mistrzowsko przedstawiał postaci kobiece (Dama z pieskiem). W styczniu 1886 r. rozpoczął współpracę z jedną z najbardziej wpływowych rosyjskich gazet - "Nowoje Wriemia" ("Nowe Czasy"). Artysta był również docenianym dramaturgiem, współpracował z Moskiewskim Teatrem Artystycznym. W 1904 r. odbyła się premiera Wiśniowego sadu, która okazała się ogromnym sukcesem. W 1901 r. w wieku 41 lat ożenił się z Olgą Knipper - aktorką, która grała większość pierwszoplanowych ról kobiecych w jego sztukach. Zmarł na gruźlicę 15 lipca 1904 r. w Niemczech.
Wznowienie „Mój przekład nie jest (i nie może być) ostateczny. Nie staram się poprawiać poprzednich tłumaczeń – gdyż nie były błędne. Oddawały one język czasów, w których powstały, były ówczesną interpretacją sztuk Czechowa i dały mu intensywną obecność w historii polskiego teatru. Od tamtego czasu zmieniła się jednak polszczyzna. Zmienił się także sposób gry aktorskiej. Pogłębiliśmy wiedzę na temat życia i twórczości autora. Natomiast nie zmienił się sam Czechow – jest wciąż współczesny, aktualny w swej wymowie i języku. Niniejsze przekłady są wynikiem moich wieloletnich studiów nad jego twórczością i oddają Czechowa, jakim go słyszę, czuję, odbieram. Nie słyszę w nim praktycznie archaizmów (pojedyncze frazeologizmy), nie słyszę poetyzmów. Staram się też być jak najwierniejsza oryginałowi, który się nie zestarzał, gdyż język rosyjski przeszedł inną drogę rozwoju niż język polski, nie uległ tak głębokim zmianom. […] Pragnę, by polski Czechow przemówił językiem naszych czasów. Ale też w żadnym wypadku go nie uwspółcześniam, nie stylizuję, „nie podkręcam”, staram się oddać rytm i tempo współczesnej polszczyzny”. – Agnieszka Lubomira Piotrowska
Opowiadania Czechowa poruszają problemy, z jakimi mierzyła się ludność carskiej Rosji końca XIX wieku. W prezentowanym tomie znalazły się następujące opowiadania: Śmierć urzędnika, Kameleon czy Człowiek w futerale.
Opowiadania Czechowa poruszają problemy z jakimi mierzyła się ludność carskiej Rosji końca XIX wieku. W prezentowanym tomie znalazły się następujące opowiadania: Śmierć urzędnika, Kameleon czy Człowiek w futerale.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro