Kalendarz premier z dnia 2010.11.22

Książka ta nie ma sobie równych pod względem panoramicznego stylu przedstawienia wiedzy o treści snów i ich roli w mechanizmach regulacji psychicznej. Starannej prezentacji i analizie podano klasyczne teorie Freuda i Junga, od których rozpoczął się rozwój naukowej wiedzy o snach. Te klasyczne koncepcje, jak wykazał autor, nic nie straciły na aktualności.

105 zadań to labirynty, rebusy, znajdowanie podobieństw i różnic, rysowanie według wzoru, dodawanie, poznawanie liter oraz mnóstwo innych, ciekawych zabaw i zagadek, a dodatkowo wiele ilustracji do samodzielnego kolorowania: – 80 stron wspaniałej zabawy, – kształcenie umiejętności myślenia i kojarzenia, – ćwiczenie spostrzegawczości, – doskonała pomoc w nauce dodawania i pisania.

Każdy z listów składających się na tę książkę, stanowi relację z pewnego etapu podróży autora i jego żony po Afryce. Mają oni okazję obserwować czarne plemiona, dziewiczą jeszcze wtedy przyrodę i mozolny postęp cywilizacyjny.

Brajan ma brata Kamila, kochaną babcię i rodziców, którzy za granicą zarabiają na utrzymanie rodziny. Jego szczęśliwe i bezpieczne dzieciństwo przerywa groźny pożar. Ratując płonący dom, chłopiec powiadamia straż pożarną, widzi nadbiegającego strażaka i traci świadomość. Budzi się w innym, obcym świecie, jako Ten, Który Pokonał Ogień. Czekają tu na niego ludzie, krasnoludy i smoki. Ma ważną misję... Pierwowzorem bohatera powieści jest Brajan Chlebowski, który w 2005 r. ocalił swoją kamienicę przed pożarem i...sam w nim zginął. Przywołując jego postać, autor przypomina o jego bohaterstwie. Porusza trudne tematy śmierci, rozstania, świadomości i uczuć dziecka pogrążonego w śpiączce i nadziei. Lektura obowiązkowa!

Książeczka Bezpieczny komputer wprowadzi dzieci w elementarne zasady bezpiecznego posługiwania się tym wspaniałym osiągnięciem cywilizacyjnym. Dzięki tej lekturze będą mogły lepiej zdać sobie sprawę z niebezpieczeństw, jakie mogą być związane z bezkrytycznym dostępem do internetu. Zamiast więc zakazywać tego, co i tak nie da się powstrzymać, postawmy na dobrą edukację i uświadomienie, które prowadzą do wzrostu osobistej samodyscypliny i samokontroli, tak bardzo potrzebnych na co dzień w dorosłym życiu.

Jak niczego nie rozpętałem to opowieść o rocznych perypetiach pewnego magistra w Ludowym Wojsku Polskim. Jak twierdzi wydawnictwo, „nie oznacza to, że książka przemówi jedynie do czytelników pamiętających wyroby czekoladopodobne i noszone na szyi sznurki z papierem toaletowym. Także młodsze pokolenie odnajdzie w niej wiele znajomych, komicznych motywów. Fasadowość nie skończyła się wszak wraz z wygumkowaniem przymiotnika „ludowy”. Trwa. I oczywiście dotyczy nie tylko wojska”. Wydawnictwo ostrzega: „Książki Harosława Jaszka nie powinny czytać publicznie osoby, które chcą uchodzić za śmiertelnie poważne. Jej lektury nie zalecamy także czytelnikom cierpiącym na przepuklinę brzuszną lub mającym skłonność do zachłystywania się. Bezpiecznie mogą natomiast sięgnąć po Jak niczego nie rozpętałem pozostałe osoby w wieku powyżej czternastu lat, gustujące w poetyce „M*A*S*H”, scenariuszy pana Barei czy opowieści o Mikołajku. I one nie powinny jednak rozpoczynać lektury w szkole czy w pracy, o czym świadczy poniższa wypowiedź niespokrewnionej ponoć z autorem czytelniczki: „Od rana, ciurkiem (no, prawie, bo muszę jednak trochę posymulować pracę), przeczytałam wszystkie części i muszę wyrazić swój zachwyt, bo inaczej pęknę. Po drugiej części pomyślałam, że śmieszniej być nie może. Myliłam się. Bajeczne poczucie humoru...” O Harosławie Jaszku wiadomo tylko tyle, że jest nieuchwytny. Wydawca utrzymuje, że Jaszek nigdy nie był w monarchii austro-węgierskiej, ani nawet w Czechosłowacji. Nie zna osobiście Franka Dolasa, nie zetknął się też nigdy z Yossarianem. Historię nierozpętania niczego oparł na własnych doświadczeniach w Ludowym Wojsku Polskim, które – jak twierdzi – znacznie przerosło jego oczekiwania, zwłaszcza awansując go ostatecznie na stopień podporucznika. Harosław Jaszek lubi ponoć knedle, nie lubi natomiast latać samolotami.

Alain de Botton (1969) – autor znakomicie przyjętej w Polsce Sztuki podróżowania – zdobył światową sławę jako twórca błyskotliwych, odkrywczych i dowcipnych książek eseistycznych określanych jako „filozofia życia codziennego”, które zainspirowały powstanie cyklu filmów dokumentalnych i stały się bestsellerami w wielu krajach. W swych rozległych intelektualnych poszukiwaniach autor dotyka najistotniejszych niepokojów współczesnego człowieka – w fascynujący, osobisty sposób pisze o filozofii, sztuce, karierze, o literaturze i miłości. Architektura szczęścia to porywająca opowieść o wzajemnych relacjach człowieka i otaczających go budowli, sprzętów i przedmiotów codziennego użytku. Przyglądając się z zaraźliwym entuzjazmem najróżniejszym obiektom architektonicznym, de Botton zgłębia jednocześnie ukryte pragnienia, lęki i aspiracje ich mieszkańców. Przenikliwie i z humorem pokazuje nam, jak możemy lepiej umeblować swoje życie.

Tę książkę Allen Carr adresuje specjalnie do palących kobiet. Autor w szczególny sposób pochyla się nad motywami, problemami i emocjami kobiet, uwzględnia ich wrażliwość i lęki, porusza szczególne struny, by w ten sposób cały proces wychodzenia z nałogu im ułatwić.