„Emilia Lichtenberg-Kokoszka” – książki

Na pierwszy rzut oka wydawać się może, że tytuł książki jest prowokacyjny, bo sugeruje, że jeżeli kapłan zakocha się w kobiecie, a kobieta w kapłanie, to ze względu na miłość powinni oni być razem, tymczasem zupełnie nie o to chodzi. Zakochanie czy pożądanie to nie miłość! Nie można żyć bez miłości. Istotne jest jednak to, kogo i w jaki sposób kochamy. Miłość jest podstawowym i wrodzonym powołaniem każdego człowieka. Nie można żyć bez miłości. Istotne jest jednak to, kogo i w jaki sposób kochamy. Miłość posiada bowiem wiele form, odcieni, wyrazów. Zawsze jest jednak dążeniem do dobra, prawdy, piękna, do pełni człowieczeństwa. Również celibat jest powołaniem do miłości. I choć miłość, jaką okazuje kapłan, nie łączy się z seksualnością, nie jest także miłością wyłącznie duchową. Jego miłość jest miłością widzialną, wyrażaną za pomocą pełni jego człowieczeństwa. Kobiety i mężczyźni różnią się od siebie pod wieloma względami. By budować dobre relacje, muszą wyjść naprzeciw siebie, swoich pragnień, oczekiwań, lęków, predyspozycji i możliwości. Wymaga to dojrzałości kobiety i kapłana, w tym właściwej integracji płciowości z innymi wymiarami osobowości oraz gotowości do uczenia się od płci przeciwnej. Dojrzały kapłan nie tylko wspiera kobiety w ich drodze do świętości, ale równocześnie sam pozwala się przez nie prowadzić. Głębokie, czyste, bezinteresowne, roztropne, przesycone miłością przyjaźnie między nimi to jedna z najpiękniejszych dróg do świętości.

To Bóg stworzył seksualność, a zatem jest ona dobra, bo Bóg jest dobry. Erotyczny wymiar miłości, nie jest złem ani ciężarem, który należałoby tolerować, ale darem upiększającym spotkanie małżonków. Właściwe jego wykorzystanie ukazuje wielkość człowieczego serca, daje szczęście, wiąże się z dążeniem do pełni miłości. Niniejsza książka to próba ukazania ludzkiej seksualności z perspektywy kobiecej i męskiej, medycznej i psychologicznej, teoretycznej i praktycznej, teologicznej i świeckiej. To próba opowiedzenia o niej w ludzki, piękny i niebanalny sposób, w przystępnej dla każdego formie.

Prenatalny okres rozwoju człowieka w ciągu zaledwie kilku lat ewoluował z mało znaczącego rozdziału w podręcznikach medycyny do jednego z najgorętszych tematów publicznych debat, sporów i dyskusji, omawiających zarówno aspekty biologiczne, jak i etyczne zagadnienia. W polemikę tę doskonale wpisuje się głos Emilii Lichtenberg-Kokoszki, cenionego eksperta z zakresu pedagogiki, psychologii i medycyny, autorki i współautorki szeregu publikacji, mających na celu przybliżyć odbiorcy ten najbardziej tajemniczy z etapów życia człowieka. Zanim się urodziłem to jednak głos wyjątkowy, daleki od zwyczajowego w tej sytuacji etycznego zacietrzewienia; w trzech przejrzyście zbudowanych rozdziałach autorka przedstawia, w czystej formie wykładu, naukowe fakty dotyczące życia płodowego podzielonego na etapy zgodnie z klasyfikacją J. Langmana: okres rozwoju listków płodowych, okres zarodkowy i okres płodowy. Całość uzupełnia znakomita bibliografia przedmiotu, pozwalająca zainteresowanym samodzielnie pogłębiać wiedzę.

Na pierwszy rzut oka wydawać się może, że tytuł książki jest prowokacyjny, bo sugeruje, że jeżeli kapłan zakocha się w kobiecie, a kobieta w kapłanie, to ze względu na miłość powinni oni być razem, tymczasem zupełnie nie o to chodzi. Zakochanie czy pożądanie to nie miłość! Nie można żyć bez miłości. Istotne jest jednak to, kogo i w jaki sposób kochamy.