CAC Boomerang (522)

Niewielka publikacja skupiająca się na amerykańskim pokładowym samolocie torpedowo-bombowym zaprojektowanym w 1934 roku.

SBD, czyli „Slow But Deadly”, co po polsku oznacza „powolny, lecz zabójczy”. Tak lotnicy marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych rozszyfrowali skrót oznaczający jednego z najlepszych bombowców nurkujących II wojny światowej Douglas SBD „Dauntless” („Nieustraszony”). „Dauntlessowi” nie szczędzono też mniej wybrednych epitetów, nazywając go „Barge” („Barka”), „Clunk” („Brzdęk”), „The Daunty Lass” („Wystraszone Dziewczę”). W rzeczywistości samolot ten pod względem swych walorów bojowych nie odbiegał w istotny sposób od najlepszych bombowców nurkujących państw Osi z pierwszych lat wojny: niemieckich Junkersów 87 „Stuka” i japońskich Aichi D3A „Val”.

Europa nie doświadczyła takiej skali zniszczenia od czasu najazdu Hunów. Dochodziło do dantejskich scen w miastach i wsiach, do których wkraczali. Z dziką radością wieszali ich mieszkańców na drzewach, odcinali nosy i uszy, odrąbywali nogi, rozpruwali brzuchy, a nawet wyrywali z przebitej piersi serca. Zazwyczaj pijani rozszarpywali ludzi hakami, bądź kładli nagich na rozżarzonych węglach i torturowali w wymyślny sposób. Rodzicom odbierali dzieci, bądź zabijali je na miejscu; masowo gwałcili kobiety i dziewczęta; wiele osób odebrało sobie życie, by nie doświadczyć cierpień ze strony tej azjatyckiej dziczy. Jakby tego było mało podpalali wsie i miasteczka, z dzikimi wrzaskami zapędzając ludzi w ogień, gdzie ci palili się żywcem; rozkopywali groby szlachci...

Heinkel 100 przeszedł do historii lotnictwa w dwóch zasadniczych powodów. Pierwszym był fakt pobicia na nim światowego rekordu prędkości. Samolot był istotnie jedynym z najszybszych w swojej klasie. (fragment wstępu)

„Łodzie latające Blohm und Voss 138 (Bv 138) stanowiły podstawowe uzbrojenie jednostek rozpoznawczych niemieckiego lotnictwa morskiego. Złowróżbny widok Bv 138 był dla marynarzy alianckich zwiastunem rychłego ataku »wilczego stada« niemieckich U-bootów lub ataku samolotów bombowych i torpedowych Luftwaffe. Bv 138 operowały głównie z baz w Norwegii na trasie konwojów do Murmańska i Archangielska. Działały także z terenów Francji oraz na Morzu Czarnym i na Morzu Śródziemnym. Jedna łódź latająca Bv 138 MS (Minensuch lub Mausi) została przystosowana do zwalczania min magnetycznych. Bv 138 z racjki kształtu kadłuba był popularnie nazywany »Der fliegende Holzschuh«, czyli »latający drewniany sabot«.” – ze Wstępu

W latach 1918–1939 Wojsko Polskie dysponowało tylko prototypowymi działami samobieżnymi, wykonanymi na podwoziu tankietki TK (TK-D) i ciągnika gąsiennicowego C2P (niezbyt precyzyjnie nazywane TKS-D, bardziej poprawnie C2P-D, lub ostatecznie TK-SD). Obie konstrukcje należały do pionierskich rozwiązań, bowiem w latach trzydziestych XX wieku był to zupełnie nowatorski typ uzbrojenia. Pierwsze działa samobieżne powstały w Wielkiej Brytanii, Niemczech i USA, lecz były to pojazdy doświadczalne. Tylko w ZSRS wykonano niewielką serie dział samobieżnych na podwoziu czołgu lekkiego T-26.

W dniu 4 sierpnia ok. 14.00 oddziały powstańcze atakowały koszary żandarmerii w szkole na ul. Żelaznej i w szpitalu św. Zofii. Natarcie miał prowadzić batalion "Miotła" wspierany przez czołg. Pierwszy strzał wywalił narożnik szkoły, dwa następne zniszczyły stanowisko karabinu maszynowego. Pod koniec akcji okazało się, że czołg nie może ostrzeliwać wyżej położonych celów, dlatego "Pantera" wjechała przodem na zwał gruzu i już bez trudu ostrzeliwała pozycje Niemców. Następnie czołg podjechał w najbliższe sąsiedztwo szkoły i zniszczył stanowisko karabinu maszynowego na balkonie. Drugi czołg dowodzony przez por. "Wacka" wspierał o 17.00 kolejny atak na szkołę. Po tym natarciu Niemcy wycofali się podkopem do szpitala św. Zofii.

Niniejsze opracowanie stanowi kontynuację monografii polskich pociągów pancernych, zapoczątkowaną opisem działań polskich pociągów pancernych we wrześniu 1939 roku („Militaria” nr 407). Obecnie zostaną przedstawione drezyny pancerne Tatra T 18, a także próby skonstruowania drezyn pancernych w Polsce w latach 1924-1926, projekty modernizacji i przezbrojenia drezyn T 18, ich służba w Wojsku Polskim w latach 1926-1939 i na koniec walki we wrześniu 1939 roku.

Pierwsze czołgi weszły do walki w 1917 roku i były wielkimi, opancerzonymi maszynami uzbrojonymi w śmiercionośne armaty, siejącymi panikę wśród broniących się niemieckich żołnierzy. Pokolenie później również Niemcy przyjęli tę nową technikę i wykorzystali ją z zabójczą skutecznością w czasie blitzkriegu w 1940 roku, w wyniku czego znaleźli się o włos od wygrania drugiej wojny światowej. Książka ta analizuje rozwój i wykorzystanie czołgów od dnia wprowadzenia ich do akcji w pierwszej wojnie światowej do chwili obecnej.

Brudne intrygi polityczne, wielkie spektakle propagandowe, zawiła walka wywiadów i perfidne kampanie prowadzone na łamach prasy. To książka o kulisach uprawiania polityki jakiej jeszcze nie było. Autor przedstawia modelowy przypadek sytuacji, gdy w imię ratowania pokoju Europa uczyniła milowy krok w kierunku katastrofalnej wojny. „Horoskop dla Europy sporządzony przez znanego francuskiego astrologa Maurice’a Privata, który ukazał się w sylwestrowym wydaniu największego czechosłowackiego dziennika, brzmiał niezbyt krzepiąco: w nowym roku stary kontynent czekają głównie niebezpieczne wstrząsy, niepokoje i konflikty. W Niemczech już w marcu należy się spodziewać przewrotu pałacowego; Hitler popadnie w obłęd, ociemnieje (jak przydarzyło mu się już w 1918 roku...

Marsylia, rok 1900. Clément jest lubianym przez wszystkich robotnikiem, człowiekiem prawym i uczciwym, ojcem rodziny. Okazuje się jednak, że zataja przed wszystkimi to, kim jest naprawdę. Okoliczności jego śmierci są równie brutalne, co tajemnicze. Gennevilliers, rok 1909. Trójka dzieci Clémenta podrosła. Pozostawione same sobie, bez matki, która gnije w więzieniu, zaznają w życiu jedynie głodu i przemocy. Aż pewnego dnia kontaktuje się z nimi starsza kobieta. Podaje się za hrabinę i twierdzi, że znała ich ojca. Nazywa się Aristophania Bolt. Aby wyrwać je z nędznego życia, kobieta zabiera dzieci z dala od ich szaroburej codzienności na słoneczne południe Francji. Do miejsca, które nazywa Lazurem. Dla trójki zachwyconych sierot jest ono niczym raj na ziemi....

Monografia podstawowego czołgu używanego bojowo podczas II wojny światowej.