Bez wyboru

W czasie Festiwalu Światła dochodzi do niecodziennego wydarzenia. Całkiem przypadkiem zostają znalezione zwłoki znanej dziennikarki przez grupkę studentów. Ciało wygląda makabrycznie, do tego zabójca zostawił na nim napis "Sterlak". Śledczy od razu kojarzą fakty i próbują odnaleźć swoją byłą współpracownice o właśnie tym nazwisku, grozi jej duże niebezpieczeństwo. Media jak narazie trzymają jak najdalej od tej sprawy. Zoja Sterlak, mimo odejścia ze służby, postanawia dołączyć do śledztwa i razem z kolegami po fachu odnaleźć zabójcę , który powiązał ją z tą masakrą.

Czy Zoja może być bezpieczna? A może to właśnie ona będzie następna?

-------

"Bez wyboru" - to thriller rozgrywajacy się w zarówno w przeszłości, ale także teraźniejszości. Możemy poznać tam historię nasypu na Olechowie, o zbrodniach, które były codziennością i życiu pełnym strachu. Chyba nikt nie chciałby przeżyć takich dramatycznych chwil. Bardzo podobał mi się ten powrót w przeszłość, wywoływał we mnie dużo emocji smutku. Narzekamy, że teraz nie żyje nam się dobrze, a tak na prawdę nie mamy na co narzekać. Mam nadzieję, że nigdy nie będziemy musieli mieżyc się z tym, co bohaterowie tej książki w czasie II wojny światowej.. Teraz parę słów o teraźniejszości w tej historii. Początek książki zapowiadał się super. Ciekawy wstęp, morderstwo ze szczególnym okrucieństwem, ale czym dalej w las, tym czułam się trochę jakbym czytała obyczajówkę. Śledztwo niby trwało, ale nic ciekawego nie wnosiło. Zabójca nie dawał żadnych znaków o sobie, a akcja przygasała na koszt romansu. Natomiast bardzo podobała mi się postać Zoji charakternej i silnej babki, ale jednak ze skazami z przeszłości. Nie skreślam autorki, bo mimo wszystko książkę czytało się szybko lecz liczyłam na coś mocniejszego.

"Bez wyboru" to kryminał, którego akcja toczy się w Łodzi. Bohaterką jest Zoja, była policjantka, która po skandalu wróciła do Polski. W tym czasie znaleziono zwłoki kobiety, która miała na ciele wycięte jej nazwisko. Dawni koledzy angażują zoję przy śledztwie Szukając winnego brutalnego morderstwa.

W tym kryminale teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Mamy tu wątek historyczny, autorka nawiązuje do czasów II wojny światowej. Jaki związek ma morderstwo z historią łódzkiego getta?

Moim zdaniem "Bez wyboru" to interesująca pozycja, to pierwsza książka autorki, którą miałam okazję przeczytać - jestem zadowolona z lektury. Macie ochotę na kryminał z historycznym wątkiem? Polecam tę historię.

Podczas corocznego Festiwalu Świateł w Łodzi zostają odnalezione przez przypadkowych uczestników zabawy zwłoki dziennikarki. Nie byłoby w tym może i nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, iż kobieta została zamordowana, a na jej ciele nożem wyryto nazwisko byłej śledczej – Zoi Sterlak, która rok wcześniej odeszła ze służby w atmosferze skandalu. W czasie, gdy wróciła do Polski, by uporządkować swoje prywatne sprawy, jej koledzy po fachu, namawiają ją, by pomogła w śledztwie, gdyż niewątpliwie jej ono dotyczy.

Zoia jest trudną kobietą, jest kapryśna, lubi działać na własną rękę, nie chce nikogo słuchać i przez to ściąga kłopoty zarówno na siebie, jak i na swoich kolegów, którzy nie potrafią sobie z nią dać rady. Ma przy tym wszystkim jednak swój urok osobisty. Sprawia, że faceci się za nią oglądają, a kobiety są o nią zazdrosne. Cięty język i sarkazm, to jej domena, ale szczerze powiedziawszy, nie chciałabym być zmuszona do pracy z nią.

„Bez wyboru” jest powieścią kryminalną, która ma dość mocno rozbudowany wątek obyczajowy. W treści, prócz czasów współczesnych, wplecione zostały retrospekcje z getta za czasów II wojny światowej. Wszystko jest spójne i ze sobą współgra. Czuję, że powstanie kontynuacja tej historii, gdyż autorka zostawiła sobie otwarte drzwi w postaci niedomkniętych wątków.

Jeśli chodzi o moje osobiste odczucia, to książka nie do końca plasuje się w moich gustach czytelniczych. Czytało mi się ją szybko, byłam ciekawa, jak się zakończy, a także polubiłam główną bohaterkę, jednak nie jest to pozycja, do której będę wracać myślami. Ne jest zbyt długa, więc można ją spokojnie przeczytać w jeden lub dwa wieczory. Nie znam poprzednich dzieł pisarki, ale jeśli będę kiedyś miała okazję je przeczytać, to chętnie to zrobię, gdyż spodobał mi się jej styl.

Do kogo kierowana jest ta książka? Na pewno do osób, które lubią kryminały, książki o działaniach policji, ściganiu przestępców, ale trzeba się przygotować na to, że nie jest to po prostu sam dreszczowiec, lecz po części również pozycja obyczajowa. Nie wiem, jak Wy, ale ja lubię w tego typu książkach wątki prywatne, gdyż dzięki nim jestem w stanie bardziej poznać bohaterów i wczuć się w ich sytuację. Oczywiście nie możemy również zapomnieć o wątkach historycznych, które się tu pojawiają, a których się w ogóle nie spodziewałam.

Ja polecam tę powieść, a Wy najlepiej sami przekonajcie się, co o niej myślicie.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i przyznaję, że nie słyszałam wcześniej o książkach Agnieszki. Postanowiłam to zmienić właśnie przy okazji powieści "Bez wyboru", która niesamowicie zaintrygowała mnie swoim opisem. Jest to kryminał z bardzo rozwiniętym wątkiem obyczajowym. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny, co sprawia, że książkę czyta się błyskawicznie. Ja pochłonęłam tą historię w jeden wieczór i nie oderwałam się od niej, póki nie poznałam zakończenia! Fabuła została w bardzo ciekawy, życiowy sposób nakreślona, przemyślana i równie dobrze poprowadzona. Akcja powieści rozgrywa się Łodzi, którą dobrze znam, bo mieszkam stosunkowo blisko i tam studiowałam, dlatego czytając niektóre opisy przenosiłam się oczami wyobraźni we wspomniane miejsca. Jest tutaj nawet wzmianka o Pałacu w Piorunowie, który znajduje się w mojej gminie. Mamy tutaj dwie przestrzenie czasowe: teraźniejszość i przeszłość - okres II Wojny Światowej, które w odpowiednim momencie się ze sobą łączą tworząc idealną całość. a bohaterowie naprawdę świetnie wykreowani. To postaci niezwykle prawdziwe, takie które tak jak my popełniają błędy, postępują pod wpływem emocji, chwili, dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Historia przedstawiona jest z perspektywy kilkorga bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą oraz lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Myślę, że w tym przypadku był to świetny zabieg, ponieważ tym sposobem każda z postaci odegrała tutaj istotną rolę, dostarczając tym samym wielu emocji i wrażeń. Główna bohaterka - Zoja od początku zaskarbiła sobie moją sympatię, lubię takie zadziorne, pewne siebie, waleczne, twardo stąpające po ziemi, ale również pomocne, empatyczne postaci damskie w książkach. Mariusz również został bardzo ciekawie zaprezentowany. Ta dwójka stanowi tutaj naprawdę mieszankę wybuchową, potyczki słowne Zoi i Kardasa wielokrotnie sprawiały, że na mojej twarzy gościł uśmiech. Śledztwo nad jakim zaczynają pracować bohaterowie ogromnie mnie zaintrygowało, autorka w bardzo umiejętny sposób buduje napiecie, wodzi Czytelnika za nos i świetnie rysuje portrety psychologiczne postaci, skłaniając tym samym do głębszych przemyśleń. Nie zabraknie tajemnic, intryg, kłamstw, manipulacji i niespodziewanych zwrotów akcji! Ogromnie podobał mi się również wątek zwiazany z łódzkim gettem, w którym byłam lata temu na wycieczce szkolnej oraz obozem pracy na terenie Łodzi, o którym przyznam szczerze nie miałam pojęcia, z ogromnym zainteresowaniem śledziłam historię tamtych bohaterów i byłam szalenie ciekawa jak autorka ją poprowadzi. Kompletnie nie przewidziałam tego co autorka zaserwowała pod koniec swojej powieści.. wydaje mi się, że tożsamości sprawcy nie sposób było odgadnąć! Mam nadzieję, że Agnieszka pokusi się o napisanie dalszych losów bohaterów, bo chciałabym się jeszcze kiedyś z nimi spotkać na kartach powieści! Naprawdę świetnie spędziłam czas z tą książką! Polecam!

"Może za dużo widziałam. Zwłaszcza dziewczyn, które mimo, że w liceum słabo radziły sobie z matmą, w życiu dorosłym liczą biegle, szczególnie pieniądze swoich partnerów"

"Kiedy rozum śpi budzą się demony"

~ Łódź. Podczas jednego z hucznych Festiwali Światła grupka młodych ludzi dochodzi do makabrycznego odkrycia.

W jednym z ozdobnych kokonów zostają znalezione zwłoki znanej dziennikarki sportowej.

Na miejsce zbrodni zostaje wezwana grupa śledzcza, która odkrywa bardzo interesująca informacje. Ciało denatki zostało przyozdobione napisem i to nie byle jakim.

Morderca wyrył na plecach kobiety nazwisko - Zoi Sterlak - byłej młodej policjantki, która odeszła ze służby po dość przykrym głośnym incydencie.

To właśnie ten moment sprawił, że kobieta na prawie rok zamieszkała w Chorwacji miejscu z którego pochodzi jej matka.

Kiedy Zoja wreszcie decyduje się na powrót do Polski w celu uporządkowania dawnych spraw z przeszłości nikt nie spodziewa się, że zostanie wmieszana w sprawę morderstwa.

Kobieta za wszelką cenę pragnie dopaść mordercę. Zabójcę dla którego staje się sama celem.

Czy Zoja Sterlak wygra tą walkę?

~"Bez wyboru" Agnieszki Płoszaj to niezwykle elektryzujący i wciągający kryminał, że świetnie wykreowanymi bohaterami, szybką akcją, niebanalną fabułą rozgrywającą się dwutorowo. Co wraz z rozbudowanym wątkiem obyczajowym, tematem mentalizmu (którego wcześniej nie znałam) oraz wstawkami ze zdarzeń historycznych - retrospekcjami, wprowadza nas w sam środek zagmatwanego śledztwa w które zamieszana jest nasza główna bohaterka.

~Zoja Sterlak młoda, silna, odważna, charyzmatyczna, zdeterminowana i bezkompromisowa Pani śledzcza w asyście wiernych przyjaciół - Kardiasa i Wincenta odkrywa druzgocące tajemnice w śledztwie.

Powiązania, które sięgają czasów || wojny światowej, a dokładnie 1939- 1942 roku, zagłady Żydów, łódzkiego getta, obozów zagłady i panowania gestapo.

Zdarzeń o tyle wstrząsających iż kobieta na własną rękę próbuje znaleźć informacje o swoich prawdziwych korzeniach, a jednocześnie odpowiedzieć na pytanie jaki ma związek w tej sprawie ona sama i jej rodzina.

Jedno jest pewne, przeszłość nie da tak po prostu o sobie zapomnieć!

~Dlatego jeśli tak jak ja lubicie zaskakujące kryminały (przyznaję, że po takiej ilości przeczytanych książek ciężko mnie czymś zaskoczyć) w których retrospekcje jeżą włos na głowie, to nie mogliście trafić lepiej.

Sami przekonacie się, że emocji tutaj nie brakuje. Trudne śledztwo,bolesna przeszłość, nieudany związek oraz makabryczne wydarzenia z historii to tylko część tego z czym pójdzie zmierzyć się nam w najnowszej powieści Agnieszki Płoszaj.

~Ja bawiłam się wybornie do tego stopnia, że nie wiem kiedy, a doszłam do punktu kulminacyjnego którego wcześniej się nie spodziewałam gdyż wszystkie moje przepuszczenia okazały się błędne.

„Bez wyboru” to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale myślę, że nie ostatnie. To co bardzo mi się spodobało w tej książce to jej fabuła. Znajdziemy tutaj nie tylko świetnie napisany kryminał, ale również dość ciekawe wplecioną historię łódzkiego getta.

Poznajemy Zoję, była śledcza, która porzuciła swoja pracę w wyniku skandalu. Wyjechała do swojego rodzinnego Rovinj, w Chorwacji. Po roku wraca do Polski by uporządkować swoje sprawy i wpada w sam środek wydarzeń. Podczas Festiwalu Światła w Łodzi zostają odnalezione zwłoki znanej dziennikarki. Na jej plecach wycięto nazwisko Zoi. Wincent i jej dawny ukochany – Kardas proszą ja by pomogła im w rozwiązaniu kryminalnej zagadki. Kobieta nie wie, że będzie w dużym niebezpieczeństwie. Jak potoczą się dalsze losy Zoi i jej kolegów? Kto jest mordercą i co ma on wspólnego z byłą pani policjant? Komu może zaufać Zoja a komu nie? Przekonacie się sami.

„Bez wyboru” posiada wszystkie cechy dobrego kryminału. Jest tutaj potworne morderstwo, świetnie wykreowani bohaterowie, niebanalna akcja, zagadka do rozwiązania, niepokój tego co może się zaraz wydarzyć i przeszłość, która nie daje o sobie zapomnieć. Uwielbiam thrillery i kryminały, w których jest wątek tajemnicy sprzed lat, mający wpływ na życie obecnie. To co bardzo mi się spodobało w tej historii to wplecenie wydarzeń historycznych i elementów powieści obyczajowej. Nie czytałam jeszcze książek, które łączą ze sobą elementy kryminału i wydarzeń z czasów II Wojny Światowej i bardzo spodobał mi się ten zabieg.

Książę czyta się bardzo szybko, nie ze względu na jej gabaryty, ale ze względu na lekkie pióro autorki i niebanalny pomysł na fabułę. „Bez wyboru” dostarcza wielu emocji. Uczucia te związane są z jednej strony z morderstwem, a z drugiej strony z historycznymi wydarzeniami.

„Bez wyboru” jest na pewno godnym polecenia tytułem.

W trakcie Festiwalu Światła w Łodzi dochodzi do makabrycznego odkrycia. W jednej z instalacji świetnych znalezione zostają zwłoki znanej dziennikarki. Na ciele kobiety zabójca wyciął nazwisko młodej śledczej Zoi Sterlak. Tak rozpoczyna się wnikliwe śledztwo, które odkryje nie tylko mordercę, ale i tajemnice sprzed lat.

Autorka rewelacyjnie potrafi połączyć fikcję z prawdą historyczną. "Bez wyboru" to opowieść przedstawiona z dwóch perspektyw czasowych, wszystko, co ma miejsce obecnie, jest ściśle związane z tym, co zdarzyło się przed laty w getcie łódzkim i w okolicy stacji Łódź Olechów. Przyznam szczerze, że miałam kilka pomysłów na to, co tak naprawdę się zdarzyło, lecz nie przewidziałam zakończenia - autorce udało się mnie zaskoczyć. Podobała mi się atmosfera grozy, świetnie skonstruowana fabuła, doskonale wykreowani bohaterowie i nietuzinkowe dialogi. Wiedzę dotyczącą myśli, przeżyć i uczuć bohaterów autorka dawkuje, uzupełniając luki w toku opowieści. Polecam!

Nowa seria wydawnictwa Znak, czyli Znak Crime dla mnie od razu była zielonym światłem do zwrócenia uwagi na absolutnie każdą jedną propozycję sygnowaną nowym logiem. Dlaczego? Jak sama nazwa wskazuje, kryminał, thriller i całe mnóstwo dobroci jakie się będzie kryło pod tą nazwą to zdecydowanie moje ulubione klimaty książkowe. Zaczęłam od "Oszustki", na którą spoglądałam od pierwszych zapowiedzi i już wiedziałam, że przepadłam, a to debiut! I w ten sposób zaczęłam przeglądać inne propozycje z pod znaku Crime co zaowocowało otrzymaniem od wydawnictwa paczuchy, w której znalazłam "Bez wyboru".

Agnieszka Płoszaj była mi już znana wcześniej, choć nie zagrzała do tej pory miejsca na dłużej w żadnym wydawnictwie, to mam nadzieję, że tym razem znalazła swoje miejsce. Dlatego też mniej więcej miałam świadomość jaki ma styl, czego się po książce spodziewać. A oprócz tego akcja dzieje się w Łodzi, do której mam ogromny sentyment.

A propos Łodzi, to akcja rozgrywa się w momencie kiedy organizowany jest Light Move Festival. Jeśli nie znacie, koniecznie sprawdźcie, warto! W każdym razie, na tej właśnie imprezie w jednej z iluminacji zostaje znalezione ciało dziennikarki. Co dziwne, na jej ciele zostaje wyryte pewne nazwisko.

I tu wkracza nasza główna bohaterka Zoja, której to nazwisko na ciele młodej kobiety odkryto. A ta odeszła ze służby w policji rok wcześniej i nie było to pokojowe rozwiązanie stosunków służbowych, a wielki skandal. Przez ten czas była w Chorwacji, w swoim rodzinnym miasteczku, ale teraz wraca aby uporządkować sprawy i zmierzyć się z zabójcą.

Powiem tak, od momentu gdy zaczęłam czytać polskie kryminały, to uwielbiam w nich łączenie wątków służbowych bohaterów i prywatnych. Nie tylko skupiamy się na śledztwie, ale także na romansach, skandalach, rozwodach, szczęśliwym lub nieszczęśliwym życiu... i tak jest również w przypadku "Bez powrotu", gdzie szczerze mówiąc, polubiłam Zoję na tyle, aby chcieć o niej przeczytać całą serię. Jest nieco dziwna, ale za to charakterna i jednocześnie nie jest opryskliwa. To taka postać, której mi osobiście ostatnio bardzo brakowało w tego typu książkach, bo dla niektórych autorów silna kobieca postać wiązała się automatycznie z tym, że miała być chamska, wredna, złośliwa, bo inaczej by nie uzyskała w świecie męskim szacunku. Cóż za bzdura i na szczęście Płoszaj pokazała, że to może być świetna postać, z którą od razu czuje się nić porozumienia.

Jak już wspomniałam, pojawiają się też wątki obyczajowe i to dodaje smaczku, bo jako czytelnik ma się okazję do tego aby poznać śledczych nie tylko od służbowej strony, ale także od prywatnej. W "Bez powrotu" wplecione są idealnie i nie dominują opowieści o, jak by nie było, mordercy młodej kobiety.

No właśnie, bo śledztwo jest poprowadzone bardzo dynamicznie, akcja nie ciągnie się, nie ślimaczy, tylko wszystko mknie ekstremalnie szybko. Czy to na plus? I tak, i nie. Z jednej strony lubię gdy powieści mają bardzo dużo treści, ale nie gdy lana jest bez sensu woda. Płoszaj nie napisała tomiszcza, ale udało jej się nie pomijać żadnego wątku i przy tym stworzyć ciekawą historię.

Gdybym miała polecić, to na pewno każdej osobie, która lubi powieści Diany Brzezińskiej, Emilii Szelest, bo jest to tego typu właśnie książka czyli z szybką akcją, z fajnymi bohaterami i nie pozwalająca się nawet na chwilę odłożyć!

Zoja Starlak to młoda śledcza, która po traumatycznych wydarzeniach podczas pełnienia służby uciekła z kraju i zaszyła się w rodzinnej Chorwacji. Kiedy po roku wraca do Łodzi, aby uporządkować sprawy prywatne, zostaje wplątana w toczące się aktualnie śledztwo dotyczące zamordowania znanej dziennikarki.

Zoja nie chce wracać do pracy w policji (a tym bardziej nie chce pracować z dawnym partnerem Kardasem), jednak szczegóły morderstwa łączą się z jej osobą w zadziwiający sposób.

Młoda, ambitna, uparta i niekonwencjonalna policjantka musi sięgnąć głęboko w przeszłość swojej rodziny, aby złapać mordercę.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Agnieszki Płoszaj, ale na pewno nie ostatnie. Autorka w wyjątkowy sposób łączy przeszłość z teraźniejszością. Wstawki ukazujące historię żydowskiej rodziny w czasie II wojny światowej są w równym stopniu emocjonujące, co bieżące wydarzenia w życiu Zoi Starlak.

Mam nadzieję, że pani Agnieszka napisze kontynuację losów Zoi, bo na polskim rynku kryminałów brakuje tak wyrazistej kobiecej bohaterki.