Kalendarz premier z dnia 2012.08.15

Scivias to zbiór wizji Hildegardy z Bingen. Tytuł oznacza: Poznaj drogi Pana. Obok 26 wizji, które stanowią zapis widzeń, znajdują się średniowieczne miniatury, które powstawały razem z tekstem i ilustrują jego odpowiednie fragmenty. Scivias opisuje Boży zamysł stworzenia świata, stanowi także swoistą encyklopedię wiedzy o średniowiecznym świecie: spojrzeniu na Boga, człowieka i kosmos. Jest to pierwsze wydanie w języku polskim tekstów popularnej mistyczki. 1 tom (ZM 57) zawiera wstęp oraz pierwszą i drugą księgę dzieła. 2 tom (ZM 58) zawiera trzecią księgę oraz indeks biblijny. Hildegarda z Bingen (1098–1179) – zwana świętą, była benedyktyńską mistyczką. Znana jako „Sybilla Reńska” lub „teutońska prorokini”. Pozostaje jedną z najbardziej intrygujących postaci średniowiecza. Przygotowała wiele pism z zakresu teologii, medycyny i muzyki. Otrzymała dar widzeń, które starała się spisać w kolejnych zbiorach wizji. Prekursorka niemieckiej mistyki średniowiecznej, a przede wszystkim niezwykła osobowość inspirująca także dziś.

Scivias to zbiór wizji Hildegardy z Bingen. Tytuł oznacza: Poznaj drogi Pana. Obok 26 wizji, które stanowią zapis widzeń, znajdują się średniowieczne miniatury, które powstawały razem z tekstem i ilustrują jego odpowiednie fragmenty. Scivias opisuje Boży zamysł stworzenia świata, stanowi także swoistą encyklopedię wiedzy o średniowiecznym świecie: spojrzeniu na Boga, człowieka i kosmos. Jest to pierwsze wydanie w języku polskim tekstów popularnej mistyczki.

Trudności w uczeniu się mowy są najczęściej spowodowane kłopotami w uruchomieniu strategii lewopółkulowych. Proponowane ćwiczenia przeznaczone są dla dzieci z trudnościami w nauce języka, przede wszystkim dla zagrożonych dysleksją, ale także dla niesłyszących, z zespołem Aspergera, z dyslalią i innymi dysfunkcjami rozwojowymi.

Książka Operacja "Lawina". Dzieje przemilczanej zbrodni UB to solidnie udokumentowana, napisana żywo i przekonująco, próba rekonstrukcji zdarzeń, które miały miejsce we wrześniu 1946 roku. To wtedy co najmniej 158 osób, partyzantów Narodowych Sił Zbrojnych z Podbeskidzia, z okolic Baraniej Góry, znalazło się na Opolszczyźnie, gdzie miał być ich pierwszy przystanek w drodze na Zachód - i gdzie zostali bestialsko zamordowani, bo cała akcja okazała się intrygą Urzędu Bezpieczeństwa. Jest to historia ostatnich dni legendarnego oddziału Henryka Flamego, ps. "Bartek", dowódcy znanego ze swej iście ułańskiej fantazji. To właśnie on zasłynął patriotyzmem, ale i wielką brawurą, kiedy nie bacząc na milicję i ubeków, przedefilował w Wiśle ze swoim oddziałem, 3 maja 1946 roku, dla uczczenia zakazanego przez władzę narodowego święta. Książka, wysoko oceniona przez historyków, mówi także o wieloletnich poszukiwaniach mogił partyzantów i dokumentacji wyjaśniającej okoliczności tych wydarzeń. Lektura książki przypomina, jak wyglądało "umacnianie władzy ludowej", czasy, gdy prawda była niebezpieczna - mówi o "Śląskim Katyniu", wiosce Barut pod Strzelcami Opolskimi, miejscu zbrodni. Cynizm siepaczy UB i NKWD starannie zacierających ślady dokonanych czynów przerasta wszelkie wyobrażenia - dlatego tym cenniejsze są książki ocalające od zapomnienia "Żołnierzy Wyklętych", hołd złożony ich pamięci. Maciej T. Nowak (ur. 21 maja 1976 r.) jest absolwentem politologii Uniwersytetu Opolskiego, od ponad 10 lat dziennikarzem. Pracował w "Gazecie Wyborczej", "Nowej Trybunie Opolskiej" i na stanowisku sekretarza redakcji w dzienniku "Polska The Times Gazeta Opolska". Pasjonuje go historia najnowsza, zajmował się tematyką prawną i kryminalną, ale nieobce były mu także inne zagadnienia: w 2011 r. wydał książkę Ten gitarowy huk. Historia zespołu TSA. Obecnie w Radiu Opole prowadzi audycję "Loża radiowa". Książka dostępna także w wersji do słuchania.

„Czyż świat współczesny nie stworzył swych własnych bożków? Czyż nie naśladował, może nieświadomie, starożytnych pogan, odwracając człowieka od jego prawdziwego celu, od szczęścia życia wiecznego z Bogiem? Czyż pieniądze, żądza posiadania, władzy i nawet pragnienie wiedzy nie odwróciły człowieka od jego ostatecznego celu? To pytanie, które każdy uczciwy wobec siebie człowiek musi postawić. Co jest ważne w moim życiu? Co stawiam na pierwszym miejscu? (Benedykt XVI, Homilia na Placu Inwalidów w Paryżu, 13 września 2008 r.)” Kim jest Bóg? Kim jest człowiek? Czy dziś łatwo jeszcze wierzyć? Czy wiara ma uzasadnienie? Te i inne pytania towarzyszą każdemu człowiekowi nie od dziś. Niewielu jednak próbuje zmierzyć się z nimi do końca i na serio. Tym bardziej zatem należy cenić tych, którzy podejmują trud takich zmagań, nawet jeśli pojawiające się odpowiedzi nie zawsze są pełne i nie wszystkich satysfakcjonują. Liczy się sam fakt próby, odwagi głośnego sformułowania myśli na tak drażliwe i trudne tematy jak wiara w Boga, temat grzechu i odpowiedzialności, ale także nadziei na życie wieczne. Ojciec Leon, który w tej książce próbuje z tymi pytaniami się zmierzyć, nie spotyka się z nimi po raz pierwszy. Doświadczony duszpasterz z jednej strony ma pokusę, aby potraktować je jak chleb powszedni, a z drugiej chce dać odpowiedź rzetelną, wyrażającą szacunek dla Czytelnika i Rozmówcy. Czasami wystarczy zmiana sposobu patrzenia na jakiś wielki problem, aby stał się on niewielkim. Bywa, że małe problemy urastają w naszych oczach do wielkich rozmiarów. Mało kto dziś myśli serio o drugim przykazaniu Dekalogu. Może ta książka przyczyni się do przemyśleń nie tylko nad naszą relacją z Panem Bogiem, ale także nad naszym stosunkiem do bliźniego i przykazania miłości, które – jak przekonuje ojciec Leon – odnosi się nie tylko do ludzi, ale do wszelkiego Bożego stworzenia. „Myślę, że z kategoriami nowych grzechów dobrze byłoby podawać kategorie nowych cnót.” – mówi ojciec Leon. Niech lektura tej książki pomoże nam stać się siewcami dobra w naszym otoczeniu.

Doskonała książka na podstawie scenariusza głośnego filmu w reżyserii Petera Weira, z Robinem Williamsem w roli głównej. Rozpoczyna się rok szkolny w Akademii Weltona, elitarnej szkole średniej o wielkich osiągnięciach i... nader surowej dyscyplinie. W miejsce odchodzącego na emeryturę nauczyciela języka angielskiego, przychodzi nowy, John Keating. Czterem zasadom Akademii, którymi są: Tradycja, Honor, Dyscyplina i Doskonałość przeciwstawia inny sposób kształcenia i wychowania młodych ludzi. Obrona własnej indywidualności, wrażliwość na poezję i umiejętność dostrzegania jej wokół siebie, radość życia i korzystanie z tego, co przynosi każdy dzień – to wartości, które próbują realizować jego uczniowie w tajnym klubie, „Stowarzyszeniu umarłych poetów”. Co zwycięży: rygorystycznie przestrzegana tradycja czy prawo do marzeń, wolności i młodzieńczego buntu?

Chyba od zawsze marzyliśmy też o tym, aby podróże stały się sposobem na życie. Żeby już nie trzeba było wybierać. Jednak poznaliśmy, że to cel niesłychanie trudny do osiągnięcia. Ale nie niemożliwy? – napisali Danuta i Tomasz na swojej stronie internetowej. Więc podróżują. W 2005 wyruszyli na podbój świata, ale ostatecznie „ugrzęźli” na kilka miesięcy w Azji. Wrócili, napisali o tamtej podróży książkę, ale... wciąż marzyli o objechaniu całego globu. Po trzech latach spakowali plecaki i wyruszyli znowu. Z Polski do Turcji, dalej do Nepalu, do Wietnamu, Australii, Nowej Zelandii... Jak sami piszą, „to było dziesięć miesięcy ciągłej i fantastycznej przygody, dziesięć miesięcy szkoły pokory i dziesięć miesięcy spełniania marzeń dzień po dniu”. Dziesięć miesięcy przemieszczania się autostopem, czasem lokalnymi autobusami czy pociągami. Dziesięć miesięcy spania w namiocie, w zagrzybionych hostelach albo u tubylców. Dziesięć miesięcy żywienia się zupkami z torebki. Ale przede wszystkim dziesięć miesięcy spotkań z ludźmi, podziwiania niezwykłych widoków, odwiedzania nieprawdopodobnych miejsc... Pierwszą część tej podróży opisali w tej książce. Czytając ją, przemierzamy wraz z nimi kolejne kraje, odwiedzamy parki narodowe, trochę pracujemy „na czarno”, chłoniemy otaczający świat wszystkimi zmysłami. Szukamy wyjścia z sytuacji, kiedy łódka nam „właśnie odpłynęła” albo kiedy podczas trekkingu w Himalajach rozsypują nam się podeszwy butów. Uruchamiamy pokłady wyobraźni, kiedy najpiękniejsze widoki toną w chmurach lub strugach deszczu. I powoli, niepostrzeżenie, zaczynamy planować własną podróż…

Książka ta jest zbiorem tekstów jednego z najznakomitszych przedstawicieli nurtu myślowego New Thought, tworzącego na początku dwudziestego wieku. Autor z rzadko spotykaną przenikliwością wypowiada się na takie tematy jak sukces osobisty i materialny, związki małżeńskie, moc, prawda, czy wiara. Porusza też najgłębsze kwestie ludzkiej egzystencji takie, jak na przykład - pochodzenie człowieka, czy jaką rolę odegrał Chrystus dla ludzkości i kim był naprawdę. Przemyślenia tu zawarte pozwalają na odkrycie iluzji czających się w każdym miejscu nowoczesnego świata i spojrzenie na własne życie z wyższej, nacechowanej Prawdą, perspektywy.

Dawno temu żył bardzo bogaty kupiec, który miał trzy córki. Ulubienicą ojca była najmłodsza - Piękna. Dwie starsze córki kupca rzadko można było zastać w domu, podczas gdy Piękna lubiła dotrzymywać towarzystwa staremu ojcu...

Dawno, dawno temu pewien stolarz spacerując, na skraju lasu znalazł spory kawałek drewna, który doskonale nadawałby się do wystrugania marionetki. Jego przyjaciel o imieniu Geppetto od kilku dni poszukiwał odpowiedniego materiału na drewniana lalkę, ale nie natrafił na odpowiedni...

Wydanie audio książki Operacja "Lawina". Dzieje przemilczanej zbrodni UB to solidnie udokumentowana, napisana żywo i przekonująco, próba rekonstrukcji zdarzeń, które miały miejsce we wrześniu 1946 roku. To wtedy co najmniej 158 osób, partyzantów Narodowych Sił Zbrojnych z Podbeskidzia, z okolic Baraniej Góry, znalazło się na Opolszczyźnie, gdzie miał być ich pierwszy przystanek w drodze na Zachód – i gdzie zostali bestialsko zamordowani, bo cała akcja okazała się intrygą Urzędu Bezpieczeństwa. Jest to historia ostatnich dni legendarnego oddziału Henryka Flamego, ps. "Bartek", dowódcy znanego ze swej iście ułańskiej fantazji. To właśnie on zasłynął patriotyzmem, ale i wielką brawurą, kiedy nie bacząc na milicję i ubeków, przedefilował w Wiśle ze swoim oddziałem, 3 maja 1946 roku, dla uczczenia zakazanego przez władzę narodowego święta. Książka, wysoko oceniona przez historyków, mówi także o wieloletnich poszukiwaniach mogił partyzantów i dokumentacji wyjaśniającej okoliczności tych wydarzeń. Lektura książki przypomina, jak wyglądało "umacnianie władzy ludowej", czasy, gdy prawda była niebezpieczna – mówi o "Śląskim Katyniu", wiosce Barut pod Strzelcami Opolskimi, miejscu zbrodni. Cynizm siepaczy UB i NKWD starannie zacierających ślady dokonanych czynów przerasta wszelkie wyobrażenia – dlatego tym cenniejsze są książki ocalające od zapomnienia "Żołnierzy Wyklętych", hołd złożony ich pamięci. Maciej T. Nowak (ur. 21 maja 1976 r.) jest absolwentem politologii Uniwersytetu Opolskiego, od ponad 10 lat dziennikarzem. Pracował w "Gazecie Wyborczej", "Nowej Trybunie Opolskiej" i na stanowisku sekretarza redakcji w dzienniku "Polska The Times Gazeta Opolska". Pasjonuje go historia najnowsza, zajmował się tematyką prawną i kryminalną, ale nieobce były mu także inne zagadnienia: w 2011 r. wydał książkę "Ten gitarowy huk. Historia zespołu TSA". Obecnie w Radiu Opole prowadzi audycję "Loża radiowa". czyta: Wojciech Najda

Co roku magowie z Imardinu gromadzą się, by oczyścić ulice z włóczęgów, uliczników i żebraków. Mistrzowie magicznych dyscyplin są przekonani, że nikt nie zdoła im się przeciwstawić, ich tarcza ochronna nie jest jednak tak nieprzenikniona jak im się wydaje. Kiedy bowiem tłum bezdomnych opuszcza miasto, młoda dziewczyna, wściekła na okrutne traktowanie jej rodziny i przyjaciół, ciska w tarczę kamieniem – wkładając w to całą swoją złość. Ku zaskoczeniu wszystkich, kamień przenika przez barierę i dosięga jednego z magów. Coś takiego jest nie do pomyślenia. Oto spełnił się najgorszy sen Gildii: w mieście przebywa nieszkolona magiczka. Trzeba ją znaleźć – i to szybko, zanim jej moc wyrwie się spod kontroli, niszcząc zarówno ją, jak i miasto.

Książka poświęcona stworzonej przez polskiego badacza antropologicznej koncepcji języka oraz inspiracji, jaką może ona dziś wnosić do badania kultury. Koncentrując się na sprawczym wymiarze praktyk językowych, Malinowski zapoczątkował zorientowaną pragmatycznie i antropologicznie refleksję nad językiem.

Książka poświęcona jest analizie fundamentalizmu muzułmańskiego w Europie. Przedstawiono w niej uwarunkowania wewnętrzne i zewnętrzne kształtujące sytuację muzułmanów europejskich. Wyjaśnienie roli islamu w życiu muzułmańskich społeczności było punktem wyjścia do rozważań nad antagonizmami społeczno-kulturowymi między muzułmanami a Europejczykami oraz nad przyczynami radykalizacji niektórych wyznawców religii Proroka. Celem pracy było także przeanalizowanie sposobu działania i funkcjonowania organizacji fundamentalistycznych oraz grup terrorystycznych w Europie Zachodniej, inspirowanych ideologią globalnego dżihadu. Przedstawiono również wpływ nurtu radykalnego na polskich muzułmanów oraz na poziom zagrożenia Polski atakiem terrorystycznym.

Przedmiotem pracy jest analiza wierzeń i praktyk religijnych muzułmańsko-prawosławnych społeczności lokalnych Rodopów Zachodnich, badanych pod kątem stosunku tych społeczności do sąsiadów-innowierców. Problem ten, o niewątpliwym znaczeniu lokalnym, wydaje się ważny także w kontekście zaostrzających się globalnych konfliktów ze światem islamu i narastającej islamofobii. Prezentowane studium dotyczy społeczności muzułmańsko-prawosławnych z Rodopów Zachodnich, które łączy podobieństwo losów historycznych z mieszkańcami terenów mieszanych pod względem konfesyjnym w Macedonii czy Bośni. Chodzi tu przede wszystkim o kilkuwiekową przynależność do imperium osmańskiego, która wywarła duży wpływ na kulturę życia codziennego, w tym specyfikę dobrosąsiedzkich relacji w mieszanych religijnie - i często etnicznie - społecznościach.

We współczesnej gospodarce najistotniejszym czynnikiem rozwoju stają się wiedza i informacja, czemu towarzyszy dynamiczny rozwój sieci globalnych metropolii. Procesy metropolizacji prowadzą do zmian w strukturze wewnętrznej miast oraz do przekształcenia ich relacji z otaczającymi je regionami. W szczególności osłabiają się związki społeczno-gospodarcze metropolii z otaczającym je regionem, a rozwijają powiązania w ramach globalnych lub kontynentalnych sieci miast. Autorzy wyjaśniają mechanizmy tych zjawisk, odpowiadając na następujące pytania: Jak powiązania między metropolią i regionem wpływają na konkurencyjność tych układów terytorialnych? Jakie czynniki oddziałują na relacje między metropolią i regionem? Jakie są i od czego zależą: zasięg rozprzestrzeniania rozwoju metropolii, stopień wymywania zasobów rozwojowych z regionu i ich przepływ do metropolii? Badaniami objęto makroregiony metropolitalne w Europie, do ukazania skali i przyczyn ich wewnętrznych zróżnicowań wykorzystano zaawansowane metody ilościowe. Na przykładzie pięciu pogłębionych studiów przypadku regionów Barcelony, Glasgow, Sztokholmu, Tuluzy i Warszawy omówiono także szczegółowo mechanizmy zaobserwowanych zjawisk. W książce podjęto również próbę prognozowania rozwoju sytuacji i wskazano działania, jakie należy podjąć, żeby wzmocnić pozytywne skutki procesów metropolizacji i przeciwdziałać ich negatywnym następstwom.

Pisarstwo Baczewskiego jest pełne paradoksów. Zdaje się bezceremonialne, dosadne, ale jednocześnie ? w tych samych utworach ? zdradza imponującą erudycję autora. Baczewski jest, czy też chce być, dziedzicem klasycznych i nowoczesnych arcypoetów, a przy tym występuje jako dziecko swych czasów, w których doszło do spektakularnej dewaluacji humanistycznej i artystowskiej tradycji. Baczewski zmaga się w swojej książce z dziedzictwem racjonalnej, spekulatywnej, dialektycznej filozofii, zestawia ją z narracyjną logiką bajki, wykoślawia i doprowadza do absurdu, ujawnia jej (filozofii) konwencjonalność, ale też?poetycki walor. Bo też porażki filozofii (jej ograniczenia albo jej szaleństwa) okazują się wygraną literatury. =Krzysztof Uniłowski

W nauczaniu Doroteusza, chociaż tylko szczątkowo przekazanym nam w konferencjach i korespondencji, spotykamy pewną syntezę duchowości Thawatha, czy może nawet w jakiejś mierze – duchowości monastycznej palestyńskiego środowiska, które przejęło ascetyczne dziedzictwo egipskich Ojców Pustyni. Szczególnie oryginalnym rysem jego nauki jest refleksja nad wyrzeczeniem się własnej woli i cnotą posłuszeństwa. Doroteusz proponuje zasadę ograniczonego zaufania do własnej mądrości i umiejętności kierowania samym sobą. Własna wola, obstawanie przy swojej racji, poleganie na sobie, samousprawiedliwianie są zgubne dla człowieka. Mnich z Gazy nazywa ten głos własnego „ja”. „Jak większość Ojców wschodniego monastycyzmu, przez własną wolę rozumie nie tylko, jak wielu współczesnych teologów duchowości, przywiązanie do własnego sądu, ale wszelką wolę, by lepiej powiedzieć, pragnienia, które rodzą się spontanicznie w duszy i są generalnie owocem jakiejś myśli.” To, co wydaje się służyć obronie godności i wartości człowieka, służy ostatecznie jego degradacji. Trzymanie się swoich pragnień jest w jakimś sensie przyczyną każdego upadku. Własna wola doprowadziła człowieka do pierwszego grzechu i wiąże się z korzeniem wszystkich namiętności, którym jest miłość własna. Właściwie pozostaje rzeczą niemożliwą, żeby człowiek ufając sobie i trzymając się swojej woli, mógł poznać i umiłować wolę Bożą. Nasza natura została spaczona przez namiętności, które zaślepiają umysł. Wola człowieka jest pewnym murem oddzielającym go od Boga. Radykalizmem tchną słowa Barsanufiusza, który przeklina ludzki rozsądek i kalkulacje, bo taka mądrość pochodzi od demonów. Demon, natrafiając na stanowczą wolę posłuszeństwa przykazaniom, zaczyna od mniejszych pokus: utwierdzenia nas w naszych własnych racjach, dotyczących rzeczy, które same w sobie wcale nie są złe. Ewagriusz powiedziałby, że nie ustawia się w poprzek drogi, którą idziemy, ale przy drodze. Podsuwa samousprawiedliwienie, abyśmy trzymali się swoich racji. Obiera więc metodę bardziej przebiegłą i skuteczną, która w nieoczekiwany dla nas sposób prowadzi do zguby. Wystarczy, że człowiek w jednym tylko obstaje przy swoim, a daje przystęp diabłu. Człowiek stoi przed alternatywą – stać się albo niewolnikiem Boga, albo błahych rzeczy.