Inna kobieta

„Ona, on, ona. Bo w życiu nic nie jest czarno-białe…

Dwie kobiety. Żona i kochanka. Różni je wiele. Poglądy, charakter, styl życia. Inaczej widzą też mężczyznę, którego kochają. Po czyjej stanąć stronie? Żony, z którą on ma przeszłość i dzieci? Czy może kochanki, która daje mu to, czego dawno nie miał? Można wybaczyć? A może nie tylko on jest winny? Poznajcie dwie wersje tej samej historii, w której w końcu każdy musi zadać sobie pytanie: odejść czy zostać? Poddać się czy walczyć? Ważniejszy jest namiętny seks czy przywiązanie i bezpieczeństwo? Romans, który wciąga jak kryminał. Zwłaszcza że każdy uważa się za niewinnego…

„Inna kobieta” to wciągająca od pierwszej strony opowieść, w której każda kobieta odnajdzie echa własnego życia.”

Z twórczością autorek miałam już styczność, gdyż czytałam ich świąteczną powieść „Dwanaście życzeń”, która bardzo się mi podobała. Więc, gdy dostałam propozycję patronatu nad ich najnowszą powieścią, długo się nie zastanawiałam, bo już kilkanaście pierwszych stron przekonało mnie, że to powieść, która idealnie trafia w moje gusta czytelnicze.

„Inna kobieta” to powieść, którą mogłoby napisać prawdziwe życie, bo sytuacje w niej opisane niestety w obecnym świecie zdarzają się bardzo często. W książce poznajemy historię dwóch kobiet Ady i Joanny, żony i kochanki. Kobiety różni prawie wszystko, ale łączy je jeden mężczyzna. Przyznam się Wam szczerze, że czytając tę książkę, na przemian stawałam się Adą i Joanną i razem z nimi przeżywałam ich historię. Cały czas zastanawiałam się, czy sytuacja, którejś z kobiet była lepsza, czy któraś z nich mogła czuć się pewnie. Koniec końców doszła do wniosku, że obie znalazły się w podobnej sytuacji i żadna z nich nie mogła mieć stuprocentowej pewności, jak się dla niej to skończy. Na pewno wiem tylko jedną rzecz, nigdy, przenigdy nie chciałabym być kochanką, ani zdradzaną kobietą. Jeżeli chodzi o Piotra, czyli o tego zdradzieckiego typa, to napiszę Wam tylko, że nie polubiłam faceta i na pewno nie dostałby ode mnie kolejnej szansy.

„Inna kobieta” to powieść, w której dostajemy tę samą historię z perspektywy dwóch kobiet. Jeżeli mam być z Wami szczera, to polubiłam i Adę i Joannę i naprawdę współczułam im sytuacji, w której się znalazły. Oczywiście potępiam rozbijanie związków, jednak w pewnym stopniu mogę zrozumieć Adę, której życie nie rozpieszczało, a jej małżeństwo zakończyło się przez męża alkoholika. Nie raz nie zgadzałam się z decyzjami podejmowanymi przez bohaterki, ale takie właśnie jest prawdziwe życie, przez które przechodzimy, popełniając błędy i podejmując niewłaściwe decyzje.

Jest to książka, którą polecam Wam z całego serca. Mnie historia Ady i Joanny wciągnęła bez reszty i w dużym napięciu brnęłam ku zakończeniu, które okazało się dla mnie sporym zaskoczeniem. To książka, która niejednokrotnie Was wzruszy, dostarczy Wam wielu emocji i bezapelacyjnie skłoni do refleksji. To po prostu świetna powieść, od której nie sposób się oderwać. Teraz czekam na kolejne książki autorek i jestem przekonana, że znów mnie nie zawiodą.

Powieść zdecydowanie mogę polecić każdemu, kto ceni sobie dobre pióro i lubi wzruszające powieści o miłości, niezwykłej miłości, która przetrwa wszystko.. Autorki dokładnie przedstawiają nam czytelnikom, jak piękne może być uczucie i jak należy postępować, żeby zrozumieć drugą osobę i jej uczucie. Wzruszająca do łez i pełna pokory.

Zdrada zazwyczaj jest łatwa do ocenienia z punktu moralnego. Jednak zdarzają się sytuacje, gdy czyjaś kochanka niekoniecznie musi być piętnowana. Sytuacje, gdy okłamywana przez lubego kobieta postanawia znaleźć ostatki sił, aby zawalczyć też o siebie…

Od dłuższego czasu za interesujący uznaję proces tworzenia książki przez więcej niż jedną osobę. Czy to zwyczajne spotkania przy kawie, gdzie wymienia się pomysły? A może bardziej współcześnie — droga elektroniczna? W każdym razie, do sięgnięcia po „Inną kobietę” zachęciły mnie właśnie autorki, pracujące w duecie. To już kolejna ich wspólna powieść, o poprzedniej słyszałam sporo dobrego, więc postanowiłam zapoznać się z umiejętnościami Karoliny i Katarzyny. Początkowo, podchodziłam do fabuły z lekką rezerwą. Przyznaję, w jakimś stopniu spodziewałam się trochę naciąganego romansu, o dość prostej strukturze. Miłość, zdrada, rozstania, powroty — ot, znamy ten klasyczny schemat. Jednak taka ocena w ostateczności byłaby naprawdę krzywdząca, gdyż mamy tu do czynienia z książką poruszającą ważne tematy, rozbudowaną, ale z pewnością wciągającą. Każda następna strona wydawała mi się jeszcze ciekawsza, mimo drobnych niedoskonałości.

Akcję śledzimy z dwóch perspektyw, co nadaje świeżości spojrzeniu na konkretne sytuacje. Trudno od razu wyrobić sobie opinię w kwestii poczynań bohaterów, ponieważ i Ada, i Joanna potrafią ująć. Okładka świetnie przedstawia dualizm. Nie ukrywam, od początku próbowałam stanąć po którejś ze stron, lecz to ciężkie zadanie. Czy ktoś tu w ogóle jest winny? A może wszyscy? Lubię powieści pozostawiające różne przemyślenia, a „Inna kobieta” skłania do wielu refleksji. Co ważne, autorki nie oceniają swoich postaci, są w tym zupełnie neutralne, po prostu tocząc historię, a wyrobienie poglądów, to już nasza rola.

Styl (albo style?) Głogowskiej i Troszczyńskiej charakteryzuje się lekkością, całość jest łatwa w czytaniu. Warsztatowo, zabrakło mi trochę umiejętności „zatrzymania się”, momentami pisarki nieco przekładają formę nad treść, co owocuje zbytnim rozwlekaniem tematu. Niemniej jednak uważam, że ta drobnostka zostanie naprawiona przy okazji kolejnych publikacji, bo nie sądzę, aby poprzestano na tej! Ot, zrzucam na karb frajdy wynikającej z tworzenia, gdy trudno skończyć na kilku słowach. Za bardzo pożądaną cechę uznaję fakt unikania wpadania w skrajne banały, pomimo barwnych wyrażeń.

Polubiłam Adę i Joannę. Są ludzkie, niepozbawione wad, lecz obie wzbudzają sympatię. To dwa przeciwieństwa, jednak nie na zasadzie dobra oraz zła. Skomplikowane kobiety, których historie rzucają dużo światła na ich decyzje, wybory. Różni je aparycja, poglądy, poczucie humoru, łączy ten sam mężczyzna. Trójkąt składający się z wspomnianych bohaterek i Piotra, będącego zarówno mężem, jak i kochankiem — wszystko tylko pozornie wygląda banalnie. Autentycznie pogmatwana związki, ciekawe studium psychologiczne. Namiętność łatwo mylić z miłością, a dzieciństwo prawie zawsze wpływa na dalsze losy, co autorki jasno pokazują. Interesującą kwestią jest fakt, iż w tej książce maluchy dorastają, a potem powielają błędy rodziców.

„Inna kobieta” to dość smutna powieść, wnikliwie ukazująca trudne relacje damsko-męskie. Czytało mi się ją dobrze, zdecydowanie świetnie się sprawdzi też w formie prezentu dla mamy lub przyjaciółki. Naturalnie, literatura nie posiada płci, ale twórczość Karoliny Głogowskiej i Katarzyny Troszczyńskiej jest kierowana właśnie głównie do kobiet, co bije z każdej strony. Emocjonalna fabuła, długo siedzi w głowie, więc chętnie będę śledzić wspólną karierę obu pań, a wierzę, że dalej będą się rozwijać, za co mocno trzymam kciuki!

One dwie i on jeden. Szczęśliwa rodzina, a z drugiej strony wielka niewiadoma, oboje po przejściach. Mogłoby się wydawać, że to książka jakich wiele, jednak autorki tak nakreśliły historie obu bohaterek, że trudno stanąć po stronie tylko jednej z nich.

Piotr jest mężem Joanny, psychoterapeutki i ojcem dwóch chłopców. Wydawać by się mogło, że wiodą szczęśliwe życie w żoliborskim mieszkaniu, jednak coś sprawia, że nawiązuje romans z jedną ze znajomych z pracy, rozwódką Adą. Obie kobiety są tak różne, że mogłyby się nigdy nie spotkać. Jednak jak stare przysłowie mówi – świat jest mały…

Ta historia to opowieść o klasycznej zdradzie – w domu czegoś mu zabrakło, żona przestała go doceniać, w codzienności zaczęli wszystko robić automatycznie, więc przy nowej partnerce chciał znów poczuć się wyjątkowy, doceniany, wielbiony. Jednak po pewnym czasie sam już nie wie czego tak naprawdę chce. A może nawet wie czego chce – chciałby mieć ciastko i zjeść ciastko. Niestety w życiu to nie jest możliwe. Piotr jest egoistą, nie liczy się z uczuciami ani Joanny ani Ady. Obie skrzywdził i nie można tego naprawić.

Historie obu kobiet są napisane bardzo spójnie, choć jedno co mnie zastanowiło, to to, czy ich dorastanie w takich a nie innych domach nie spowodowało, że tak kurczowo chciały zatrzymać Piotra u swojego boku. Joanna, wychowana w sumie przez matkę, bo ojciec odszedł do innej kobiety. Teraz zresztą czasami się z nim widuje na sztywnych obiadach w restauracji. I Ada, która była bita przez ojca, która widziała go z kochanką i która cały czas ma pretensje do matki, że od niego nie odeszła. Pośród tego jest Piotr, jednak tylko pobieżnie dowiadujemy się, że pochodził z idealnej rodziny. Obie bohaterki są bardzo prawdziwe, dzielne, odważne, muszą stawić czoła wszelkim przeciwnościom, a także zmierzyć się z osądem swoich (a czasami też takich na które nie mamy wpływu) wyborów wśród rodziny. Po raz kolejny okazuje się, że niezbędne w takich ciężkich sytuacjach są przyjaciółki. I zarówno u Joanny jak i u Ady mamy tego bardzo dobry przykład.

Do końca nie wiadomo jak zakończy się ta historia. Po początkowej euforii Piotra coś zaczyna się w nim zmieniać, coś zaczyna do niego docierać. Jednak czy można znów wrócić do tego co było? Czy można wybaczyć zdradę? Na pewno odbiór tej książki będzie zależał od naszych osobistych doświadczeń i etapu życia w którym jesteśmy. Inaczej odbierze go mężatka z kilkuletnim stażem i dziećmi, a inaczej młoda niezamężna kobieta, która ma jeszcze w głowie obraz idealnego małżeństwa.

Bardzo polecam tę książkę, bo czytam się przyjemnie, a pewne sprawy, które mogłyby nam się wydawać czarno – białe i proste w rzeczywistości mogą mieć różne odcienie szarości.

Zdrada to bardzo trudny temat, a każda osoba, która jej doświadczyła z pewnością określiłaby ją jako bardzo bolesną i okrutną konsekwencję relacji z niewłaściwym człowiekiem. Czy bylibyście w stanie wybaczyć zdradę? Osobiście do tej pory byłam przekonana, że zdrada skutkuje końcem jakiejkolwiek trwającej relacji, ale lektura powieści "Inna kobieta" zdecydowanie wytworzyła w mojej głowie pewne wątpliwości. Zabierając się za tę książkę byłam pewna, że będzie to raczej lekka obyczajówka, która dostarczy mi przyjemności z czytania, ale prawdopodobnie nie wywoła we mnie jakiś większych emocji. Nawet nie wiecie jak ogromne było moje zaskoczenie kiedy okazało się, że każdą kolejną stronę czytałam z zapartym tchem, w napięciu czekając na to, co wydarzy się za chwilę. Jeśli zastanawiacie się czy to pozycja skierowana do was - zapraszam do zapoznania się z dalszą częścią recenzji, z której z pewnością się tego dowiecie.

Dwie kobiety. Żona i kochanka. Różni je wiele. Poglądy, charakter, styl życia. Inaczej widzą też mężczyznę, którego kochają. Po czyjej stanąć stronie? Żony, z którą on ma przeszłość i dzieci? Czy może kochanki, która daje mu to, czego dawno nie miał? Można wybaczyć? A może nie tylko on jest winny? Poznajcie dwie wersje tej samej historii, w której w końcu każdy musi zadać sobie pytanie: odejść czy zostać? Poddać się czy walczyć? Ważniejszy jest namiętny seks czy przywiązanie i bezpieczeństwo? Romans, który wciąga jak kryminał. Zwłaszcza, że każdy uważa się za niewinnego...

Fabuła książki początkowo wydawała mi się mało oryginalna i często spotykana w różnego rodzaju obyczajówkach. Dopiero po jakimś czasie okazało się jak bardzo "Inna kobieta" różni się od wszystkich książek jakie miałam okazję przeczytać. Największym atutem tej powieści jest fakt, że cała historia opisana jest z dwóch perspektyw, dzięki czemu możemy poznać dwie wersje wydarzeń mających miejsce na kartach tej książki. Każda z kobiet widzi rzeczywistość w zupełnie inny sposób, co sprawia, że nic nie jest czarno białe, a wszystkie sytuacje zdają się skrywać drugie dno.

Bohaterowie są naprawdę doskonale wykreowani, a każda z postaci posiada ogromny wachlarz zarówno wad jak i zalet, co sprawia, że ciężko jednoznacznie stwierdzić za kogo najmocniej powinniśmy trzymać kciuki. Moje uczucia w stosunku do głównych bohaterów zmieniały się z każdą kolejną przeczytaną stroną - czasem im współczułam, by za chwilę przeklinać ich lekkomyślne zachowanie. Autorki stworzyły bardzo realistyczne osobowości, dzięki czemu miałam wrażenie, że osoby takie jak Joanna, Ada i Piotr istnieją naprawdę i być może mieszkają gdzieś obok mnie i zmagają się z problemami życia codziennego.

Styl, którym posługują się Karolina Głogowska oraz Katarzyna Troszczyńska już od pierwszych stron zrobił na mnie pozytywne wrażenie i przypadł mi do gustu. Autorki piszą z ogromną lekkością i prostotą co skutecznie przyspiesza i ułatwia czytanie. "Inna kobieta" to powieść, którą czytelnik pochłania w błyskawicznym tempie i nie potrafi odłożyć jej na półkę.

Podsumowując - "Inna kobieta" to powieść, która ogromnie mnie zaskoczyła swoją mądrością i realizmem. Wydarzenia, które tam poznajemy w każdej chwili mogą stać się częścią naszego życia, dlatego tak mocno angażujemy się w losy głównych bohaterów. Według mnie "Inna kobieta" to jedna z najlepszych powieści obyczajowych jakie kiedykolwiek czytałam. Z czystym sumieniem mogę wam polecić jej lekturę. Mam nadzieję, że ta historia również was zachwyci.

Każda z osób, która sięgnie po tę propozycję musi wiedzieć, że ta książka jest pełna niespodzianek, zmusza do myślenia i szybko z głowy nie wywietrzeje. To jedna z tych propozycji z przesłaniem, po przeczytaniu której trzeba będzie się zastanowić nad sobą, a może nawet, swoim związkiem, a może i całym życiem.