Gdy opadły emocje

„Gdy opadły emocje” Anety Krasińskiej to powieść obyczajowa. Akcja dzieje się w Żyrardowie i w Warszawie. Marcelina to młoda kobieta, która wychowuje bliźnięta, Amelkę i Olafa, którzy są nastolatkami i ciągle się ze sobą sprzeczają, jak to w rodzeństwie bywa. Również żona Czarka, którego często nie ma w domu, ponieważ jest na rejsach. Bywa czasem tak, że ma dość rodzinnych obowiązków, jak każda matka i żona. Przyjaźni się z Magdą,która jest trochę zakręconą dziewczyną, próbuje ją wyrwać na imprezę integracyjną, dwadzieścia lat po ukończeniu liceum.

Czy spotkanie po latach zmieni dotychczasowe życie Marceliny?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Anety. Zawsze gdy poznaje nową autorkę, to jest to dla mnie wyzwanie. Kiedyś słyszałam o książce „Finezja uczuć” pani Krasińskiej, o dziewczynie, która zakochała się w księdzu, i miałam okazję przeczytać jej pierwszą część „Gdy opadły emocje” i bez zastanowienia po nią sięgnęłam, okazała się strzałem w dziesiątkę. Styl autorki jest taki, który zawsze lubię w książkach, czyli czyta się szybko i wprowadziła mnie ciekawie w historie bohaterów. Według mnie każdy z bohaterów jest inny, autorka ukazała różne portrety psychologiczne ludzi.

Czytając pomyślałam, że być może pani Aneta opisała swoje młodzieńcze lata.

Przypomina mi powieść Iwony Sobolewskiej pt „ Odkąd cię poznałam”, ponieważ mają podobne wątki i wspomnienia.

Miałam wrażenie, że główna bohaterka sama nie wie co dla niej w życiu jest ważne,rodzina, dzieci czy znajomość sprzed kilkunastu lat, choć czułam pomiędzy nimi chemię uczucia. Najbardziej w całej książce ciekawi mnie Robert, mężczyzna, który w młodości wypadł z pociągu i tak naprawdę nie wiadomo co się z nim stało. Mam nadzieję,że na końcu trylogii wszystkiego się dowiem, bo to taki wątek kryminalny. Oczywiście również jestem ciekaw, jak ułoży się życie Marceliny, czy u boku męża Czarka czy znajomego Emila.

Podsumowując „Gdy opadły emocje” to pierwsza część trylogii. Książka jest poświęcona kobiecie, która boryka się z życiowymi rozterkami i problemami.

Polecam. Godna przeczytania.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki okazało się bardzo udane. Przyznam się, że pisarka zupełnie mnie zaskoczyła, główny wątek poszedł w zupełnie innym kierunku, niż myślałam, a lektura wywołuje spore emocje (także po jej zakończeniu) i skłania do przemyśleń. Opisane wydarzenia są bardzo autentyczne i warto wyciągnąć z nich wnioski.

Jedna z bohaterek to moja imienniczka, jednak bliższa mi okazała się, być jej koleżanka Marcelina. Obie dziewczyny biorą udział w spotkaniu klasowy - niby grono znajomych osób, ale z drugiej strony jakby obcy sobie ludzie. Prorocze są słowa wychowawczyni:

"Wy, młodzi, ciągle za czymś gonicie. Macie dużo planów i zbyt mało czasu na ich realizację. W waszym wieku luksusem jest odpoczynek, w moim zdrowie. Nikt o nim nie pamięta, gdy jest młody, a później nie da się cofnąć czasu i nadrobić zaległości."

"Dzielą was doświadczenia, które zdobyliście, ludzie, których poznaliście, i myśli, którymi przez tyle lat nie dzieliliście się ze sobą."

Przeszłość kształtuje charakter i ma wpływ na teraźniejszość, czasem jedno zdarzenie może zmienić wiele, o czym przekonała się paczka przyjaciół. Czy jednak warto postawić wszystko na szali i ryzykować, by emocje wzięły górę nad rozsądkiem? Nie zdradzę Wam jakich wyborów dokonali bohaterowie, by nie odbierać przyjemności z lektury.

Jestem zachwycona znakomitymi opisami i stylem pisania autorki (w niczym nie przeszkadza mały chochlik, który wkradł się na stronie 53.). Już się cieszę, że niedługo będzie dostępna kolejna część - "Gdy nadeszło życie".

Spotkanie po latach może skutkować sporą dawką emocji i zmianą życiowych planów.

Marcelina jest mężatką wychowującą nastoletnie bliźnięta. Bywa przytłoczona codziennymi obowiązkami. Od czasu do czasu jej przyjaciółka Magda próbuje to zmienić. Tym razem namawia koleżankę do udziału w imprezie zorganizowanej dwadzieścia lat po maturze. Spotkanie otwiera niezabliźnione rany.

"Możliwe, żeby kochać i jednocześnie bać się tym dzielić. Tonąć za każdym razem, gdy otwiera się usta, by wyznać uczucia."

"Gdy opadły emocje" to pierwszy tom, moim zdaniem dobrze zapowiadający się trylogii. Każda z części będzie poświęcona rozterkom innej osoby w związku z wydarzeniami z czasów liceum, gdy tworzyli zgraną grupę z nadzieją patrzącą w przyszłość. Kolejne części będą nosiły nazwę: "Gdy nadeszło życie" i "Gdy powrócił spokój".

Chyba każdy młody człowiek, który opuszczając szkolne mury jest pełen wiary w to, że zawarte wówczas przyjaźnie i będą trwały wiecznie. Jednak jak się szybko i dość często okazuje, niewiele z tego zostaje. Ludzie się zmieniają, zmieniają się priorytety, cele, marzenia, miejsce zamieszkania. I niestety nie mamy na to wpływu, musimy się z tym pogodzić, domknąć stare sprawy. Czasami jednak, jak w przypadku głównej bohaterki, Marceliny nie zawsze jest to możliwe.

Aneta Krasińska w interesujący sposób przedstawiła to jak wyglądają spotkania klasowe po latach. Uświadamia jak wraz z upływem czasu wszystko staje się wyblakłe. Więzi, relacje - tego praktycznie nie ma. To niestety prawdziwa i smutna rzeczywistość. Ta książka jest mi szczególnie bliska, gdyż jestem w podobnym wieku co główna bohaterka i niebawem u mnie również minie 20 lat, kiedy ukończyłam liceum. Ostatnimi czasy często zastanawiam się nad tym, co słychać u dawnych koleżanek i kolegów...

Autorka postanowiła skupić się na stronie emocjonalnej głównej bohaterki. Poznajemy towarzyszące jej myśli, odczucia, rozterki i wątpliwości podjętych przez nią wyborów życiowych. Jak się też okazuje nie zawsze raz dokonane wybory są tymi właściwymi i na całe życie. Jednak czy warto coś zmieniać, burzyć swój spokój, narażać się na utratę tego, co dla nas najważniejsze?

"Życie bez zobowiązań jest super, całkowicie się zgadzam, ale wreszcie przestaje cieszyć i potrzeba czegoś innego."

Autorka porusza również trudny temat braku tolerancji wobec homoseksualistów. Wydaje się, że w dzisiejszych czasach nikogo już nie powinna dziwić czy bulwersować inna orientacja. Jednak nie zawsze tak jest. Wciąż znajdą się ludzie, którzy nie potrafią zaakceptować odmienności seksualnej. Co gorsza, często nie kończy się tylko na krzywym spojrzeniu, a rzuceniu pełnych jadu i nienawiści obelg czy użycia przemocy.

"Odkryła, że to ból zmienił tego człowieka, który kiedyś kochał życie. Dzisiaj pod maską uśmiechów i rozmów krył się okaleczony wewnętrznie chłopak, który wciąż borykał się z demonami przeszłości."

Niezwykle wzruszył mnie podjęty wątek samotności osób starszych. W pędzie po karierę, pieniądze, lepszy wygląd etc. zapominamy o naszych dziadkach, którzy w jesieni swojego życia najbardziej pragną kogoś obok, by móc mieć do kogo otworzyć usta czy uzyskać wsparcie. Autorka pięknie ukazała co tak naprawdę powinno być dla każdego z nas najważniejsze. Że nawet najdroższe dobra nie zapewnią nam szczęścia i miłości drugiej osoby.

"- Dziś jesteśmy, bawimy się, kłócimy, pniemy się po szczeblach kariery, a jutro już nas nie ma. Cierpią bliscy, którzy pozostali, ale wspominają tylko ci, którzy szczerze kochali - odparł."

"Gdy opadły emocje" to emocjonalna powieść, która uświadamia jaki wpływ ma przeszłość na teraźniejszość. To książka o przyjaźni, miłości, młodzieńczych wyborach, toczącej się wewnętrznej walce rozterek, tęsknocie za tym, co było. To lektura niezwykle prawdziwa i pozostająca w czytelniku nutę nostalgii za minionymi latami młodości. Serdecznie polecam!

Moi kochani, dziś przychodzę do Was z recenzją książki Anety Krasińskiej „Gdy opadły emocje”, której mam ogromny zaszczyt i przyjemność być ambasadorką, za co już na wstępie bardzo dziękuję.

Muszę Wam się przyznać, że książka ta, stała mi się w pewnym sensie bardzo bliska i pomogła mi spojrzeć z dystansem, bez emocji, także na moją przeszłość, a tym samym, wiele przemyśleć i uporządkować, przede wszystkim wewnątrz siebie.

Zapewne teraz, zastanawiacie się dlaczego, ale o tym, opowiem Wam już za chwilę.

Najpierw pozwólcie, że zaproszę Was do swego rodzaju wehikułu czasu, który przeniesie nas do lat, kiedy byliśmy licealistami.

Dla wielu z nas, czasy liceum kojarzą się z budowaniem przyjaźni nierzadko na całe życie, pierwszych uczuciowych uniesień i pięknych miłości. Wówczas żyjemy w przekonaniu, że cały świat stoi przed nami otworem i tylko my decydujemy o tym, jakich wyborów dokonamy i jak będzie wyglądała nasza przyszłość. To czas decyzji, które często mają wpływ nie tylko na nasze teraz, ale również, a może przede wszystkim na nasze kiedyś.

Dlaczego o tym piszę?

Otóż Pani Aneta Krasińska, tworząc historię opisaną na kartach powieści, którą oddała w ręce swoich wiernych czytelników, uświadamia nam, że tak naprawdę, wystarczy jedna chwila, jedno zdarzenie, które już na samym starcie, kiedy dopiero co wkraczamy w dorosłość, może odcisnąć swoje piętno na nas samych oraz wyborze ścieżki życiowej, jaką zdecydujemy się podążyć.

Przekonali się o tym Marcelina, Magda i Emil, którzy w liceum tworzyli zgraną paczkę i byli pewni tego, że łącząca ich przyjaźń przetrwa lata.

Byli niczym wzajemnie uzupełniające się ogniwa, które wspólnie budowały godną pozazdroszczenia relację. Do ich teamu należał również Robert. Niestety, o czym jeszcze wtedy nikt nawet nie śmiał pomyśleć, już wkrótce jednego z tych, jak wówczas tym młodym ludziom się wydawało, niezniszczalnych ogniw miało zabraknąć na zawsze. Bo oto, w dniu rozdania świadectw maturalnych, tragiczną śmiercią ginie Robert.

Przyjaciele chłopaka, jak się możecie domyślić - przeżywają traumę, która jak się okazuje, nie pozostaje bez wpływu na nich samych.

Musicie wiedzieć, że, „Gdy opadły emocje”, to dopiero pierwsza część trylogii. Autorka bowiem zdecydowała się, przedstawić tamtejsze tragiczne przeżycia trójki przyjaciół z perspektywy każdego z nich, po to, aby ukazać, jak odejście przyjaciela i jego niestety, po dziś dzień do końca niewyjaśnione okoliczności śmierci, diametralnie zweryfikowały młodzieńcze postanowienia i zapewnienia.

W tej części poznajemy życie Marceliny.

Dorosła już dziś kobieta jest żoną marynarza i matką nastoletnich bliźniąt. Z racji zawodu męża, praktycznie całe życie rodzinne jest na jej głowie, przez co, często czuje się przytłoczona codziennymi obowiązkami.

Na szczęście, ma u swojego boku Magdę, która dba o to, aby przyjaciółka od czasu do czasu pomyślała również o sobie.

W momencie, kiedy my czytelnicy poznajemy życie Marceliny, Magdzie udało się namówić ją do udziału w spotkaniu klasowym zorganizowanym z okazji minionych dwudziestu lat od matury.

Mimo że minęło tak wiele lat, okazuje się, że zjazd ten rozdrapuje zabliźnione rany.

Pomimo tego, że dziś nasi bohaterowie są już zupełnie innymi ludźmi i emocje tamtejszych wydarzeń zostały wyciszone, to jednak pozostało wiele niewyjaśnionych kwestii i niedopowiedzeń, które nie pozwalają w pełni pogodzić się z tym, co się kiedyś wydarzyło.

Nie chcę zdradzać Wam zbyt wiele, abyście mogli sami poznać tę poruszającą i niewątpliwie życiową w swojej wymowie historię, która poprzez swój autentyczny wymiar, dostarczy Wam mnóstwo emocji i wzruszeń.

Lektura książki da Wan także do myślenia i pozwoli zrozumieć, że czasami nie warto patrzeć wstecz, ponieważ przez to możemy postawić na szali to, co kochamy i to, co jest dla nas najważniejsze, ryzykując utratę tego, a tym samym zniszczyć naszą teraźniejszość.

A teraz odrobina prywatny.

Jak wspomniałam wcześniej, książka pozwoliła mi w pewnym stopniu uporać się z własną przeszłością. Jak wiecie, albo i nie, jestem osobą niepełnosprawną ruchowo i niestety w czasach liceum często z tego powodu stawałam się obiektem prześladowań i kpin ze strony swoich rówieśników.

Choć od tamtych wydarzeń minęło już szesnaście lat, to jednak żal do kolegów i koleżanek pozostał we mnie do dziś.

Nadal nie mogę zapomnieć o pewnych wydarzeniach z tamtego okresu, co wpłynęło również na to, co dziś dzieje się w moim wnętrzu.

Książka „Gdy opadły emocje” pozwoliła mi zrozumieć, że nie warto chować urazy i żalu, ponieważ uczucia te mogą zniszczyć nasze tu i teraz.

Na zakończenie chcę oczywiście gorąco polecić Wam lekturę książki i zapewnić Was, że spędzicie z nią wspaniały czas.

Decydując się na lekturę, poznacie opowieść o przyjaźni, miłości, trudnych wyborach młodości, a więc o wszystkim tym, co zwie się życiem. W historii tej, niektórzy z nas, z pewnością odnajdą cząstkę własnego życia.

Ja sama przeczytałam tę książkę bardzo szybko, właśnie z uwagi na jej realizm, który nie pozwolił mi się od niej oderwać. Jej bohaterowie stali mi się bardzo bliscy, dlatego z niecierpliwością czekam na moment, kiedy będę mogła poznać kolejne odsłony z perspektywy pozostałych jej uczestników.

https://kocieczytanie.blogspot.com/2019/03/gdy-opady-emocje-aneta-krasinska.html

Najnowsza powieść Anety Krasińskiej to historia ukazująca moc niezabliźnionych spraw z przeszłości. Główna bohaterka zaczyna bowiem mieć wątpliwości dotyczące swojego obecnego życia, właśnie wtedy, gdy powraca do niej niezamknięta przeszłość. W ciągu kilku godzin imprezy klasowej, Marcelina wartościuje swoje obecne priorytety, kładąc na szali los swój i swojej rodziny. Dawna, niespełniona miłość do Emila zaczyna bowiem żyć własnym życiem, a nierealne marzenia niespodziewanie wypierają rzeczywistość.

Emocje to słowo klucz do odczytania przesłania tej książki, bowiem to właśnie one mogą namieszać w życiu poukładanej żony i matki. I trudno się dziwić, gdyż to właśnie z daleka od rodziny, a blisko dawnej miłości, można zmienić optykę swojego widzenia. Autorka pokazuje w pełnej krasie stany emocjonalne Marceliny, jej myśli i odczucia, a także przede wszystkim dylematy, jakie nagle nią targają. Przyznam, że odkąd Marcelina zaczęła mieć wątpliwości dotyczące swoich wyborów, zastanawiałam się, jaką decyzję podejmie i z czym przyjdzie się jej zmierzyć. Autorka tymczasem w ostatnim rozdziale niespodziewanie pozostawiła akcję w zawieszeniu, by następnie w Epilogu ukazać oczekiwany finał.

Aneta Krasińska w swojej najnowszej książce ukazała także specyfikę spotkań klasowych po latach. Są więc obecni znani dawniej, ale nieznani obecnie już ludzie, sentymentalny klimat, wygasłe relacje i teraźniejszość, którą każdy chce się pochwalić. Trudno o lepszy obraz ludzkiej mentalności i zanikania więzi wraz z upływającym czasem. To nieco smutny, ale jakże prawdziwy obraz.

Jak się okazuje nasza przeszłość ma niebagatelny wpływ na teraźniejszość, o czym świadczą losy Marceliny, która po pamiętnym spotkaniu klasowym, zmieniła swoje życie. "Gdy opadły emocje" to pierwszy tom planowanej trylogii. W kolejnych częściach autorka przybliży czytelnikom rozterki innych bohaterów, których połączyła licealna przyjaźń. Jestem więc bardzo ciekawa kolejnej odsłony tej historii.