„Yasmina Reza” – książki

Książka nominowana do Nagrody Goncourtów Elisabeth jest kobietą, której ciekawość i pasja daleko wykraczają poza granice spokojnego życia w klasie średniej. Kobieta zaprzyjaźnia się ze swoim sąsiadem. I nagle okazuje się, że wraz z nim bierze udział w przygodzie, która jest po części wodewilem, a po części wielką tragedią. Spokojna powieść obyczajowa zmienia się w policyjny thriller proceduralny. Motywy ani na chwilę nie wydają się być oczywiste. Prawdziwie oryginalna i mistrzowska powieść jednej z najbardziej pomysłowych i odważnych twórczyń na świecie. Reza jest zafascynowana tym, co pozostaje niewypowiedziane: co się stanie, jeśli będziemy mówić to, co myślimy? Babilon jest mroczniejszy i bardziej tajemniczy niż dzieła, które przyniosły jej największą sławę. Jak twierdzi bohaterka Elisabeth: „Mają fart ci, którzy myślą, że życie stanowi część uporządkowanej całości”. Każdy czytelnik, który zacznie od takiego przekonania, obali je pod koniec tej opowieści. – „The New York Times Book Review”

Reza stworzyła bezlitosną kronikę absurdów XXI wieku. Autorka odznacza się niezwykłą umiejętnością analizowania ludzkich zachowań, ostrym dialogiem i czarnym humorem, ale także empatią dla postaci niedoskonałych i paradoksalnych. Rzuca pełnymi ironii i sarkazmu strzałami, raniąc i śmiesząc zarazem. Rodzinne zwiedzanie obozu Auschwitz uruchamia lawinę wzajemnych pretensji, co prowadzi do obnażenia problemów i dramatów, z jakimi od lat borykają się Popperowie. To poruszająca tragikomedia o spustoszeniu, jakie czyni upływający czas, o znaczeniu więzów rodzinnych i wychowania, o uwikłaniu jednostki w historię.

"Mój przyjaciel Serge kupił obraz [...] biały obraz z białymi obramowaniami."Dermatolog Serge uwielbia sztukę nowoczesną i Senekę, którego uważa za "przewodzącego nowoczesności". Marc, inżynier lotnictwa, ma bardziej tradycyjny gust i nie rozumie, jak jego przyjaciel mógł kupić "to gówno za dwieście tysięcy franków". Jeśli chodzi o Yvana, przedstawiciela firmy papierniczej, to nie chciałby rozdrażnić żadnego ze swoich dwóch drogich przyjaciół. Jednak estetyczne spory wokół "białego obrazu" przeradzają się w przezabawne i groźne crescendo, które nie pozostawi nikogo bez szwanku...Stworzona w 1994 roku w Paryżu, w nienagannej obsadzie (Vaneck, Luchini, Arditi), sztuka Art sprawiła, że Yasminę Rezę poznały sceny teatrów całego świata. To wskazuje na uniwersalność tematu, ludzką naturę postaci i mistrzowskie dialogi, które czynią dzieło klasykiem komedii obyczajowych. Tak jak w przypadku twórczości Moliera czy Labiche'a, Feydeau lub Ribes'sa, uczniowie odkryją, że upodobania innych pozostają najsilniejszą z wartości dramatycznych i zobaczą, jak najbardziej ekstrawaganckie fantazje mogą ujawnić lęk egzystencjalny.

Fantastyczny zbiór opowieści, pisanych w pierwszej osobie, które zaludnia plejada różnorodnych postaci. Spotkamy tu sekretarkę medyczną, brydżystę, onkologa, starą ciotkę, młodego mężczyznę, który wierzy, że jest Céline Dion, synów i ojców, żony i kochanki, kochanków, z których każde odgrywa raz jedną, raz drugą rolę, jak w życiu. Efektem jest doskonała przeplatanka ludzkich losów. Yasmina Reza dotyka najistotniejszych kwestii naszego życia: miłości, przemijania, śmierci, przyjaźni, wstydu, odwagi, smutku, samotności, szczęścia, rezygnacji. Autorka jest prawdziwą mistrzynią – książka jest zabawna, wzruszająca, głęboka. Yasmina Reza odmalowuje coś w rodzaju balzakowskiej komedii ludzkiej, ukazując w bardzo sugestywny sposób ludzkie słabości, pragnienia, irytujące przywary. Każda z tych historii mogłaby z powodzeniem zostać odegrana na scenie jako błyskotliwy monolog.

"Hammerklavier" to zbiór intymnych autobiograficznych opowiadań o miłości, dzieciństwie i przemijaniu. Zaduma nad życiem przeplata się tu z humorem. Nostalgia i czułość dla ludzi łącza z autoironią i przełamywaniem rozmaitych tabu. Yasmina Reza, urodzona w 1959 r. francuska pisarka i aktorka. Jej sztuki znane są na całym świecie, powieści i opowiadania przełożono na ponad 30 języków. Polskie teatry wielokrotnie wystawiały "Sztukę" i "Boga mordu", na podstawie którego Roman Polański w 2011 r. nakręcił słynną "Rzeź". "Nie mogę czekać, nie mogę czekać rozsądnie. Nie mogę paść na kolana przed czasem. Nie chcę. Cokolwiek zrobię, przeminę, nie będę spokojnie czekać na tę chwilę. Nie chcę spokoju. Nie jestem na niego gotowa. Jestem w wieku wojny i chcę losu wojownika. Niepotrzebny mi jest spokój, cierpliwość, ta łagodna agonia. [...] Jestem gotowa całkowicie się zużyć, jeśli się przydam. Jeśli mój błysk choćby jeden jedyny raz rozjaśni niebo w czasie bitwy". Yasmina Reza, "Hammerklavier"