Janusz Eksner, ur. 1941 r., absolwent Wydziału Prawa UW, w przeszłości był prokuratorem, adwokatem, a w latach 1990?1991 zastępcą prokuratora generalnego z nominacji premiera Tadeusza Mazowieckiego. Miłośnik gór, zdobywca Korony Gór Polski, wielbiciel Chopina. Zadebiutował na łamach ?Pamiętnika Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego? w 2012 roku. Od tej pory wydał siedem tomików poetyckich oraz dwie pozycje prozą: Dlaczego milczysz, Lubliniec 2017; Wciąż jestem, Lubliniec 2016; Jeszcze nie odchodź. Wiersze niechciane, Warszawa 2014; Gdzie są te wyspy szczęśliwe, Rzeszów 2019; Bociany odleciały, Lubliniec 2014, Nie bójcie się starych ludzi, Warszawa 2019. Rodzajem autobiografii jest tomik Wyznania snoba. Fragmenty wspomnień, Lubliniec 2015. Awizo W instytucie onkologii powiedziano mu że wyniki badań zostaną wysłane pocztą przez okno zobaczył nadchodzącego listonosza udał że nie ma go w domu długo trzymał w zmęczonych rękach niepozorny prostokącik awiza niepodjęta przesyłka powróciła do nadawcy
Janusz Eksner, ur. 1941 r., absolwent Wydziału Prawa UW, w przeszłości był prokuratorem, adwokatem, a w latach 1990-1991 zastępcą prokuratora generalnego z nominacji premiera Tadeusza Mazowieckiego. Miłośnik gór, zdobywca Korony Gór Polski, wielbiciel Chopina. Zadebiutował na łamach Pamiętnika Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w 2012 roku. Od tej pory wydał sześć tomików poetyckich oraz dwie pozycje prozą: Dlaczego milczysz, Lubliniec 2017; Wciąż jestem, Lubliniec 2016; Jeszcze nie odchodź. Wiesze niechciane, Warszawa 2014; Gdzie są te wyspy szczęśliwe, Rzeszów 2019; Bociany odleciały, Lubliniec 2014. Rodzajem autobiografii jest tomik Wyznania snoba. Fragmenty wspomnień, Lubliniec 2015. Nie bójcie się starych ludzi jest kolejnym tomikiem w dorobku autora. Choć tytuł wskazuje na młodszego, innego adresata, to rzecz raczej namawia do zrozumienia starego człowieka w sobie, w rozpoznaniu doświadczonej mądrości i jej związania z pamięcią. Ja poety jest tym, które zmienia lęk przed starością w bogactwo wspomnień ? już nie wywołujących strach, lecz dających się opisać i twórczo podsumować.
Pewno, z piętnaście lat temu, odczuwałbym inne wiersze z tego tomiku. Bo jest on trochę odbiciem różnych okresów w życiu autora. Ja trafiłem na to ?moje na dziś?. I powiedzmy, gdy czytając poezję trafiamy na słowa, które są bliskie naszym uczuciom; więcej ? nie tylko oddają to co czujemy ale dają nam szanse szerzej spojrzeć na siebie ? no to już jest poezja. Dlaczego? Bo napisana przez kogoś tak jakby słyszał lepiej nas samych.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro