„Monika Osiecka” – książki

POSTĘP TECHNOLOGICZNY TO BEZLITOSNE BÓSTWO...Starożytny Egipt był uporządkowaną cywilizacją, w której duchowość, rządy, społeczeństwo i gospodarka łączyła zasada harmonii. Dziś mamy do czynienia z uniformizacją naszej planety pod władzą bezwzględnego bóstwa: postępu technologicznego. Larry Page, współzałożyciel firmy Google, powiedział: Jeśli nie wiemy, w jakim miejscu jesteśmy, nie wiemy też, dokąd podążamy. Ale to nie szkodzi: big data wiedzą to za nas.Tak naprawdę nasz świat już do nas nie należy. Oddaliśmy jego stery w ręce uczniów czarnoksiężnika, którzy uznali, że mózg ludzki to przestarzały komputer. W pejzażu sformatowanym przez Maszynę nie będzie miejsca dla myślących inaczej. A wszelki brak konformizmu zostanie uznany za przestępstwoSfinks to trzymająca w napięciu powieść o ostatnich sprawiedliwych, którzy stawiają opór ludzkiemu szaleństwu.

Monika Osiecka?s Mirror Fragments is a fascinating record of a woman?s experience, an artist?s self-reflection. It is an intimate diary composed of words, sculptures, and the author?s own photographs. Don?t be misled by the impression that the central focus of this unusual publication, this album, yet not album, is the image. Subtle nudes, female figures emerging out of stone, rugged abstract forms with mysterious sounding names like ?Biała Marianna? (White Marianna). Don?t think of it as travel sketches, at the center of which are huge blocks of marble in Carrara. Or the stone door-frame of an exotic temple. Or words. Mirror Fragments is a journey of beholding. You can begin reading anywhere you please; the words compliment the images; the images take you to story lines recorded in poetic micro narratives; we discover motifs common to both in photographs brought back from sculpture symposiums or from expeditions to far-off places. Photographs of a pleated dress from Pietrasanta, which lies like the folds of the marble cliffs in Carrara, is linked in the artist?s vision with the rhythm of the gothic stairs in Wells Cathedral. ?My life is fragments of a mirror, in each bit another world?, she writes of herself. ?All that holds them together is my looking.? We follow this vision on every page of this beautifully edited book. Monika Osiecka reveals for us a private tale, woven from fragments: of the joys of creation, of a woman?s sensuality, and of the experience of motherhood. Of love and good-byes, the trauma of being hospitalized and the ecstasy of a journey with no destination. She writes in this artistic self-commentary, so rare in Polish art, ?Creation is the one time of complete fulfillment that I know.? The material of her creative works is mostly stone. The analogy, the sisterly contiguity of the artist?s material and experience is a feature of her entire ouvre.

Fragmenty lustra Moniki Osieckiej to fascynujący zapis kobiecego doświadczenia i autorefleksji artystki. Intymny dziennik zbudowany ze słów, prac rzeźbiarskich i autorskich fotografii. Rzeźbiarka i pisarka, absolwentka warszawskiej ASP, Pracowni Rzeźby Grzegorza Kowalskiego, w której w 1994 roku obroniła dyplom. Do rzeźby dochodziła poprzez lingwistyczne fascynacje Orientem i kulturą Włoch, gdzie spędziła dzieciństwo i wczesną młodość. Urodziła się w Mediolanie. Studia orientalistyczne oraz na filologii włoskiej na Uniwersytecie Warszawskim były dla niej pierwszym naturalnym wyborem po powrocie do Polski w latach 80. Coraz większa fascynacja sztuką, determinacja i twórcza pasja doprowadziły ją do podjęcia studiów na ASP. Tworzy akty kobiece i rzeźbę abstrakcyjną. Materiałem z wyboru jest kamień, którego technologię poznaje na międzynarodowych stażach i sympozjach rzeźbiarskich w całej Europie, często we Włoszech, w Carrarze. Zapiski i autokomentarze na temat własnej twórczości towarzyszą jej od czasu studiów. Poetycka forma i niezwykła intymność autobiograficznej narracji dają rzadki w literaturze polskiej zapis twórczej samoświadomości i kobiecego doświadczenia.