Cała wieczność

Gloria Duke w swojej powieści "Cała wieczność" wywołuje uśmiech już od pierwszych stron. Jak tu się bowiem nie uśmiechnąć gdy główna bohaterka, Lilly trochę zaszalała i budzi się spragniona, ale pragnienie dotyczy tylko szklaneczki A RH-, odbicia w lustrze brak, za to są ostre kły

Razem z Lilly odkrywamy w jaki sposób stała się wampirzycą. I dlaczego stoi za tym tak przystojny wampir, a wampirza rada chce ich unicestwić? Coś w świecie wampirów musi się zmienić, a wiadomo: gdzie... nie może tam Lilly pośle...

Autorka świetnie wykreowała główną bohaterkę powieści którą jest Lilly. Jej naturalny sarkazm i poczucie humoru sprawiają że cały czas czytamy tę powieść z uśmiechem na twarzy. Uroku powieści dodaje też pewien czterysetletni wampir Tristan. Chciałoby się rzec: stary ale jary

W tę komediową powieść autorka wplata bardzo ważny wątek: ciałopozytywności. Lilly choć charakterna i rezolutna to ma swoje kompleksy. Dotyczą one jej wagi i co za tym idzie rozmiaru. G.Durke pokazuje nam jak postrzeganie własnego ciała wpływa na nas samych oraz osoby z najbliższego otoczenia. Nie wystarczy akceptacja innych. Do szczęśliwego życia (lub nieżycia w tym przypadku) potrzebna jest akceptacja nas samych.

"Cała wieczność" to komedia romantyczna przy której miło spędziłam czas. Po tym niezwykle udanym debiucie autorki już czekam na jej kolejną powieść

Lily Baines pewnego dnia wybudza ze snu uczucie głodu, pragnienia soczystej krwi.

Z niedowierzaniem udaje się do przyjaciółki, aby ta pomogła jej przy odtworzeniu wydarzeń z ubiegłej nocy.

Nagle uświadamia sobie, że została przemieniona w wampira. Sprawcą całego zdarzenia był niezwykle przystojny, czterystuletni wampir, Tristan, który teraz musi wymyśleć sposób, jak wybrnąć z tej niefortunnej sytuacji.

Książka napisana jest w przystępny dla każdego czytelnika sposób, chociaż wydaje mi się, że bardziej w fabule powieści odnajdzie się młodzież.

Tematyka, tak jak już wcześniej wspomniałam, przypadnie do gustu fanom fantastyki, szczególnie z motywem wampira.

W moim przypadku temat przewodni jest jak najbardziej trafiony. Zwłaszcza, że niegdyś przeczytałam już kilka książek oraz obejrzałam różne seriale, w których głównymi bohaterami były właśnie wampiry.

Muszę zaznaczyć, że zaletą książki jest poruszenie istotnego problemu- akceptację własnego wyglądu.

W dzisiejszych czasach wiele osób boryka się z tym problemem, nie potrafiąc zaakceptować siebie takimi jakimi są.

Lekturę czyta się szybko i przyjemnie, a więc będzie idealną propozycją do przeczytania na jesienne wieczory.

Pewnego dnia, po wieczornym spotkaniu z przyjaciółką, Lily Baines budzi się z dziwnym pragnieniem - ma ochotę napić się krwi. O ile mogłaby to jeszcze wytłumaczyć niedoborem żelaza spowodowanym przez wieczne diety i głodówki, tak w chwili gdy próbuje zapolować na gołębia, musi przyznać, że to już zdecydowanie nie jest normalne. Może i miała okresy, gdy rzucała się na jedzenie, ale nigdy nie były ono żywe.

Z pomocą przyjaciółki udaje jej się odtworzyć przebieg poprzedniego wieczoru i okazuje się, że przypadkowo (i w dodatku nielegalnie) została przemieniona w wampira, a sprawcą całego zamieszania jest zabójczo przystojny krwiopijca Tristan, przez co oboje są teraz na celowniku Rady Wampirów.

Muszą wykombinować, jak wyjść z tego z (nie)życiem, a Lily przyjdzie zmierzyć się nie tylko z wampirzym zabójcą lecz także z własnymi kompleksami.

Myślałam, że będzie to zwykła, romantyczna, może lekko zabawna, historia o wampirach, ale tego co dostałam, nigdy bym się nie spodziewała!

Bo choć wątek wampirów jest tu na czele, to jednak podszyty drugim, bardzo wartościowym tłem.

I owszem, był śmiech, były chwile grozy, ale polały się też łzy.

Główna bohaterka, Lily cierpi na zaburzenia odżywiania a jej figura daleka jest od tej wymarzonej. To sprawia, że zamyka się w sobie, ma niską samoocenę i pozwala, by kompleksy przejmowały kontrolę nad jej życiem. Toteż, gdy poznaje Tristana, nie może uwierzyć, że TAKI facet mógłby zainteresować się zwykłą "grubaską".

Przyznam szczerze, że miałam ochotę po prostu wejść do tej książki i przytulić Lily z całej siły.

Było mi jej tak okropnie szkoda, że widziała w sobie tylko boczki i nadprogramowe kilogramy. Nie pozwalała sobie na bycie szczęśliwą, bo szczęście wiązało się dla niej nierozłącznie z byciem szczupłą.

Dlatego, gdy zostaje przemieniona w wampira i okazuje się, że już nigdy nie schudnie ani nie przytyje, pozostają jej tylko dwa wyjścia - albo już zawsze będzie nieszczęśliwa, albo w końcu zaakceptuje siebie taką, jaka jest.

Główna bohaterka tej powieści to postać, z którą utożsamiać się może wiele osób. Pewnie każdy z nas ma jakieś kompleksy. Zawsze znajdujemy w sobie jakieś niedoskonałości, wciąż mówimy sobie "jak schudnę to...", "jak poprawię sobie coś, to..."

Myślimy, że żeby być szczęśliwymi, musimy sobie na to zasłużyć.

A gdybyście, tak jak Lily, musieli zostać z tymi kompleksami na całą wieczność? Ile czasu zajęłoby Wam zaakceptowanie tego, że tak będzie już zawsze?

Czasami zbyt surowo na siebie patrzymy.

Oceniamy siebie samych przez pryzmat naszego wyglądu, zapominając o tym, ile dobrego kryje się wewnątrz, pod tą powłoką. A zawartość jest o wiele ważniejsza, niż najpiękniejsze nawet opakowanie.

Ta książka mocno chwyciła mnie za serce i na pewno długo nie puści.

A dziś opowiem Wam trochę o cudownej książce, po którą, jeśli lubicie motyw

wampirów, musicie koniecznie sięgnąć. Mowa o „Całej wieczności” Glorii Duke.

Historia na pozór wydaje się błacha. Dziewczyna wraz z koleżanką idzie na imprezę.

Na drugi dzień poza strasznym bólem głowy i kacem moralnym męczy ją pragnienie... krwi?

Okazuje się, że została przemieniona w wampira. Nie wie jak. Nie wie przez kogo.

I nie wie dlaczego, ale postanawia się dowiedzieć.

I jak zwykle to bywa, gdy udaje się jej choć trochę przypomnieć,

wplątuje się w większe kłopoty.

Ale to nie tylko lekka komedyjka romantyczna z wampirami w roli głównej.

Ta historia traktuje także o osobie, która nie jest w stanie się zaakceptować,

swojego wyglądu, swojej wagi. Historia pokazuje drogę, którą musi pokonać Lily, by pokochać

siebie, ponieważ w przeszłości, ktoś z bliskiego jej otoczenia, niszczył jej poczucie własnej wartości.

„Jeżeli ktoś ma pokochać ciebie i akceptować, najpierw musisz to zrobić sama.

Pokochać siebie w całości. Ciało, umysł... i wampira”

Macie przed sobą naprawdę cudowną książkę, którą będę polecać każdemu,

kto będzie miał ochotę na wampirzy romans z cudownym przesłaniem.

„Cała wieczność” to książka, z którą miło siedziałam dwa wieczory. Czytało mi się ją bardzo szybko i przyjemnie.

Lily Baines ma 25 lat i pewnego dnia zdaje sobie sprawę, że potrzebuje napić się trunku z A Rh+. Wraz z przyjaciółką, Cat postanawia dowiedzieć się w jaki sposób stała się wampirem. I w ten sposób poznajemy 400 letniego Tristana. A w raz z nim całą Radę Wampirów, która ściga Lily. Młoda wampirzyca będzie musiała odnaleźć się w nowym życiu i zmierzyć się z byłą Trystiana, a przede wszystkim z samą sobą.

Książka ma swoje plusy i minusy. Na pewno jest lekką lekturą, z krótkimi zdaniami i rozdziałami. Jest napisana z humorem i posiada ciekawą postać Tristiana, który jest nie tylko przystojny, ale również posiada pewną nutkę tajemniczości. Natomiast Lilly była dla mnie trochę głupiutka i myślę, że nie zaprzyjaźniłam bym się z nią. Minusem jest tutaj dość długi i przez to nudy początek. Później, gdy dochodzą uczucia i inne wampiry robi się ciekawiej.

Jeśli szukacie lekkiej, zabawnej historii o wampirach, to polecam „Całą wieczność”. Lektura idealna na długie jesienne wieczory.

"Cała wieczność" to idealna lektura na jesienne wieczory. Krótka i przyjemna, z nutą humoru, wampirami i walką z własnym ciałem.

Czytanie tej książki to świetna zabawa ze względu na niektóre wypowiedzi głównych bohaterów. Przyjaciółka Lily, Cat, to dla mnie wzór idealnej przyjaciółki, a to jak Tristan próbuje pomóc Lily roztapiało moje serce.

Jedyne do czego mogę się lekko doczepić to zbyt mała ilość opisu wampirzego świata. Autorka mogła trochę bardziej rozwinąć życie wampirów, ich zwyczaje i przeszłość.

Lily budzi się obolała, z luką w pamięci i ogromnym pragnieniem ludzkiej krwi. Z pomocą przyjaciółki dochodzi do wniosku, że stała się wampirem. Jak Lily poradziła sobie z tą nową rolą dowiecie się po przeczytaniu książki "Cała wieczność" Glorii Duke.

Ja bawiłam się doskonale podczas jej czytania, bo bardzo podoba mi się humor zawarty w tej powieści, a także to jak ukazana jest tu nienawiść do własnego ciała, walka z nim i wsparcie innych w pokochaniu siebie.

Idealna pozycja na deszczowy wieczór przy świecach!

Lily Baines nie zakładała takiego scenariusza.

Do tej pory uczucie z którym budziła się po imprezach było zupełnie ludzkie i owocowało bólem głowy..

Ten poranek jednak na trwałe wywrócił jej życie do góry nogami..

Dziewczyna odkryła bowiem, iż ma.. wampirze kły.

Do tej pory nie wierzyła w istnienie zjawisk nadprzyrodzonych oraz istot obdarzonych nadnaturalnymi zdolnościami.

Z pomocą przyjaciółki-Cat - panna Baines powoli odtwarza przebieg wypadków, a co więcej okazuje się, że jej stwórcą jest niezwykle, nieziemsko wręcz przystojny Tristan..

Czterystuletni wampir skrywa niejedną tajemnicę i wbrew pozorom jest znaną osobistością..

Czy mężczyzna pozwoli by jego podopieczna skruszyła mur który wzniósł wokół serca?

Jak bardzo lubię takie książki- to, że mimo, iż sięgam po fantastykę i większość motywów jest mi znana, napisana lepiej lub gorzej , Gloria Duke mnie zaskoczyła. Po pierwsze bohaterami, bo widzicie on jest naprawdę atrakcyjny , lecz nie brak mu wad i potrafi zirytować.

Ona zaś cóż- nie wygląda jak modelka z wybiegów, jest kobietą z krągłościami i jak każda z nas ma milion nie zawsze racjonalnych kompleksów..

Podobała mi się zabarwiona humorem fabuła z kilkoma zręcznie wplecionymi zwrotami akcji oraz błyskotliwymi dialogami.

Również wątek miłosny został pięknie pomyślany, a autorka porusza ważny, zwłaszcza w czasach mediów społecznościowych temat akceptacji siebie samej.

Z niecierpliwością czekam na kolejne części przygód Lily i Tristana , oczywiście gorąco polecając tę świetną powieść

Mam słabość do wampirów. Do niektórych wampirów. Nosferatu z filmów Murnaua i Herzoga, Dracula, wreszcie Louis z "Wywiadu z wampirem". "Zmierzch" pokonał mnie jednak po 50 stronach, a powieści " Cała wieczność" niestety blisko do "Zmierzchu"...

Pomysł był nawet ciekawy. Lily, 25-latka z obsesją (nad)wagi, redaktorka portalu internetowego, budzi się pewnego razu i ma zaskakującą ochotę na łyczek krwi... Dodajmy do tego ostre kły i brak lustrzanego odbicia i z rachunku wychodzi nam nowa wampirzyca w mieście. Wampirzyca, która została nią w wyniku kontaktu z Tristanem, wampirzym ciachem, więc wątek romantiko gwarantowany. Żeby nie było tylko cukierkowo, mamy ekipę złych wampirów, z którymi trzeba będzie się skonfrontować i łowcę wampirów na dokładkę.

Gdyby tylko ta powieść była dynamiczna, zabawna i lekka. Nie jest.

Potencjał był w bohaterce. Lily ma nadwagę. Mówi o sobie "przywykłam do bycia niewidzialną". Ma problem z ciałem, które, w wyniku przemiany w wampira dostała - takie niedoskonałe - na wieczność. Musi więc albo wiecznie cierpieć, albo polubić siebie.

Temat ciałopozytywności jest ważny, ale tu trochę na doczepkę, pojawia się wtedy, kiedy autorce się przypomni, więc nie odgrywa tu takiej roli, jaką powinien.

Żałuję, że nie mogłam się wgryźć w tę książkę z taką przyjemnością jak Lily w tętnicę Tristana.

Czytacie na własną odpowiedzialność.

Cała wieczność" to pierwsza powieść o wampirach, którą przeczytałam od czasu "Zmierzchu" i przypomniała mi, jak bardzo lubię te klimaty!

Oprócz samych istot nieumarłych, mamy tu do czynienia z kilkoma ważnymi wątkami, wśród których na prowadzenie wysuwa się akceptacja własnego ciała (wielki plus za trigger warning na początku!). Wątek ten jest konsekwentnie rozwijany przez całą powieść (ale nie jest głównym tematem), a dodatkowym atutem jest fakt, że okładka przedstawia bohaterkę, która faktycznie jest plus size (co nie jest takie oczywiste na rynku wydawniczym).

Świetny debiut, czekam na więcej i... lecę czytać o wampirach