Kalendarz premier z dnia 2011.09.14

W tej książeczce dzieci mogą rysować po śladach, uzupełniając w ten sposób brakujące elementy obrazków: króla, królewny, smoka, rycerza i in. W efekcie dzieci tworzą cały rysunek, który następnie można pokolorować. Rysowanie po śladzie pomaga rozwijać koordynację wzrokowo-ruchową, zdolności manualne i precyzję tak potrzebne do nauki pisania . Stopień trudności obrazków ze śladem jest dostosowany umiejętności dzieci w wieku od 3 do 5 lat – kreski ułożone są gęsto i widać zarys przedmiotu, co pozwala dziecku zaplanować cały długi ruch ręki. Okładka z tyłu zawiera szlaczki do wielokrotnego rysowania. Zwilżoną chusteczką lub gąbką można usunąć szlaczki i rysować je ponownie. To duże ułatwienie dla dzieci uczących się pisać – pozwala rysować i wymazywać szlaczki wiele razy oraz łatwo korygować błędy. Główne zalety tej kolorowanki: • szablony pomagające poznać kształty liter i pisać je po śladzie, • z tyłu, na okładce znajduje się strona do wielokrotnego rysowania szlaczków.

Starożytna Anatolia pozostaje tradycyjnie w cieniu bardziej znanych sąsiadów ? Mezopotamii, Egiptu i Grecji, nic więc dziwnego, że jej dawne ludy stanowią dla czytelnika zagadkę. Niniejsza książka opisuje owe ludy i ich dzieje, pokrótce także języki, i rzuca również nowe światło na rozmaite kwestie szczegółowe, uwzględniając aktualny stan badań. Może zatem być cenną pomocą dla każdego, kto pragnie uzupełnić lub poszerzyć swoją wiedzę o Wschodzie Starożytnym.

Wspomnienia "Nigdzie na ziemi" są swego rodzaju kontynuacją dziennika wojennego "Zima o poranku", opisują trudne próby odnalezienia się w powojennej rzeczywistości osoby, której współczesna humanistyka nadałaby miano wygnańca. Janina Bauman, wspomina Polskę powojenną: zaraz po zakończeniu wojny, kiedy podejmuje dalszą edukację, rozważanie wyjazdu do Palestyny, poznanie swego przyszłego męża Zygmunta Baumana, wspólne studia, swą wieloletnią pracę dla Filmu Polskiego, po Marzec 1968 roku, kiedy zmuszono Baumanów do porzucenia ojczyzny i ponownego poszukiwania tożsamości. O powojennych latach (1945-1968) i kształtującym się wówczas moralnie relatywnym świecie Janina Bauman pisze z niezwykłą szczerością, wystrzegając się roli jedynie słusznie widzącego sprawy "ostatniego sprawiedliwego". Na książkę składają się (poza wspomnieniami) mikropowieść i opowiadania - wszystkie one wzajemnie się uzupełniają, a fikcyjne postaci stworzone przez Janinę Bauman przeglądają się w jej wspomnieniach. "Nigdzie na ziemi" wpisuje się w powracającą dyskusję o odpowiedzialności za Innego i tożsamości Polaków po Marcu '68. Nie jest jednak książką rozliczeniową, a raczej czymś znacznie ważniejszym: głosem-świadectwem człowieka, jego "małej" historii, którą w zawirowaniach XX wieku podzieliło tysiące innych.

Autor, przyjaciel Sołżenicyna, podjął trud ukazania wielowymiarowego, trudnego do uchwycenia tytułowego fenomenu autora "Archipelagu GUŁag". Człowieka, który nieustannie prowokował, stawiał przed innym, a przede wszystkim przed sobą nowe wyzwania. To on obudził Francję z miłej komunistycznej drzemki, czy zarzucił Stanom Zjednoczonym, które go przyjęły, moralny relatywizm i rozpasaną konsumpcję. To o nim Anna Achmatowa mówiła, iż "jest jak latarnia, ze świeżością w duszy, pełen werwy, młodości, szczęścia. Zapomnieliśmy już, że istnieją tacy ludzie. Oczy ma jak szlachetne kamienie". Georges Nivat ukazuje, iż Sołżenicyn jest autorem od którego wciąż możemy się dużo nauczyć, a możliwe, iż najważniejsza lekcja dopiero przed nami.

?W październiku 1976 roku miałem przyjemność odbyć fascynującą podróż dookoła świata, podczas której odwiedziłem m.in. Grecję, Turcję, Egipt, Jordan, Izrael, Indie, Nepal, Tajlandię, Singapur, Hong Kong, Japonię i Hawaje. Spotkałam wiele interesujących osób, odwiedziłem różne świątynie i wysłuchałem wielu prelekcji na temat różnych wierzeń religijnych. Byłem świadkiem cudownych uzdrowień w świątyniach, poznałem różne techniki modlitewne, z których korzystali ludzie pragnący przybliżyć się do Niewidzialnej Obecności i Mocy. Jednym z powodów, dla których odbyłem tę podróż, była chęć zebrania odpowiedniego materiału na nową książkę. Dlatego też starałem się szczegółowo odnotować w swym umyśle wszystko to, co widziałem i słyszałem. Wiele z tego znajdzie się na następnych stronach tej książki?. Dr Joseph Murphy (1898?1981), założyciel Kościoła Nauki Bożej (The Church of Divine Science), jest autorem książek i nagrań dźwiękowych, dotykających duchowego wymiaru życia człowieka. W swoich wykładach i audycjach radiowych poruszał tematy podstawowych ludzkich wartości oraz sztuki zdrowego i spełnionego życia. Analizował także nauczanie wielkich filozofów ? zarówno ze wschodniego, jak i zachodniego kręgu kulturowego.

Elfy, sylfy, fauny, koboldy, rusałki, wróżki, gnomy, olbrzymy: to one oraz jeszcze wiele innych istot ożywiają przyrodę i czuwają nad nią i nad jej skarbami. Służą i strzegą żywiołów, budulca, z którego składa się całe życie naszej planety. W niniejszej książceautorka przedstawia 56 istot przyrody wraz z ich polem działania i zadaniami, ich mocami, mądrością i wiedzą. Od nich możemy dowiedzieć się wiele o nas samych oraz o świecie, w którym żyjemy. Karty i dołączone do nich teksty przybliżają nam istoty przyrody i przekazują korzystne informacje przydatne w życiu codziennym. W ten sposób istoty te staną się naszymi towarzyszami na drodze do naszych początków, do jedności ze wszystkim, co jest, i do jeszcze nieodkrytych skarbów w nas samych. Zestaw zawiera podręcznik plus 56 kart, a to wszystko w bardzo eleganckim pudełku.

W książce Barbary Mróz szeroki wachlarz poruszonych zagadnień został przedstawiony w perspektywie najnowszych trendów rozwoju, co sprawia, że Czytelnik dostaje do rąk opracowanie poznawczo pogłębione. Książka nie tyko omawia w sposób komplementarny teorie poczucia jakości życia w kontekście wieloaspektowych uwarunkowań, lecz także pokazuje wynikające z nich przesłanie dla zastosowań praktyki społecznej, które można sformułować sloganem: ,,nie ma jakości życia bez wartości". Autorka w swoim dobrze i czytelnie skonstruowanym modelu badawczym (MOA), wychodząc z tego założenia i dodając za prof. Augustynem Bańką jeszcze jedną maksymę: ,,praca jest najlepszym predykatorem poczucia jakości życia", punktem odniesienia i beneficjentem swoich badań trafnie uczyniła pracowników wyższego szczebla, dla których praca jest tak środkiem do zaspokojenia podstawowych potrzeb, jak i wartością samą w sobie. z recenzji prof. dr. hab. Jana F. Terelaka Biorąc pod uwagę, że poczucie jakości życia i jego uwarunkowania rzadko były przedmiotem pogłębionych badań psychologicznych kadry menedżerskiej i specjalistycznej, podjęcie takich badań i zaprezentowanie ich wyników w postaci monografii uważam za w pełni uzasadnione, poznawczo wartościowe, potrzebne i od dawna oczekiwane. Stwierdzenie to dotyczy szczególnie uwarunkowań osobowościowych, a w jeszcze większym stopniu aksjologicznych. Pomimo tego, że praca adresowana jest raczej do wyrobionego odbiorcy, czyta się ją z dużym zainteresowaniem. Autorka wykazuje się dużą erudycją, omawiając ze znawstwem typowym dla eksperta skomplikowane uwarunkowania poczucia jakości życia w świetle wybranych koncepcji teoretycznych, przybliżając literaturę przedmiotu ukazującą związki poczucia jakości życia z rolą zawodową i zawodowym funkcjonowaniem człowieka. z recenzji prof. dr. hab. Stanisława A. Witkowskiego Barbara Mróz ? doktor psychologii, adiunkt w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Autorka kilkudziesięciu wysoko punktowanych artykułów naukowych, książki Osobowość wybitnych aktorów polskich. Studium różnic międzygeneracyjnych (2008) oraz popularnonaukowych prac z zakresu psychologii. Dziedzinami jej zawodowych zainteresowań są: psychologia osobowości, psychologia zarządzania, psychologia jakości życia, psychologia twórczości, diagnostyka osobowości (metody ilościowe i jakościowe).

Publikacja prezentuje aktualne tendencje w obszarze szkód na osobie, kompensowanych w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Autorzy analizują istniejące regulacje prawne i uwarunkowania systemowe oraz ekonomiczne aspekty problemu, dynamikę i strukturę szkód, procesy likwidacji szkody, implikacje dla gospodarki finansowej zakładów ubezpieczeń. Wiele uwagi poświęcają szkodom wyrządzonym przez nieznanych lub nieubezpieczonych kierujących, instytucji zadośćuczynienia oraz roli doradców odszkodowawczych. Przedstawiają tendencje w zakresie szkód osobowych kompensowanych z ubezpieczenia komunikacyjnego OC na rynku europejskim. Książka stanowi przyczynek do dyskusji o kierunkach rozwoju i konsekwencjach różnych rozwiązań z jednej strony dla rynku ubezpieczeń komunikacyjnych, a z drugiej dla funkcjonowania obowiązkowego ubezpieczenia OC jako źródła kompensacji szkód powstałych w związku ze zdarzeniami na drogach.

Książka Tomasza Bocheńskiego Witkacy i reszta świata stawia twórczość Stanisława Ignacego Witkiewicza w nowej perspektywie – wydobywając na światło dzienne obszary aktywności intelektualnej i artystycznej do tej pory zaniedbane, zapomniane, niedostrzeżone. Wyznacza tym samym nowy horyzont odczytania twórczości innych twórców modernizmu, proponując spojrzenie właśnie przez pryzmat twórczości Witkacego. Jej celem jest pokazanie artysty włączającego się we wszystkie ważne „spory” modernizmu: o tajemnicy i niewyrażalności, o ironii i autoironii, o piekle współczesności, o roli artysty w społeczeństwie masowym, o relacji wobec pokolenia ojców, o pojedynkach właściwych i słownych, o normach obyczajowych. Książkę dzieli się na cztery części. Pierwsza stanowi próbę wieloaspektowego zrozumienia artysty, odtworzenia jego drogi dojścia do „dziwności istnienia”. Rozpoczyna ją esej o Lovranie – miejscu, gdzie Witkiewicz-ojciec zmarł, gdzie Witkacy porzucił kopiowanie realności i zaczął ją przekształcać na sposób fantastyczny. Po nim następuje m. in. tekst o Witkacym-Społeczniku, artyście wcale nie oderwanym od rzeczywistości. Część druga to analiza spojrzenia trzech wielkich znawców na Witkacego: Puzyny, Błońskiego oraz Deglera. W części trzeciej oświetlającej twórczością Witkacego działania innych twórców znajdują się eseje o Bolesławie Leśmianie, Aleksandrze Wacie i o Zbigniewie Herbercie. Książkę zamyka esej o Andrzeju Nowickim, uspójniający merytoryczny i graficzny kształt książki. W książce znajdują się także reprodukcje kompozycji muzycznych Stanisława Ignacego Witkiewicza, do tej pory nieznane i niepublikowane, które autor tomu odnalazł 10 lat temu.

Ta książka jest o tym, że dorośli też mają marzenia i o tym, że życie może być cyrkiem, jeśli tylko się na to pozwoli. Etgar Keret i Rutu Modan

Światy z prozy Janusza Cyrana są wywiedzione rodem z obrazów Zdzisława Beksińskiego: pełne niewypowiedzianego zachwytu i przejmującej grozy. Czytelnik odnajdzie tu Diabelskie Sztuczne Inteligencje i nadprzyrodzone ingerencje w upadających światach, twarde naukowe fakty i oszałamiające literackie pejzaże. Jak wygląda Ziemia pożerana przez oszalałą nanotechnologię? Jak zweryfikować elektroniczne kłamstwa? Jak biblijny Herod odnajdzie się w świecie cyberpunka? Sprawdź, jak autor – fizyk i programista – widzi piekła naszej przyszłości.