Arsene Lupin, dżentelmen włamywacz

Do sięgnięcia po tę pozycję skłonił mnie serial. Który podbił moje serce! Zachęcona nawiązaniami z serialu postanowiłam, że muszę dowiedzieć się więcej

o słynnym złodzieju z zasadami. Sam Arsène Lupin stworzony został w 1905 roku we Francji. Jest to postać bardzo doceniana i lubiana. Co ciekawe bardzo silne zakotwiczona w kulturze tego kraju.

💎Bardzo się cieszę, że miałam okazję przeczytania tak klimatycznego kryminału, który zabierze Was na salony największych bogaczy, wspaniałych łamigłówek, sekretów oraz sieci intryg.

💰Język bardzo przyjemny, nadający charakter całej powieści, idealnie skonstruowany. Fabuła wciąga czytelnika od pierwszych stron, zachwyca, intryguję czasami, wręcz szokuje. A co najważniejsze z humorem i groteską!

💍Nie mogłabym nie wspomnieć o wizualnych atutach tego wydania, które jest wprost prześliczne! Okładka dopracowana jest w każdym detalu i cieszy oko nawet bardzo wymagających krytyków.

W książce znajdziemy aż 8 opowiadań o Francuskim włamywaczu, który swoją niezwykłą inteligencją i sprytem jest w stanie wyprzedzić każdego o krok. W tym tomie czytelnik poznaje bliżej historię początków sławnego włamywacza. Nie będę Wam zdradzać co dzieje się w poszczególnych opowiadaniach, ale gwarantuję, że będziecie się świetnie bawić!

Zagłębiając się w lekturę, coraz silniej zachodziłam w głowę- Jak on to robi? Jeśli szukacie czegoś innego, wyjątkowego, gdzie fabuła zakotwiczona jest w początkach dwudziestego wieku. Chcecie przejść się na wielkie salony, poznać świat elegancji, dżentelmenów i wielkich dam. To koniecznie sięgnijcie po tę pozycję!

"Arsène Lupin. Dżentelmen włamywacz" autorstwa Maurice Leblanc, to pierwszy tom opowiadań, otwierający niezwykłą serię o przygodach największego francuskiego włamywacza Lupina, który to ograbia tylko i wyłącznie bogaczy.

.

Muszę przyznać, że świetnie się bawiłam przy tej książce. Idealnie wpasowała się ona w mój gust czytelniczy, więc teraz nie pozostaje mi nic innego, jak czekać na kolejne tomy.

Każde z tych opowiadań, czytało się świetnie, a to za sprawą tego, że były one przeładowane ciekawymi przygodami jak i bardzo dynamiczną jak dla mnie akcją. Ponadto, język jest tutaj plastyczny i płynny, dzięki czemu zabawa przy tym tytule była przednia i bardzo przyjemna. W żadnym wypadku, nie męczyłam się tutaj podczas czytania. Co do naszego głównego bohatera, to uważam, że jest on świetnie przedstawioną postacią. Jest niezwykle bystry, inteligentny i przebiegły, więc nie dziwię się, że jest porównywany do Holmesa. Maurice Leblanc, stworzył bardzo wyrazistego bohatera, który emanuje swoich urokiem osobistych na każdym kroku. Szanuję to i doceniam! Na koniec zostawiłam sobie to, jak książka została wydana. Okładka jest cudowna i bardzo fajnie wkomponowała się w samą treść. Zdecydowanie przykuwa ona uwagę i pięknie prezentuje się na regale. Jestem zachwycona tym, jak Wydawnictwo Zysk i S-ka traktuję swoje książki. Oby więcej takich okładek!❤

.

Czy rozczarowałam się tą książką? Absolutnie nie! Czy Lupin wygrał pojedynek z Sherlockiem? No nie do końca. Nadal na piedestale stoi u mnie Holmes ale i Arsène w jakimś stopniu skradł mi serce, więc z niecierpliwością czekam na kolejne części!

Postać Arsene Lupina zyskała drugą młodość niewątpliwie dzięki francuskiemu serialowi Netflixa. Fani na całym świecie oczekują na powrót swojego ulubionego, chociaż książkowym pierwowzorem jedynie inspirowanego, bohatera. Mnie jakimś cudem ta mania ominęła szerokim łukiem. Dałam Lupinowi szansę, jednak poza pierwszy odcinek nawet nie wyszłam i nieszczególnie pragnęłam, by się w ten twór dalej zagłębiać. Zupełnie inaczej było z książką. Chciałam sprawdzić, jaki bohater stał się inspiracją dla twórców tak popularnego i chętnie oglądanego serialu. Klasyczne kryminały lubię, dlatego podejrzewałam, że i opowiadania Leblanca przypadną mi do gustu. Czy tak faktycznie było? Cóż... poniekąd tak. Nawet jeśli czasem pojawiały się pewne zgrzyty.

Arsene Lupin to złodziej jakich mało. Okrada wyłącznie zbirów i bogaczy, wymierzając w ten sposób sprawiedliwość. Dodatkowo jest elegancki, bezczelny, szarmancki i swoim urokiem osobistym potrafi skraść niejedno serce. O fabule jednak nie warto się rozdrabniać, bowiem wydana przez Wydawnictwo Zysk i S-ka książka jest po prostu zbiorem kilku opowiadań o tymże bohaterze. Historie nie są szczególnie długie i skomplikowane, lecz dzięki nim można bardzo dobrze poznać Lupina oraz tok jego myślenia. Czytelnik ma bowiem szansę, by przeczytać o sytuacji, która zmusiła nietypowego rabusia do właśnie takiego postępowania i poniekąd ukazującej motywy jego działań.

Nawet jeśli to Lupin powinien być dla nas antagonistą, po pewnym czasie można zacząć szczerze darzyć go sympatią. Jest to naprawdę inteligentny i sprytny mężczyzna, dlatego nic dziwnego, że tak wiele pojawiających się w opowiadaniach kobiet zaczynało tracić dla niego głowę. Chociaż jego czyny nie są prawnie poprawne, z moralnego punktu widzenia zaczyna się mu kibicować. Jest przecież postrachem chciwych i wyjętych spod prawa bogaczy. Arsene Lupin to francuski XX-wieczny Robin Hood i tego ukryć nie można. Nie jest to aczkolwiek wada. Wrecz przeciwnie! Na pewno każdy z nas zna (i być może lubi) historie o walczącym z bogaczami bohaterze, co czyni opowiadania Leblanca ciekawym spojrzeniem na znany już motyw.

Styl autora jest prosty, jednak na swój sposób urokliwy, a fabuły same w sobie nie są szczególnie zaskakujące. To książka idealna na przerywnik między innymi, być może cięższymi tytułami. Jest w niej humor, a i ukazane w ,,Dżentelmenie włamywaczu" przygody Arsene Lupina są przyjemne w odbiorze. Nie brakuje w nich także akcji. Opowiadania oczywiście można czytać z przerwami, lub też od razu na raz - wszystko zależy od własnych preferencji. To lekka lektura, przy której można bawić się naprawdę dobrze, więc i sposób jej odbioru nie jest najważniejszy. Jeśli przewidywalność niektórych zachowań nie stanowi dla Ciebie wady w tego typu książkach, w świecie Lupina odnajdziesz się dość łatwo.

Chociaż książka faktycznie ma wiele pozytywów, a elegancki złodziej ma w sobie wiele uroku, ja chyba i tak pozostanę fanką perypetii Sherlocka Holmesa oraz bohaterów wykreowanych przez Agathę Christie. Angielskie klimaty o wiele bardziej do mnie przemawiają, nawet jeśli Paryż również okazuje się ciekawym miejscem akcji, a szarmancki antybohater niejednokrotnie potrafi rozbawić i zaskoczyć. Leblanc mimo wszystko stworzył historię ciekawą, wciągającą, lekką oraz pełną akcji i humoru. Gdy nie podchodzi się do niej ze zbyt wielkimi wymaganiami, nawet zabieg deus ex machiny nie wydaje się aż tak nachalny. Zresztą, piękne wydanie wiele rekompensuje. Dla fanów klasycznych kryminałów to lektura obowiązkowa.

Pierwsze opowiadania z cyklu Maurice’a Leblanca wcale nie zapowiadały, że polubię się z tytułowym bohaterem, ani z samym autorem. Lupin wydawał się irytująco bezczelny, a rozwiązania jego włamań miały w sobie zbyt mało szczegółów, co dawało wrażenie pójścia na łatwiznę przez autora, bo rozwiązania w klimacie deus ex machina nigdy nie należały do moich ulubionych. A jednak w pewnym momencie – niezauważenie – zaczęłam pochłaniać jedno opowiadanie za drugim.

Jeśli miałabym określić tę książkę jedn słowem, opisałabym ją jako elegancką.

Bo taki właśnie jest Arséne - elegancki, zważający na dobre maniery i etykietę. Włamywacz, któremu bliżej jest do Robin Hooda niż podrzędnego rzezimieszka. Jego niezwykły urok, błyskotliwość i inteligencja, nie raz wyprowadzają w pole ścigające go służby. Niewątpliwy urok, na który podatna jest płeć piękna, dorównuje też jego pewności siebie i optymizmowi.

Osiem opowiadań, które znajdziecie w tej książce to zbiór historii z działalności włamywacza. Pokazuje go w różnych momentach i sytuacjach, ukazując różne oblicza bohatera.

Postać ta mimo swej profesji wzbudza sympatię a momentami też podziw. Wierny swojemu kodeksowi moralnemu bohater usytuowany jest często bowiem na równi z Sherlockiem Holmesem - oczywiście po przeciwnej stronie barykady 😉

Dodatkowo warto zwrócić uwagę na język zastosowany w opowiadaniach, ponieważ świetnie oddaje klimat wydarzeń i uchwyca osobowość bohatera.

W tej książce cudowna okładka kryje fascynujące wnętrze. Jeśli lubicie opowieści o słynnym, błyskotliwym detektywie to Arséna Lipina polubicie również 😉

Letni dzień 1905 roku zapisał się w historii literatury jako moment stworzenia bohatera literackiego, który podbił serca czytelników na całym świecie. Mowa tu oczywiście o Arsénie Lupinie, dżentelmenie włamywaczu wykreowanym przez francuskiego pisarza, Maurice'a Leblanca, na prośbę przyjaciela. Lupin jest równie rozpoznawanym bohaterem co Sherlock Holmes Conan Doyle'a. Był on swoistą odpowiedzią Francuzów na angielskiego detektywa.

Ostatnio o Lupinie przypomniano dzięki netflixowemu serialowi o tym samym tytule. Na fali popularności serialu wydawnictwo Zysk i S-ka postanowiło wydać pierwszy tom opowiadań o tym czarującym złodzieju w nowej odsłonie graficznej.

Tom ten stanowi wstęp do licznych przygód francuskiego włamywacza. Mam nadzieję, że wydawnictwo wyda także pozostałe tomy, bo ten tom był moim pierwszym spotkaniem z Arsénem i jestem nim zauroczona.

W tomie tym znajdziemy dziewięć opowiadań, a także posłowie pióra Piotra Gocieka, które przybliża nam kulisy powstania postaci Lupina i ciekawostki związane z jego twórcą i popularnością awanturniczego bohatera.

Do lektury tego zbioru opowiadań podchodziłam z pewną dozą nieufności, bo pióro autora nie było mi wcześniej znane, ale także z wielką ciekawością, bo opowiadania kryminalne uwielbiam. I powiem Wam, że ostatecznie nie jestem rozczarowana, ponieważ bawiłam się doskonale przy lekturze opowiadań o jednym z najsłynniejszych włamywaczy.

Najbardziej spodobało mi się opowiadanie o brawurowej ucieczce Lupina z więzienia, o kradzieży dokonanej w zamku w pilnie strzeżonej i zamkniętej dla ciekawskich oczu komnacie przez Arséna zamkniętego w więzieniu, to o pewnym naszyjniku, przez wzgląd na kryjącą się w nim wzruszającą historię, a także na zuchwałą kradzież dokonaną przez... bardzo młodego człowieka(!), w opowiadaniu tym autor odsłania także pewne karty z dzieciństwa naszego bohatera, a także najdłuższe pośród zebranych w tym tomie opowiadań, czyli "Siódemka kier" za zaiste fascynującą zagadkę z kartami w tle i zaskakujące jej rozwiązanie, jak również to opowiadanie w którym drogi Lupina krzyżują się z Herlockiem Sholmésem, które jest swoistym puszczeniem oka do twórcy najsłynniejszego detektywa.

Styl autora jest bardzo przystępny, nie czuć tych lat, które dzielą nas od dnia premiery tego tomu opowiadań. Wartka akcja, sympatyczni bohaterowie, ciekawe zagadki, zaskakujące działania głównego bohatera, jak i rozmiar opowiadań sprawiają, że tomik ten wręcz się pochłania raz dwa. Mało tego, jestem pewna, że szybko zatęsknię za przygodami Lupina i będę niecierpliwie wyczekiwać kolejnych tomów historii z jego barwnego życia.

Nie można nie wspomnieć o przepięknym wydaniu książki. Oprawa naprawdę zachwyca, jestem nią zauroczona, jak i zawartością, o czym już wspominałam. ;)

Polecam Wam lekturę opowiadań o Arsénie Lupinie, jeśli jeszcze nie mieliście okazji się z nim spotkać, myślę, że ci którzy śledzili serial na Netflixie zainteresują się przygodami bohatera, którymi inspirował się bohater serialu, a ci którzy czytali już opowiadania o tym czarującym włamywaczu myślę, że chętnie sobie odświeżą ich lekturę, szczególnie, że te eleganckie i stylowe wydanie jak najbardziej do tej lektury zachęca. Ja polecam Wam ten zbiór opowiadań z całego serca.

Nie wiem jak wy, ale ja w ostatnim czasie zauważyłem, że coraz więcej tytułów książek czy komiksów przykuwa moją uwagę dzięki ich filmowym/serialowym adaptacjom. W moim przypadku było tak m. in. z „The Umbrella Academy” czy „To wiem na pewno”. Kolejną z produkcji, która w tym roku zainteresowała mnie do sięgnięcia po lekturę był francuski „Lupin”, nawiązujący do serii opowiadań i powieści autorstwa Maurice’a Leblanca, opowiadających o nieuchwytnym „dżentelmenie włamywaczu”.

„Arsene Lupin, dżentelmen włamywacz”, to pierwszy zbiór opowiadań o francuskiej ikonie literatury popularnej, który oryginalnie został wydany we Francji w 1907 r., a w Polsce w 1957 r. Dziś chciałbym porozmawiać o nowym wydaniu tego tytułu, który ukazał się nakładem wydawnictwa Zysk i S-ka.

Na to nowe wydanie w przekładzie pani Elżbiety Derelkowskiej składa się dziewięć opowiadań różnej długości oraz posłowie, którego autorem jest dziennikarz, pisarz Piotr Gociek. Pod dającą się zauważyć z daleka, jakby mrugającą do nas okiem twardą oprawą kryje się tajemnicza i fascynująca postać, w której przez ponad sto lat zdążyły zakochać się setki, tysiące, a może nawet miliony czytelników na całym świecie.

Postać głównego bohatera w zawartych w książce opowiadaniach została przedstawiona z perspektywy obserwatora wydarzeń, w których brał udział Lupin. Dopiero z czasem dowiadujemy się, że owe historie zostały spisane przez jego przyjaciela, jak on sam to ujmuje „Tak, ośmielam się wierzyć, że Arsene Lupin zaszczyca mnie swego rodzaju przyjaźnią i że to właśnie ta przyjaźń sprowadza go nieraz niespodziewanie do mego gabinetu i wnosi w panującą tu ciszę jego młodzieńczą wesołość, blask niezwykłego życia, dobry humor mężczyzny, dla którego los zarezerwował tylko przychylność i uśmiech.”

Lupin, to bohater bardzo tajemniczy, zawsze będący o krok przed innymi, którego pochodzenie jest nieznane. Swoją pewnością siebie, inteligencją i przebiegłością w połączeniu z uprzejmością i częstą wspaniałomyślnością wobec swoich ofiar zaskarbia sobie przychylność wielu Francuzów, pomimo tego, że pozostaje kryminalistą, a przede wszystkim uwielbienie czytelników. Rozpościerająca się wokół niego aura enigmatyczności czyni go niezwykle fascynującym, a tym samym sprawia, że z wielką uwagą śledzimy jego kolejne poczynania. Pomaga w tym również fakt, że Lupin to mistrz kamuflażu, którego nie sposób rozpoznać. Nierzadko, pod koniec danego opowiadania przekonujemy się, że choć wydawał się on być nieobecny, cały czas ukrywał się pod postacią biorącą czynny udział w opisywanych wydarzeniach.

Co zaś tyczy się tego w jaki sposób poszczególne opowiadania zostały napisane przez Maurice’a Leblanca, to bardzo szybko w oczy rzucił mi się uniwersalny styl autora. Stworzone przez niego historie czyta się naprawdę łatwo, nie zarzuca on nas skomplikowanym językiem, pisze bardzo zwięźle, a jednocześnie udaje mu się zbudować złożone, kryminalne zagadki, których rozwiązania często nie sposób przewidzieć. Wraz z kolejnymi, dłuższymi opowiadaniami są one bardziej szczegółowe i trudniejsze do rozgryzienia, a próby ich rozwiązania stanowią nie tylko wyzwanie, ale przede wszystkim wielką frajdę.

A na jakie wyczyny stać głównego bohatera? Potrafi uciec z więzienia, a nawet dokonać kradzieży, pozostając w zakładzie karnym. Jako przypadkowy dobry samarytanin, który ratuje bogaczowi życie, dostaje się do posiadłości by później ją okraść. Jego łupem padają dzieła sztuki, pieniądze, papiery wartościowe, czy biżuteria, a swoich „skoków” zawsze dokonuje ze stylem i elegancją jakiej wszyscy kryminaliści mogą mu pozazdrościć. To właśnie ten styl bohatera jest kolejnym z elementów, czyniących jego przygody niezapomnianymi.

Po przeczytaniu książki nie dziwię się już, że twórcy serialu Netflixa wpadli na pomysł bohatera zainspirowanego przygodami Arsene’a Lupina. Opisywane przez Maurice’a Leblanca wydarzenia z łatwością można by przenieść do czasów współczesnych. Zresztą, sam autor nie podkreśla zbyt często w jakiej epoce ma miejsce akcja poszczególnych opowiadań, jedynie od czasu do czasu, zwracając nam na to uwagę przez szczegóły takie jak charakterystyczne stroje, środki lokomocji, czy wyrażenia.

Kulminacją tytułu wydawnictwa Zysk i S-ka jest konfrontacja głównego bohatera z niejakim Herlockiem Sholmesem, który w oczywisty sposób ma być Sherlockiem Holmsem w wydaniu francuskiego autora. To opowiadanie ma w sobie wszystkie najlepsze cechy Lupina, o których mogliście przeczytać w poprzednich akapitach. Wydawałoby się, że kto jak kto, ale brytyjski detektyw będzie tym, który zwycięży w pojedynku wielkich umysłów, ale jak to ma miejsce w większości przypadków, to francuski dżentelmen pozostaje zwycięzcą.

„Arsene Lupin, dżentelmen włamywacz”, to pozycja niezwykle wciągająca, urzekająca nas postacią głównego bohatera oraz jej niezwykle pomysłowymi i oryginalnymi kradzieżami. To książka łatwa w odbiorze, po przeczytaniu której od razu mamy ochotę na więcej. Poza tym świetnie wprowadza nas ona w świat kryminalnych zagadek, stanowiąc bardzo dobry początek dla ewentualnego romansu z tym gatunkiem.

Jestem zawiedziona tą książką..

Słyszałam o serialu, lecz nie oglądałam go. Pomyślałam jednak, że ta książka musi być fenomenem skoro na jej podstawie powstał serial, dlatego też po nią sięgnęłam, ale nie zachwyciła mnie. Jedyne co mi się w niej podobało to tlyko okładka.

Mogę rzec, że totalnie nie rozumiem fenomenu tej książki. Arsene Lupin łudząco przypomina mi Sherlock'a, jednak nie dorasta mu nawet do pięt. Akcja przewidywalna, przez co książka straciła dla mnie na wartości i mogłabym powiedzieć, że jest dość nudna. Mam wrażenie, że choć powieść ma swoje lata to jest zupełnie bez sensu i nie na topie. Może kiedyś była.

Teraz jest więcej zdecydowanie lepszych kryminałów i thrillerów, które warte są uwagi.

Raczej nie polecam i nie zachęcam do czytania.