Artykuły w tomie otwiera tekst poświęcony Stanisławowi Schayerowi. Jest on przyczynkiem do biografii. Tekst został oparty na dokumentach archiwalnych i na przekazach osób znających osobiście Profesora. Kolejne artykuły poświęcone są zagadnieniom literatury i myśli buddyjskiej, na podstawie badań tekstów źródłowych należących do różnych tradycji buddyzmu i zachowanych w różnych językach: sanskrycie, palijskim, chińskim i japońskim, tybetańskim. Drugi dział zawiera oryginalne przekłady z sanskrytu i z chińskiego trzech sutr buddyjskich oraz fragment „winaji mulasarwastiwadinów”. W 2019 roku minęła 120. rocznica urodzin Stanisława Schayera, profesora Uniwersytetu Warszawskiego, założyciela Instytutu Orientalistycznego (1932), wybitnego uczonego, badacza filozofii i religii Indii, w szczególności buddyzmu.W latach 30. XX wieku, dzięki działalności naukowej Profesora Schayera oraz jego uczniów i współpracowników Instytut Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego stał się ważnym ośrodkiem badań nad buddyzmem (warszawska szkoła buddologii). Z tej okazji z inicjatywy Pracowni Studiów nad Buddyzmem odbyło się 16 grudnia 2019 roku seminarium z cyklu Studia nad buddyzmem, poświęcone upamiętnieniu osoby Profesora oraz dające przegląd badań nad zagadnieniami z dziejów myśli i literatury buddyjskiej.
Język tybetański zaliczany jest do rodziny języków chińsko-tybetańskich, a wraz z birmańskim tworzy grupę języków tybeto-birmańskich. Ze względu na swą długą historię, zasięg i kulturotwórczą rolę język tybetański jest, obok chińskiego, najważniejszym językiem Azji Wschodniej i Środkowej. Historia języka tybetańskiego sięga połowy VII wieku i wiąże się z wprowadzeniem religii buddyjskiej do Tybetu. Wraz z upiśmiennieniem podjęto w następnych stuleciach wielkie zadanie przetłumaczenia - głównie z sanskrytu - ogromnego zbioru pism buddyjskich. Tę znormalizowaną wówczas dla potrzeb przekładu postać języka tybetańskiego określa się często mianem „tybetańskiego klasycznego”. Marek Mejor, profesor na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego i w Katedrze Orientalistyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, prowadzi wykłady i seminaria z historii buddyzmu, literatury buddyjskiej i historii filozofii indyjskiej. Autor książki Sanskryt w serii „Języki Azji i Afyki”. Agata Bareja-Starzyńska, adiunkt na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego i wykładowca w Katedrze Orientalistyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Mongolistka i tybetolog, prowadzi zajęcia m.in. z gramatyki klasycznego j. tybetańskiego, literatury, kultury i historii Tybetu. Bada historię upowszechnienia buddyzmu tybetańskiego w Mongolii, jego dziedzictwo kulturowe na przestrzeni dziejów i współczesną sytuację oraz kontakty tybetańsko-mongolskie. Książka ukazała się pod patronatem Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Jest to jej drugie, poprawione i rozszerzone wydanie.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro