Harry Potter i więzień Azkabanu

Do dziś mam przed oczyma obraz kolejki ludzi wyczekujących premiery kolejnego tomu serii Harry Potter. Nie pamiętam, by kiedykolwiek wcześniej, ani później, jakaś książka wywoływała tak wielkie poruszenie. Choć od tego momentu minął szmat czasu, a ja przestałam tak zachłannie sięgać po pełne magii opowieści, wciąż mam sentyment do historii chłopca z blizną na czole. A że lubię wyposażać swoją biblioteczkę w ładne wydania, nie mogłam pominąć trzeciej części cyklu o młodym czarodzieju, ilustrowanej publikacji „Harry Potter i Więzień Azkabanu”. I znów znalazłam się w murach niezwykłego Hogwartu.

Wakacje nie pozwoliły Harremu nacieszyć się beztroskim spokojem. Po ciężkim i zwycięskim starciu z wrogiem, świat magii kolejny raz zatrząsł się w posadach. Z owianego aurą mrocznej sławy więzienia ucieka budzący grozę Syriusz Black, człowiek z listą najgorszych z możliwych wykroczeń. Kiedy wszyscy twierdzą, że młody Potter znajduje się w śmiertelnym zagrożeniu dzieje się coś, czego nikt nie przewidział. Pozory potrafią mylić, a dobro i zło miewają zmienne oblicza.

Tajemnicza, pogrążona w półmroku scena na obwolucie twardej oprawy - takie książki otwiera się z wyobraźnią działającą na podwójnych obrotach. Mając przed sobą nowe wydanie trzeciej części przygód słynnego czarodzieja liczyłam na wartościowe wnętrze i ani trochę się nie zawiodłam. Jim Kay stworzył ilustracje godne wielkiego dzieła, a Harry Potter odżył mogąc na nowo rozpalać fantazje młodych, ale i starszych, wciąż pamiętających o nim czytelników.

Jak wygląda sklep z magicznymi stworzeniami czy słynna Mapa Huncwotów? Druzgotek, wilkołak rozebrany na części pierwsze na aktach pochodzących wprost z Hogwartu i przerażający dementor. Ilustracje pełne enigmy, budzące strach, wywołujące uśmiech – trafnie oddające klimat sytuacji. Aż chce się czytać, aż chce się oglądać.

Angażująca historia, której udało się porwać tysiące czytelników w różnym wieku, stała się jeszcze bardziej ekscytująca. I choć nie na każdej ze stron pojawia się ilustracja, każda jedna posiada kolorowe tło. Ciężka praca Jima Kaya zdecydowanie się opłaciła. A książka świetnie sprawdzi się jako upiększające regał domowej biblioteczki wyposażenie, osobista lektura, ale i prezent dla bliskiej osoby.

Szczerze polecam wszystkim tym, którzy wahają się nad zakupem. Każda ze zilustrowanych dotychczas części zrobiła na mnie należyte wrażenie i zdecydowanie chciałabym mieć u siebie także pozostałe tomy serii, których na pewno będę wypatrywać. Wydawnictwo Media Rodzina, dziękuję ze zdecydowaliście się to wydać.

http://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/

Harry Potter rozpoczyna swój trzeci rok nauki w szkole dla czarodziejów. Czekają na niego kolejne wyzwania i niebezpieczeństwa, gdyż z Azkabanu uciekł niebezpieczny więzień. Syriusz Black ma dobre powody, aby dostać się w pobliże Harry'ego. Czy Hogwart jest w stanie zapewnić chłopcu bezpieczeństwo?

„Harry Potter i więzień Azkabanu” to już trzeci ilustrowany tom przygód najsławniejszego nastoletniego czarodzieja. Zauważyłam, że z coraz większym utęsknieniem wyczekuję kolejnych książek z tej serii. Szczególnie nie mogłam doczekać się premiery tego tomu, ponieważ „Harry Potter i więzień Azkabanu” jest zdecydowanie moją ulubioną częścią z całej serii. Byłam bardzo ciekawa, które sceny zostaną zilustrowane oraz jaki obrazek kryje się na okładce pod obwolutą.

Wydawanie tej dobrze znanej serii w ilustrowanym wydaniu jest świetną okazją do odświeżenia sobie przygód Harry'ego, którego na pewno każdy zna, czy to za sprawą filmów, czy też powieści. Każda kolejna książka jest coraz grubsza, co znaczy, że znajdziemy w nich jeszcze więcej wspaniałych ilustracji Jima Kaya. Historia z każdym następnym tomem staje się również coraz bardziej interesująca, pojawiają się ciekawsze sceny, które na ilustracjach prezentują się wręcz zjawiskowo.

Jeżeli jesteście fanami uniwersum wykreowanego przez J.K. Rowling, to ta książka podobnie jak dwie poprzednie części powinny obowiązkowo znaleźć się na waszych półkach. To nie tylko niezwykła historia, ale również piękna ozdoba biblioteczki, od której trudno oderwać wzrok. Już nie mogę się doczekać kolejnych tomów, a w szczególności piątej części, czyli „Harry'ego Pottera i Zakonu Feniksa”, który jest najgrubszy z całej serii i na pewno będzie z tego powodu zawierał największą ilość ilustracji.

http://someculturewithme.blogspot.com/2017/11/przysiegam-uroczyscie-ze-knuje-cos.html

Uwielbiam serię o Harrym Potterze. Ba, ja ją nawet kocham! Jedna z moich perełek z dzieciństwa, z którą mam wiele wspomnień (czekanie o północy na premierę w księgarni, specjalny spacer o szóstej rano na pocztę – zalety posiadania mamy poczciarki – żeby odebrać przesyłkę ze świeżutkim egzemplarzem Zakonu Feniksa). Ach… Ogromny sentyment. Ale gdybyście kazali wybrać mi tom, który najbardziej przypadł mi do gustu, byłoby mi ciężko. Naprawdę ciężko. Niemniej mogę powiedzieć, że Harry Potter i Więzień Azkabanu plasował się w czołówce.

Kończą się wakacje i Harry wraca do Hogwartu, Szkoły Magii i Czarodziejstwa, aby zacząć swój trzeci rok nauki. W tym samym czasie z Azkabanu ucieka groźny więzień, oskarżony o wielokrotne morderstwo. Z tego powodu Ministerstwo Magii postanawia wysłać do Hogwartu dementorów, aby zapewnić bezpieczeństwo uczniom. Do obsady nauczycieli dołącza tajemniczy mężczyzna, który będzie nauczać obrony przed czarną magią. Jaką tajemnicę skrywa? Kim jest tytułowy więzień Azkabanu i jaki jest jego plan?

Zanim zacznę zachwycać się cudownymi ilustracjami Jima Kaya (ach, przepiękne!), to najpierw kilka słów o treści. Trzeci rok nauki to już nie byle co. Mam wrażenie, jakby od poprzedniej części bohaterowie dojrzeli, zmądrzeli. Może wciąż podejmowali nieroztropne decyzje, ale jednak odczuwam różnicę w ich postawie. Sam klimat książki jest też odrobinę mroczniejszy, co zresztą będzie się potęgować w kolejnych tomach. Więcej zajęć, więcej ciekawostek ze świata magii, więcej intrygujących postaci (ja na przykład byłam ciekawa, czy Trelawney jest oszustką, czy tylko na taką wygląda). Do tego to zaskoczenie na koniec. Przynajmniej ja nie spodziewałam się zupełnie takiego obrotu sprawy. Parszywek, taki nijaki śpiący szczurek, a tak wielki sekret skrywał. Huśtawka nastrojów. Radość, złość, nadzieja, zdenerwowanie, ulga, smutek i znów szczęście.

Moje ulubione momenty w tej części? Tak żeby podać kilka… Spotkanie Harry’ego z ciotką Marge. Zasłużyła sobie! Potter odkrywający prawdę o Blacku. Jakże ja się wtedy cieszyłam. Radość Rona, gdy Syriusz sprezentował mu sówkę. Nawet jeżeli była nadpobudliwa, to jednak taka urocza. Żebym nie zapomniała o podróży Błędnym Rycerzem. Oliver Wood biegający za profesor McGonagall w sprawie Błyskawicy (zdrowie zawodnika ponad wszystko! Czekajcie, czy tam było coś w stylu „złap znicza albo zgiń”? Oj Oliver… ). I wiele wiele innych! Przy każdej lekturze cieszę się z nowych rzeczy (a czytałam już przynajmniej 10 razy. Chyba nawet więcej).

Wersja ilustrowana przez Jima Kaya jest obłędnie wspaniała! Pokochałam ją od momentu prezentacji okładki. Wiedziałam, że będzie cudowna i nie myliłam się ani trochę. Jim Kay, jesteś wielki. Dzięki Tobie miałam jeszcze lepszy powrót do czasów dzieciństwa, Twoje ilustracje przeniosły mnie do magicznego świata, barwnego i ekscytującego. Ponownie brawa dla artysty, gdyż nie opierał się na wersji filmowej, tylko dał się ponieść swojej wyobraźni i każde miejsce czy postać wygląda inaczej niż w ekranizacji. To jego wizja, a nie odtwórcza praca, opierająca się na tym, co już było. Jedyny minus – wydaje mi się, że ilustracji było mnie niż w poprzednich częściach. Zapewne wynika to z grubości książki, gdyż Więzień Azkabanu jest trochę obszerniejszy. Pewnie każdy kolejny tom będzie miał tych rysunków mniej, gdyż liczba stron rośnie.

Uważam, że ilustrowana wersja Harry’ego Pottera i Więźnia Azkabanu to genialny prezent dla każdego fana Chłopca, Który Przeżył. Młody czy trochę starszy, wiek nie gra roli. Mam 26 lat i cieszyłam się jak dziecko, mogąc znowu czytać tę powieść, wzbogaconą o świetnie oddające klimat ilustracje. I z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy, który na pewno znajdzie się na mojej półce.

Harry Potter jest niezwykłym chłopcem, czarodziejem, który stał się sławny, zanim nauczył się mówić. Jednak w każde wakacje znów jest chudym i rozczochranym popychadłem w domu wujostwa. Pobyt w Privet Drive staje się jednak nie do zniesienia, gdy pojawia się w nim ciotka Marge. Po pewnym incydencie Harry ucieka i ląduje w Dziurawym Kotle. Okazuje się, że świat czarodziejów znów jest poruszony i żyje w strachu. Przyczyną jest ucieczka z Azkabanu groźnego więźnia Syriusza Blacka, który był poplecznikiem Voldemorta i mordował niewinnych mugoli. Jak się okazuje zbieg poluje na młodego czarodzieja i Harry wraz z Hermioną i Ronem, będą próbowali dociec prawdy. Nawet Hogwart nie jest już do końca bezpiecznym miejscem, odkąd przebywają w nim straszni dementorzy, a i Black potrafi przeniknąć do zamku. Wkrótce trójka przyjaciół poznaje bliżej historię tego mężczyzny i wydarzenia, przez które Harry został osierocony. Czy Potterowi uda się dorwać przestępcę? Czy może on złapie go pierwszy?

Co rok niecierpliwie wyczekuję ilustrowanego wydania Harry'ego Pottera i co rok jestem nim zachwycona. To już trzecia część przygód słynnego czarodzieja wzbogacona pięknymi ilustracjami i marzę już o kolejnych tomach, które przecież są o wiele obszerniejsze od tych początkowych. Skupmy się jednak najpierw na "Więźniu Azkabanu". W moim mniemaniu jest to ten tom, kiedy historia o magii i Hogwarcie przestaje już być przeznaczona dla dzieci. Do fabuły wkracza mrok w postaci dementorów wysysających szczęśliwe wspomnienia, a nawet dusze oraz ponurak, który budzi kolejny lęk w Harrym. Ta subtelna atmosfera nadchodzących wydarzeń owiana dodatkowo grozą sprawia, że zaczyna robić się nieco poważniej. W dodatku główny bohater ma możliwość poznania skrawka swojej historii, przyjaciół swoich rodziców, a także okoliczności ich śmierci. Długo czekałam na pojawienie się Lupina, ten sympatyczny nauczyciel jest mentorem i przyjacielem Harry'ego. Jednak tę część lubię najbardziej ze względu na Syriusza Blacka. Mam ogromny sentyment do jego postaci, a jego tragiczna historia porusza mnie za każdym razem. Jako, że trwa trzeci rok nauki w Hogwarcie nie brakuje nowych zaklęć, eliksirów, magicznych zwierząt oraz peleryny-niewidki używanej w ekstremalnych sytuacjach.

Wydanie różni się niego od swoich poprzedników. "Kamień filozoficzny" i "Komnata Tajemnic" pełne były żywych i bogatych ilustracji sygnalizujących swoje przeznaczenie dla młodszego odbiorcy. Tym razem Jim Kay skupił się bardziej na tle, które idealnie komponowało się z rozdziałami czy danymi sytuacjami. Nie brakuje oczywiście fenomenalnych ilustracji bohaterów takich jak: Syriusz Black, Severus Snape, Remus Lupin czy Trelawney. Kim Kay zaprezentował Hogwart i magiczne zwierzęta w pełnej krasie oraz jeszcze bardziej zbliżył czytelnika do tej historii.

"Harry Potter i Więzień Azkabanu" to książka, którą kocham za treść i za ilustracje. Nie ma wątpliwości, że każdy fan tej serii powinien posiadać na swojej półce te przepiękne wydania!

Więzień Azkabanu to trzeci ten serii. To tu pojawia się Hogsmeade, Syriusz Black, a do Hogwartu wkraczają mroczni dementorzy. Rowling stworzyła powieść niesamowicie magiczną. Opowiedziała ponadczasową historię o przyjaźni trójki czarodziejów oraz o ich przygodach – i tych całkiem zabawnych, i tych dość niebezpiecznych. Historię o miłości i poświęceniu. Historię o wybieraniu pomiędzy dobrem a złem. Nic więc dziwnego, że od ponad dwudziestu lat fanów serii jedynie przybywa.

Cieszę się, że wydawcy (i Rowling, oczywiście!) o nas nie zapominają, a oferta wydawnicza książek o Harrym Potterze, tak rozszerzających uniwersum, jak i ukazujących znane już pozycje w nowej oprawie. W tym wydaniu Więźnia Azkabanu, Jim Kay, interpretując wykreowaną przez Rowling historię, dodaje ilustracje. Własnym pędzlem domalowuje wspaniałą otoczkę dla równie wspaniałej opowieści. Grafiki podkreślają magiczny klimat wykreowanego przez brytyjską pisarkę świata i dodają mu nieco baśniowości. Nie są to jednak przedstawienia, jak z książek dla dzieci. Są to ilustracje tajemnicze, niezwykle klimatyczne, potęgujące atmosferę opowieści o uczniach Hogwartu. Są oryginalne, utrzymane w takim stylu jak te w poprzednich tomach. Ogromnym ich plusem jest to, że nie nawiązują do filmowych przedstawień. Autor oddziela się od nich, opierając się na własnej wyobraźni oraz, jak mi się wydaje, szkicach Rowling.

Książka ma dość duży, albumowy format, dzięki czemu graficzne przedstawienia ogląda się zdecydowanie lepiej. Wraz z ilustracjami tworzy to idealne dopełnienie, szczególnie dla młodszych czytelników. Większy rozmiar ułatwia nie tylko oglądanie kolorowych obrazków, ale i samo czytanie. Tekst jest odpowiednio rozmieszczony, nie obawiajcie się więc czytania długich linijek i gubienia się w tekście.

Duet J.K. Rowling i Jim Kay zaprezentował fanom Harry'ego Pottera kolejny must-have. Ilustrowane wydanie Więźnia Azkabanu to pozycja, która powinna znaleźć się na półce każdego Potteromaniaka. To spora dawka magii zamknięta w pięknej oprawie. Otwórzcie ją więc i jeszcze raz dajcie się porwać tej historii. Sama z przyjemnością do niej wróciłam.

Kolejny rok minął i oto potteromaniacy mogą cieszyć się ilustrowanym wydaniem „Harry'ego Pottera i więźnia Azkabanu”. Jim Kay ponownie olśniewa swoją wizją pełnego magii świata i zachwyca talentem.

Kiedy po raz pierwszy czytałam „Harry'ego Pottera”, od razu zakochałam się w wykreowanym przez J.K. Rowling świecie i panujących w nim zasadach. Pierwsze dwa tomy są jednak dopiero wstępem do całej historii młodego czarodzieja. To właśnie w trzeciej części zaczyna się już robić nieco poważniej. Podobnie jak w poprzednich częściach niemało tutaj tajemnic, ale za sprawą przerażających dementorów, omenu śmierci prześladującego Harry'ego i pojawiającego się co rusz złowieszczego, czarnego psa autorka okrasiła je subtelną atmosferą grozy, której we wcześniejszych tomach nie było i która zagęszcza się z czasem. To w tym tomie Harry poznaje całkiem spory kawałek historii swojej rodziny i przyjaciół ojca, to tutaj także zyskuje nadzieję na lepszą przyszłość, aniżeli ta, jaka czeka go u Dursleyów. Można nawet stwierdzić, że „Harry Potter i więzień Azkabanu” to jeden z kamieni milowych w historii Chłopca, który przeżył, w końcu jest to początek serii wydarzeń, które prowadzą do odrodzenia Lorda Voldemorta i tego wszystkiego, co stanie się potem.

Trzeci tom przygód Harry'ego Pottera lubię szczególnie za kilka rzeczy. Po pierwsze: za postać profesora Lupina. To jeden z najbardziej sympatycznych nauczycieli, jacy pojawiają się na drodze Harry'ego. Po drugie: za podróż w czasie. Czy to w książkach, czy to w filmach, uwielbiam ten motyw – od razu czyni on w moich oczach daną książkę czy film bardziej atrakcyjnym. Po trzecie: za mapę Huncwotów. To genialny przedmiot – nie tylko bardzo praktyczny, ale cudownie złośliwy. Po czwarte: za Syriusza Blacka. Jego wizerunek jako człowieka na początku i na końcu książki jest jak dzień i noc. Po piąte: za Patronusa. Jego indywidualny charakter i wygląd czyni go jednym z najciekawszych zaklęć w świecie Harry'ego Pottera. Po szóste: za Hardodzioba. Za to, że przynajmniej z tą fantastyczną istotą Rowling obeszła się łaskawie.

Przejdźmy jednak do tego cudownego ilustrowanego wydania. Po raz kolejny jestem pod ogromnym wrażeniem tego, jak zachwycająca wizualnie jest to książka. Podobnie jak poprzednie dwie części, została ona wydana w twardej oprawie z obwolutą, pod którą znajdziemy białą okładkę tym razem z rysunkiem „Potwornej księgi potworów” oraz niebieskim grzbietem. Jak w poprzednich częściach, rolę zakładki pełni tutaj złota wstążeczka. Treść książki oraz ilustracje wydrukowano na wysokiej jakości papierze kredowym. Całość prezentuje się naprawdę olśniewająco.

Jim Kay po raz kolejny przygotował dla potteromaniaków prawdziwą ucztę dla oczu. Zobaczycie rysunki postaci, które pojawiają się po raz pierwszy w całej serii – wśród nich np. profesora Lupina, profesor Trelawney, Parvati Patil, Petera Pettigrew czy Syriusza Blacka, zarówno w ludzkiej, jak i w zwierzęcej formie. Ujrzycie ilustracje magicznych zwierząt i stworzeń, w tym dementorów, Patronusa, trolli, hipogryfów, sów czy bogina. Również i tym razem Jim Kay pokusił się o dwie ilustracje jakby żywcem wyjęte z jakiegoś atlasu fantastycznych zwierząt. Tym razem w takiej formie możecie podziwiać druzgotka oraz wilkołaka.

„Harry Potter i więzień Azkabanu” jest nieco bardziej treściwy od „Komnaty Tajemnic”, dlatego też znajdziecie tutaj trochę więcej stron, które urozmaicone są nie ilustracjami, lecz mniej lub bardziej ozdobnym tłem. Podobnie jak w poprzednim tomie, każdy rozdział rozpoczyna pięknie ilustrowana strona tytułowa nawiązująca do jego treści. Rysunki w całej powieści zajmują czasami całą stronę, czasami dwie strony, często są to także mniejsze ilustracje wtopione w tekst.

W tym tomie Jim Kay zastosował parę bardzo pomysłowych rozwiązań. Jednym z nich jest pomysł rysunku Łapy, który zajmuje łącznie sześć stron, co daje taki efekt, jakby przechadzał się on po stronach powieści. Innym ciekawym pomysłem jest fakt, że w całej książce znajduje się kilka ilustracji Parszywka i Krzywołapa. Początkowo dziwiłam się, że jest ich aż tyle, ale później mnie olśniło – wygląda to tak, jakby na kartach powieści trwał między nimi nieustanny pościg. Już nie mogę doczekać się kolejnego tomu, przy przekonać się, czym jeszcze Jim Kay nas zaskoczy.

Ilustrowane wydanie „Harry'ego Pottera” to pozycja obowiązkowa dla każdego potteromaniaka. To idealny sposób, by pobudzić swoje wewnętrzne dziecko i ponownie poczuć tę magię. To także cudowny sposób, by świat małego czarodzieja przedstawić nowemu pokoleniu czytelników. To w końcu niewątpliwa ozdoba biblioteczki i po prostu warto mieć ją na swojej półce. Polecam gorąco!

Cały rok czekałam na kolejną część ilustrowanego wydania Harry’ego Pottera. Z jednej strony byłam bardzo podekscytowana, zastanawiałam się jakie sceny z książki zostaną przedstawione w formie rysunku oraz jakie postacie odtworzone. Mimo to z drugiej strony byłam trochę zaniepokojona, czy i tym razem Jim Kay wykaże się wyobraźnią i odda nam naszą ulubioną historię w sposób nas satysfakcjonujący. Świat wykreowany przez J. K. Rowling to większość mojego dzieciństwa oraz najprawdopodobniej reszta mojego życia, ponieważ kto by chciał się od niego uwolnić? Na początku jak zwykle napiszę małe wprowadzenie o czym ta książka jest (chociaż wszyscy to wiemy), a następnie przejdę do mojej opinii.

Harry musiał przyjechać jak zwykle na wakacje do ciotki i wujka, których nie znosi ze szczerą wzajemnością. Pod koniec jego pobytu przyjeżdża jeszcze znienawidzona ciotka Marge, a Harry musi udawać potulnego i grzecznego siostrzeńca jeśli chce dostać to o co poprosił. Jednak podczas wizyty zdarza się wiele zaskakujących rzeczy. Harry dowiaduje się też, że groźny przestępca uciekł z więzienia dla czarodziejów. Najgorsze jest to, że najwyraźniej coś go z nim łączy…

Moja opinia raczej będzie krótka, ale treściwa, ponieważ nie wydaje mi się, żebym musiała pisać co sądzę o samej treści. Wszyscy znamy Harry’ego i nawet jeśli nie z książek, to przynajmniej raz widzieliśmy film. Niezaprzeczalnie jest to fantastyczna książka, a dodatkowo jest ona druga w kolejności ulubionych. Zdecydowanie kocham w niej to, że pojawia się tu moja ulubiona postać całej serii, czyli Syriusz Black. Mamy też całą historię Huncwotów, którzy według mnie zasługują na osobną książkę. Jeśli zaś weźmiemy pod uwagę rysunki Kaya to na szczęście ponownie spotkamy się z pozytywnym zaskoczeniem. Ilustruje on wiele ciekawych scen, najlepsze jest to, że w większości są to te, których nie ma pokazanych w filmie. Dla przykładu, kiedy w książce Hermiona dostaje od rodziców pieniądze na nowego zwierzaka, w filmie nie ma pokazane jak cała trójka wchodzi do sklepu gdzie pierwszy raz spotykamy Krzywołapa. Jim Kay oddał nam te momenty z każdym szczegółem. Myślę, że nie potrzebujecie abym rozpisywała się i lała moje „ochy” i „achy” nad tym wydaniem, ale sami spójrzcie na te ilustracje i szybko lećcie do sklepu po własne egzemplarze!

Trzeci tom przygód małego czarodzieja jest nie tylko jednym z najlepszych, jakie seria ma do zaoferowania, ale także zdecydowanie najważniejszym dla mnie. To w końcu od niego zaczęła się moja przygoda z Harrym Potterem, kiedy jako nastolatek, któremu spodobały się pierwsze dwa filmy, postanowiłem sięgnąć po książki i właśnie od niego zacząłem lekturę sagi. I wciągnął mnie tak bardzo, że pochłonąłem go w zaledwie kilkanaście godzin. Od tamtej pory, tak jak zresztą do wszystkich pozostałych tomów, wracałem do niego nie raz, ale niniejsza, przepięknie ilustrowana edycja, pozwoliła mi na nowo odkryć tę wspaniałą opowieść i raz jeszcze zanurzyć się w magicznym, pełnym niebezpieczeństw i przyjaźni świecie, który pokochały miliony.

Harry skończył drugi rok nauki w Hogwarcie, cudem przeżywszy walkę z bazyliszkiem, i teraz spędza kolejne wakacje u Dursleyów. I wszystko byłoby w porządku, gdyby nie odwiedziny ciotki i kłótnia, przez którą mały czarodziej używa czarów i zmuszony jest uciec z domu. Bojąc się, że zostanie wyrzucony ze szkoły, zamieszkuje w Dziurawym Kotle, gdzie zaskakuje go jednak wizyta ministra magii Korneliusza Knota. Ten natomiast, nie dość, że nie chce pozbawić go możliwości powrotu do Hogwartu, to jeszcze wydaje się podejrzanie miły. Jak wkrótce przekonuje się Harry, cała sytuacja ma związek z niejakim Syriuszem Blackiem, uciekinierem z więzienia Azkaban, który z jakiegoś powodu pragnie Harry'ego odnaleźć...

Co jest dobrego w „Więźniu Azkabanu”? Przede wszystkim mamy tu wszystko to, co najlepszego seria ma do zaoferowania, ale w bardziej mrocznej i dojrzalszej niż dotychczas formie. Harry od początku mierzy się ze zwiastunami nadchodzącej śmierci, dowiaduje się więcej na temat zabójstwa rodziców (oczywiście nadal nie wszystko jest jeszcze wiadome), do tego dochodzi zagadka rodem z thrillera, która autentycznie zaskakuje swoim rozwiązaniem i pojawienie się groźnych postaci – morderca, wysysający szczęście, a w skrajnych przypadkach także duszę, Dementorzy, Bogin, który potrafi przybrać dowolny kształt tego, czego boi się osoba stająca z nim oko w oko, wilkołak… A wszystko to w połączeniu z przesłaniem, przygodą, magią i pochwałą przyjaźni i dobra. Rowling chciała, by książki dojrzewały tak, jak ich czytelnicy i to widać w „Więźniu”; ale nie tylko jeśli chodzi o samą fabułę i poruszaną tematykę.

Dojrzalsze i bardziej mroczne są także ilustracje Jima Kaya, które stanowią największą atrakcję tego wydania. Co jest w nich takiego dobrego, widać już na pierwszy rzut oka. Są piękne, kolorowe, doskonale dobrane do treści, rzeczywiste i baśniowe jednocześnie, a z tomu na tom stają się coraz bardziej realistyczne. Twarze zaczynają przypominać zdjęcia, ale jednocześnie Kay nie posiłkuje się zbyt mocno filmowymi adaptacjami. Jego graficzne opracowanie „Harry’ego Pottera” ma swój własny, niepowtarzalny charakter oparty na tekście Rowling, a jednocześnie dodaje powieści czegoś od siebie. Po prostu coś wspaniałego!

A że także sama treść oraz styl, jakim „Więzień Azkabanu” został napisany, zachwycają, w ręce czytelników trafia książka, którą powinien poznać każdy – tak, jak całą tę serię. Jeśli jeszcze jakimś cudem nie czytaliście „Harry’ego Pottera”, powinniście jak najszybciej nadrobić ten błąd. To prawdziwy fenomenem i jednocześnie cykl, który dostarcza znakomitej zabawy dzieciom i dorosłym, a niniejsze wydanie nadaje się doskonale do zaczęcia przygody z małym czarodziejem (zresztą miłośnicy opus magnum Rowling także powinni dołączyć je do swojej kolekcji, bo stanie się jej prawdziwą ozdobą). Polecam bardzo, bardzo gorąco!