„Małgorzata Litwinowicz-Droździel” – książki

Punktem wyjścia niniejszej pracy jest refleksja nad pojęciami dziewiętnastowieczności i nowoczesności oraz ich odniesieniami do historii kultury polskiej. Pojęcia te są szerokie i problematyczne, uściśla się je z trudem, otwierają rozległe pole, eksplorowane w ostatnich dekadach przez historyków literatury i kultury. Władysław Stanisław Reymont był autorem, który w ostatniej dekadzie wieku XIX odważył się na penetrację nierozpoznanych wcześniej rewirów polskiego życia społecznego. Autorka zajmuje się przede wszystkim trzema tekstami Władysława Stanisława Reymonta: Pielgrzymką do Jasnej Góry, Fermentami oraz Ziemią obiecaną. Lektura wybranych na potrzeby tej pracy utworów powinna być kontekstowa i konstelacyjna, ujawniać przede wszystkim spektrum doświadczeń i tematów, których literatura końca wieku XIX była i nośnikiem, i nieraz bardzo syntetycznym zapisem.

Inicjatorzy projektu i autorzy tomu traktują wystawy jako ważne zjawisko związane z nowoczesnymi przemianami i, jednocześnie, lustro tychże przemian. Fenomen ekspozycji został tu umieszczony w centrum dziewiętnastowiecznej formacji kulturowej, określanym przez najważniejsze odkrycia i pytania epoki. Autorów interesuje zatem wystawa przede wszystkim jako przedsięwzięcie, które pokazuje ówczesny porządek świata i porządek wiedzy, a także ujawnia sprzeczności i napięcia związane z doświadczeniem nowoczesności, ulokowane, generalnie rzecz biorąc, pomiędzy utopią a melancholią".