Nie da się zabić tego, co nie żyje!
Koniec życia nie zawsze oznacza śmierć (no chyba, że ktoś akurat odrąbał ci głowę toporem). Czasami można zatrzymać się gdzieś pomiędzy. Taki stan ma swoje oczywiste plusy, ale też minusy, o czym przekonał się na własnej skórze Alkkenstan. Czarodziej, nie chcąc pogodzić się ze swoim nowym stanem, postanowił udać się po pomoc do dawno niewidzianego przyjaciela, którego profesja miała mu pomóc wrócić do świata (w pełni) żywych. Ta droga okazała się jednak znacznie dłuższa i trudniejsza, niż Alkkenstan początkowo sądził.
Chcecie wybrać się razem z nim w niezwykłą podróż, pełną wrażeń i niejednokrotnie czarnego humoru? Przyprawioną odrobiną innowacji, szczyptą krasnoludzkiego steampunku i krztyną karkonoskich legend? Odwróćcie książkę i otwórzcie ją na pierwszej stronie!
„Stało się oczywiste, że sterowiec się rozbije. Afjara krzyknęła. Raz i drugi, a potem jej krzyk przeszedł w jeden długi, nieprzerwany wrzask, choć złodziejka była osobą, którą jako ostatnią można było podejrzewać o panikę w sytuacjach ekstremalnych. Nyteshad trzymający się schodów przeklinał pod nosem. Spokój zachował jedynie przytulony do relingu Alkkenstan, który zaśmiał się głośno i krzyknął do nekromanty:
– Nie da się zabić tego, co nie żyje!”
Maciek Jakubski – rocznik 1976. Zaczynał przygodę z pisaniem jako dziennikarz: był redaktorem „CD-Action”, na łamach którego występował pod pseudonimem eld, dla sportu pisze na Gol24.pl i publikuje felietony w „Retro”. Kolekcja pośmiertnych portretów to jego literacki debiut. W swojej powieści chciał złamać szablony klasycznej fantastyki – gatunku, którym kiedyś się fascynował.
| Autor | Maciek Jakubski |
| Wydawnictwo | Novae Res |
| Rok wydania | 2017 |
| Oprawa | miękka ze skrzydełkami |
| Liczba stron | 360 |
| Format | 12.0 x 20.0 cm |
| Numer ISBN | 9788380836334 |
| Kod paskowy (EAN) | 9788380836334 |
| Waga | 365 g |
| Wymiary | 120 x 200 mm |
| Data premiery | 2017.08.09 |
| Data pojawienia się | 2017.08.09 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
Co byście zrobili w przypadku, kiedy śmierć nie oznaczałaby Waszego końca? Gdybyście snuli się gdzieś pomiędzy jednym, a drugim światem mając szansę na powrót? Czy zrobilibyście wszystko, co w Waszej mocy, aby się z tego wykaraskać, czy też grzecznie przyjęlibyście taki stan i koniec kropka? W takie małe tarapaty wpadł Czarodziej Alkkesstan i jak można się domyślać, wcale nie był z tego zadowolony. „Kolekcja pośmiertnych portretów” jest debiutem Maćka Jakubskiego, redaktora czasopisma „Cd-Action” , w którym recenzował gry komputerowe. Brzmiało to dla mnie na tyle obiecująco, że postanowiłam przeczytać książkę i przekonać się na własnej skórze, jak sobie z tym poradził. Gry, grami, a jak było w przypadku książki?
„– Jakiś dziwny ten wasz kraj.
– A wasz niby normalniejszy? Popatrzcie tylko na siebie. Jeden grzebie w trupach, drugi czaruje, trzecia kradnie”.
Fabuła krąży wokoło wspomnianego czarodzieja Alkkenstana, który staje się jedną z ofiar dotykającej miasto zarazy. Mężczyzna budzi się w masowym grobie, jako osobnik parający się magią zdaje sobie sprawę, że jest ożywieńcem. Jednak jak to się stało, że Alkkenstan wrócił do życia? Tego nie wiadomo. Niestety niefortunnie stracił rękę i ma problemy z czarowaniem. Potrzebuje pomocy, dlatego jest zmuszony do tego, aby udać się po pomoc do przyjaciela z czasów studiów, nekromanty Nyteshady, wybitnego specjalisty od umarlaków. Niestety, przywrócenie Alkkenstana do świata żywych, nie jest takie proste, jakbyśmy się mogli spodziewać. Mężczyźni są zmuszeni udać się w podróż, by odkryć sekret wskrzeszania zmarłych, jak to zazwyczaj bywa po drodze czeka ich nie tylko masa przygód, ale także przeciwności, które będą zmuszeni pokonać. W swojej długiej podróży poznają szereg ciekawych i nietuzinkowych postaci, jak barbarzyńcę pałającego się muzyką, krasnoludzkiego urzędnika, czy szybką niczym błyskawica złodziejkę.
Świat przedstawiony przez autora różni się od tych, które dostrzegaliśmy w innych książkach. Obszerniejsza część akcji ma miejsce na terenach zamieszkałym przez krasnoludy, który przypomina nasz, jest przepełniony technologią, którą krasnoludy dopracowały perfekcyjnie. Autor operuje lekkim i przystępnym językiem, wplata w powieść czarny humor, który jest nieodłącznym elementem powieści.
„Kolekcja pośmiertnych portretów” to powieść, która potrafi pozytywnie zaskoczyć czytelnika elementami steampunku, co sprawia, że autor może w przyszłości nie jednym nas zaskoczyć. Ciekawi mnie, jak w przypadku drugiego tomu „Infamii”, czy bardzo się rozwinął i jak zmienia się postacie. Książka pozostawia po sobie niedosyt, który mam nadzieję zaspokoi drugi tom. To dobre polskie fantasy, które ma szansę na to, aby się rozwinąć. Mam nadzieję, że autor będzie mieć szansę, aby tego dokonać.
Co byście zrobili w przypadku, kiedy śmierć nie oznaczałaby Waszego końca? Gdybyście snuli się gdzieś pomiędzy jednym, a drugim światem mając szansę na powrót? Czy zrobilibyście wszystko, co w Waszej mocy, aby się z tego wykaraskać, czy też grzecznie przyjęlibyście taki stan i koniec kropka? W takie małe tarapaty wpadł Czarodziej Alkkesstan i jak można się domyślać, wcale nie był z tego zadowolony. „Kolekcja pośmiertnych portretów” jest debiutem Maćka Jakubskiego, redaktora czasopisma „Cd-Action” , w którym recenzował gry komputerowe. Brzmiało to dla mnie na tyle obiecująco, że postanowiłam przeczytać książkę i przekonać się na własnej skórze, jak sobie z tym poradził. Gry, grami, a jak było w przypadku książki?
„– Jakiś dziwny ten wasz kraj.
– A wasz niby normalniejszy? Popatrzcie tylko na siebie. Jeden grzebie w trupach, drugi czaruje, trzecia kradnie”.
Fabuła krąży wokoło wspomnianego czarodzieja Alkkenstana, który staje się jedną z ofiar dotykającej miasto zarazy. Mężczyzna budzi się w masowym grobie, jako osobnik parający się magią zdaje sobie sprawę, że jest ożywieńcem. Jednak jak to się stało, że Alkkenstan wrócił do życia? Tego nie wiadomo. Niestety niefortunnie stracił rękę i ma problemy z czarowaniem. Potrzebuje pomocy, dlatego jest zmuszony do tego, aby udać się po pomoc do przyjaciela z czasów studiów, nekromanty Nyteshady, wybitnego specjalisty od umarlaków. Niestety, przywrócenie Alkkenstana do świata żywych, nie jest takie proste, jakbyśmy się mogli spodziewać. Mężczyźni są zmuszeni udać się w podróż, by odkryć sekret wskrzeszania zmarłych, jak to zazwyczaj bywa po drodze czeka ich nie tylko masa przygód, ale także przeciwności, które będą zmuszeni pokonać. W swojej długiej podróży poznają szereg ciekawych i nietuzinkowych postaci, jak barbarzyńcę pałającego się muzyką, krasnoludzkiego urzędnika, czy szybką niczym błyskawica złodziejkę.
Świat przedstawiony przez autora różni się od tych, które dostrzegaliśmy w innych książkach. Obszerniejsza część akcji ma miejsce na terenach zamieszkałym przez krasnoludy, który przypomina nasz, jest przepełniony technologią, którą krasnoludy dopracowały perfekcyjnie. Autor operuje lekkim i przystępnym językiem, wplata w powieść czarny humor, który jest nieodłącznym elementem powieści.
„Kolekcja pośmiertnych portretów” to powieść, która potrafi pozytywnie zaskoczyć czytelnika elementami steampunku, co sprawia, że autor może w przyszłości nie jednym nas zaskoczyć. Ciekawi mnie, jak w przypadku drugiego tomu „Infamii”, czy bardzo się rozwinął i jak zmienia się postacie. Książka pozostawia po sobie niedosyt, który mam nadzieję zaspokoi drugi tom. To dobre polskie fantasy, które ma szansę na to, aby się rozwinąć. Mam nadzieję, że autor będzie mieć szansę, aby tego dokonać.
Naostrzcie kołki, wyrychtujcie widły, roześlijcie wici! Alkkenstan powrócił do świata żywych, ale jego ucieczka przez wyczarowany portal zakończyła się w ciemnym i cuchnącym lochu. Więcej „szczęścia” miał jego przyjaciel, Nyteshad, którego wypaczony teleporter wyprowadził w pole... ziemniaków. Spotkał tu przypadkiem pewną niezwykle atrakcyjną kobietę, która uratowała go przed linczem. Z czasem, korzystając ze swojego uroku osobistego, wkrada się w jej łaski. Wszystko jednak się komplikuje, gdy nekromanta odkrywa tożsamość mrocznej Selene. Co robić? Salwować się ucieczką, unikając infamii czy chronić nową przyjaciółkę przed buntem rozjuszonych wieśniaków? Kto okaże się ważniejszy dla nekromanty: kobieta, która obdarzyła go zaufaniem i dał...
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro
Powiadomienie
