Kalendarz premier z dnia 2008.02.19

Prędkość i polityka jest najważniejszym dziełem Paula Virilio. Wychodząc od prac Moranda, Marinettiego i McLuhana, autor przedstawia wizję znacznie bardziej polityczną niż którykolwiek z jego francuskich kolegów - w tej radykalnej wizji prędkość jest motorem destrukcji. Virilio zdaje sprawę z całej historii rodzaju ludzkiego jako procesu doskonalenia technologii, który stał się możliwy dzięki militaryzacji społeczeństwa. Podobnie do Heideggera i jego postrzegania techniki, Virilio uważa prędkość - a nie system klasowy czy bogactwo - za podstawowy czynnik kształtujący cywilizację. W obrębie tego "technicznego witalizmu" różnorodne obiekty - nieruchome fortece i bunkry, "metaboliczne ciała" żołnierzy, naczynia i flota, a ostatnio informacja i technologie komputerowe - zagrażają światu i naturze ludzkiej.

Książka nierozerwalny towarzysz, przyjaciel bez interesu, domownik bez uprzykrzenia twierdził Ignacy Krasicki (w Panu Podstolim)... A jego rówieśnik Adam Naruszewicz dodawał: „Każdy mówi, i nie ma czasu do czytania, Każdy się swą zabawą od książki zasłania...” Osoby, które nie mają „czasu do czytania” może mają „czas do słuchania”... Są to płyty kompaktowe z nagranymi utworami literatury polskiej i światowej. Dźwiękowe wydania poezji i prozy znajdą zapewne zwolenników wśród osób niewidomych lub słabo widzących... Dodatkową zaletą książki w wersji dźwiękowej jest możliwość słuchania jej w miejscach, w których czytanie tradycyjnej książki byłoby niemożliwe.

Powieść znajduje się na trzech płytach CD. Tekst czyta Tomasz Kozłowski Książka nierozerwalny towarzysz, przyjaciel bez interesu, domownik bez uprzykrzenia twierdził Ignacy Krasicki (w "Panu Podstolim")... A jego rówieśnik Adam Naruszewicz dodawał: Każdy mówi, i nie ma czasu do czytania, Każdy sie swą zabawą od książki zasłania... Osoby, które nie mają "czasu do czytania" może mają "czas do słuchania"...

"Książka Daniela Valsecchiego, polonisty argentyńskiego, jest pod wieloma względami rewelacyjna. Autor, jako cudzoziemiec, spojrzał na wczesną twórczość Mickiewicza z perspektywy innej, bardziej zdystansowanej niż większość naszych polonistów (...) Do analizy angażuje bogaty aparat pojęciowy, zaczerpnięty z różnych dziedzin, aparat nb. naprawdę imponujący i stosowany adekwatnie do omawianej tematyki (...) Valsecchi umiejętnie wydobywa różnice ideologiczne w interpretacjach Mickiewicza, jak również liczne sprzeczności w dziele samego Wieszcza. Wskazuje trafnie na potrójną, skonfliktowaną ze sobą, inspirację, na konieczność rozróżniania mistycyzmu i mistyki. Na podkreślenie zasługuje to, że autor nie redukuje zjawisk religijnych do politycznych, chociaż tematem głównym jest przejście w twórczości Mickiewicza od polityki do metapolityki (...) Warto też docenić zwrócenie uwagi na teksty wielu obcojęzycznych mickiewiczologów, polonistów-nie-Polaków, które autor zna gruntownie. Chociaż nie do wszystkich konstatacji autora można podchodzić bezkrytycznie, ich walor inspirujący i dyskusyjny jest niewątpliwy. Tak ambitne analizy twórczości stricte polskiej, przeprowadzane przez cudzoziemców, nie zdarzają się często." Prof. dr hab. Stanisław Borzym Instytut Filozofii i Socjologii PAN