Joe Fernwright, jak jego ojciec, zajmuje się renowacją ceramiki. W skomunizowanym plastikowym świecie nie ma jednak klientów, a jego dzienny zasiłek do wieczora zjada inflacja. Joe jest gotów na wszystko.
Nawet na przyjęcie wielce ryzykownej oferty pracy od tajemniczego, obdarzonego nadnaturalnymi mocami kosmity.
W dziwnych okolicznościach podpadłszy władzy, Joe dołącza do jego menażerii ekspertów z całej Galaktyki, którzy mają wydobyć starożytną katedrę z dna morza na odległej planecie…
Najzabawniejsza powieść Philipa K. Dicka.
„Słoneczna strona science fiction” – „The Scotsman”.
Philip K. Dick urodził się w 1928 r. w Chicago, lecz większą część życia spędził w Kalifornii. Krótko był studentem Uniwersytetu Kalifornijskiego. Prowadził sklep z płytami i stację radiową. Przeszedł też doświadczenia z narkotykami, które wykorzystywał w swej twórczości. Zmarł w 1982 r. Wydał kilkadziesiąt powieści, z których wiele weszło na stałe do kanonu literatury SF. Był też autorem kilku powieści realistycznych, osadzonych w latach 50. i 60. XX w. O większości jego rówieśników uhonorowanych Nagrodą Pulitzera czy literacką Nagrodą Nobla niewielu już pamięta, on zaś ma coraz liczniejsze grono wielbicieli, a o jego książkach pisze się doktoraty…
Dom Wydawniczy Rebis wydał takie jego powieści, jak: Ubik, Valis, Człowiek z Wysokiego Zamku, Trzy stygmaty Palmera Eldritcha czy Blade runner.
| Autor | Philip K. Dick |
| Wydawnictwo | Rebis |
| Rok wydania | 2020 |
| Oprawa | twarda |
| Liczba stron | 232 |
| Format | 15.0 x 22.5 cm |
| Numer ISBN | 978-83-8188-069-5 |
| Kod paskowy (EAN) | 9788381880695 |
| Data premiery | 2020.06.23 |
| Data pojawienia się | 2020.05.29 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
Philip K. Dick to pisarz, którego powieści zyskały niesamowitą popularność. Najbardziej znany ze swoich fantastycznych powieści. Doszło nawet do tego, że kiedy chciał wydać książkę nie związaną z fantastyką, wydawca odrzucił ją, ale zaznaczył że kolejne science fiction chętnie wyda. Dick więc, aby się utrzymać produkował hurtowo fantastykę. Jedne publikacje lepsze, drugie gorsze, ale wszystkie zapadające w pamięci.
Wystarczy wspomnieć”Możemy Cię zbudować”, „Człowiek z Wysokiego Zamku”, „Ubik”, czy inne. Jego prozę wielokrotnie przenoszono na ekran, a sam pisarz pod koniec życia wpadł w paranoję objawiającą się między innymi głosami z innego wymiaru, czy przekonaniem, że Stanisław Lem, to w gruncie rzeczy spisek komunistów, wymierzony w amerykańską literaturę fantastyczną. Jako że Wydawnictwo Rebis wydaje jego powieści w twardej oprawie i ze znakomitymi rysunkami Wojciecha Siudmaka, nie mogłem nie sięgnąć i po tę książkę. Tym razem jest to „Druciarz Galaktyki”.
O książce możemy przeczytać, że:
Joe Fernwright, jak jego ojciec, zajmuje się renowacją ceramiki. W skomunizowanym plastikowym świecie nie ma jednak klientów, a jego dzienny zasiłek do wieczora zjada inflacja. Joe jest gotów na wszystko. Nawet na przyjęcie wielce ryzykownej oferty pracy od tajemniczego, obdarzonego nadnaturalnymi mocami kosmity. W dziwnych okolicznościach podpadłszy władzy, Joe dołącza do jego menażerii ekspertów z całej Galaktyki, którzy mają wydobyć starożytną katedrę z dna morza na odległej planecie…
Pisarz zdążył nas przyzwyczaić, że w jego powieściach rzadko coś jest takie jakim się wydaje. Tak samo jest i tutaj. To najbardziej szalona i komediowa ze wszystkich książek Dicka. Autor nie przejmuje się prawdopodobieństwem realności swoich wizji, interesuje go jednak satyra i dobra fantastyka. I to dostają czytelnicy. Lekka odmiana szalonej fantastyki Dicka. To najlepsze podsumowanie tej powieści. Mniej dziwaczna i działająca na odbiorcę mniej emocjonalnie ale równie udana i warta poznania.
Philp K. Dick to pisarz, którego powieści zyskały niesamowitą popularność. Najbardziej znany ze swoich fantastycznych powieści. Doszło nawet do tego, że kiedy chciał wydać książkę nie związaną z fantastyką, wydawca odrzucił ją, ale zaznaczył że kolejne science fiction chętnie wyda. Dick więc, aby się utrzymać produkował hurtowo fantastykę. Jedne publikacje lepsze, drugie gorsze, ale wszystkie zapadające w pamięci.
Wystarczy wspomnieć”Możemy Cię zbudować”, „Człowiek z Wysokiego Zamku”, „Ubik”, czy inne. Jego prozę wielokrotnie przenoszono na ekran, a sam pisarz pod koniec życia wpadł w paranoję objawiającą się między innymi głosami z innego wymiaru, czy przekonaniem, że Stanisław Lem, to w gruncie rzeczy spisek komunistów, wymierzony w amerykańską literaturę fantastyczną. Jako że Wydawnictwo Rebis wydaje jego powieści w twardej oprawie i ze znakomitymi rysunkami Wojciecha Siudmaka, nie mogłem nie sięgnąć i po tę książkę. Tym razem jest to „Druciarz Galaktyki”.
Pisarz zdążył nas przyzwyczaić, że w jego powieściach rzadko coś jest takie jakim się wydaje. Tak samo jest i tutaj. To najbardziej szalona i komediowa ze wszystkich książek Dicka. Autor nie przejmuje się prawdopodobieństwem realności swoich wizji, interesuje go jednak satyra i dobra fantastyka. I to dostają czytelnicy. Lekka odmiana szalonej fantastyki Dicka. To najlepsze podsumowanie tej powieści. Mniej dziwaczna i działająca na odbiorcę mniej emocjonalnie ale równie udana i warta poznania.
Druciarz galaktyki, jak wiele innych dzieł Dicka, jest powieścią oszczędną w słowach, ale wszystko, co najważniejsze jest tutaj zawarte. Dotyczy to nie tylko opisów, ale również samej kreacji bohaterów. Ma to swój urok i klimat, choć postacie drugoplanowe zostają sprowadzone jedynie do pełnionych przez nie ról. W zasadzie jedynie o głównym bohaterze wiemy coś więcej, choć też niespecjalnie dużo, ale taka kreacja postaci w niczym nie przeszkadza i pozwala skupić się na historii.
Główną osią fabuły jest katedra Heldscalla, którą Glimmung chce wydobyć z dna i w tym celu prosi wiele różnych osób z wielu światów o pomoc. Jedynie wspólny wysiłek dużej liczby osób, ich motywacja i wola walki, mogą sprawić, że Heldscalla zostanie wydobyta z głębin z powrotem na ląd. Książka, jak wiele innych powieści Dicka, jest też wynikiem lęków autora w czasach zimnej wojny, stąd świat w jakim żyje główny bohater to państwo totalitarne. Philip K. Dick zwraca w nim uwagę na to, że rząd nie chce niezależnych i myślących obywatelki, którzy nie biorą udziału w wyścigu szczurów i nie podążają ślepo za trendami bez zastanowienia. Pomimo upływu lat tematyka jakże aktualna, a przy tym jest to powieść lekka i zabawna.
W książce znajdziemy znów bardzo wiele ciekawych, zabawnych, ale i niecodziennych pomysłów, które po wielu latach wciąż zadziwiają. Jedną z takich rzeczy jest łóżko, które wykrywa, czy leży na nim jedna osoba, czy więcej i dopasowuje się do tego, co dana osoba lub osoby mają zamiar na nim robić. Joe Fernwright jest rozwodnikiem, ale prosi swoją inteligentną żonę o porady, co ma zrobić. Bohater żyje w Stanach Zjednoczonych, które zostały zmienione we Wspólnotową Republikę Obywateli Ameryki Północnej. Wszystko jest tutaj zunifikowane, a obywatele żyją w ciasnych podziemnych klitkach. Co więcej, inflacja jest tak wysoka, że rządowe kupony handlowe należy wydać do 24 godzin od otrzymania, ponieważ w ciągu dwóch dni tracą około 80% swojej wartości, a metalowe pieniądze z dawnych czasów są na wagę złota. Główny bohater, aby zabić nudę, gra w Grę razem z innymi osobami z całego świata. Polega to na odgadywaniu oryginalnych tytułów książek przepuszczonych przez translatory w różnych krajach. Taki odpowiednik dzisiejszego Tłumacza Google. Wiele różnych, niekiedy dość dziwnych pomysłów, które tworzą razem zaskakująco spójną i interesującą całość.
Druciarz galaktyki jest to kolejna powieść Philipa K. Dicka, którą miałem okazję czytać, choć nieco mniej znana. Więcej jest tutaj humoru i niecodziennych pomysłów niż w innych książkach autora, ale nie brakuje tutaj również ciekawych przemyśleń i obserwacji.
Po wydaniu żelaznej klasyki prozy Dicka Rebis zaczął sięgać po mniej znane i mniej cenione utwory tego nieśmiertelnego pisarza. „Druciarz galaktyki” to jeden z nich, nieszczególnie ceniony nawet przez samego autora. Co i tak nie ma najmniejszego znaczenia, bo niniejsza powieść choć lżejsza i bardziej zabawna, niż zwyczajowe dokonania autora, jest równie świetna i warta poznania, co czołowe jego dokonania.
Rok 2047, Wspólnotowa Republika Obywateli Ameryki Północnej (dawne USA). Główny bohater, Joe Fernwright, jedynie w pracy widzi sens swojego życia. Problem w tym, że w świecie tak zunifikowanym, jak i plastikowym, nie ma miejsca dla kogoś takiego jak on. Joe zajmuje się bowiem renowacją ceramiki. Nieoczekiwanie pojawia się dla niego niezwykła okazja. Może dziwna, może niepewna, ale jednak okazja. Tajemniczy kosmita, posiadacz niezwykłych mocy, zleca jemu i grupce podobnych ekspertów pochodzących z najróżniejszych stron Galaktyki wydobycie starożytnej katedry z dna morza. Wszystko na odległej planecie, co dla Joe’go, który właśnie podpadł komunistycznej władzy, też jest jak najbardziej in plus. Co jednak wyniknie z tego wszystkiego?
Jak widać po powyższym, „Druciarz galaktyki” to powieść tematycznie dość typowa dla Dicka. Ogarnięty paranoją autor, wszędzie wietrzący komunistyczne spiski i widzący komunistycznych agentów na każdym kroku, po raz kolejny zabiera nas do niegościnnej rzeczywistości, gdzie wszystko stało się wspólnotowe. Wszystko zostało sprowadzone do jednego standardu i jedną miarą jest szyte. Wizja ta mocno zakorzeniona w czasach zimnowojennych lęków okazuje się być zadziwiająco aktualna również teraz, kiedy modna jest wszelkiej maści równość bez zwracania uwagi na wrodzone predyspozycje czy preferencje. I aktualna będzie zawsze, bo który rząd, który ustrój ceni niezależnych, myślących obywateli? Które czasy cenią ludzi nie chcących brać udziału w wyścigu szczurów, nie chcących jak te lemingi podążać za wyznaczonymi z góry trendami, bez myślenia i zastanowienia?
„Druciarz galaktyki” to więc powieść dla ludzi, którzy myślą. Indywidualistów szukających swojego miejsca i chcących wyrwać się z samonakręcającej się spirali wciąż tych samych tendencji. Ale jednocześnie to kawał świetnej opowieści SF, pełnej szalonych, absurdalnych pomysłów (gadające łóżko!) i profetycznych elementów (Gra). Opowieści, która wciąga, bawi i potrafi urzec. Świetnie pomyślanej, dość ascetycznie, ale po mistrzowsku napisanej, klimatycznej i zapadającej w pamięć zdecydowanie na dłużej.
Do tego mamy świetne wydanie – tradycyjnie dla Rebisu, ale warto o tym fakcie pamiętać – które stanowi ozdobę biblioteczki. I sam fakt, że o Dicku na polskim rynku się pamięta. Polecać nie muszę, bo to klasyka i klasa sama w sobie, ale polecam, bo warto.
Po wydaniu żelaznej klasyki prozy Dicka Rebis zaczął sięgać po mniej znane i mniej cenione utwory tego nieśmiertelnego pisarza. „Druciarz galaktyki” to jeden z nich, nieszczególnie ceniony nawet przez samego autora. Co i tak nie ma najmniejszego znaczenia, bo niniejsza powieść choć lżejsza i bardziej zabawna, niż zwyczajowe dokonania autora, jest równie świetna i warta poznania, co czołowe jego dokonania.
Rok 2047, Wspólnotowa Republika Obywateli Ameryki Północnej (dawne USA). Główny bohater, Joe Fernwright, jedynie w pracy widzi sens swojego życia. Problem w tym, że w świecie tak zunifikowanym, jak i plastikowym, nie ma miejsca dla kogoś takiego jak on. Joe zajmuje się bowiem renowacją ceramiki. Nieoczekiwanie pojawia się dla niego niezwykła okazja. Może dziwna, może niepewna, ale jednak okazja. Tajemniczy kosmita, posiadacz niezwykłych mocy, zleca jemu i grupce podobnych ekspertów pochodzących z najróżniejszych stron Galaktyki wydobycie starożytnej katedry z dna morza. Wszystko na odległej planecie, co dla Joe’go, który właśnie podpadł komunistycznej władzy, też jest jak najbardziej in plus. Co jednak wyniknie z tego wszystkiego?
Jak widać po powyższym, „Druciarz galaktyki” to powieść tematycznie dość typowa dla Dicka. Ogarnięty paranoją autor, wszędzie wietrzący komunistyczne spiski i widzący komunistycznych agentów na każdym kroku, po raz kolejny zabiera nas do niegościnnej rzeczywistości, gdzie wszystko stało się wspólnotowe. Wszystko zostało sprowadzone do jednego standardu i jedną miarą jest szyte. Wizja ta mocno zakorzeniona w czasach zimnowojennych lęków okazuje się być zadziwiająco aktualna również teraz, kiedy modna jest wszelkiej maści równość bez zwracania uwagi na wrodzone predyspozycje czy preferencje. I aktualna będzie zawsze, bo który rząd, który ustrój ceni niezależnych, myślących obywateli? Które czasy cenią ludzi nie chcących brać udziału w wyścigu szczurów, nie chcących jak te lemingi podążać za wyznaczonymi z góry trendami, bez myślenia i zastanowienia?
„Druciarz galaktyki” to więc powieść dla ludzi, którzy myślą. Indywidualistów szukających swojego miejsca i chcących wyrwać się z samonakręcającej się spirali wciąż tych samych tendencji. Ale jednocześnie to kawał świetnej opowieści SF, pełnej szalonych, absurdalnych pomysłów (gadające łóżko!) i profetycznych elementów (Gra). Opowieści, która wciąga, bawi i potrafi urzec. Świetnie pomyślanej, dość ascetycznie, ale po mistrzowsku napisanej, klimatycznej i zapadającej w pamięć zdecydowanie na dłużej.
Do tego mamy świetne wydanie – tradycyjnie dla Rebisu, ale warto o tym fakcie pamiętać – które stanowi ozdobę biblioteczki. I sam fakt, że o Dicku na polskim rynku się pamięta. Polecać nie muszę, bo to klasyka i klasa sama w sobie, ale polecam, bo warto.
„Dick w swych najlepszych książkach opisuje przyszłość, która jest nam zarazem znana i niewyobrażalna”. – „The New York Times Book Review” „W Słonecznej loterii z pozoru wszystko jest jasne. To świat przyszłości, w którym porządek społeczno-polityczny oparto na gigantycznym generatorze losowym. Totalizatorze zwanym „butelką”. To obrót „butelki” decyduje o tym, kto zostanie Lotermistrzem – najważniejszą, dzierżącą władzę osobą w całym Układzie Słonecznym. Wszystko kręci się tu wokół loterii. A także prawa lennego, na mocy którego każdy może oddać się w niewolę władzy, korporacji czy wyżej postawionej jednostce. Jednak machina losowa jest ponad wszystkim. Takie życie jest grą. Wieczną i nieustanną. Opartą na losowaniu, które...
„Możemy cię zbudować traktuje o rozpadzie człowieka oraz o towarzyszącym mu strachu – przed utratą zmysłów, brakiem środków do życia, odejściem ukochanej osoby...” – z przedmowy Cezarego Zbierzchowskiego. Louis Rosen i Maury Rock handlują elektronicznymi klawikordami, lecz sprzedaż kuleje, a ich ambicje sięgają znacznie wyżej. Postanawiają produkować i sprzedawać ludzi, a właściwie doskonałe cybernetyczne sobowtóry postaci historycznych. Problem polega na tym, że jedynym ich potencjalnym wspólnikiem jest Sam K. Barrows, chciwy miliarder o usposobieniu i moralności rekina, a prototyp, Abraham Lincoln, wcale nie ma ochoty być sprzedany i powołuje się na swe konstytucyjne prawa... Czy elektroniczny Lincoln jest mniej ludzki niż jego twórcy? Czy maszyna,...
Ludzie w szponach władzy, która może poznać każdą ich myśl… Czym telepatyczne Wielkie Ucho różni się od smartfonów w naszych kieszeniach? „Gdybym w latach osiemdziesiątych XX wieku, mając lat trzynaście–szesnaście, przeczytał Naszych przyjaciół z Frolixa 8, tylko bym się utwierdził w przekonaniu, że Dick znów napisał książkę o rzeczywistości, w której żyję” – z przedmowy Pawła Majki. Willis Gram jest despotycznym oligarchą w świecie rządzonym przez zmutowanych jajogłowych. Nick Appleton to uległy robotnik, którego życie jest serią niekończących się frustracji. Do czasu, gdy obaj zakochują się w Charlotte Boyer, przebojowej kolporterce wywrotowej literatury. Wydaje się, że Nick ze swoją świeżo nabytą śmiałością nie wyjdzie z ty...
Nowy polski przekład. „W Cudownej broni na pierwszy plan wychodzi pomieszanie tego, co poważne, z tym, co jarmarczne. (...) Znamiennym symbolem takiego przemieszania porządków jest tytułowy przemysł zbrojeniowy – zawłaszczony przez rozrywkę, wykastrowany ze śmiertelnych znaczeń, zastąpionych prawem popytu i podaży” – Michał Cetnarowski. Trwa wyścig zbrojeń między blokiem zachodnim i chino-radzieckim. Tak naprawdę jednak Lars Powderdry, główny projektant broni Za-Bloku, tworzy wyłącznie efekciarskie gadżety, urządzenia, które tylko z pozoru są śmiercionośne. Niespodziewanie na niebie pojawiają się obce, wrogie satelity i świat potrzebuje prawdziwej militarnej siły. Za-Blok i Oko-Wschód dochodzą do porozumienia, a Lars musi podjąć współpracę ze s...
Gdyby Szatan był Bogiem… Świat po wojnie jądrowej. Na skażonej ziemi rodzą się nie tylko groteskowe rośliny i stworzenia, ale też groteskowe idee. W małej społeczności Charlottesville w Utah dominuje kult Carletona Lufteufla, sprawcy nieszczęść, które spadły na ludzkość. Urodzony bez rąk i nóg Tibor McMasters, twórca wspaniałego fresku w kościele wyznawców Lufteufla, zaprzęga do swego wózka ukochaną krowę i wyrusza na pielgrzymkę, żeby poznać oblicze Boga Gniewu…
Jedna z najlepszych powieści Philipa Dicka – wyróżniona John W. Campbell Memorial Award. Teraz w kolekcjonerskim wydaniu z obrazami i grafikami Wojciecha Siudmaka. „To książka pełna życia, soków i kolorów... głęboka i wciągająca” – Brian Aldiss. „Kup tę książkę i bądź gotowy na wszystko” – Theodore Sturgeon. Stany Zjednoczone po wojnie domowej. Niemal absolutną władzę sprawuje policja, na każdym rogu stoją jej posterunki. Gwiazda show-businessu Jason Taverner, który gromadzi przed telewizorami trzydziestomilionową widownię, pewnego dnia budzi się w obskurnym pokoju hotelowym. Nikt go nie zna, a nawet o nim nie słyszał, na domiar złego nie ma jakichkolwiek dokumentów – w gruncie rzeczy nie istnieje, jest wyrzutkiem bez żadnych praw. Nic z...
Zastraszająco precyzyjnie przewidziane przez Dicka mechanizmy działania władzy i społeczeństw, w Polsce i na świecie. Pod rządami owładniętego paranoją prezydenta Ferrisa Fremonta USA stają się państwem policyjnym. Pisarz powieści science fiction Philip K. Dick stara się być wierny sobie, a tymczasem jego przyjaciel odbiera tajemnicze transmisje od pozaziemskiego wyższego bytu, który przekazuje mu nietuzinkowe instrukcje, jak pokonać Ferrisa Fremonta… „[…] choć książka powstawała ponad pół wieku temu, to umiejętność przewidywania biegu pewnych wydarzeń jest u Dicka zastraszająco precyzyjna. […] Pisarz nie poprzestaje jednak na opisie stanu rzeczy. Robi następny krok – próbuje zdiagnozować przyczyny. I tu z coraz większym niepokojem widzimy jak na...
„Ubik, książka inna niż wszystkie, używana zgodnie z instrukcją zapewni pełnię doznań estetycznych i metafizycznych, będąc przy tym źródłem dobrej zabawy” – zapewnia w przedmowie Łukasz Orbitowski. Nudzą cię standardowe powieści science fiction? Masz dość inwazji kosmitów, wykoncypowanych światów i żołnierzy kosmosu? Oto Ubik, książka inna niż wszystkie, używana zgodnie z instrukcją zapewni pełnię doznań estetycznych i metafizycznych, będąc przy tym źródłem dobrej zabawy” – z przedmowy Łukasza Orbitowskiego. Wewnątrz świata rażonego obłędem... normalność zachowują już tylko ludzie. Dick poddaje ich więc ciśnieniu przeraźliwej próby i w jego fantastycznym eksperymencie niefantastyczna pozostaje tylko psychologia bohaterów. Walcz...
Na planetę Delmak-O przybywa czternaścioro obcych sobie ludzi. Żaden z nich nie może ufać drugiemu, a śmierć może uderzyć w każdej chwili. Nie znają czekających ich zadań, a awaria przekaźnika wyklucza możliwość sprowadzenia pomocy. Wkrótce staje się dla nich jasne, że są obiektem jakiegoś doświadczenia. Na rozległej planecie uwagę przyciąga budynek kryjący tajemnice pchające kolonistów ku paranoi. Ginie pierwsze z nich. Bóg albo nie istnieje, albo postanawia unicestwić swoje stworzenia. Doskonała powieść, w której mroczna atmosfera skrywa morderstwa, pytania o istnienie Boga i naturę rzeczywistości. Dick prowadzi nas przez rzeczywistość i szaleństwo, życie i śmierć, grzech i zbawienie... jest naszym własnym Borgesem. Ursula K. Le Guin
Pierwsze polskie wydanie. Ziemię podbili przybysze z Ganimedesa, obdarzeni zdolnościami telepatycznymi kosmici, którzy wyglądem przypominają wielkie robaki. Ludzkość bez szczególnego oporu ogłosiła kapitulację i jedynie nieliczne grupy partyzanckie podjęły walkę z okupantem. Doktor Rudolph Balkani, szef Biura Badań Psychodelicznych, odkrył sposób na pokonanie Ganimedejczyków. Stworzył urządzenie zniekształcające rzeczywistość, dzięki któremu ludzie mogą się wyrwać spod ich telepatycznej władzy. Niestety, Balkani jest wiernym sługą najeźdźców i nie zamierza pozwolić na to, żeby wynalazek został użyty przeciwko nim. Okupowana Ziemia z powieści Dicka przypomina (...) nowoczesne dystopie, jak seriale „Black Mirror” czy „Opowieść podręcznej”, f...
Między horrorem a groteską – niepokojąca wizja przyszłości arcymistrza SF. „Bóg obiecuje życie wieczne. My je dajemy” – Palmer Eldritch. „Odkrywając niezależnie ścieżkę myślową, którą trzy lata wcześniej podążył Stanisław Lem w Solaris, Dick rezygnuje z naiwnego przekonania, że nasze ewentualne spotkanie z kosmitami musi przypominać kontakt przedstawicieli dwóch ludzkich kultur. Życie w kosmosie, jeśli istnieje, jest czymś Całkiem Innym – i dlatego właśnie zetknięcie z nim należy sobie wyobrażać raczej jako intelektualny paraliż, niemożność zrozumienia, nie zaś pokojowe współistnienie czy gwiezdne wojny… Ostatecznie nie będziemy nawet pewni, czy to, co widzimy, w ogóle jest życiem…”. Z przedmowy Jerzego Sosnowskiego
W Bożej inwazji przeplata się światło i ciemność, Bóg i szatan… To trochę barokowe teatrum z objawieniami, słupem różowego światła i gorejącym krzewem „Są książki, które wspomina się po latach. Są takie, które robią wrażenie. Ale są i takie, które… dosłownie wywracają świat na drugą stronę. Tę inną, tajemniczą, magiczną, a czasem lekko przerażającą. Tym była dla mnie niewątpliwie „Trylogia Valisa” Philipa Dicka, szczególnie zaś jej dwie pierwsze części – Valis i Boża inwazja… Czytając Bożą inwazję, doceńmy jej głębię. Jej tragiczny rys, pytania o sens świata, o istnienie Boga, zła, dobra, śmierci i szaleństwa. Jej przewrotność, krzywy uśmiech, drwinę i groteskę… Ale także obcowanie z nieznanym. Z nadprzyrodzonym...
„Philip Dick był niedoścignionym wzorem płodności i erudycji, nauczycielem i przewodnikiem po meandrach okropności, niedoszłych lub doszłych do skutku potworności i kompanem do wspólnie wyznawanej obsesji. Tej traktującej o dualizmie wszechświata i jego sprzysiężeniu przeciw istotom poszukującym głębszego sensu i zasadności egzystencji”. – z przedmowy Jana Maszczyszyna. Trwa globalny konflikt jądrowy. Bombardowani propagandą ludzie stłoczeni w podziemnych centrach przemysłowych produkują broń na wojnę, przed którą się schronili. Marzą, by wreszcie wyjść na zdruzgotany świat. Gdy jednak przywódca jednego z tych mrowisk w tajemnicy wyrusza na rekonesans, odkrywa, że rzeczywistość jest bardziej szokująca niż wszystko, czego mógł się spodziewać. P...
Ubik, książka inna niż wszystkie, używana zgodnie z instrukcją zapewni pełnię doznań estetycznych i metafizycznych, będąc przy tym źródłem dobrej zabawy – zapewnia w przedmowie Łukasz Orbitowski. Nudzą cię standardowe powieści science fiction? Masz dość inwazji kosmitów, wykoncypowanych światów i żołnierzy kosmosu? Oto Ubik, książka inna niż wszystkie, używana zgodnie z instrukcją zapewni pełnię doznań estetycznych i metafizycznych, będąc przy tym źródłem dobrej zabawy. – z przedmowy Łukasza Orbitowskiego. Wewnątrz świata rażonego obłędem… normalność zachowują już tylko ludzie. Dick poddaje ich więc ciśnieniu przeraźliwej próby i w jego fantastycznym eksperymencie niefantastyczna pozostaje tylko psychologia bohaterów. Walczą oni do...
Powieść wyróżniona prestiżową nagrodą Hugo, najczęściej tłumaczona książka Philipa K. Dicka, którą napisał, radząc się… I-cing, Księgi Przemian! Nieszczęścia, jakie wyrządza wojna ludności miast, granicom i państwom, opisują bataliści; zagrywkami polityków zajmują się stratedzy; zmagania wodzów analizują specjaliści od logistyki, rodzajów broni, gospodarki i szyfrów… Dicka interesowało to, co się wyprawia z duszami. Toteż odwracając w tej książce znane wszystkim losy wojny, pokazał historię jako udrękę, pułapkę, niezrozumiały spektakl wprawiający w przerażenie, wobec którego pozostajemy bezradni. Chyba że ocalejemy, że odzyskamy równowagę w wyniku kaprysu losu. Który czasem odpowiada na nasze starania, na modlitwy, tęsknoty. - Z pr...
World War Terminus devastated the Earth. Through its ruins, bounty hunter Rick Deckard searches for the renegade replicants he is sent to 'retire', while he dreams of owning a live animal - the ultimate status symbol in a world all but bereft of natural life. The opportunity of a lifetime: kill six Nexus-6 targets, for a huge reward. But in Deckard's world things aren't that simple, and his assignment turns into a nightmare kaleidoscope of subterfuge and deceit - and the hunter becomes the hunted . . . Voted in a Locus poll as one of the 100 pre-1990 SF Novels, Do Androids Dream of Electric Sheep spawned two blockbuster movies. Philip K. Dick won multiple awards for his works, examining human identity, psychology, conspiracy and paranoia, challenging the idea of objective truth in a manner...
Nowy polski przekład. Dick (…) próbował pogodzić wartką akcję i tanie atrybuty literatury science fiction z problemem głębszej natury: jak powinniśmy traktować chorych psychicznie? Co taka choroba właściwie oznacza? Jaką prawdę, jakie wartości niesie ze sobą taki chory? Te pytania wybrzmiewają w tle fabuły, ale na odpowiedzi musimy zdobyć się sami. Klany księżyca Alfy są mocną, poczytną powieścią, ale też głosem cierpiącego humanisty w sprawie mu bliskiej. Philip K. Dick, mistyk, dziwak, geniusz, potwór i wizjoner, naprawdę wiedział, co pisze” - z przedmowy Łukasza Orbitowskiego Przez wiele lat Ziemia wykorzystywała trzeci księżyc w układzie Alfy jako szpital psychiatryczny. Po wybuchu wojny między Ziemianami i Alfańczykami jego pacjenci stworzyl...
Pierwsze wydanie tego tytułu w REBISIE w graficznym opracowaniu Wojtka Siudmaka. Zabawna, bolesna proza, poruszająca umysł i serce… Dorównuje jej zaledwie kilka współczesnych powieści. - „Rolling Stone” Marsjańskie grube ryby rywalizują z ziemskimi spekulantami o jałowe tereny Czerwonej Planety, nim je zagospodaruje ONZ i ich ceny poszybują w kosmos. Jednak Arnie Kott, przywódca miejscowego związku zawodowego, ma asa w rękawie: autystycznego chłopca imieniem Manfred, który jak się zdaje jest jasnowidzem. Licząc na zdobycie przewagi na rynku nieruchomości, potężni ludzie zmuszają Manfreda, żeby pokazał im przyszłość. Ale co tak naprawdę chłopiec im pokazuje? Prawdziwą przyszłość czy też w jej wizję przepuszczoną przez mroczny, paranoidalny filtr aut...
„Każdy z kilku autorskich pomysłów, które Dick wykorzystał w Świecie Jonesa, mógłby dziś posłużyć zwykłemu pismakowi za kanwę całej powieści” – z przedmowy Wojtka Sedeńki. W Świecie Jonesa Stany Zjednoczone, czy ten twór, który wyłonił się z wojny, rządzone są totalitarnie, za pomocą wojska, dobrze wyposażonych służb bezpieczeństwa, a opornych zabija się lub wysyła do obozów pracy. Na potrzeby rządów nowi władcy wymyślili ideologię relatywizmu – filozofię władzy negującą wszelkie idee, których nie można udowodnić… Wszyscy są inwigilowani, nieopatrznie wypowiedziane słowo, które relatywiści mogą uznać za odstępstwo od ideologii, karane jest surowo. Już we wczesnych opowiadaniach i powieściach Dicka… uwydatniły się dystopijn...
Zastraszająco precyzyjnie przewidziane przez Dicka mechanizmy działania władzy i społeczeństw, w Polsce i na świecie. Pod rządami owładniętego paranoją prezydenta Ferrisa Fremonta USA stają się państwem policyjnym. Pisarz powieści science fiction Philip K. Dick stara się być wierny sobie, a tymczasem jego przyjaciel odbiera tajemnicze transmisje od pozaziemskiego wyższego bytu, który przekazuje mu nietuzinkowe instrukcje, jak pokonać Ferrisa Fremonta… „[…] choć książka powstawała ponad pół wieku temu, to umiejętność przewidywania biegu pewnych wydarzeń jest u Dicka zastraszająco precyzyjna. […] Pisarz nie poprzestaje jednak na opisie stanu rzeczy. Robi następny krok – próbuje zdiagnozować przyczyny. I tu z coraz większym niepokojem widzimy jak na...
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro
Powiadomienie
