First Last Kiss. Tom 2

Po skończeniu First Last Look bałam się trochę sięgać po kolejny tom z tej serii. Jednak First Last Kiss przyciągało mnie swoją całuśną okładką, no i się stało. Czy ten drugi tom był lepszy, czy też może słabszy od poprzedniego? Na to pytanie odpowiem w tej recenzji.

Elle przyjaźni się z Lukiem już od dwóch lat. Znają się na wylot, a ich relacja jest pozbawiona wszelkich miłosnych podtekstów. No, a przynajmniej tak widzą to główni zainteresowani. Ich znajomi bowiem od dawna zakładają się o to, kiedy przyjaciele staną się parą zakochanych i pójdą do łóżka. Na przyjęciu zaręczynowym siostry Elle traci kontrolę nad swoimi uczuciami i w pewien sposób zbliża się do Luke’a. Wszystko przez to, że chłopak ma tam... Udawać jej chłopaka. Czy oboje będą wiedzieli, w którym momencie powiedzieć sobie STOP? I jak bardzo zbliżą ich do siebie osobiste tragedie? W końcu prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie.

Idąc swoim schematem, na początek skrobnę kilka słów o głównych bohaterach. Elle polubiłam już w pierwszej części. Ucieszyłam się, kiedy okazało się, że tym razem to właśnie ona będzie na pierwszym planie. Jest to dziewczyna szczera, troskliwa, dla przyjaciół gotowa jest oddać swoje serce, a dodatkowym jej plusem jest fakt, że studiuje dziennikarstwo – tak samo, jak ja. Poza tym, że Elle nie cierpi kokosów (jak można ich nie lubić?!), zdołałam się z nią w pewien sposób zżyć.

Jeśli chodzi o Luke’a, to tutaj zrobił on na mnie bardzo dobre wrażenie. Mimo jego licznych (naprawdę licznych) podbojów miłosnych w postaci dziewczyn na jedną noc, zdołałam go bardzo polubić. Poczułam w stosunku do niego również morze współczucia – nie łatwo jest iść przez życie bez obecności rodziców, a jednak jemu jakoś się to udaje.

Autorka w tym tomie zdecydowanie lepiej poradziła sobie z tym schematem, gdzie występuje przyjaźń damsko-męska. W poprzedniej książce niekoniecznie wyszło jej to na dobrze, natomiast w First Last Kiss udało jej się to doprowadzić do niemal perfekcji. Relacja Luke’a i Elle jest tajemniczą, urocza i gorąca. No temu nie da się zaprzeczyć.

Tę powieść czytało mi się bardzo przyjemnie i dość szybko. Oczywiście, wpływ na to miał sam poprawiony styl pisania i prowadzenia akcji autorki. Nie mogę jednak zapomnieć o tym, że w tej książce pełno też łamiących serce momentów, a ja lubię się nad sobą znęcać w ten sposób. Wątek utraty rodziców jest tu głęboko zakorzeniony. Cieszę się, że autorka przedstawiła ten temat zarówno od strony śmierci, jak i od strony typowego wykluczenia dziecka z rodziny. No i tak jak pisałam, łamie to serce na tysiące kawałków.

Nie będę się więcej powtarzać, ale muszę napisać (i jednocześnie odpowiedzieć na pytanie z początku), że część druga serii First jest o wiele lepsza niż część poprzednia. Tym samym muszę stwierdzić, że nie mogę doczekać się lektury kolejnych tomów – podejrzewam, że tam autorka również nieźle zakręciła bohaterami.

Jeśli lubicie gorące romanse, w których nie brak scen seksu i namiętnych pocałunków, a także, jeśli lubicie słodko-gorzkie historie, to First Last Kiss to powieść dla Was.

PRZYJACIELE

Nie łatwo mieć za przyjaciela chłopaka, który częściej niż przecięty osobnik w jego wieku stawia na przelotne przygody, łamiąc przy tym wiele damskich serc. Nie łatwo też słuchać od znajomych kwilenia na temat odrzucenia, które dla Luke’a jest czymś zupełnie normalnym. W końcu nigdy nikomu nic nie obiecuje. Mający swoje za uszami, imprezowy, ale sympatyczny chłopak potrafi jednak wyciągnąć pomocną dłoń, zwłaszcza w kierunku Elli, jedynej dziewczyny, która tak naprawdę go obchodzi. Elle z kolei nie kryje przed nim żadnych cennych uwag, rad czy pouczeń, szczególnie kiedy uznaje, że przegina. Bohaterka nie jest szarą myszką, choć pod maską wolnej i szczęśliwej nastolatki skrywa tak naprawdę wielkie pokłady smutku, które pewnego dnia będą musiały powrócić.

MŁODZI LUDZIE I MAŁE DRAMATY

Historia rozgrywana jest w środowisku młodych ludzi. Nie brakuje więc klimatu imprez, przelotnych znajomości, niezobowiązujących relacji plotek czy nieprzemyślanych zachowań. W końcu nikt tak na bardzo poważnie nie myśli jeszcze o dorosłym życiu. Wspaniały okres, w którym można pozwolić sobie na wiele z proporcjonalnie niewielkimi konsekwencjami. Jednak, główni bohaterowie wcale nie mają tak lekko, pomimo tego, że autorka nie naznaczyła ich wielkimi tragediami i dramatami. Ich problemy, wynikające z rodzinnych sytuacji, są naturalne, nieprzejaskrawione - w wyniku czego wiarygodne.

MIŁOŚĆ, PRZYJAŹŃ I…

Wielka przyjaźń, niespodziewana miłość, małe kłamstewka, drobne zazdrości, w końcu czas szczerych rozmów i tego poczucia, że ma się obok kogoś, komu można powiedzieć wszystko. W tle rodzinne problemy, poczucie bycia gorszym i niespełnione oczekiwania.

PODSUMOWANIE

Książka utrzymana jest w lekkim, ale przyjemnym klimacie. Raczej niewybitnie dynamiczna czy bogata w wielkie zwroty akcji, za to wiarygodna, z dobrym i konsekwentnie pociągniętym rysem postaci. Zdecydowanie raczej dla młodego czytelnika, jak na typowe New Adult przystało. Nie musicie znać poprzedniej części, by móc sięgnąć po tę. Jak już wspomniałam, nie jest to bardzo oryginalna czy głęboka historia, ale przyjemna i dobra na relaks w letnie dni.

„First last look” Bianca Iosivoni czytałam jakiś czas temu i bardzo mi się podobała, na tyle, że z chęcią chciałam dla Was zrecenzować jej kontynuację. „First last kiss” jest historią dwójki najlepszych przyjaciół, która wzbrania się ze wszystkich sił przed tym, aby pchnąć tą relację w inne tory. To zrozumiałe z pewnych względów, a mianowicie z powodu strachu o to, że straci się to, co się w danej chwili ma. Wspaniałego przyjaciela, na którego zawsze można liczyć, nawet, kiedy nie jest się świadomym, że się tego potrzebuje. Czasem potrzebne jest podjęcie takiego ryzyka, ponieważ może się okazać, że zaiskrzy i ta druga osoba czuje to samo. Niestety istnieje też taka ewentualność, że wszystko się zaprzepaści, czy jest więc złoty środek w takiej sytuacji?

Elle Winthrop jest główną bohaterką „First last kiss”, jest bardzo pewną siebie i bystrą kobietą, która ma cięty języczek, którym potrafi się posługiwać po mistrzowsku. Jest uzależniona od kawy, pochodzi z bogatej rodziny, z którą ma niewielki kontakt. Wszystko za sprawą tego, że jest od nich zupełnie inna, jest ich taką czarną owcą.

Elle ma pewną cechę, którą można w zależności od punktu spojrzenia interpretować, jako wadę lub zaletę, stara się zadowolić wszystkich zapominając gdzieś w tym o sobie, dlatego jej potrzeby są spychane na dalszy plan. Wszystko wygląda inaczej, kiedy przebywa z przyjaciółmi, jest sobą, nie musi udawać, czuje się wolna.

Luke McAdams uchodzi za kobieciarza lubiącego seks, w gruncie rzeczy jest podobny do Elle, jest bardzo pewny siebie, na tyle, że na każdy argument ma gotową odpowiedź. Mimo wszystko rozumie, dlaczego dla przyjaciółki temat rodziny to pewnego rodzaju tabu. Sam także ma wiele tajemnic, o których nie mówi, gnębi go przeszłość, a on nie daje sobie tego po sobie poznać. Kiedy człowiek przywdziewa maskę i udaje szczęśliwego, kiedy tego nie czuje, zawsze może wydarzyć się coś, co sprawi, że przestanie być w swoim kłamstwie autentyczny. W pewien sposób wygodny jest dla niego wizerunek wiecznego imprezowicza i kobieciarza, nie wymaga się od niego zbyt wiele. W mężczyźnie jest jedna więcej głębi, niż ktoś mógłby przypuszczać, dlatego tak dobrze mu się spędza czas z Elle. Wydaje się, że wszyscy dostrzegają to, jak idealnie do siebie pasują poza samymi zainteresowanymi.

Elle zostaje zaproszona na przyjęcie zaręczynowe siostry, co wiąże się z powrotem do domu, czymś, co trudno jest jej zrobić. Czułą się swobodnie z dala od Winthrop’ów, jednak z takiego przyjęcia nie może się wymigać, nie może zrobić tego siostrze, nawet jeśli to będzie dla niej takie trudne. Nie będzie jednak zupełnie sama, bowiem Luke występuje na uroczystości, jako jej chłopak. Nie chciał i nie mól zostawić jej samej tam, gdzie nie czuje się pewnie i bezpiecznie. Chce być jej opoką i zapewnić jak najbardziej komfortową dla dziewczyny atmosferę.

Wspólny pobyt w domu dziewczyny sprawia, że iskry które między nimi się pojawiają stają się coraz bardziej widoczne, na tyle, że nie można powiedzieć, że nie istnieją. Luke'a i Elle są tego świadomi, nie mogą się wyprzeć tego, że czują do siebie fascynację, jednak żadne z nich nie chce, aby w ich przyjaźni pojawił się seks, jednak napięcie nie maleje, czy zdecydują się coś z tym zrobić? Czy w końcu dostrzegą to, że są dla siebie stworzeni? Czy pokonają ten strach?

„The Last First Kiss” została opowiedziana na przemiennie z perspektywy głównych bohaterów, co pozwala nam zbliżyć się i lepiej poznać ich charaktery. W trakcie lektury otrzymujemy więcej informacji na temat ich motywacji, lęków, marzeń i rodzin, z których pochodzą. Wzajemny pociąg tej dwójki był wyczuwalny już od pierwszej strony książki, przynajmniej mnie się udało dobrze w to wczuć.

Luke'a został wykreowany jako stereotypowy playboy, jednak to tylko maska, otoczka, a on sam ma więcej do zaoferowania niż nienaganny wygląd. Jest dowcipny, lojalny, opiekuńczy, co czyni go dobrym obserwatorem. Autorka trafnie budowała napięcie między bohaterami na tyle, że udało mi się większość ich decyzji rozumieć, może nie były to wszystkie, ale nie było ze mną źle.

Styl, którym posługuje się Bianca jest płynny i lekki, a jednocześnie urzekający, który w pewien sposób daje pełen wachlarz emocji. Zamieszczone słowa opisane są w taki sposób, aby zjednać i zmieszać emocjonalny świat postaci z tym należącym do czytelnika.

„The Last First Kiss” czyta się naprawdę szybko, nie zauważyłam, kiedy coraz bardziej zagłębiałam się w fabułę, wgryzałam się w nią, jak w kawałek pysznego ciasta nie chcąc, aby zniknął z talerza, a jednocześnie czuć jego zniewalający smak. Śledziłam wydarzenia przepełniona ciekawością i niczym dziecko trzymane za rączkę podażałam w stronę dramatycznego punktu kulminacyjnego. Nie znajdziemy w książce przerysowanych super samców, ani silnie skonstruowanego dramatu, ale ludzi z zrozumiałymi problemami i ciężką przeszłością, tacy jak ty, czy ja. To jeden z wielu powodów, które sprawiają, że czytanie „The Last First Kiss” było przyjemnością. Z niecierpliwością wyczekuję kolejnego tomu, jestem pewna, że wy macie podobnie.

First Last Look nie zachwyciło mnie, jednak było na tyle przyjemną lekturą, że zaciekawił mnie drugi tom. A jako osoba, która ma słabość do gatunku New Adult, gdy tylko książka trafiła w moje ręce, zabrałam się za lekturę. Bo co lepiej pasuje do letniego wypoczynku nad morzem niż lekka książka z wątkiem romantycznym?

Elle i Luke to najlepsi przyjaciele, jednak jak to często w tworach popkultury bywa, zaczynają się do siebie coraz bardziej zbliżać (w sensie romantycznym oczywiście). Bohaterowie obawiają się jednak, że takie rozwinięcie relacji może doprowadzić do całkowitego zrujnowania ich przyjaźni. To właśnie z rozterkami, które obracają się wokół pytania „być ze sobą czy nie być?‟ mierzymy się przez całą powieść.

I chociaż opis ten brzmi nie najlepiej, First Last Kiss czytało mi się całkiem przyjemnie. Obawy obydwojga bohaterów były całkiem racjonalne, jeżeli przyjrzeć się ich przeszłości. A i ta powraca ze zdwojoną siłą, aby dać im niezłego kopa! Powieść ta opowiada o przejściu z jednego etapu znajomości na drugi; o tym, co oznacza słowo „rodzina‟ oraz o wybaczaniu sobie. W gruncie rzeczy, mimo dość sztampowego opisu, książka ma w sobie kilka interesujących elementów.

Nawet jeżeli nie wszystkie wątki były oryginalne (Elle i Luke posiadają historie, które widziałam w NA milion razy), charaktery postaci, ich przyjaźń oraz poczucie humoru, które nie raz wywołało uśmiech na mojej twarzy sprawiły, że dobrze się bawiłam!

Pamiętam, że czytając First Last Look byłam zagubiona w ogromie przedstawionych bohaterów. W First Last Kiss na szczęście nie odniosłam już wrażenia, że postacie zaprezentowane są powierzchownie, a ich wprowadzenie do fabuły jest całkowicie bezpodstawne. Każdy ma mniejsze lub większe znaczenie w życiu Elle i Luke'a przez co otrzymują nieco więcej miejsca na ponad czterystu stronach powieści Iosivoni. To wszystko pozwala na lepsze zorientowanie się, kto jest kim, co przyjęłam z ogromną ulgą! W końcu udało mi się zacząć rozpoznawać konkretne postacie oraz zapamiętać ich imiona!

Ze względu na to zaczynam odbierać wprowadzony przez autorkę zabieg o wiele bardziej pozytywnie, niż miało to miejsce w pierwszym tomie. First Last Kiss pozwala na lepsze poznanie grupy przyjaciół. Teraz wszyscy znajomi głównych bohaterów okazują się o wiele ciekawsi – każdy z nich ma oryginalne cechy, które pozwalają na stwierdzenie, czy daną postać obdarzymy sympatią. Dlatego też kwestia bohaterów wypada w tej powieści zdecydowanie na plus.

Niestety nie mogę powiedzieć tyle dobrego na temat innego elementu First Last Kiss. Już w recenzji pierwszego tomu zwróciłam uwagę, że Iosivoni wydaje się nie być do końca wprawiona w pisaniu. Tym razem pojawia się dokładnie ten sam problem: niektóre fragmenty tekstu są niepotrzebnie powtórzone. Co gorsza nie zdarza się to tylko na przestrzeni kilku rozdziałów, ale również w odstępie dwóch stron! Z czasem robi się to męczące i czytelnik może odnieść wrażenie, że książka mogłaby być krótsza o sto stron, gdyby nie te zbędne opisy. Z przykrością stwierdzam, że zaczynam sądzić, że skoro teraz brakuje poprawy, to i w przyszłości wcale lepiej nie będzie...

Podsumowując, First Last Kiss to przyjemna, choć niezbyt oryginalna książka, którą można przeczytać w leniwy, letni wieczór. Nie jest ona pozbawiona schematów typowych dla New Adult, jednak prezentuje też pewne oryginalne i ciekawe wątki, które bardzo mi się spodobały. Mimo to nie mogę przymknąć oka na beznadziejny styl Iosivoni, który odbiera trochę frajdy z lektury. Mogę jednak z ręką na sercu przyznać, że pomijając sposób pisania, drugi tom wypada lepiej od pierwszego.

CHEMIA, BIOLOGIA, FIZYKA

Nie, to nie jest wyliczenie przedmiotów, za jakimi nie przepadałam w szkole, chociaż taka lista wyglądałaby podobnie. O co więc chodzi? O nową historię ze świata paczki z uniwersytetu w Wirginii Zachodniej. Tym razem B. Iosivoni opisuje losy Elle i Luke'a i to właśnie ich relacji dotyczy wcześniejsze wyliczenie. Ta dwójka miała pakt - nigdy nie wylądują w łóżku, aby nie zniszczyć przyjaźni, jaka się między nimi wytworzyła na studiach. I dotychczas wszystko grało jak trzeba. Fakt, flirtowali ze sobą, żartowali, spędzali ze sobą wolny czas. Ale granica nie została przekroczona. Jednak gdy Luke zaczyna udawać chłopaka Elle na przyjęciu zaręczynowym jej siostry, sytuacja zdaje się wymykać spod kontroli. I jak pomysł na historię brzmi znajomo, tak mimo wszystko całość czytało się genialnie! Nic nie poradzę, ale mam słabość do takich schematów, zwłaszcza, jeśli są wykorzystane w tak umiejętny sposób, jak zrobiła to Bianca Iosivoni. Autorka wymieszała humor, gry słowne i flirt bohaterów z bolesną przeszłością obu postaci, dając nam powieść od której ciężko się oderwać. Od razu polubiłam Elle i Luke'a, a relacja, jaka między nimi była, budowała cały klimat powieści. Było łobuzersko, czasami niewinnie, a czasami wręcz przeciwnie - były fajerwerki i pikanteria. I trzeba przyznać, że tym razem było nieco ostrzej niż w tomie pierwszym, ale gra w kotka i myszkę między tą dwójką była niezwykle ciekawa do obserwowania.

Jednak żeby nie było tak lekko, B. Iosivoni wplotła również poważniejsze wątki, które dawały przeciwwagę momentom flirtu i namiętności bohaterów. Zarówno Elle, jak i Luke skrywają sekrety o swoich rodzinach i boją się otworzyć przed innymi. Czy zdradzą sobie nawzajem, dlaczego tak rzadko odwiedzają swoje domy?

Świetni bohaterowie, motyw friends to lovers, humor i poważniejsze wątki, plus udane zakończenie - czego chcieć więcej? Mnie Bianca Iosivoni już przygarnęła do grona swoich fanów!

STRUKTURA

Numerowane rozdziały i dwoje narratorów - Elle i Luke, z lekką przewagą rozdziałów z perspektywy dziewczyny. Lekki styl pisania, a jednocześnie niezwykle wciągający. Dodatkowo, niebywała umiejętność budowania napięcia i chemii między bohaterami. Książkę czytało się świetnie i bez jakichkolwiek zgrzytów.

Po raz kolejny mamy również playlistę do powieści oraz wątek muzyczny z nią powiązany. Czyli wszystko to, co tygryski lubią najbardziej. Wiele z utworów sama bardzo lubię, więc nie mogę doczekać się, jaką muzykę zaserwuje nam autorka w tomie o Tate i Trevorze.

PODSUMOWUJĄC

First last kiss to książka pełna emocji, namiętności i humoru. Świetna kreacja bohaterów, masa chemii między nimi i ciekawie zbudowana ich przeszłość, co dopełniało tylko portrety Elle i Luke'a. Znany schemat wykorzystany w zgrabny sposób oraz przyjemny styl pisania. Seria Firsts to zdecydowanie jedna z moich ulubionych przeczytanych w 2019 roku!

Dla kogo? Jeśli lubisz książki Mony Kasten czy Martyny Senator - ta seria będzie zdecydowanie dla Ciebie!

Tekst pochodzi z bloga Amanda Says: https://amandaasays.blogspot.com/2019/07/first-last-kiss-bianca-iosivoni-firsts.html