Mój szef lubi jasne zasady, jednej z nich nikt nie śmie złamać… Chodzi o jego banana.
Poważnie. Facet jest uzależniony od potasu.
Oczywiście, to ja po niego nieopatrznie sięgnęłam. Technicznie rzecz ujmując, wsadziłam go sobie do ust. Co więcej przeżułam… a nawet połknęłam.
Taaak, wiem. Niedobra, niedobra dziewczynka.
I wtedy go zobaczyłam. Wierzcie mi lub nie, ale to, że właśnie dławiłam się jego bananem, raczej nie zrobiło na nim najlepszego wrażenia.
Zacznijmy jednak od początku. Zanim miałam czelność sięgnąć po należącego do milionera banana, dostałam swoje pierwsze ważne zlecenie jako reporterka. I wyjątkowo nie było to jak zwykle byle jakie zadanie, wyskrobki z dna garnka, których nikt nie chciał. Nic w stylu przepytywania śmieciarza o jego ulubione rejony miasta, czy pisania o wielkiej wadze zbierania psich kup z trawników i placów.
Nie. Nic z powyższych, dziękuję bardzo.
To był prawdziwy przełom w mojej karierze. Szansa, by udowodnić, że nie jestem żadną nieudolną, niezdarną, przyciągającą pecha, chodzącą katastrofą. Wchodziłam w środowisko biznesowe – miałam zinfiltrować Galleon Enterprises, by potwierdzić zarzuty o korupcję.
Tu wchodzi podkład muzyczny z Jamesa Bonda.
Wreszcie byłam na właściwym miejscu. Jedyne, co musiałam zrobić, to zdobyć posadę stażystki i zdemaskować Bruce’a Chambersona.
Starając się nie zwracać uwagi na to, że facet wygląda jak wyrzeźbiony w płynnym kobiecym pożądaniu, a inni mężczyźni po prostu muszą przy nim kwestionować swoją seksualność. To się musiało udać. Bez żadnych katastrof. Zero fuszerki. Weź się w garść, skup się! – na mniej niż godzinkę.
Przenieśmy się teraz do sali konferencyjnej. To tutaj znajdziecie mnie przed tą doniosłą, kluczową dla mojej kariery rozmową. Z bananem w dłoni. Podpisanym jego imieniem. Już za chwilkę on pojawi się w drzwiach i zobaczy mnie ze zdradzieckim żółtym dowodem mojej winy. A kilka sekund później zdecyduje się… mnie zatrudnić.
Tak, wiem. Ja też nie uznałam tego za dobry znak.
| Autor | Penelope Bloom |
| Wydawnictwo | Albatros |
| Rok wydania | 2019 |
| Oprawa | miękka ze skrzydełkami |
| Liczba stron | 256 |
| Format | 12.0 x 19.5 cm |
| Numer ISBN | 978-83-8125-374-1 |
| Kod paskowy (EAN) | 9788381253741 |
| Waga | 268 g |
| Wymiary | 124 x 195 x 20 mm |
| Data premiery | 2019.02.25 |
| Data pojawienia się | 2019.02.25 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
Natasha dostaje swoje pierwsze, poważne dziennikarskie zlecenie. Jej zadaniem jest zatrudnić się jako stażystka w jednej z większych firm i znaleźć haki na szefów owej firmy. Biorąc pod uwagę jej talent do wpadania w kłopoty będzie to nie lada wyzwanie. Kiedy Natasha czeka na rozmowę kwalifikacyjną robi coś, co zapamięta na długo. Głodna, bez zastanowienia sięga po niego. Po jędrnego, soczystego banana szefa i zajada się nim ze smakiem. Przyłapana na tym okrutnym czynie przez właściciela banana, zostaje za karę zatrudniona w firmie. Jaką zemstę przygotował dla niej Bruce?
Nie jest to historia powalająca na kolana swoją fabułą, ale trzeba przyznać, że autorka miała bardzo oryginalny pomysł. Opowieść jest podsycona humorem i stosunkowo krótka, dlatego można w mig rozprawić się z tą lekturą. Natasha jest dość niezdarną kobietą, ale nie brakuje jej inteligencji i empatii. Bruce wydaje się być zamknięty w sobie i bardzo ostrożny w kontaktach z kobietami. Natasha wywraca jego perfekcyjne życie do góry nogami. Połączenie tych dwóch różnych charakterów daje mieszankę wybuchową. Bardzo miło spędziłam z nimi czas. To zabawna historia miłosna idealna na letni wieczór. Doskonale sprawdzi się też jako przerywnik między ambitniejszymi książkami.
Bruce jest bardzo stanowczym, wręcz rygorystycznym szefem. Uwielbia stażystki w ołówkowych spódnicach, seks i ..... banany.
Kiedy przyszło mu przeprowadzić rozmowę kwalifikacyjną z Natashą, która bez pozwolenia zjadła, a gdyby tego było mało, zaczęła się krztusić jego bananem, postanowił, że zatrudni ja tylko po to, by uprzykrzyć jej życie i robić wszystko by odeszła.
Jednak nie wszystko idzie według planu Bruce'a, a Natasha nie jest tą, za którą się podaje.
To będzie namiętna gra.
Przezabawna i czarująca historia widziana z dwóch perspektyw - Bruce'a i Natashy. Uwielbiam, kiedy książki pisane są właśnie w a taki sposób. "Jego banan" to niewątpliwie typ książki, przy której się nie zanudzisz. Zabawne teksty i riposty bohaterów, a nawet ich zachowanie sprawiało, że mimowolnie się śmiałam. Uśmiech nie schodził mi z twarzy razem z rozbawieniem, a wtedy zdarzało się że rozmawiałam z książką... Odbiło mi? Być może 😅. Jeśli szukacie lekkiego romansu na swój urlop, wakacje, czy jakikolwiek wypoczynek, to zdecydowanie polecam "Jego banana", a za raz po nim "Jej wisienki". Pozycje te z pewnością umilą ci czas.
Dziennikarka Natasha zaczyna pracę jako stażystka w przedsiębiorstwie Bruce'a Chambersona, by znaleźć „haki” na właściciela i przedstawić firmę oraz jego osobę w niekorzystnym świetle. Reszty możecie się domyślić.
Natasha jest totalną katastrofą, co czasem bywa urocze, ale u niej urosło do takich rozmiarów, że nie wiem jakim sposobem ona w ogóle jeszcze żyje, bo samo to, że wstaje z łóżka, wiąże się z niemałym ryzykiem. Szczęście? Bruce to chodzący ideał — przystojny, wysportowany, poukładany, inteligentny i bajecznie bogaty, czyli dobór bohaterów na zasadzie kompletnych przeciwieństw, które jak wiadomo, się przyciągają.
„Jego banan” kipi podtekstem erotycznym, ale nie powala na kolana. Napisana tak prosto i przewidywanie, że już chyba bardziej się nie da, nie mniej jednak mnie nie znudziła. Nie mówię, że śmiałam się do rozpuku, bo bym Was okłamała, ale jako „odmóżdżacz” ta książka sprawdza się w 100%. Nie jest długa, absurd goni absurd i do tego, co chwilę autorka podkreśla wagę banana jakby od niego zależała ludzkość (może zależy?). Podsumowując na dwoje babka wróżyła, albo Was zemdli, albo stwierdzicie, że dobra te wisienki, które są planowane na czerwiec, też przeczytam.
Penelepe Bloom to Amerykanka, która od zawsze marzyła, by być autorką, w końcu rzuciła pewną posadę nauczycielki i zaczęła pisać książki. Dziś jest jedną z popularniejszych pisarek wg. „USA Today".
Wydawnictwo Albatros wydało właśnie jej powieść pt. „Jego banan". Jest to książka, która łączy romans z elementami komedii. Natasha ma na drugie imię niezdarność, ciągle wpada w kłopoty, jest wiecznie spóźniona. Jako dziennikarka otrzymuje zlecenie, by napisać artykuł o Brusie Chambersonie - szefie prężnie działającej Galleon Enterprises. Czy ten poukładany, przystojny i zimny jak głaz facet, może coś ukrywać? Oczywiście Natasha ma potajemnie wybadać sprawę, zatrudniając się jako stażystka w firmie. Niestety już pierwszego dnia podpada przyszłemu szefowi. Co wyniknie z tej znajomości? Czy Natasha napiszę swój artykuł życia, czy wręcz przeciwnie straci wszystko?
Książka na jeden wieczór, no może dwa. Lekka i śmieszna, niewymagająca przemyśleń, raczej do przeczytania dla relaksu. Myślę, że spodoba się pełnoletnim wielbicielkom gorących romansów.
Irka, lat 19
źródło: www.szkolnyklubrecenzenta.pl
2,5 godziny. Tyle czasu zajęło mi połknięcie Jego banana.
Gabaryty nie były zbyt imponujących rozmiarów, grubość również pozostawia wiele do życzenia. 250 stron to prawie jak opowiadanie.
Za to co do wnętrza no cóż...Zależy co kto lubi.
Bohaterka to chodząca katastrofa potykająca się o wszystko co popadnie z genami samozniszczenia. Swoje życie erotyczne opisała by tytułem filmu "Szybcy i rozczarowujący". Ta 25 letnia (prawie dziewica) co na USA mi kompletnie nie pasowało, na co dzień robiąca z siebie totalny niewypał gdzieś tam w pewnym momencie błysnęła intelektem.
Bruce CHAM-cośtam to perfekcjonista do bólu. Ultramęski, perfekcyjnie profesjonalny, z lodem zamiast krwi i obsesją na punkcie swojego banana. Miał osobistego dietetyka, nawet zapasową komórkę z wgranymi wszystkimi kontaktami na wypadek gdyby zgubił swój telefon.
Do tego przypominał burrito z mikrofalówki "piekielnie gorący na zewnątrz i lodowato zimny w środku".
Tak się złożyło, że ona zjadła jego banana a on za karę przyjął ją na staż do swojej firmy.
Nie będę wynikać w szczegóły, bo fabułę można by streścić w jednym zdaniu.
Zaczęło się intrygująco i z humorkiem, czyli tak jak lubię niestety później przeszło w typowe love story, czyli baju baju będziesz w raju. Przez chwilę miałam wrażenie, że to parodia Greya, którego nie trawie (brakowało tylko pejczyka i własnego śmigłowca).
Podsumowując autorka stworzyła lekką, typowo amerykańską historyjkę dla kobiet w której znajdziemy trochę humoru, odrobinę iskrzącej namiętności i garstkę żenuy.
Skusił mnie głównie tytuł gdyż uwielbiam banany a mocno zaintrygował opis. Mimo, że książka nie do końca zaspokoiła mój głód czytelniczy (liczyłam chyba na coś bardziej zboczonego) to od czasu do czasu lubię wsiąknąć w taki irracjonalny świat dlatego z chęcią skosztuje w przyszłości Jego babeczki i Jej wisienek.
Bruce jest bardzo stanowczym, wręcz rygorystycznym szefem. Uwielbia stażystki w ołówkowych spódnicach, seks i ..... banany.
Kiedy przyszło mu przeprowadzić rozmowę kwalifikacyjną z Natashą, która bez pozwolenia zjadła, a gdyby tego było mało, zaczęła się krztusić jego bananem, postanowił, że zatrudni ja tylko po to, by uprzykrzyć jej życie i robić wszystko by odeszła.
Jednak nie wszystko idzie według planu Bruce'a, a Natasha nie jest tą, za którą się podaje.
To będzie namiętna gra.
Przezabawna i czarująca historia widziana z dwóch perspektyw - Bruce'a i Natashy. Uwielbiam, kiedy książki pisane są właśnie w a taki sposób. "Jego banan" to niewątpliwie typ książki, przy której się nie zanudzisz. Zabawne teksty i riposty bohaterów, a nawet ich zachowanie sprawiało, że mimowolnie się śmiałam. Uśmiech nie schodził mi z twarzy razem z rozbawieniem, a wtedy zdarzało się że rozmawiałam z książką... Odbiło mi? Być może 😅. Jeśli szukacie lekkiego romansu na swój urlop, wakacje, czy jakikolwiek wypoczynek, to zdecydowanie polecam "Jego banana", a za raz po nim "Jej wisienki". Pozycje te z pewnością umilą ci czas.
Posiadanie seksownego szefa wcale nie jest szczególnie kłopotliwe. Łatwo powiedzieć! Muszę tylko opierać się jego urokowi przez parę najbliższych miesięcy, bo przecież z nadejściem stycznia lecę do Paryża, realizować marzenie o zostaniu artystką. Wielka szkoda, że nie można zjeść ciastka i mieć ciastka. Zapomniałam wspomnieć... mój seksowny szef był też moją szkolną miłością. Tak jakby. Na początku chciałam go zagłaskać swoją ckliwą czułością. A pod koniec już tylko okrutnie zmiażdżyć. Teraz wrócił, choć równie dobrze mógłby mieć napisane „Nie dotykać!“ na koszulce. Mam takie pytanko: czy dotykanie bez użycia rąk się liczy? Pozwólcie, że sama sobie odpowiem: Tak, Emily, napalona suczko, liczy się! Poza tym moje marzenie czeka na...
Pikantna komedia romantyczna! Jego paczuszka wylądowała w mojej skrzynce… Hej, spokojnie, mojej skrzynce pocztowej. I od chwili, kiedy zobaczyłam, co jest w środku, wiedziałam, że ta paczka powinna trafić do mojego gorącego sąsiada. Który najwyraźniej ma brudny sekret… Niespecjalnie lubię koty, ale jestem trochę jak one – nie znoszę większości ludzi. Ale mój sąsiad nie jest jak większość ludzi. Chodzi w koszulach zapiętych pod szyję, pachnie jak reklama Calvina Kleina i wygląda na takiego, co regularnie używa nici dentystycznej… Słowem – sprawia wrażenie, że ma swoje życie uporządkowane od początku do końca. Pan Idealny, jeśli chcecie znać moje zdanie. I wtedy do tego obrazka wkracza jego długa, gruba paczka wciśnięta w moją skrzynkę pocztow...
Jak poznałem Hailey? Cóż, dżentelmen nigdy się nie przechwala… Na szczęście ja nie jestem dżentelmenem. Najpierw zapłaciłem za jej wisienki, a potem skradłem jej bukiecik. A jeszcze później? Zostawiłem swoją wizytówkę i wyszedłem. Jak poznałam Williama? Wszedł do mojej piekarni, kupił placek z wiśniami, ukradł wazon pełen kwiatów – wciąż nie mam pojęcia, po co mu one były – i zostawił wizytówkę. Nie uratował mojego podupadającego interesu, nie sprawił, że mój walnięty były chłopak się odczepił, ale bardzo chciałam, żeby rozwiązał mój inny problem… dwudziestopięcioletniego dziewictwa. Dlatego wiedziałam, że wykorzystam tę wizytówkę. I wiedziałam, że jestem w tarapatach, kiedy usłyszałam w telefonie ten jego seksowny, głębok...
Przyznaję – spieprzyłam sprawę. Pierwszy błąd: poprosiłam Pete’a Barnidge’a o pracę. Drugi błąd: zaakceptowałam jego ofertę, zamiast odrzucić ją na samym początku. Trzeci błąd: to, że podczas rozmowy o pracę ukryłam przed nim ten jedyny okruch, który w całej mojej historyjce był prawdziwy... Peter Barnidge… Od czego mam zacząć? Może od tego, że odkąd pracuje dla pana Bestsellerowego Autora, jego nazwisko funkcjonuje w moim słowniku jako przekleństwo. Uderzyłam się w palec? Barnidge jasny! Przekroczyłam stan konta? A niech to Barnidge! Kiedy zrozumiałam, że zakochałam się w swoim szefie? Co do Barnidge’a?! Byłoby łatwiej, gdybym go nienawidziła… Zwłaszcza, że jest atrakcyjny w ten „zły” sposób. Jest niesamowicie gorący, ale mroczn...
Czasem masz ją na wyciągnięcie ręki, ale jej nie dostrzegasz. Czasem boli. Czasem tęsknisz za nią albo cię uskrzydla… Miłość – bez niej jesteś jak roślina bez wody. Poznajcie działkowiczów z Rodzinnego Ogrodu Działkowego „Morele”. Czterdziestoletnia Teresa jest świeżo po rozwodzie, młodziutka Ola musi poradzić sobie z samotnym macierzyństwem, a dojrzały Julian chciałby wreszcie być sobą. Wszyscy czegoś się boją, kogoś kochają i coś stracili. Choć są w różnym wieku i z różnym bagażem doświadczeń, ich życiowe ścieżki przecinają się właśnie tu, w „Morelach” – najpiękniejszym miejscu na ziemi. Czy odnajdą spełnienie, którego pragną? I co tak naprawdę okaże się tym spełnieniem? Odkryj wszystkie oblicza miłości w nowej powi...
Harry Barnidge. Spotkałam go pierwszego dnia mojego nowego życia. Nie udało mi się spełnić największego marzenia – zostać artystką – żaden mój związek nie wypalił, ale tego jednego nie chciałam zepsuć. Rzeźbienia z roślin. Zdecydowałam, że będę zarabiać kasę, przycinając ogródki. I pierwszy w moim ogródku wylądował on. No dobra, tak naprawdę nie tylko przycinam krzaki. Według wszystkich nauczycieli świata nie nadawałam się na rzeźbiarkę, więc postanowiłam oddać się szlachetnej sztuce upiększania ogrodów dla bajecznie bogatych właścicieli domów… nie, nie domów – rezydencji. W razie czego, jeśli się utnie nie to, co trzeba, to przecież i tak odrośnie! A że nie jestem specjalnie cierpliwa, no to wyszło, jak wyszło. W moim pierwszym o...
11 utraconych tygodni. 11 szans, żeby je odzyskać. Rok temu: Życie Elli było idealne. Miała cudownych przyjaciół i niesamowitego chłopaka. Wszystko się zmieniło w momencie wypadku samochodowego. Kiedy Ella obudziła się w szpitalu, nie pamiętała ani tragicznego wydarzenia, ani tygodni przed nim. Nie rozumiała też, dlaczego zerwała ze swoim chłopakiem. Teraz: Ella zaczyna otrzymywać papierowe serca od tajemniczego wielbiciela. Ten wie o niej zadziwiająco dużo. Serca zawierają wskazówki mające pomóc dziewczynie przypomnieć sobie życie przed wypadkiem. I zabiorą ją w podróż, której nigdy sobie nie wyobrażała. Podążanie za papierowymi sercami jest najbardziej spontaniczną rzeczą, jaką Ella kiedykolwiek zrobiła… Ale czy znajdzie odpowiedzi na dręczące...
Wszystko potoczyłoby się inaczej, gdyby narzeczony Charlotte Darling, Todd, nie okazał się niewiernym sukinsynem. Charlotte po zamążpójściu z pewnością zmieniłaby się w nadętą snobkę, a potem żyłaby długo i szczęśliwie. Todd jednak zerwał zaręczyny i suknia ślubna z najnowszej kolekcji Marchesy była już niepotrzebna. Szczęśliwie można ją było odsprzedać w sklepie na Upper East Side. Butik oferował setki sukni ślubnych, a każda z nich miała własną historię – jedna z nich sprawiła, że złamane serce Charlotte zapragnęło prawdziwej miłości. Najbardziej na świecie. Reed Eastwood był mroczny, seksowny i onieśmielający. Ale także cyniczny i arogancki. Przez butelkę wina, Facebooka i dziwne zrządzenie losu Charlotte została jego pracownicą. D...
Pewne cechy naszych postaw, przekonań utrudniają samorealizację i spełnienie pragnień. Większość ograniczeń wynika dziś z naszych kompleksów, niż faktycznych zakazów postępowania. Kurczowe trzymanie się tradycji, zasad i pryncypialnych norm wynika ze strachu. Nazwanie po imieniu uczucia strachu, które leży u podstaw naszych słabości, może dać początek wyzwoleniu. Strach ma sens tylko wtedy, gdy przynosi pożytek, powstrzymuje przed destrukcją, patologią, brakiem osobistego rozwoju. Dlatego niektórzy mają wpojony w procesie wychowania lęk przed dopuszczeniem do głosu spontanicznego "ducha". W kolejnych rozdziałach Autorka omawia możliwości zmiany myślenia i zachowania, zaprasza do pielęgnowania życia twórczego, szczęśliwego.
Góra Tabor to fascynujący powieściowy portret międzywojennej Polski i jej tragicznego końca. Portret wielobarwny, daleki od jednoznaczności, a przy tym jakby stanowiący ciąg dalszy głośnego eposu Na Zbruczem. To historia „przemieniania” się II Rzeczpospolitej, ówczesnej Europy, ale też głównego bohatera książki Wiesława Helaka. Janio jest kolejno artystą, żołnierzem, ziemianinem, a wreszcie chrześcijaninem, może nawet… świętym. „Góra Tabor jest powieścią wybitną, świetnie napisaną, zachwycającą opisami pejzaży i sztuki, a niektóre jej partie, na przykład opis zamachu majowego w Warszawie roku 1926, dosłownie zapierają dech w piersiach” – Maciej Urbanowski.
Seria brutalnych morderstw, pozornie niepowiązane ze sobą ofiary, brak wyraźnego motywu zbrodni. Sprawca nie zostawia po sobie żadnych śladów, oprócz tych, które chce zostawić. Czy zmumifikowane zwłoki kobiety znalezione przypadkiem na poddaszu wrocławskiej kamienicy mają coś wspólnego z brutalnymi zabójstwami? Dokąd prowadzą podrzucane przez mordercę tropy? Komisarz Marcin Zakrzewski chce odejść z policji, namówiony przez prokuratora Grabskiego włącza się jednak do śledztwa. Próbuje zapanować nad panującym w nim chaosem, wierząc, że to będzie jego ostatnia sprawa. Ale może chaos jest częścią planu, iluzją pozwalającą sprawcy zniknąć bez śladu? Zakrzewski powoli uświadamia sobie, że jest ważnym elementem tego planu i zabawką w rękach wciąż ni...
Gdyby tylko Maks nie poszedł na wagary... Gdyby tylko nie wpadł na tę tajemniczą kobietę... Gdyby tylko nie pomylił swojego plecaka z jej plecakiem... Przed Maksem najbardziej pechowy i najdłuższy dzień w życiu, a to wszystko za sprawą tajemniczej Milady i magicznego zegarka pradziadka. Wskazówki to pełna zwrotów akcji, szalona i niezwykła przygoda Maksa. Porywająca historia i nietypowa zagadka do rozwiązania wciągnie każdego!
Harry Barnidge. Spotkałam go pierwszego dnia mojego nowego życia. Nie udało mi się spełnić największego marzenia – zostać artystką – żaden mój związek nie wypalił, ale tego jednego nie chciałam zepsuć. Rzeźbienia z roślin. Zdecydowałam, że będę zarabiać kasę, przycinając ogródki. I pierwszy w moim ogródku wylądował on. No dobra, tak naprawdę nie tylko przycinam krzaki. Według wszystkich nauczycieli świata nie nadawałam się na rzeźbiarkę, więc postanowiłam oddać się szlachetnej sztuce upiększania ogrodów dla bajecznie bogatych właścicieli domów… nie, nie domów – rezydencji. W razie czego, jeśli się utnie nie to, co trzeba, to przecież i tak odrośnie! A że nie jestem specjalnie cierpliwa, no to wyszło, jak wyszło. W moim pierwszym o...
Przyznaję – spieprzyłam sprawę. Pierwszy błąd: poprosiłam Pete’a Barnidge’a o pracę. Drugi błąd: zaakceptowałam jego ofertę, zamiast odrzucić ją na samym początku. Trzeci błąd: to, że podczas rozmowy o pracę ukryłam przed nim ten jedyny okruch, który w całej mojej historyjce był prawdziwy... Peter Barnidge… Od czego mam zacząć? Może od tego, że odkąd pracuje dla pana Bestsellerowego Autora, jego nazwisko funkcjonuje w moim słowniku jako przekleństwo. Uderzyłam się w palec? Barnidge jasny! Przekroczyłam stan konta? A niech to Barnidge! Kiedy zrozumiałam, że zakochałam się w swoim szefie? Co do Barnidge’a?! Byłoby łatwiej, gdybym go nienawidziła… Zwłaszcza, że jest atrakcyjny w ten „zły” sposób. Jest niesamowicie gorący, ale mroczn...
Pikantna komedia romantyczna! Jego paczuszka wylądowała w mojej skrzynce… Hej, spokojnie, mojej skrzynce pocztowej. I od chwili, kiedy zobaczyłam, co jest w środku, wiedziałam, że ta paczka powinna trafić do mojego gorącego sąsiada. Który najwyraźniej ma brudny sekret… Niespecjalnie lubię koty, ale jestem trochę jak one – nie znoszę większości ludzi. Ale mój sąsiad nie jest jak większość ludzi. Chodzi w koszulach zapiętych pod szyję, pachnie jak reklama Calvina Kleina i wygląda na takiego, co regularnie używa nici dentystycznej… Słowem – sprawia wrażenie, że ma swoje życie uporządkowane od początku do końca. Pan Idealny, jeśli chcecie znać moje zdanie. I wtedy do tego obrazka wkracza jego długa, gruba paczka wciśnięta w moją skrzynkę pocztow...
Posiadanie seksownego szefa wcale nie jest szczególnie kłopotliwe. Łatwo powiedzieć! Muszę tylko opierać się jego urokowi przez parę najbliższych miesięcy, bo przecież z nadejściem stycznia lecę do Paryża, realizować marzenie o zostaniu artystką. Wielka szkoda, że nie można zjeść ciastka i mieć ciastka. Zapomniałam wspomnieć... mój seksowny szef był też moją szkolną miłością. Tak jakby. Na początku chciałam go zagłaskać swoją ckliwą czułością. A pod koniec już tylko okrutnie zmiażdżyć. Teraz wrócił, choć równie dobrze mógłby mieć napisane „Nie dotykać!“ na koszulce. Mam takie pytanko: czy dotykanie bez użycia rąk się liczy? Pozwólcie, że sama sobie odpowiem: Tak, Emily, napalona suczko, liczy się! Poza tym moje marzenie czeka na...
Jak poznałem Hailey? Cóż, dżentelmen nigdy się nie przechwala… Na szczęście ja nie jestem dżentelmenem. Najpierw zapłaciłem za jej wisienki, a potem skradłem jej bukiecik. A jeszcze później? Zostawiłem swoją wizytówkę i wyszedłem. Jak poznałam Williama? Wszedł do mojej piekarni, kupił placek z wiśniami, ukradł wazon pełen kwiatów – wciąż nie mam pojęcia, po co mu one były – i zostawił wizytówkę. Nie uratował mojego podupadającego interesu, nie sprawił, że mój walnięty były chłopak się odczepił, ale bardzo chciałam, żeby rozwiązał mój inny problem… dwudziestopięcioletniego dziewictwa. Dlatego wiedziałam, że wykorzystam tę wizytówkę. I wiedziałam, że jestem w tarapatach, kiedy usłyszałam w telefonie ten jego seksowny, głębok...
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro
Powiadomienie
