„Cezary W. Domański” – książki

Tak jak w dwóch poprzednich, również w niniejszym tomie z cyklu Na drogach i bezdrożach historii psychologii, autorzy zawartych w nim tekstów starają się podążać za kapryśnymi podszeptami Psyche i poznawać to, co niepoznane oraz porządkować to, czego przed nimi nikt nie ułożył. Postępują w ten sposób z pełną świadomością, że przekorna patronka psychologii znów odsłoni rąbek jakiejś tajemnicy, inną jeszcze bardziej zakryje, podpowie, że warto o kimś zapomnieć, a o innym długo pamiętać.

Nie mamy i nigdy w Polsce nie mieliśmy czasopisma poświęconego historii psychologii. Aby wypełnić tę lukę, przygotowaliśmy pierwszy tom "Na drogach i bezdrożach historii psychologii" (2011), a ponieważ książka spotkała się z zainteresowaniem Czytelników, dlatego postanowiliśmy kontynuować tę serię. Drugi tom "Na drogach i bezdrożach...", podobnie jak poprzedni, ma za zadanie tropienie i prezentację losów ludzi, teorii, metod i instytucji, skrywanych wydarzeń oraz dziejów zapomnianych myśli i odkryć, potknięć i porażek - wszystkiego, co w historii psychologii jawi się jako wyjątkowo interesujące, tajemnicze, niecodzienne i dotychczas słabo poznane.

„Na kogo pada światło z kaganka niesionego przez uskrzydloną Psyche? Na pewno na tych, którzy szli po drogach historii psychologii, jak wspomniani w tym tomie Kazimierz Twardowski, Władysław Sterling, Stanisław Mateusz Studencki, Herman Witkin, Stefan Szuman, Charlotte Bühler czy Jerzy Siuta, ale także na tych, którzy wkroczyli na jej bezdroża, jak choćby początkujący w roli analityka Sigmund Freud czy też – w roli hipnotyzera – Wacław Radecki” – fragment Posłowia.

Uskrzydlona Psyche z obrazu Friedricha Paula Thumanna (1834-1908) kontempluje swe odbicie w lustrze wody. Psyche jest ciekawa samej siebie, podziwia i uśmiecha się do obrazu, który dostrzega w wodnej toni. Przygląda się sobie uważnie - tak jak autorzy tekstów zamieszczonych w niniejszej pracy przyglądają się wydarzeniom, ludziom, ideom, badaniom, kreślącym wizerunek współczesnej psychologii. Tafla wody jest dla Psyche zwierciadłem, symbolem wyobraźni o magicznej mocy wywoływania obrazów z przeszłości. Czasami jest bramą. przez którą można przejść do innego świata - symbolem nieświadomej pamięci, skąd Psyche przywołuje ulotne, lecz wierne wspomnienia, świadomie i refleksyjnie dokonując samopoznania. Jej pragnieniem jest prawda o sobie i swoim losie.