Luta Karabina. Tom 1. Prawo Matki

Przemysław Piotrowski jest takim autorem, po którego książki mogę sięgać w ciemno – nie muszę czytać opisów czy blurbów innych, by wiedzieć, że z chęcią przeczytam jego kolejną powieść. Nie inaczej było z pozycją Prawo matki, która już samym tytułem obiecywała mi wiele. Czy mogę tę książkę zaliczyć do pozostałych świetnych utworów autora? Na to pytanie postaram się odpowiedzieć w tej recenzji.

Luta Karabina znana jest z tego, że nie pozwala wchodzić sobie na głowę. Niegdyś była najlepszą kobietą w siłach specjalnych, a obecnie pracuje na platformie wiertniczej w Norwegii. Samotnie wychowuje dwójkę dzieci i z przyjemnością spędza z nimi każdą wolną chwilę. W końcu nie od dziś wiadomo, że miłość matki nie ma sobie równych. Co w przypadku, gdy ukochana córka zostaje porwana przez nie wiadomo kogo i grozi jej śmiertelne niebezpieczeństwo? No cóż, Luta Karabina bez wątpienia zrobi WSZYSTKO, by odzyskać córkę z rąk porywaczy. Nawet jeśli będzie musiała cofnąć się do mrocznej przeszłości...

Przyznaję się bez bicia, że pierwsze strony książki nie do końca wzbudziły we mnie ekscytację, choć gdzieś z tyłu głowy miałam myśl, że to z pewnością będzie coś dobrego. Jak się okazało, wystarczyło cierpliwie poczekać i przebrnąć przez sam początek - później z każdą kolejną stroną coraz mocniej angażowałam się w tę historię, a porwana dziewczynka na długo utkwiła w moich myślach.

Główna bohaterka zdecydowanie zasługuje na uwagę i nawet nie chcąc skupiać się za bardzo na jej postaci – po prostu nie da się przejść obok niej obojętnie. Luta Karabina to kobieta, która nie daje sobie w kaszę dmuchać, jest pewna siebie i nie cofnie się przed niczym, by odzyskać córkę. Myślę, że jej postać w dość pokrętny sposób może stanowić odwzorowanie każdej matki, która znalazła się w obliczu zagrożenia bezpieczeństwa jej dziecka. Ponadto, uważam ją za postać bardzo dobrze wykreowaną, więc tutaj po raz kolejny oklaski dla autora za stworzoną postać.

Głównym wątkiem powieści, jak się można domyślać, jest ten dotyczący porywania dzieci oraz wykorzystywania ich później do... naprawdę strasznych rzeczy. Czytanie o tym nigdy nie jest łatwe i chyba tylko ktoś o naprawdę nieczułym sercu byłby w stanie przejść obok tego tematu obojętnie (nieważne, czy ktoś lubi dzieci, czy też nie). Poznawanie kolejnych kroków Luty w celu odzyskania córki było dla mnie na swój sposób fascynujące, ale przede wszystkim imponujące - co jest w stanie zrobić zdesperowana matka, by odnaleźć dziecko, do czego się posunie, by tego dokonać?

Przemysław Piotrowski po raz kolejny mnie nie zawiódł i udowodnił, że tworzone przez niego historie nie tylko wciągają bez reszty, ale i potrafią po prostu przerazić. Jestem pełna podziwu dla talentu autora i myślę, że nie jestem w tym wszystkim osamotniona. Z niecierpliwością czekam już na kolejną część o Lucie Karabinie i mam nadzieję, że nastanie to raczej prędzej niż później.

Jeśli poszukujecie bardzo dobrego i wciągającego thrillera, to koniecznie sięgnijcie po „Prawo matki” i przekonajcie się na własnej skórze, do czego zdolne są kobiety, by ocalić swoje dzieci.

Zaskoczył mnie autor tą książką. W pozytywnym tego słowa znaczeniu.

Przemysław Piotrowski stworzył silną postać kobiecą. Luta Karabina - to już brzmi groźnie. Groźnie dla tych, którzy z nią zadrą. Autor wykreował ciekawą, wciągającą i brutalną historię. Od pierwszych stron czułam, że będzie mocno i tak też było. Sporo się działo, było też trochę zaskoczeń, a przede wszystkim nie było nudy. Podobało mi się to, jak pewne rzeczy się ze sobą połączyły. To było bardzo zaskakujące. Poruszone wątki handlu żywym towarem, porwaniem dziecka nie pozostawiły mnie obojętnej. Budziły we mnie emocje i sprawiały, że myślałam o tym, co ja bym zrobiła na miejscu głównej bohaterki. Czasem (może kilka razy) pomyślałam, że działania Luty są trochę przerysowane, ale czy matka chcąca odzyskać swoje dziecko nie zrobi wszystkiego? Czy nie wstępują w nią wtedy nadludzkie siły? Obym nigdy nie musiała przekonać się o tym na własnej skórze...

A Was mocno zachęcam do przekonania się, że autor serwuje mocne historie, które warte są uwagi.

"Zamknął oczy. Policyjne syreny wydawały się być już tak blisko, a zarazem tak daleko. Śmierć odwrotnie."

Luta Karabina to była komandoska pracująca na platformie wiertniczej w Norwegii. Podczas przepustek spędza czas przede wszystkim z dziećmi. I właśnie podczas takiego urlopu zaginęła jej córka. Uprowadzona przez nieznanego sprawcę. Luta poruszy niebo i ziemię by tylko się dowiedzieć gdzie jest jej dziecko. Dodatkowo komisarz Szatan, osoba, która straciła zarówno żonę jak i dwójkę dzieci, chce wyrównać porachunki sprzed lat.

Książki Autora biorę w ciemno, uważam że jego historie są tak przedstawione, że mogłoby się przydarzyć każdemu z nas. Prawo matki zaczyna się dość mocno, dlatego na początku aż chce się czytać, jednak traci tempo i momentami czyta się opornie. Mnogość postaci i wydarzeń nie zawsze pomaga, a wręcz dodatkowo miesza. Jednak końcówka rekompensuje nam wszystko.

Dostajemy pełne rozwiązanie, zaskakujące momenty i zakończenie jakie oczekuje się od książek Autora.

Może Luta to nie Brudny. Może jest za mało pokręcona, jednak to babka którą strach spotkać w ciemniej uliczce. I na pewno świetna Matka, która dla swoich dzieci zrobi wszystko!

"Prawo matki" Przemysława Piotrowskiego jest początkiem nowej serii z Lutą Karabiną w roli głównej. I mimo że postać jest kobietą, to nie jej kobiecość, a doświadczenie wojskowe i zamiłowanie do sztuk walki jest tym, co w tej historii wiedzie prym. Fabuła skupia się na porwaniu córki głównej bohaterki, w odnalezieniu której Luta bierze czynny udział. Szybkie tempo, sceny mocno kojarzące się z hollywoodzkim kinem akcji i wątki porachunków gangsterskich jednoznacznie pozwalają książkę skategoryzować jako powieść sensacyjną i jako taka "Prawo matki" wypada faktycznie dobrze. Dużo się dzieje, jest trochę zaskoczeń, intryga zbudowana jest poprawnie, a bohaterka waleczna i napędzana miłością rodzicielską. Język jest prosty, niespecjalnie wyszukany, ale bardzo dobrze pasujący do tego typu rozrywki. Kreacje bohaterów nie są mocno rozbudowane, ale wystarczająco, by czytelnik rozumiał ich motywacje. Jest kilka zaskoczeń, a częsta zmiana perspektywy narratora dodatkowo historię urozmaica. Polecam tym, którzy szukają dynamicznej, niezobowiązującej rozrywki - a przecież czasami potrzeba tego każdemu z nas ;)

Mother Power.

Przemysław Piotrowski przyzwyczaił nas do znakomitych książek, w których świetna akcja i mocna dawka sensacji idą o lepsze z wbijającą w fotel, soczystą fabułą, która żadnego fana tego typu lektur nie pozostawi obojętnym. W fotel zazwyczaj wbijał nas u Piotrowskiego Igor Brudny, teraz jednak nadszedł czas na inną bohaterkę - przed nami rozwścieczona atakiem na jej rodzinę Luta Karabina! Nie dajcie się zwieść tym, że mamy do czynienia z płcią piękną: BĘDZIE SIĘ DZIAŁO!

Opisana w książce historia to mieszanka kryminału z thrillerem (i oczywiście ze zbrodnią w tle), która jednak pomimo podobieństw natury sensacyjnej jest jednak książką diametralnie odmienną od poprzednich powieści autora. Dostajemy tutaj bowiem od Piotrowskiego nieco inne niż zazwyczaj wątki, które zaskakująco dobrze wpasowują się w całokształt, a na dodatek - co u Piotrowskiego nie jest może nowością, jednak nigdy nie było u niego tego tyle na taką skalę - rozkładają książkowe akcenty w stronę kobiecej perspektywy, która wcale nie oznacza niewieściej słabości. Wręcz przeciwnie :)

Luta Karabina, kiedyś jedna z najlepszych kobiet w siłach specjalnych, obecnie zarabia na życie pracując na platformie wiertniczej u wybrzeży Norwegii. Samotnie wychowuje dwójkę dzieci i spędza z nimi każdą wolną chwilę. W trakcie rodzinnego wypoczynku dochodzi niestety do tragedii - jej córka zostaje porwana!

Czas ucieka, działania policji nie dają rezultatów, a przecieki świadczą, że dziewczynka padła ofiarą wyjątkowo brutalnej szajki handlarzy żywym towarem. Kobieta nie ma wyjścia, bierze sprawy w swoje ręce. Rozpoczyna się dramatyczna walka o odzyskanie córki. Do śledztwa dołącza Zygmunt Szatan, twardy glina i tropiciel, który ma do wyrównania rachunki sprzed lat. Luta - czy tego chce czy nie - też musi wrócić do swojej mrocznej przeszłości. To w niej znajduje się klucz do odzyskania ukochanej córki?

Książka tętni emocjami i napięciem, które wyczuwalne jest w każdym zwrocie akcji (a tych kilka tu będzie). Powieść jest zdecydowanie nieszablonowa, choć wpisuje się ona bardzo dobrze w konwencję gatunku. Piotrowski bardzo umiejętnie rozwija tę historię i prowadzi ją do momentu kulminacyjnego, który zaskoczy być może niejednego czytelnika.

"Prawo matki" i cały nowy cykl wydaje się być pozycją nieco dojrzalszą - i pisarsko i emocjonalnie - w porównaniu do poprzednich książek Piotrowskiego. Warsztat autora poprawia się z książki na książkę, a biorąc pod uwagę fakt, że i tak zaczynał jako pisarz z wysokiego "C"... Po prostu BRAWO! Nieczęsto trafia się taki pisarski talent, który ewoluuje w stronę mistrzostwa i (w efekcie) czytelniczej przyjemności z tak bardzo zauważalną tendencją zwyżkową.

https://cosnapolce.blogspot.com/2023/01/prawo-matki-przemysaw-piotrowski.html

Przemysław Piotrowski to autor, którego książki od pewnego czasu biorę w ciemno. Tym razem nie było inaczej. Kiedy tylko odebrałam „Prawo matki” z paczkomatu, wiedziałam że najbliższe dwa wieczory należą tylko do nas. Nie pomyliłam się, bo zaskoczyło między nami od pierwszego rozdziału, a do odłożenia książki przekonał mnie tylko fakt, że trzeba rano wstać do pracy.

Luta Karabina, kiedyś najlepsza w siłach specjalnych – dziś pracująca na platformie wiertniczej samotna matka, spędzająca każdą wolną chwilę ze swoimi dziećmi. Podczas rodzinnego urlopu ktoś porywa jej córkę. Poszlaki wskazują na handel żywym towarem. Policja działa nieudolnie, a czas ucieka, więc Luta bierze sprawy w swoje ręce. Nie wie jeszcze, że kluczem do rozwiązania sprawy i odnalezienia dziecka jest jej mroczną przeszłość.

„Prawo matki” to pierwsza część cyklu, możliwe więc że ta historia będzie miała ciąg dalszy, a ja jestem chętna go poznać. Fantastycznie było znów poczuć ten specyficzny klimat tworzony przez autora, dać się wciągnąć fabułę, z zapartym tchem śledzić losy bohaterów. Jest dynamicznie, brutalnie i wciągająco, czyli jak widać Pan Przemysław w dobrej formie

Panie Piotrowski, co Pan znowu narobił, kolejna seria na którą będę czekać z niecierpliwością. Do tego tyle przeróżnych emocji ile dostarcza ta książka, to wręcz niemożliwe. Dla tej książki zarwałam noc bo nie potrafiłam jej odłożyć. Do tego tak zostałam wkręcona z Klamą, iż w pewnym momencie musiałam wrócić do początku książki i przeczytać moment porwania jeszcze raz.

Luta Karabina pracuje na platformie wiertniczej, odważna, bezkompromisowa, kiedyś najlepsza w siłach specjalnych. Luta to jednak przede wszystkim matka, która dla swoich dzieci jest w stanie zrobić wszystko. Kiedy ktoś porywa jej córeczkę, trzyletnią Weronikę, wie że nie cofnie się przed niczym by odnaleźć dziecko Policja mało w tej sprawie robi, więc Luta działa na własną rękę, odzyska córkę, nawet jak miałaby zadrzeć z groźną mafią.

Prawo matki to nie tylko tragedia porwanej córki, to pokazanie handlu żywym towarem, traktowanie kobiet i dzieci jak własności, rzeczy na półce po którą można sięgnąć. Jest to o wiele mocniejsza i krwawa historia niż ta z Igorem Brudnym. Tu z zimną krwią pozbawia się ludzi życia, torturuje. Tu cały czas coś się dzieje, akcja goni akcję, ale nie czułam żadnego przesytu. Dla mnie książka to petarda i z niecierpliwością czekam na kolejne tomy serii z Lutą.

„Plan był do dupy, ale od czegoś musiała zacząć. Miała do tego pełne prawo. Prawo matki”.

Wkurzona kobieta to poważny problem. Natomiast wkurzona matka, której porwano dziecko…? Ojojoj…

„Kto zadrze z Lutosławą Karabiną, ten nie zdąży się obejrzeć, gdy po niego przyjdzie”.

Jeśli miałabym dać tutaj za coś plusa to za postać Luty. Ja lubię takie mocne charaktery, babeczka nie patyczkuje się z nikim. Gdybym miała ją jakoś opisać to myślę, że „maszyna do zabijania” brzmiałoby bardzo adekwatnie. Oh ludzie co ona robiła tym oprychom… wszystko by odnaleźć swoją córeczkę.

Mimo to trochę się momentami nudziłam, książka nie trzymała mnie w napięciu od początku do końca, tak jak to było w poprzednich książkach autora. Jeśli miałabym to jakoś skomentować to po prostu poprzeczka została postawiona baaaaaaardzo wysoko i teraz trudno jest przebić Igora Brudnego- i nie jest to tylko moje skromne zdanie.

Trochę do przewidzenia jednak mimo to nie zrezygnowałam z lektury. No jak dla mnie mocny średniak, nie będę czytać kolejnych części. Szkoda, troszkę się zawiodłam ale wiadomo jak to bywa z gustem, każdy ma swój :)

W trakcie wizyty w wesołym miasteczku córka Luty Karabiny zostaje porwana. Czas ucieka, a działania policji nie dają rezultatów. Kobieta bierze sprawy w swoje ręce, a do śledztwa Zygmunt Szatan. Twardy i nieustępliwy glina, który ma parę rachunków do wyrównania.

Luta również musi sięgnąć do swojej przeszłości, ale czego się nie robi dla dziecka...

Piotrowski przyzwyczaił nas, po serii z Brudnym, że fabularnie potrafi uderzyć z wysokiego c. Nie inaczej jest w przypadku jego najnowszej książki"Prawo Matki".

Autor lubi twarde i zdeterminowane charaktery.

Lutosława Karabina to postać bez wątpienia wpisująca się w te ramy, a jednocześnie postać której osobiście mi brakowało w polskich książkach. Kobieta, były żołnierz sił specjalnych po misjach w Afganistanie i Iraku. Pracownik platformy wiertniczej w Norwegii. Matka. Bezkompromisowa i waleczna jak lwica dla dobra swojej rodziny. Ale nie samymi mocami Luta zbudowana, bo w głębi siebie jest kobietą, która potrzebuje bliskości i czułości. Fakt faktem szuka tej czułości w niekonwencjonalny sposób. Oczywiście ma się momentami wrażenie, że Luta jest podkoloryzowana, ale absolutnie nie odbiera to przyjemności zagłębiania się w jej perypetie.

Prawo Matki to kawał dobrej kryminalno-sensacyjnej powieści. Pełnej zwrotów akcji z bohaterami, których na długo czytelnik zapamięta.

Macie w planach spędzić czas świąteczny z książką? To macie idealnego kandydata który pochłonie Was do reszty!

Tajemnicą nie jest, książki autora biorę w ciemno. Co prawda, każdorazowo, z dużą obawą co mnie (lub raczej bohaterów) w nich "spotka" ale biorę! Tym razem nie było inaczej. "Prawo matki" to kryminał podczas czytania którego, zastanawiałam się dlaczego sobie to robię, a jednocześnie nie mogłam odłożyć na później.

Kolejna książka, w której Piotrowski zmaga się z dużego kalibru, ważnymi społecznie, problemami. Dzięki znanemu nazwisku, formie i, mam wrażenie, że całkiem sprawnym kampaniom reklamowym te tematy potrafią dotrzeć do szerokiego grona odbiorców.

W największym skrócie, fabuła zbudowana jest wokół najgorszej sytuacji w jakiej może znaleźć się matka. Strach, niepewność, bezradność. Uważam, że nic nie może się równać z tragedią jaką jest porwanie dziecka. Oczywiście za porwaniem stoją wstrząsające historie; jest darknet, handel ludźmi i sporo przemocy. I choć jest jej naprawdę dużo, to Piotrowski potrafi o niej pisać tak, że nie mam odruchów wymiotnych. Nie wiem jak tego dokonuje, bo niskiej wrażliwość jestem, a jednak te teksty są dla mnie akceptowalne.

Powieść ma dla mnie idealne tempo, a fabuła, co lubię, zbudowana jest z kilku wątków. Jest i jedyna w swoim rodzaju bohaterka. Lutosława Karabin. Zapamiętajcie to nazwisko! Nowa "marka" wśród bohaterów (bohaterek!) literackich, kobieta maszyna, która zawstydziłaby najlepszego scenarzystę filmów akcji prosto z Hollywood. Nie sposób nie obdarzyć jej sympatią, choć nie jest grzeczną dziewczynką, a jej poczynania są mocno naciąganą fikcją literacką.

Ponadto świetnym stylem książka została napisana. I choć już w poprzednich książkach autora doceniałam dbałość o styl, to mam wrażenie, że jednak tym razem nastąpiła zmiana. I nie jest to zmiana, ani na lepsze, ani na gorsze, po prostu wydaje mi się "inaczej".

Mając na uwadze, że książki (ten gatunek szczególnie) rządzą się swoimi prawami, kupuję tę historię bez zająknięcia i czekam na kolejne z cyklu. Bo, że będą nie mam wątpliwości.

Prawo matki to początek najnowszego cyklu Przemysława Piotrowskiego o Lucie, a raczej Lutosławie, Karabinie. To książka, która zmiażdży czytelnika emocjonalnie, a on nieświadomy będzie prosił o więcej. Brutalna, pełna napięcia i zwrotów akcji, to najczęściej powtarzane określenia na książki Piotrowskiego. Co wyróżnia Prawo matki?

„Odbierając jej córkę, wypowiedzieli jej wojnę. Nie mieli pojęcia, że wojna to jej żywioł, a ona dopiero wtedy czuje się jak ryba w wodzie.”

Ona przeciwko światu.

Na oczach byłej agentki sił specjalnych porwana zostaje jej córka. Rozpoczyna się prawdziwy wyścig z czasem. Karabina nie cofnie się przed niczym, aby odzyskać swoje dziecko. Luta musi wziąć sprawy we własne ręce, w końcu wszyscy wiedzą, że najważniejsze są pierwsze godziny po porwaniu. Rozpoczyna pogoń za porywaczem, a już pierwsze ślady prowadzą ją do bestialskiej szajki handlarzy ludźmi. Luta jest bliska odnalezienia miejsca, w którym zrodziło się zło. Kto stoi za porwaniem córki? Jakie brudne sekrety odkryje Karabina? Czy uda się jej odzyskać dziecko?

” Natura nie raz udowodniła, że matki są zdolne do dokonywania cudów, gdy tylko ich młode znajdzie się w niebezpieczeństwie. A matka wyposażona w szereg zabójczych umiejętności mogła się zmienić w ekstremalnie niebezpieczną maszynę do zabijania”.

A co jeśli wydarzyło się to naprawdę?

Przemysław Piotrowski w swojej twórczości często sięga po trudne tematy społeczne i psychologiczne, stawiając przed czytelnikiem morale dylematy. Nie boi się pokazywać świata do szpiku przesączonym złem, zepsuciem i brutalnością. Gdy wdepniemy w bagno, zostaną odsłonięte grzechy współczesnego społeczeństwa. Prawo matki wręcz w bezkompromisowy sposób porusza skalę problemów porwań dzieci. Choć w mediach masowych nie raz i nie dwa słyszeliśmy komunikaty o poszukiwaniach małej dziewczynki czy chłopca, mocniej wybrzmiewa to w czytelniku, gdy nagle sam znajduje się w środku wydarzeń. Momentalnie zadajemy sobie pytanie: co ja bym zrobił/zrobiła, gdyby to na moich oczach porwano moje dziecko? Zimne dreszcze i to uczucie przysłowiowego trzymania za gębę niemal cały czas towarzyszą podczas czytania Prawa matki. Te wydarzenia są opowiedziane zupełnie tak, jakby wydarzyły się naprawdę, momentami wręcz z reporterską dokładnością, a nam czytelnikom ciężko odciąć się od tej brutalnej rzeczywistości. Zawsze z tyłu głowy pozostaje to jedno pytanie: a co jeśli wydarzyło się to naprawdę?

„Usłyszała płacz. Narastał z każda kolejną sekundą. Czy to dziecko tej kobiety? Tej, która przed chwilą zabiła?”

Czy macie swoich ulubionych autorów, po których książki sięgacie w ciemno i jeszcze nigdy się nie zawiedliście? Jednym z moich ulubionych autorów jest Przemysław Piotrowski. Jego książki są tak genialne, że po przeczytaniu jednej czekam na kolejną.

Tym razem przychodzę do was z całkiem nową serią, równie genialną co cykl z Igorem Brudnym. Luta Karabina to nasza nowa bohaterka.

Przeczytałam "Prawo matki" z zapartym tchem. Nie mogłam odstawić jej przed poznaniem zakończenia. Już się nie mogę doczekać kolejnej części.

Jak Przemysław Piotrowski się za coś zabiera, to powstaje prawdziwe arcydzieło godne ekranizacji. Mam nadzieję, że kiedyś zobaczę Lutę Karabinę na dużym bądź małym ekranie. Czy jesteście za?

Luta Karabina jest cudowną bohaterką, która w swoim życiu wiele przeszła i jeszcze wiele przejdzie. W nasz świat wkracza pełną parą. Jest silną kobietą, matką samotnie wychowującą dwójkę dzieci. Kiedyś pracowała w siłach specjalnych. O tym, czym aktualnie się zajmuje, dowiecie się podczas czytania. Wszystko byłoby idealnie, gdyby ktoś nie porwał jej małej córeczki. Czy matka ma prawo do samodzielnego wymierzania sprawiedliwości? Czy matka ma prawo do szukania własnego dziecka? Jakie prawa ma matka? Czy matka w celu odnalezienia swojego dziecka może użyć wszystkich środków dozwolonych i niedozwolonych? Co zrobi Luta, żeby uratować swoją ukochaną córeczkę? Poruszy niebo i ziemię, a nawet zejdzie do samego piekła. To będzie bardzo niebezpieczne dla naszej bohaterki. Zadrze z niewłaściwymi ludźmi (bandytami). Czy uda jej się odnaleźć dziecko? Czy dziewczynka odnajdzie się cała i zdrowa? Historia ukryta na kartkach powieści "Prawo matki" mrozi krew w żyłach.

Luta to typ wojowniczki. Nigdy się nie poddaje, a gdy tylko ktoś stanie jej na drodze to zwykle marnie kończy. Czy wygra z czasem? Czas nie będzie jej sprzymierzeńcem.

W tej powieści mamy do czynienia z handlarzami żywym towarem. Czy córeczkę Karabiny porwali ci zwyrodnialcy?

Poznacie również Zygmunta Szatana. Czy on okaże się sprzymierzeńcem, czy wrogiem dla naszej bohaterki? Szatan to bardzo dobry glina, który podobnie jak nasza Luta nie cofnie się przed niczym i niczego się nie boi. Został skrzywdzony przez pewne osoby. Teraz nastał czas zapłaty. Czy zemsta zawsze bywa słodka? Czy zemsta najlepiej smakuje na zimno?

Przemysław Piotrowski stworzył dzieło, które wywołuje ciarki na całym ciele. Sprawił, że czytelnik za wszelką cenę chce uratować córeczkę Luty. W swojej powieści poruszył bardzo ważny i często pomijany temat: handel żywym towarem i walka z prawdziwymi potworami. Jego bohaterka będzie musiała sięgnąć do swojej mrocznej przeszłości, żeby uratować własne dziecko.

Cudowna i mroczna historia, która na długo pozostanie w mojej pamięci. Kibicowałam głównej bohaterce w jej walce o odzyskanie córeczki. Bardzo bałam się o obie dziewczyny. Nie ukrywam, że cała historia wywołała u mnie łzy. Tyle emocji jest tutaj, że nie da się książki tak po prostu odstawić.

Z całego serca polecam "Prawo matki" - mommy_and_books.

Ps.

Co zrobilibyście na miejscu Luty Karabiny?

Książka na którą czekali wszyscy wielbiciele książek autora i fani Igora Brudnego. "Prawem matki" zaczyna się bowiem nowa seria, lecz tym razem ze złem walczy kobieta, Lutosława Karabina, weteranka misji, doskonale wyszkolony żołnierz, mistrzyni sztuk walki, obecnie mama dwójki maluchów, pracująca na platformie wiertniczej.

Na czym obecnie przestępcy zbijają największe pieniądze? Na obrzydliwym procederze, w którym towarem może każdy. Kobiety sprzedawane do domów publicznych, dzieci oddawane na usługi pedofili, wszyscy bez wyjątku jako dostarczyciele "części zamiennych" dla potrzebujących bogaczy.

Klama - ćpun i nieudacznik, wiecznie wpadający w tarapaty, wpadł na pomysł doskonały. Porwanie dziewczynki, zrobienie paru zdjęć do Darknetu, łatwy zarobek i podrzucenie dziecka z powrotem. Co może iść nie tak? Wszystko. A przede wszystkim to, że porwanym dzieckiem jest córka Luty. Łatwo się domyśleć że bohaterka nie jest typem matki, która usiądzie w kącie i załamie ręce. Luta idzie na wojnę z przestępcami, wykorzystując wszystkie swoje kontakty i umiejętności. Do pomocy włączy się gliniarz "z przeszłością", Zygmunt Szatan, człowiek który 25 lat temu stracił ciężarną żonę i córeczkę, obie porwane, torturowane i zabite przez turecką mafię.

Jak możecie się domyśleć dzieje się! Akcja toczy się jak w najlepszych filmach sensacyjnych. No i wielkie brawa za zakończenie.

Książka ta to zupełnie inny typ niż seria o Brudnym, ale już nie mogę doczekać się dalszego ciągu.

Zanim trochę o fabule dodaję cytat idelanie scalający całość

" Natura nie raz udowodniła, że matki są zdolne do dokonywania cudów, gdy tylko ich młode znajdzie się w niebezpieczeństwie. A matka wyposażona w szereg zabójczych umiejętności mogła się zmienić w ekstremalnie niebezpieczną maszynę do zabijania".

~ "PRAWO MATKI" Przemysława Piotrowskiego to najnowsza powieść autora, otwierająca cykl z Luta Karabiną.

Dlatego już od początku pragnę podkreślić, że jest to tak naprawdę kolejna mocna seria, w której silna i bezkompromisowa postać, tym razem kobieca, staje się punktem zapalnym w całej przeszywającej na wskroś opowieści.

( nie wiem jak wy ale ja uwielbiam takie osobowości)

~ Luta Karabina nasza główna bohaterka, to silna, zaradna, odważna i niebywale uzdolniona kobieta o "korzeniach" tureckiego pochodzenia, które ukształtowały jej silny charakter, a jednocześnie stały się kluczem w dotarciu do miejsca w którym teraz się znajduję...

Dzięki żmudnym ćwiczeniom, uporowi, samozaparciu, dyscyplinie, Luta, zostaje jedną z najlepszych kobiet w siłach specjalnych.

Aż do momentu kiedy jej świat zmienia się o 180 stopni i zostaje matką.

Od tego momentu zmienia zawód i staje się jedyną kobietą pracującą na platformie wiertniczej u wybrzeżu Norwegii.

Niestety pewnego dnia podczas jednej z rodzinnych wycieczek dochodzi do wielkiej tragedii... córka Luty, Wera zostaje porwana.

Od tej pory zaczyna się walka z czasem, a wszystkie chwyty zostają dozwolone!

Kobieta nie czekając na ślamazarne wyniki policji, postanawia wziąć sprawy w swoje ręce, a pomaga jej w tym Zygmunt Szatan, wyrzuty z uczuć twardy glina i tropiciel, który chętnie wyrówna rachunki sprzed lat!

Czy wspólnymi siłami wraz z asystą niezawodnych przyjaciół, Luta zdoła uratować córkę z rąk handlarzy żywym towarem?

Jedno jest pewne brutalna przeszłość stanie się kluczem do odzyskania ukochanej córki.

~"PRAWO MATKI" - to kolejny dowód na to, że Przemysław Piotrowski nie próżnuje zaskakując nas nową serią ze świetnie utkaną fabułą, w której akcja chodź na chwilę nie zwalnia z tempa przenosząc nas i tym razem na mroczne tereny półświatka z województwa lubuskiego

Co wraz mocnymi opisami, brutalnymi wątkami oraz pełnokrwistymi postaciami stworzyło pełną napięcia historię od której nie idzie się wprost oderwać.

~Kolejny raz mamy do czynienia z niełatwym, mistrzowsko poprowadzonym śledztwem, gdzie nietuzinkowa twardo stąpająca po ziemi, bezwzględna i silna postaci nie cofnie się przed niczym w celu osiągnięcia zamierzonego celu.

I tak rządna zemsty Luta, oślepiona matczyną miłością, w asyście Zygmunta Szatana typowego gliny z czarną jak smoła przeszłością, zaprasza nas do brutalnego mrocznego, barbarzyńskiego i wyrzutego z jakichkolwiek uczuć świata ludzi handlujących żywym towarem.

Świta w którym pedofilia, handel nieletnimi, pornografia jest na porządku dziennym..."miejsca" które nie powinno istnieć!!!

~ O mamooo jakie to byle dobre! Powtórzę to ponownie: czapki z głów Panie Przemysławie! Ja jestem zachwycona, zwłaszcza składem paszy dla trzody chlewnej ? (to taki żart kto przeczyta domyśli się mojego czarnego humoru) jak i kolejnym niezwyciężonym duetem, który śmiało może konkurować z Igorem i Julką.

A może kiedyś wspólnie spotkają się przy jakimś śledztwie?

Jedno jest pewne ja czuję ogromny niedosyt i czekam na więcej!

Kupujcie, czytajcie i cieszcie się chwilą bo takie historie kryminalne po prostu się połyka!

Polecam J.K

„Głupcem jest ten, który z założenia odrzuca to, czego nie rozumie. Nawet jeśli brzmi to kompletnie irracjonalnie”.

Przemysław Piotrowski, autor bestsellerowych kryminałów z komisarzem Brudnym, powraca z nowym cyklem. Autor słynie z tego, że potrafi przeczołgać swoich bohaterów po poligonie ludzkich i nieludzkich dramatów, ostrych życiowych zakrętach, doświadczyć brutalnymi atakami z ziemi i z powietrza, narazić na ciosy pozostawiające niegojące się rany albo szpecące blizny na ciele i duszy. Tym razem nie jest inaczej.

Poznajcie zatem Lutę Karabinę. Charyzmatyczną outsiderkę z domieszką tureckiej krwi. Kiedyś jedną z najlepszych kobiet w siłach specjalnych. Dziś samotną i samodzielną matkę dwójki małych dzieci zarabiającą na życie pracując na platformie wiertniczej u wybrzeży Norwegii. Dziś Luta ma 36 lat i żyje na własnych zasadach, choć „tryb czuwania” pozostał u niej aktywny, niczym piąty zmysł.

Niespodziewanie, w trakcie rodzinnego wypoczynku los zafundował jej niewyobrażalny koszmar. Jej 3-letnia córka została porwana. I choć policja podjęła swoje działania, by jak najszybciej odnaleźć dziewczynkę, taka kobieta jak Luta nie może siedzieć w miejscu i się biczować. Tym bardziej, że wszystkie znaki na niebie i ziemi objawiają, że celem jest tu wyrwanie dziecka, jej dziecka, z łap zorganizowanej grupy przestępczej zajmującej się handlem żywym towarem na szeroką skalę. Kobieta bez wahania postanawia więc okuć się w zbroję, przybrać barwy wojenne i stanąć do walki biorąc udział w brutalnej grze, gdzie zmieniające się zasady i brak kompromisów mogą doprowadzić do zaburzenia racjonalizmu w działaniu. Ale któż może kwestionować prawo tej kobiety nawet do utraty kontroli, gdy celem jest życie jej dziecka – prawo matki sięga tu poza wszelkie granice.

„Prawo matki” to ekscytująca, dynamiczna i wielowątkowa jazda bez trzymanki karuzelą emocji. I choć to TYLKO książka - fikcja literacka, Autor, AŻ ciarki człowieka przechodzą, pisze o rzeczach, które jakby chcieć je przełożyć na rzeczywistość mrożą krew w żyłach. Bo przecież ten mroczny świat gdzieś tam jest, może nawet bliżej niż nam się wydaje..

W oczekiwaniu na kolejny tom - polecam.

Nowy cykl od Przemysława Piotrowskiego niczym mnie nie zaskoczył.

Bo po autorze można się spodziewać wszystkiego. I to "wszystko" tutaj było.

Brutalnie, mocno, odrażająco, brudno. Ta historia to nie kryminał, który będziemy czytać z przyjemnością, bo po prostu daje do myślenia, a autor niczego nie ugładza. Tym razem wejdziemy w świat szemranych interesów, gangów, handlarzy żywym towarem, ogromnych pieniędzy i bezwzględnych mafizów. A w tym wszystkim poznamy Lutę Karabinę, kobietę silną, bez skrupułów, która musi ocalić swoją córkę.

Autor oprócz pokazania nam świata przesiąkniętego złem, gra na naszych uczuciach. Bo może krzywda dziejąca się szemranym typom nie robi na nas wrażenia, tak trzyletnia dziewczynka nie powinna znajdować się w niebezpieczeństwie.

Co do bohaterów, Luta, jak i Szatan, to osoby mało idealne, nie ugładzone, daleko im do stereotypowych postaci, jednak właśnie to czyni ich realnymi, chociaż problemy z jakimi się mierzą, nie są pospolite. Nie zmienia to faktu, że staną się ulubieńcami na miarę Igora i Julii.

Powieść cały czas jest dynamiczna, cały czas coś się dzieje, a ja wręcz nie chciałam się odrywać od czytania. I chociaż ten cykl jest całkiem inny, niż ten z Igorem Brudnym, tak poziom został utrzymany. Jest równie mrocznie, prawdziwie i w finale - zaskakująco.

Czy polecam? Oczywiście, ale lekko czy przyjemnie to nie będzie, ale właśnie o to chodziło.

Przemysław Piotrowski jest autorem, którego nie trzeba przedstawiać czytelnikom żądnym mocnych wrażeń. Pisarz zyskał sławę i uznanie między innymi stworzeniem fenomenalnej serii z Igorem Brudnym w roli głównej. Teraz zaprasza nas do znajomości z równie twardą i nieustępliwą bohaterką – Lutą Karabiną.

„Prawo matki” to pierwsza część tego cyklu. To pierwsze spotkanie z Lutą, bohaterką, która zdobyła moje czytelnicze uznanie, a Przemysław Piotrowski ponownie dowiódł, że jak mało kto, potrafi zeelektryzować czytelnika, serwując mu ogromną dawkę mocnych wrażeń – to niczym nokautujące uderzenie, które pozostawia ślad w psychice czytelnika.

Luta Karabina była kiedyś jedną z najlepszych kobiet pracujących w misjach specjalnych. Obecnie pracuje na platformie wiertniczej w Norwegii. Kobieta samotnie wychowuje dwójkę dzieci. Niestety podczas rodzinnego wyjazdu, dochodzi do tragedii. Ktoś porywa jej córkę. I w tym momencie w Lucie budzi się zew walki – walki o życie swej córki. Kobieta nie spocznie, dopóki nie odnajdzie jej żywej. W tym celu będzie musiała stoczyć walkę z handlarzami żywym towarem. Do akcji włącza się Zygmunt Szatan, gliniarz, który ma również zobowiązania wobec przeszłości. Ta sprawa ma dla niego charakter zemsty. Luta także musi zmierzyć się z demonami z przeszłości.

Jeśli sądziliście, że Przemysław Piotrowski już niczym Was nie zaskoczy, to byliście w ogromnym błędzie. Ja byłem w totalnym obłędzie, czytając „Prawo matki” kryminał, który nie tylko maksymalnie mnie zaskoczył, lecz przeskoczył moje oczekiwania. To mocna dawka emocji, które buzują jeszcze długo po zakończeniu tej historii. Historii, która milimetr po milimetrze wżera się w naszą psychikę, pozostawiając w pamięci emocje, które niczym pogorzelisko, tlą się jeszcze przez długi czas.

Co takiego sprawiło, że właśnie tymi słowami opisuje moje wrażenia po lekturze najnowszej książki Przemysława Piotrowskiego? Doskonale utkana i poprowadzona historia. Mocni i bezkompromisowi bohaterzy, którzy skrywają mroczną przeszłość. Luta Karabina jest niczym Lara Croft służb specjalnych. A gdy będzie musiała zawalczyć o swoją córkę, nie cofnie się przed niczym. Historia stworzona przez Przemysława Piotrowskiego również nie pozwala nam oderwać się od lektury.

Luta Karabina, to nowa bohaterka w polskiej literaturze kryminalnej. Nowa i nie oznacza to, że szybko zniknie, gdyż jestem przekonany, że to dopiero początek tego, co pokaże nam, w kolejnych tytułach książek sygnowanych nazwiskiem Piotrowski – Przemysław Piotrowski. Zdecydowanie polecam Wam lekturę tej książki.

Kryminał „Prawo matki” ukazał się nakładem Wydawnictwa Czarna Owca