„Dla historyka zajmującego się dziejami edukacji w Galicji publikacja posiada szczególną wartość naukową. Z jednej strony wypełnia ona częściowo brakującą przestrzeń badawczą w zakresie szkolnictwa jezuickiego w zaborze austriackim, z drugiej zaś stanowi materiał badawczy dla opracowania monografii jezuickiego Konwiktu Szlacheckiego w Tarnopolu, funkcjonującego w dwóch okresach: w latach 1820-1848 oraz w latach 1856-1886. Konwikt ten w drugiej połowie XIX wieku był jedyną polską szkołą prywatną, gdzie studiowali synowie ziemiaństwa, wyższych urzędników ze wszystkich trzech zaborów, w szczególności po upadku powstania styczniowego. Wówczas bowiem Galicja uzyskała autonomię (1867), podczas gdy w pozostałych dwóch zaborach nasiliły się represje rusyfikacyjne i germanizacyjne. Stąd autonomiczna Galicja stała się polskim Piemontem, dźwigającym ciężar polskości i niepodległościowych działań. (...) Słownik z punktu widzenia historii edukacji, jak i historii zakonu jezuitów stanowi samo w sobie ważne źródło historyczne.” – z recenzji prof. dra hab. Jana Drausa „Publikacja wzbogaci znacząco dotychczasową historiografię o pracę ukazującą działalność edukacyjną Kościoła katolickiego. Wartość tego studium polega m.in. na tym, iż dotyczy ona kilku obszarów wiedzy historycznej, a przedstawione biogramy zostały dobrze udokumentowane źródłowo. Dzięki tym walorom publikacja ta będzie mogła być pomocna w badaniach naukowych historii wychowania, oświaty i nauki. Ponadto opracowanie stanowi doskonałe źródło do dalszych badań nad biografiami zbiorowymi i indywidualnymi. Jego adresatami mogą być zarówno doświadczeni badacze, jak i studenci niemalże wszystkich kierunków studiów przygotowujący prace historyczne.” – z recenzji prof. dr hab. Władysławy Szulakiewicz
Kolejny tom Dziedzictwo Kresów: kultura, narody, wyznania obejmuje szerokie spektrum problematyki związanej z Kresami Rzeczypospolitej. Zawarte w nim artykuły omawiają podjęte, zróżnicowane zagadnienia w sposób interesujący, w oparciu o źródła i opracowania. Co warte podkreślenia i szczególnie cenne, nie unika się tu osobistych relacji zamieszkałych na Kresach ludzi. Zbiór artykułów poszerza wiedzę czytelnika o problematykę dotychczas nie opracowaną, bądź z biegiem czasu mogącą ulec zapomnieniu. Wszystkie zamieszczone w tym tomie artykuły są ciekawe, wartościowe i na wysokim poziomie. dr hab. Ewa Danowska, UJK w Kielcach Publikacja zawiera interesujące teksty dotyczące kulturowej, narodowej i wyznaniowej specyfiki Kresów w okresie od XIX do początków XXI wieku (…). Należy podkreślić, że zamieszczone (…) teksty wyraźnie sygnalizują jak duże zainteresowanie wielu dyscyplin naukowych budzi problematyka dziedzictwa Kresów. Wśród autorów odnajdujemy bowiem nie tylko historyków czy badaczy dziejów edukacji, ale także reprezentantów archeologii, nauk filologicznych. Autorzy zwracając uwagę na różnorodne elementy specyfiki życia na Kresach wynikające z kontekstów kulturowych, narodowych czy wyznaniowych. W rezultacie czytelnik otrzymuje interesujący zbiór tekstów obrazujących nie tylko elementy składowe mitu Kresów Wschodnich, ale i doświadczenia prześladowań, przesiedleń, zagłady czy trudności życia codziennego mieszkańców tych ziem w okresie ostatnich kilkuset lat (…). Trzeba też zaznaczyć, że autorzy wykorzystują zróżnicowane materiały - od źródeł archiwalnych do drukowanych, po literaturę wspomnieniową, prasę aż po źródła wywołane. dr hab. Agnieszka Wałęga, UMK w Toruniu
Książka wpisuje się w bardzo ważny obszar badań dotyczących instytucji i organizacji o charakterze wychowawczym i ich roli w procesie edukacji Polaków. Autorka ukazuje genezę i powstanie Krucjaty Eucharystycznej na tle innych organizacji dziecięcych i młodzieżowych w okresie II Rzeczypospolitej, omawia program, strukturę i formy działalności Krucjaty. Przedstawia również charakterystykę idei wychowawczych Krucjaty oraz specyfikę koncepcji wychowania w Polsce w latach międzywojennych.
„Publikacja powstała w krakowskim ośrodku naukowym skupionym przy Akademii Ignatianum, posiadającym wybitne osiągnięcia w zakresie badań nad historią edukacji w Polsce, a zwłaszcza szkolnictwa jezuickiego. Autorka prowadzi od lat szeroko zakrojone badania naukowe poświęcone tej problematyce. Obecnie podjęła się niełatwego zadania przedstawienia portretu zbiorowego uczniów jezuickich instytucji edukacyjnych działających w Galicji w XIX wieku. [...] Jej rozprawa stanowi istotny wkład w studia nad historią polskiego szkolnictwa. Potencjalnymi jej adresatami mogą być przede wszystkim środowiska naukowe badaczy przeszłości edukacyjnej. Ponieważ praca zawiera dużą liczbę odniesień źródłowych, może się stać punktem wyjścia do dalszych badań, zwłaszcza nad dziejami szkolnictwa niepublicznego na ziemiach polskich. Z monografii skorzystają również studenci kierunków humanistycznych i społecznych, zwłaszcza historii i pedagogiki”. – Dr hab. Jerzy Kochanowicz, prof. AWSB „Rozprawa posiada charakter nowatorski, bowiem w literaturze polskiej istnieje stosunkowo niewiele monografii poświęconych zbiorowościom uczniowskim. W odniesieniu do szkół jezuickich funkcjonujących w Galicji w XIX wieku opracowań takich całkowicie brak. Portret zbiorowości uczniowskich szkół jezuickich został ukazany na tle uwarunkowań zewnętrznych, tj. sytuacji demograficznej i społeczno-politycznej Galicji, jak i wewnętrznych, tkwiących w specyficznych cechach omawianych placówek szkolnych. Takie szerokie ujmowanie zagadnień pozwoliło lepiej zrozumieć, a następnie ocenić badane zjawiska. Autorka podęła próbę przeprowadzenia charakterystyki socjologicznej i pedagogicznej badanych grup uczniowskich według kryterium przynależności społecznej i zawodowej ich rodziców. Ważne poznawczo są też analizy dotyczące przynależności wyznaniowej, narodowościowej i społecznej uczniów szkół jezuickich. Stanowią one przyczynek do ustalenia aspiracji kształceniowych poszczególnych grup społeczeństwa galicyjskiego. Pozwalają na udzielenie odpowiedzi, na ile szkoły jezuickie miały charakter demokratyczny, a na ile elitarny. Ważne są też rozważania dotyczące dalszych dróg życiowych absolwentów, bowiem dają one obraz kształtowania się modelu społeczeństwa ludzi kształcących się. Dzięki takim badaniom mogą być weryfikowane dotychczas głoszone poglądy o Galicji jako kraju ogarniętym ciemnotą i zacofaniem”. – Prof. dr hab. Andrzej Meissner
Leszek Kołakowski stwierdził, że jednym z charakterystycznych rysów współczesnego świata jest przeświadczenie, że przeszłość nie ma znaczenia i nie dotyczy w sposób bezpośredni człowieka XXI wieku. Przekonanie to potwierdzone zostało w licznych badaniach, które jednoznacznie pokazują, że większość Polaków nie zna swojej przeszłości, a nawet nie dąży do jej poznania. Wydaje się jednak, że wiedza dotycząca przeszłości, odgrywa istotną rolę w kształtowaniu społeczeństwa obywatelskiego, bowiem „społeczeństwo, które nie pamięta o własnej przeszłości, a tym samym pozbawia się zdobytych dzięki doświadczeniu kryteriów (...) nie potrafi już stworzyć podstaw harmonijnego współistnienia i wspólnego zaangażowania w realizację przyszłych celów. Takie społeczeństwo jest szczególnie podatne na ideologiczną manipulację”. Dlatego wielu badaczy z różnych dyscyplin naukowych m.in. historii, politologii, pedagogiki, antropologii, socjologii, teologii podjęło się próby poszukania odpowiedzi na pytania dotyczące wielu spraw dotąd w naszych dziejach przemilczanych czy takich, o których wcześniej nie można było mówić, roli państwa w edukacji historycznej czy współczesnych sposobów przekazu historycznego. Pytają również o kwestie budowania tożsamości lokalnych, narodowych oraz o znaczenie wspólnego dziedzictwa kulturowego religii, literatury i sztuki w kształtowaniu świadomości historycznej. Wyniki ich badawczych poszukiwań zostały przedstawione w niniejszej publikacji.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro