Farrago

Lidia Amejko nie rozstaje się z metafizycznymi i etycznymi dążeniami modernizmu, choć w literackim poprawianiu świata towarzyszy jej późnonowoczesna melancholia niespełnienia.

W swoich dramatach podąża śladem Jacques?a Derridy, by tak jak on ?utekstowioną? i ?zmediatyzowaną? rzeczywistość naszych czasów uczynić sensowniejszą ? poprzez językową dekonstrukcję utrwalonych przeświadczeń, głębszą ? poprzez oryginalną interpretację kanonicznych tekstów, lepszą ? poprzez otwarcie na innych ludzi, i pełniejszą ? bo wzbogaconą o żywą obecność duchów przeszłości.

Wielką problematykę filozoficzną podejmuje lekko, z humorem, bez oglądania się na bieżące mody artystyczne i na przekór dominującym tendencjom.

Jacek Kopciński, ze wstępu

Jacek Kopciński ? historyk literatury i krytyk teatralny, profesor w Instytucie Badań Literackich PAN, gdzie kieruje Ośrodkiem Badań nad Polskim Dramatem Współczesnym, wykładowca UKSW, redaktor naczelny miesięcznika ?Teatr?. Jest autorem monografii Gramatyka i mistyka. Wprowadzenie w teatralną osobność Mirona Białoszewskiego (Warszawa 1997) oraz Nasłuchiwanie. Sztuki na głosy Zbigniewa Herberta (Warszawa 2008), dwóch tomów szkiców teatralnych (Którędy do wyjścia?, Warszawa 2002; Powrót ?Dziadów?, Warszawa 2016). W latach 2012?2013 opracował i wydał dwutomową antologię Trans/formacja. Dramat polski po 1989 roku. Jest także pomysłodawcą i redaktorem naukowym serii ?Dramat Polski. Reaktywacja?. Ostatnio opublikował tom interpretacji polskich dramatów współczesnych Wybudzanie (Warszawa 2018).