„Judith Viorst” – książki

O tym, jak strata, która jest w naszym życiu nieunikniona, wzmacnia nas i zmienia. Doświadczenie straty towarzyszy nam w życiu bardzo często. Strata to nie tylko śmierć najbliższych, ale również rozłąka i rozstanie z tymi, których kochamy, świadoma i nieświadoma utrata romantycznych marzeń oraz niemożliwych do spełnienia oczekiwań, a także zaakceptowanie tego, co nieuniknione. Judith Viorst w swojej klasycznej książce dowodzi, że doświadczamy straty: ·już w momencie narodzin, gdy opuszczamy ciało matki, przestając być jej częścią i stopniowo stając się oddzielnym „ja”, ·gdy uświadamiamy sobie, że nasza władza i możliwości są ograniczone i że musimy ustąpić przed tym, co zakazane i co niemożliwe do spełnienia, ·gdy musimy zrezygnować z marzeń o idealnych związkach między ludźmi i zastąpić je naszą rzeczywistością więzi niedoskonałych, ·w drugiej połowie naszego życia, gdy ostatecznie rozumiemy, jak kruche ono jest, i przyjmujemy do wiadomości, że wszystko ma swój kres. Autorka przekonuje, że radzenie sobie z naszymi stratami pomoże nam wzmocnić się emocjonalnie i psychicznie. Uświadomienie sobie, w jaki sposób strata ukształtowała nasze życie, może stać się początkiem mądrej i rodzącej nadzieję zmiany. Judith Viorst Amerykańska pisarka i dziennikarka. Autorka bestsellerów?To, co musimy utracić,?Niedoskonała kontrola,?Małżeństwo dla zaawansowanych?oraz książek dla dzieci (m. in.?Alexander and the Terrible,?Horrible, No Good, Very Bad Day). Wydała kilka tomików wierszy. Absolwentka Waszyngtońskiego Instytutu Psychoanalizy oraz Uniwersytetu Rutgersa. Jej książka?To, co musimy utracić, wydana w 1986 roku, utrzymywała się przez prawie dwa lata na liście bestsellerów „The New York Timesa”. Tytuł oryginalny: Necessary losses Tłumacz: Aleksander Gomola

Kontrola, słowo o wielu znaczeniach i skojarzeniach, wywołuje silne emocje. Odnosi się do kwestii tak kluczowych i wszechobecnych jak: siła i poczucie bezradności, wolność i ograniczenia, podmiotowość i przedmiotowość, zmagania o pozycję „szefa”. Wiąże się również z postrzeganiem siebie jako osoby, która po prostu bierze, co się jej należy, czy też jako kogoś, kto zazwyczaj musi się zadowolić tym, co dostaje. Z kontrolą mierzymy się każdego dnia. Judith Viorst próbuje odpowiedzieć na ważne pytania dotyczące kontroli w naszym życiu: • Czy mamy tyle kontroli, by kształtować swoje życie? • Czy mamy jej na tyle, by radzić sobie samodzielnie w życiu? • Czy mamy kontrolę nad własną seksualnością? • Czy mamy ją w związku małżeńskim bądź partnerskim? • Czy mamy ją w relacjach zawodowych? • Czy mamy kontrolę nad dorosłymi dziećmi? • Czy mamy kontrolę, którą możemy oddać, czasem z wyboru, czasem z konieczności? • Czy mamy kontrolę nad śmiercią? Judith Viorst, pisząc z przenikliwym psychologicznym spojrzeniem i odrobiną swojego charakterystycznego humoru, zaprasza nas do określenia granic i możliwości naszej kontroli. Pokazuje, jak możemy kształtować życie poprzez działania i dokonywane wybory. Przypomina nam też, że czasami powinniśmy sobie „odpuścić” i zachęca do znalezienia sposobu jak to zrobić najlepiej. Judith Viorst – amerykańska pisarka i dziennikarka. Autorka książek dla dzieci (m. in. Alexander and the Terrible , Horrible, No Good, Very Bad Day ) i dorosłych (min. To, co musimy utracić i Małżeństwo dla zaawansowanych ). Wydała kilka tomików wierszy. Absolwentka Waszyngtońskiego Instytutu Psychoanalizy oraz Uniwersytetu Rutgersa. Jej książka To, co musimy utracić , wydana w 1986 roku, utrzymywała się przez prawie dwa lata na liście bestsellerów „The New York Timesa”.

„Małżeństwo jest dla dorosłych, ale bardzo niewielu z nas wstępuje w związek małżeński jako ludzie dojrzali. Dojrzewanie wymaga czasu i jest trudne, a dla niektórych – nieosiągalne. Jednak małżeństwo, choć bywa najbardziej irytującą z relacji międzyludzkich, może również stanowić motor naszego rozwoju. Godząc się w taki czy inny sposób z rozczarowaniami, wymogami i zadziwiającymi zawiłościami codziennego życia małżeńskiego, możemy stworzyć – i wcale nie ma tu wewnętrznej sprzeczności – małżeństwo dojrzałe.” – Judith Viorst Judith Viorst, autorka bestsellerowej książki To, co musimy utracić, przedstawia empatyczne, pełne humoru i zrozumienia spojrzenie na radości, troski i możliwości dojrzałego małżeństwa. Poprzez wywiady z kobietami i mężczyznami na różnych etapach małżeństwa, historie pacjentów, prawdy oferowane przez literaturę i filmy oraz ocenę własnego ponad czterdziestoletniego małżeństwa, autorka rzeczowo i spokojnie opowiada o problemach, z którymi pary zmagają się od momentu powiedzenia magicznego „tak” aż po „dopóki śmierć nas nie rozłączy”. Autorka rozprawia się z mitami dotyczącymi m.in.: • rywalizacji małżeńskiej, • zwyczajów panujących w małżeństwach, • seksu małżeńskiego (a także pozamałżeńskiego), • sporów małżeńskich i przeprosin, • tego, co dzieci robią z małżeństwem, ale także dla małżeństwa, • nudy i szczęścia codziennego życia małżeńskiego. Judith Viorst napisała książkę dla małżonków, którzy, choć czasem wzajemnie się ranią i rozczarowują, chcą pozostać razem. Jest przeznaczona zarówno dla nowożeńców, jak i dla małżonków-weteranów. Kieruje swoje słowa do par, które zdają sobie sprawę z tego, że małżeństwo nie zawsze jest darem niebios i niekiedy może być piekłem na Ziemi, jeśli jednak mąż i żona w końcu wszystko sobie poukładają, to warto przez to wspólnie przejść. Judith Viorst – amerykańska pisarka i dziennikarka. Autorka książek dla dzieci (m. in. Alexander and the Terrible, Horrible, No Good, Very Bad Day) i dorosłych (m. in. To, co musimy utracić i Małżeństwo dla zaawansowanych). Wydała kilka tomików wierszy. Absolwentka Waszyngtońskiego Instytutu Psychoanalizy oraz Uniwersytetu Rutgersa. Jej książka To, co musimy utracić, wydana w 1986 roku, utrzymywała się przez prawie dwa lata na liście bestsellerów „The New York Timesa”.

Przenikliwa, inspirująca i pożyteczna prawda o naszym życiu. Judith Viorst, korzystając z ogromnego doświadczenia życiowego, pisząc z przenikliwym psychologicznym spojrzeniem i odrobiną swojego charakterystycznego humoru, przedstawia prawdy o życiu, uświadamiając nam, że nawet z najtrudniejszej sytuacji można wyjść obronną ręką. To, co musimy utracić, czyli miłość, złudzenia, zależności, niemożliwe do spełnienia oczekiwania, których każdy z nas musi się wyrzec, by móc wzrastać. Uświadomienie sobie, w jaki sposób strata ukształtowała nasze życie, może stać się początkiem mądrej i rodzącej nadzieję zmiany w naszym życiu. Akceptacja tego, co jest nieuniknione z pewnością wzmocni nas emocjonalnie i psychicznie. Jak tego dokonać najlepiej? Niedoskonała kontrola czyli jak całe życie walczymy o władzę: jako dzieci i rodzice, żony i mężowie, kochankowie, pracownicy i w końcu jako zwykli śmiertelnicy. W życiu warto określać granice i możliwości naszych działań - kogo, co i w jaki sposób chcemy kontrolować. Czasem trzeba sobie „odpuścić” i znaleźć sposób, jak to zrobić najlepiej poprzez podejmowane działania i dokonywane wybory. Czy można się tego nauczyć? Małżeństwo dla zaawansowanych czyli wszystko, co chcielibyśmy i powinniśmy wiedzieć, aby cieszyć się udanym związkiem. Dojrzewanie w każdym związku wymaga czasu i jest trudne, czasem irytujące, ale równocześnie stanowi motor naszego rozwoju. Rozumiejąc i godząc się z rozczarowaniami, wymogami i zadziwiającymi zawiłościami codziennych relacji, możemy stworzyć lepszą relację z samym sobą i innymi. Dlaczego jest to ważne? Judith Viorst Amerykańska pisarka i dziennikarka. Autorka bestsellerów To, co musimy utracić, Niedoskonała kontrola, Małżeństwo dla zaawansowanych oraz książek dla dzieci (m. in. Alexander and the Terrible, Horrible, No Good, Very Bad Day). Wydała kilka tomików wierszy. Absolwentka Waszyngtońskiego Instytutu Psychoanalizy oraz Uniwersytetu Rutgersa. Jej książka To, co musimy utracić, wydana w 1986 roku, utrzymywała się przez prawie dwa lata na liście bestsellerów „The New York Timesa”. Tytuł oryginalny: Necessary losses, Imperfect control, Marriage for grown-ups Tłumacz: Justyna Rudnik, Aleksander Gomola, Marta Komorowska

Przenikliwa, inspirująca i pożyteczna prawda o naszym życiu. Judith Viorst, korzystając z ogromnego doświadczenia życiowego, pisząc z przenikliwym psychologicznym spojrzeniem i odrobiną swojego charakterystycznego humoru, przedstawia prawdy o życiu, uświadamiając nam, że nawet z najtrudniejszej sytuacji można wyjść obronną ręką. To, co musimy utracić, czyli miłość, złudzenia, zależności, niemożliwe do spełnienia oczekiwania, których każdy z nas musi się wyrzec, by móc wzrastać. Uświadomienie sobie, w jaki sposób strata ukształtowała nasze życie, może stać się początkiem mądrej i rodzącej nadzieję zmiany w naszym życiu. Akceptacja tego, co jest nieuniknione z pewnością wzmocni nas emocjonalnie i psychicznie. Jak tego dokonać najlepiej? Niedoskonała kontrola, czyli jak całe życie walczymy o władzę: jako dzieci i rodzice, żony i mężowie, kochankowie, pracownicy i w końcu jako zwykli śmiertelnicy. W życiu warto określać granice i możliwości naszych działań – kogo, co i w jaki sposób chcemy kontrolować. Czasem trzeba sobie „odpuścić” i znaleźć sposób, jak to zrobić najlepiej poprzez podejmowane działania i dokonywane wybory. Czy można się tego nauczyć? Małżeństwo dla zaawansowanych, czyli wszystko, co chcielibyśmy i powinniśmy wiedzieć, aby cieszyć się udanym związkiem. Dojrzewanie w każdym związku wymaga czasu i jest trudne, czasem irytujące, ale równocześnie stanowi motor naszego rozwoju. Rozumiejąc i godząc się z rozczarowaniami, wymogami i zadziwiającymi zawiłościami codziennych relacji, możemy stworzyć lepszą relację z samym sobą i innymi. Dlaczego jest to ważne? Judith Viorst – amerykańska pisarka i dziennikarka. Autorka książek dla dzieci (m. in. Alexander and the Terrible, Horrible, No Good, Very Bad Day) i dorosłych (m.in. To, co musimy utracić i Małżeństwo dla zaawansowanych). Wydała kilka tomików wierszy. Absolwentka Waszyngtońskiego Instytutu Psychoanalizy oraz Uniwersytetu Rutgersa. Jej książka To, co musimy utracić, wydana w 1986 roku, utrzymywała się przez prawie dwa lata na liście bestsellerów „The New York Timesa”.

O tym, jak strata, która jest w naszym życiu nieunikniona, wzmacnia nas i zmienia. Doświadczenie straty towarzyszy nam w życiu bardzo często. Strata to nie tylko śmierć najbliższych, ale również rozłąka i rozstanie z tymi, których kochamy, świadoma i nieświadoma utrata romantycznych marzeń oraz niemożliwych do spełnienia oczekiwań, a także zaakceptowanie tego, co nieuniknione. Judith Viorst w swojej klasycznej książce dowodzi, że doświadczamy straty: • już w momencie narodzin, gdy opuszczamy ciało matki, przestając być jej częścią i stopniowo stając się oddzielnym „ja”, • gdy uświadamiamy sobie, że nasza władza i możliwości są ograniczone i że musimy ustąpić przed tym, co zakazane i co niemożliwe do spełnienia, • gdy musimy zrezygnować z marzeń o idealnych związkach między ludźmi i zastąpić je naszą rzeczywistością więzi niedoskonałych, • w drugiej połowie naszego życia, gdy ostatecznie rozumiemy, jak kruche ono jest, i przyjmujemy do wiadomości, że wszystko ma swój kres. Autorka przekonuje, że radzenie sobie z naszymi stratami pomoże nam wzmocnić się emocjonalnie i psychicznie. Uświadomienie sobie, w jaki sposób strata ukształtowała nasze życie, może stać się początkiem mądrej i rodzącej nadzieję zmiany. „Mądrość jest zwykle zdobywana kosztem wielkiego bólu, ale Judith Viorst napisała tę książkę tak dowcipnie i tak dobrze, że czyni nas mądrymi prawie bezboleśnie. To, co musimy utracić to wspaniała książka” – Harold S. Kushner, autor książki Kiedy złe rzeczy zdarzają się dobrym ludziom. „Z mądrością, współczuciem i dowcipem Judith Viorst analizuje etapy naszego życia, w tym bolesną utratę bliskości z matkami, labirynty małżeństwa, a nawet różne formy śmierci” – Benjamin Spock. „Nie bierz tej książki do wanny; jest zbyt naładowana elektrycznością. Nie pożyczaj jej przyjacielowi, nigdy jej nie odzyskasz. Ale nie krępuj się płakać, śmiać się i dziwić się odwadze Judith Viorst, by stworzyć książkę o tak potężnej inteligencji i współczuciu. W książce To, co musimy utracić Viorst daje nam – między innymi – siebie. Jej strata, nasz zysk” – Phillis Theroux. Judith Viorst jest autorką książek dla dzieci i dorosłych. Wydała kilka tomików wierszy. Absolwentka Waszyngtońskiego Instytutu Psychoanalizy oraz Uniwersytetu Rutgersa. Jej książka To, co musimy utracić, wydana w 1986 roku, utrzymywała się przez prawie dwa lata na liście bestsellerów „The New York Timesa”. Uniwersalność i ponadczasowość treści w niej zawartych są bezcenną lekcją pokory wobec życia.