Lena, dorosła kobieta, mężatka, i Lenka, dziewczynka, która dopiero rozpoczyna podróż przez życie – ta sama osoba, ale pierwsza z bagażem doświadczeń tej drugiej. To ciężar, z którym musi się zmierzyć po latach księżniczka tatusia.
W zacnym domu szanowanego inżyniera i budowniczego socjalistycznej Nowej Huty, za zamkniętymi drzwiami, rozgrywa się dramat pozornie idealnej rodziny. Obserwowany oczami dziecka dodatkowo nabiera ostrości.
Dorosła Lena wraca do rodzinnego domu, aby stanąć z ojcem twarzą w twarz i przekonać się, czy wszystko można wybaczyć, czy szacunek i miłość wpisane w relację rodzicielską są silniejsze niż pamięć o krzywdzie.
Lucyna Olejniczak urodziła się i mieszka w Krakowie. Z zawodu laborantka medyczna, były pracownik Katedry Farmakologii UJ, jako pisarka zadebiutowała już na emeryturze. Dużo podróżuje, lubi poznawać nowych ludzi, łatwo się zaprzyjaźnia. Wielbicielka kotów. Autorka bestsellerowej serii „Kobiety z ulicy Grodzkiej”.
| Autor | Lucyna Olejniczak |
| Wydawnictwo | Prószyński |
| Rok wydania | 2019 |
| Oprawa | miękka |
| Liczba stron | 232 |
| Format | 12.5 x 19.5 cm |
| Numer ISBN | 978-83-8169-035-5 |
| Kod paskowy (EAN) | 9788381690355 |
| Waga | 216 g |
| Wymiary | 125 x 195 x 13 mm |
| Data premiery | 2019.04.04 |
| Data pojawienia się | 2019.03.19 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
Kiedy słyszę Lucyna Olejniczak, moim pierwszym skojarzeniem jest saga 'Kobiety z ulicy Grodzkiej', której sześć tomów totalnie mnie zauroczyło. Aż do tej chwili nie znałam innych powieści autorki, jednak na krakowskich targach książki otrzymałam od wydawnictwa "Księżniczkę" i postanowiłam sprawdzić autorkę w innej konfiguracji literackiej.
Lena jest laborantką i dzięki tej szpitalnej posadzie, poznała Olafa - lekarza, który jest teraz jej mężem. Młodzi postanowili wyjechać z Krakowa i zamieszkać w jego rodzinnym domu pod Warszawą, dlatego Lena odwiedza swoich rodziców w jednym z nowohuckich mieszkań. Chce się pożegnać przed wyjazdem, w jakiś sposób oddzielić swoje dotychczasowe życie od czekającej ją przyszłości. Jednak mimo swojej dorosłości bohaterce trudno jest uwolnić się spod wpływu ojca i wręcz kuli się na jego widok. Zachowuje się, jakby nadal była od nich zależna, choć ma przecież swoją małą, dwuosobową rodzinę. Mając trzydzieści lat, wciąż ma poczucie winy, że zostawia rodziców...
Podczas wizyty Lena powraca wspomnieniami do wydarzeń, na które patrzyła oczami małej dziewczynki. W rozdziałach usytuowanych naprzemiennie z teraźniejszą, dorosłą Leną, poznajemy świat z perspektywy Lenki - księżniczki tatusia. Dziewczynka opowiada o zapuszczaniu włosów do komunii, pochodzie pierwszomajowym, wizycie francuskiego generała czy radzieckiej kosmonautki. Z uśmiechem na twarzy przypomina sobie jak z ukochaną babcią poszła bronić krzyża na Osiedlu Teatralnym w 1960 roku.
Świat widziany oczami dziecka ma inne priorytety a drobiazgi urastają do rangi bardzo ważnych. Lenka opisuje swój pokój, w którym spała z siostrą Zosią. Obie kuliły się pod kołdrą, gdy tata wchodził do środka i zastanawiały się, na którą tym razem trafi. Córki molestował, żonę bił wypominając brak wykształcenia i marzył, że ze starszą już Leną zamieszka w Wiedniu jak mąż i żona. Taki z niego szanowny inżynier biorący udział w tworzeniu Nowej Huty, wciąż pod wpływem...
Powieść jest historią o jednej z krakowskich rodzin, w której nie działo się dobrze. Na tle wydarzeń politycznych i społecznych - zamach na pomnik Lenina w Alei Róż (1979), ogłoszenie stanu wojennego (1981), dokwaterowywanie obcych ludzi do mieszkań, poznajemy trudnego w obyciu Bronka i jego najbliższych. Nie stanowiło dla niego problemu poniżanie żony - podobno dla jej dobra - czy paradowanie nago w obecności córek albo niewłaściwe ich dotykanie.
Dopiero po latach, w chwili gdy chce opuścić blokowisko w okolicach Placu Centralnego, Lena dowiaduje się, jak wielu sąsiadów wiedziało o krzywdzie małej Lenki. Tyle osób wiedziało i nikt nie zareagował... Bali się dobrze sytuowanego pana inżyniera? Lena czuje do nich nienawiść za to milczenie.
Czy krzywdy wyniesione spod rodzinnego dachu można wybaczyć? Czy miłość zakryje to, co złe? Czy socjalizm niósł tylko takie właśnie wzorce?
Lucyna Olejniczak napisała powieść trudną tematycznie, bo choć we wspomnianej wcześniej sadze problemów nie brak, tutaj są bardziej widoczne, mocniej odczuwalne, gdyż historia rozgrywa się na mniejszej liczbie stron. Dwie płaszczyzny czasowe pokazują przeżycia bohaterki w różnym wieku. Jak wydarzenia z czasów dzieciństwa ukształtowały ją, jako kobietę. Ta książka to nieliczny na rynku wydawniczym tytuł, w którym występują sami negatywni bohaterowie. Czy tak postrzegane jest polskie społeczeństwo z okresu socjalizmu?
Podsumowując - "Księżniczka" jest opowieścią o szczęśliwych, choć ulotnych chwilach z dzieciństwa, o odrzuceniu, tchórzostwie, strachu i złym dotyku rodzica wobec dziecka. O zmowie milczenia oraz alkoholu, który sprawia, że rodzina drży ze strachu, gdy ktoś pije bez umiaru. Historia o dziecku, przerażonym, zaszczutym, któremu odebrano wiele marzeń i trzymano na krótkiej psychologicznej smyczy. A jej dziecięcy bagaż doświadczeń będzie stawał się coraz cięższy... i dorosła już bohaterka będzie miała trudności z jego dźwiganiem.
Ze swej strony polecam dźwiganie tematu czytelniczo, warto.
Nie wszyscy zostaliśmy wychowani w normalnych warunkach i kochającej się rodzinie. Niektórzy ludzie w swoim dzieciństwie przeszli przez piekło. Musieli zmagać się z alkoholizmem, awanturami, a nawet molestowaniem seksualnym. Prawdziwe piekło i okrutny horror może trwać tuż za rogiem. Codziennie mijasz się z wieloma ludźmi, serdecznie rozmawiasz ze sympatycznymi sąsiadami i umawiasz się z nimi na kawę lub spotkanie. A to właśnie ten zabawny, elokwentny i miły sąsiad może okazać się tyranem dla swoich dzieci i żony. Co wiesz o życiu innych? Czy zauważyłbyś piekło, które trwa tuż za Twoim rogiem? Zapraszam do zapoznania się z moją opinią.
Lena, dorosła kobieta, mężatka, i Lenka, dziewczynka, która dopiero rozpoczyna podróż przez życie - ta sama osoba, ale pierwsza z bagażem doświadczeń tej drugiej. To ciężar, z którym musi się zmierzyć po latach księżniczka tatusia. W zacnym domu szanowanego inżyniera i budowniczego socjalistycznej Nowej Huty, za zamkniętymi drzwiami, rozgrywa się dramat pozornie idealnej rodziny. Obserwowany oczami dziecka dodatkowo nabiera ostrości. Dorosła Lena wraca do rodzinnego domu, aby stanąć z ojcem twarzą w twarz i przekonać się, czy wszystko można wybaczyć, czy szacunek i miłość wpisane w relację rodzicielską są silniejsze niż pamięć o krzywdzie.
Do czegoś Wam się przyznam. Po przeczytaniu "Księżniczki" nie chciałam o niej pisać recenzji. Nie chciałam myśleć, ani na nowo przeżywać tego co doświadczyłam podczas czytania. Ta powieść jest okrutna, smutna, przygnębiająca i bolesna, dlatego z pewnością nie jest stworzona dla każdego czytelnika. Dzisiaj będziecie musieli mi wybaczyć, ale nie wiem czy dam radę napisać porządną opinię o powyższej lekturze. Najchętniej bym o niej zapomniała, ale nie wiem, że nigdy to nie nastąpi, bo ta historia na zawsze pozostanie w mojej pamięci. Historia dorosłej Leny i malutkiej Lenki na zawsze zostanie w mojej głowie. Wybaczcie mi za to powtórzenia, ale uwierzcie mi na słowo, że bardzo trudno się pisze o książce Pani Lucyny Olejniczak. Siedzę od ponad godziny przy laptopie i myślę co powinnam zawrzeć w mojej opinii. Co powinnam napisać, aby zachęcić Was do świadomego sięgnięcia po tę książkę. Bo chociaż "Księżniczka" nie jest łatwą opowieścią, to uważam, że powinniście ją przeczytać. Kiedy poznacie Lenę i jej przeszłość to inaczej spojrzycie na swoich sąsiadów, bliskich i obcych ludzi. Będziecie się zastanawiali czy dziecko bawiące się na pobliskiej huśtawce naprawdę jest beztroskie czy tylko udaje. Po czym poznać nieszczęśliwe, zaszczute i molestowane dziecko? W jaki sposób powinniśmy zareagować na krzywdę niewinnych ofiar? Obserwujmy nasze otoczenie i reagujmy. Obserwujmy i rozmawiajmy z naszymi bliskimi i dziećmi, bo horror może toczyć się tuż za nami.
Fabuła powieści toczy się wokół życia głównej bohaterki Leny. Poznajmy jej dzieciństwo oraz dorosłe życie. Powoli dowiadujemy się tajemnic z jej przeszłości. Jako mało dziewczynka została wychowywana w patologicznej rodzinie, gdzie pijaństwo, awantury i przemoc były na porządku dziennym. Ojciec małej Lenki terroryzował całą rodzinę - znęcał się psychicznie i fizycznie nad swoją rodziną. Nikt, dosłownie nikt nie reagował na krzywdę dziewczynki i jej bliskich. Najgorsze było to, iż nawet jej matka zachowywała się biernie. Próbowała się przeciwstawiać swojemu mężowi - kłóciła się i była pyskata, ale nie reagowała na krzywdę swoich dzieci. A wiecie dlaczego? Bo bała się opinii innych!! Rozumiecie to? Nie ratowała swoich dzieci, bo bała się tego co powiedzą inni ludzie. Takiej postawy niestety nie jestem w stanie zrozumieć. Takich biernych postaci oczywiście będzie więcej i to właśnie boli mnie w tej pozycji. Obojętność na krzywdę innych ludzi.
"Księżniczka" Lucyny Olejniczak nie jest łatwą, ani przyjemną pozycją. Ta książka jest mocna, smutna i brutalna. Przeraża czytelnika swoim mrokiem i przygnębiającą rzeczywistością. Autorka w swojej powieści poruszyła bardzo wiele smutnych i trudnych tematów. Między innymi skupiła się na alkoholizmie, przemocy domowej i molestowaniu seksualnym. Tak jak wcześniej wspomniałam nie jest to łatwa historia, ale powinniście ją przeczytać.
Nie lubię książek o niczym. O których następnego dnia zapomnę. Lubię po przeczytaniu książki myśleć o niej, wspominać, analizować. Książka Pani Lucyny Olejniczak – Księżniczka, właśnie taka jest. Nie daje o sobie zapomnieć. Prawdopodobnie dlatego, że tematy które autorka porusza, nie są tematami o których mówi się głośno. To tematy o których się nie wspomina.
Powieść snuje się dwutorowo. Opowiadana jest przez Lenkę – dziewczynkę, która mieszka wraz z rodzicami i rodzeństwem w Nowej Hucie. W domu rodzinnym dziewczynki bardzo źle się dzieje. Wiecznie pijany ojciec, znęcający się psychicznie i fizycznie nad żoną. Pan inżynier, mający swoją żonę za tłumoka i worek treningowy. Matka – kobieta nie pracująca, zajmująca się dziećmi. Udająca przed sąsiadami, że wszystko jest w porządku. Dziewczynki są przez ojca molestowane, a matka wie o tym ale nic z tym nie robi. Informacja o molestowaniu nie jest przekazana wprost, ale z kontekstu można się tego domyślić. Pani Lucyna bardzo delikatnie wspomniała o tym problemie. Namalowała tę sytuację i opowiedziała o tym oczyma dziecka. Dziewczynki, która chce się schować przed swoim ojcem. Ucieka w świat wyobraźni. Chce się schować w mysią dziurkę do której jej ojciec nie będzie miał wstępu.
Dorosła Lena opowiada nam swoje wspomnienia jako trzydziestoletnia kobieta. Nie radzi sobie z przeszłością, za wszelką cenę próbuje wyrzucić ze swojej pamięci to co się w dzieciństwie wydarzyło. Widzi ciągle kłócących się rodziców, pijaństwo ojca, brak wzajemnego szacunku. I udawanie przed sobą – że się nie ma problemu alkoholowego. Przed sąsiadami – że wszystko jest dobrze a w rodzinie panuje ład i harmonia.
„Bo co powiedzą ludzie?
Tak, tego mama najbardziej się boi. Kiedy się przewróciła na schodach od piwnicy i miała sine oko, to przez parę dni nie wychodziła z domu, żeby znajome nie powiedziały że mąż ją tak zbił. No bo przecież wiadomo, że jak mąż zbił żonę, to musiał mieć powód i pewnie sobie na to zasłużyła.
Ale tata nigdy nie biję mamy tak, żeby było widać. O nie, jest ostrożny i mądry. Bije ją po głowie albo po brzuchu, dlatego że tam nie widać siniaków. I wszystko robi dla dobra mamy, bo jak się baby nie bije, to jej wątroba gnije. Robi to bo ją kocha. Gdyby było inaczej, to nie zwracałby uwagi na jej zachowanie”.
Szokujące? Tak! Bo opowiada o tym kilkunastoletnie dziecko. Dla Lenki taka sytuacja była normalna! Na porządku dziennym. Takie miała wzorce. Nie wiedziała, że tak nie powinno być. U wszystkich tak było, tylko mało kto o tym mówił otwarcie. Wszyscy szeptali. Sąsiedzi wiedzieli, ale nikt tego nie zgłaszał. Panowało ogólne zakłamanie. Problemy zamiatało się pod dywan. Powszechne było powiedzenie: aby brudy prać w we własnym mieszkaniu.
Jestem wstrząśnięta tą historią. Czy wiele jest jeszcze takich rodzin? Nasuwa mi się jeszcze jedno pytanie. Czy jesteśmy w stanie poradzić sobie z traumami wyniesionymi z dzieciństwa? Czy nasz mózg potrafi zapomnieć, zatrzeć wspomnienia? To pytanie do psychologów, psychiatrów, bo ja nie potrafię na nie odpowiedzieć.
W obecnych czasach korzystanie ze specjalistycznej pomocy nie jest już tematem tabu, ale wciąż jeszcze to temat wstydliwy. I dodatkowo, nie każdego stać aby taką pomoc sobie zapewnić. Podobno w całym kraju jest tylko 450 psychiatrów dziecięcych. To zdecydowanie za mało!
Nie wszyscy zostaliśmy wychowani w normalnych warunkach i kochającej się rodzinie. Niektórzy ludzie w swoim dzieciństwie przeszli przez piekło. Musieli zmagać się z alkoholizmem, awanturami, a nawet molestowaniem seksualnym. Prawdziwe piekło i okrutny horror może trwać tuż za rogiem. Codziennie mijasz się z wieloma ludźmi, serdecznie rozmawiasz ze sympatycznymi sąsiadami i umawiasz się z nimi na kawę lub spotkanie. A to właśnie ten zabawny, elokwentny i miły sąsiad może okazać się tyranem dla swoich dzieci i żony. Co wiesz o życiu innych? Czy zauważyłbyś piekło, które trwa tuż za Twoim rogiem? Zapraszam do zapoznania się z moją opinią.
Lena, dorosła kobieta, mężatka, i Lenka, dziewczynka, która dopiero rozpoczyna podróż przez życie - ta sama osoba, ale pierwsza z bagażem doświadczeń tej drugiej. To ciężar, z którym musi się zmierzyć po latach księżniczka tatusia. W zacnym domu szanowanego inżyniera i budowniczego socjalistycznej Nowej Huty, za zamkniętymi drzwiami, rozgrywa się dramat pozornie idealnej rodziny. Obserwowany oczami dziecka dodatkowo nabiera ostrości. Dorosła Lena wraca do rodzinnego domu, aby stanąć z ojcem twarzą w twarz i przekonać się, czy wszystko można wybaczyć, czy szacunek i miłość wpisane w relację rodzicielską są silniejsze niż pamięć o krzywdzie.
Do czegoś Wam się przyznam. Po przeczytaniu "Księżniczki" nie chciałam o niej pisać recenzji. Nie chciałam myśleć, ani na nowo przeżywać tego co doświadczyłam podczas czytania. Ta powieść jest okrutna, smutna, przygnębiająca i bolesna, dlatego z pewnością nie jest stworzona dla każdego czytelnika. Dzisiaj będziecie musieli mi wybaczyć, ale nie wiem czy dam radę napisać porządną opinię o powyższej lekturze. Najchętniej bym o niej zapomniała, ale nie wiem, że nigdy to nie nastąpi, bo ta historia na zawsze pozostanie w mojej pamięci. Historia dorosłej Leny i malutkiej Lenki na zawsze zostanie w mojej głowie. Wybaczcie mi za to powtórzenia, ale uwierzcie mi na słowo, że bardzo trudno się pisze o książce Pani Lucyny Olejniczak. Siedzę od ponad godziny przy laptopie i myślę co powinnam zawrzeć w mojej opinii. Co powinnam napisać, aby zachęcić Was do świadomego sięgnięcia po tę książkę. Bo chociaż "Księżniczka" nie jest łatwą opowieścią, to uważam, że powinniście ją przeczytać. Kiedy poznacie Lenę i jej przeszłość to inaczej spojrzycie na swoich sąsiadów, bliskich i obcych ludzi. Będziecie się zastanawiali czy dziecko bawiące się na pobliskiej huśtawce naprawdę jest beztroskie czy tylko udaje. Po czym poznać nieszczęśliwe, zaszczute i molestowane dziecko? W jaki sposób powinniśmy zareagować na krzywdę niewinnych ofiar? Obserwujmy nasze otoczenie i reagujmy. Obserwujmy i rozmawiajmy z naszymi bliskimi i dziećmi, bo horror może toczyć się tuż za nami.
Fabuła powieści toczy się wokół życia głównej bohaterki Leny. Poznajmy jej dzieciństwo oraz dorosłe życie. Powoli dowiadujemy się tajemnic z jej przeszłości. Jako mało dziewczynka została wychowywana w patologicznej rodzinie, gdzie pijaństwo, awantury i przemoc były na porządku dziennym. Ojciec małej Lenki terroryzował całą rodzinę - znęcał się psychicznie i fizycznie nad swoją rodziną. Nikt, dosłownie nikt nie reagował na krzywdę dziewczynki i jej bliskich. Najgorsze było to, iż nawet jej matka zachowywała się biernie. Próbowała się przeciwstawiać swojemu mężowi - kłóciła się i była pyskata, ale nie reagowała na krzywdę swoich dzieci. A wiecie dlaczego? Bo bała się opinii innych!! Rozumiecie to? Nie ratowała swoich dzieci, bo bała się tego co powiedzą inni ludzie. Takiej postawy niestety nie jestem w stanie zrozumieć. Takich biernych postaci oczywiście będzie więcej i to właśnie boli mnie w tej pozycji. Obojętność na krzywdę innych ludzi.
"Księżniczka" Lucyny Olejniczak nie jest łatwą, ani przyjemną pozycją. Ta książka jest mocna, smutna i brutalna. Przeraża czytelnika swoim mrokiem i przygnębiającą rzeczywistością. Autorka w swojej powieści poruszyła bardzo wiele smutnych i trudnych tematów. Między innymi skupiła się na alkoholizmie, przemocy domowej i molestowaniu seksualnym. Tak jak wcześniej wspomniałam nie jest to łatwa historia, ale powinniście ją przeczytać.
Historia niepoprawnej optymistki, która do końca wierzy w miłość. Dla dobra dzieci, wyjeżdża za ocean... Postawiła wszystko na jedną kartę. Rzuciła pracę, a córkę i syna powierzyła opiece matki. Wyruszyła za ocean z mocnym postanowieniem stworzenia dzieciom spokojnego, bezpiecznego domu z dala od ich ojca alkoholika. Złośliwy los postanowił jednak z niej zakpić i pokrzyżował znaczną część planów. Ale czy tak naprawdę wyszła z tej lekcji życia przegrana?
Napisana z rozmachem opowieść udowadniająca, że ludzkie emocje niezależnie od czasów są zawsze takie same. Litwa, rok 1382. Ośmioletnia Milda cudem unika śmierci podczas napaści Krzyżaków na jej rodzinną wioskę. Zabrana do Wilna przez starszego brata, wojownika pogańskiego kniazia Jagiełły, uczy się od bratowej sztuki zielarstwa. W tym czasie jej rówieśniczka, niepokorna Amalia, wiedzie wygodne życie w węgierskiej stolicy Andegawenów jako dwórka i najbliższa przyjaciółka młodziutkiej królewny Jadwigi. Sielankę tę burzy tajemnica jej pochodzenia, wyjawiona przez umierającą w klasztorze matkę. Na pozór obie dziewczyny żyją w całkiem odrębnych światach, kiedy jednak córka Ludwika Węgierskiego niespodziewanie zostaje królową Polski i przybywa do Krak...
Pełna wdzięku i lekkiego dowcipu opowieść o dwóch obliczach Krakowa – tego współczesnego i z... 1900 roku, kiedy pod Wawelem można było zbierać poziomki, a serca biły zdecydowanie mocniej... W momencie, w którym Lucyna znajduje w Internecie notatkę o swoim pradziadku, sierżancie krakowskiej straży ogniowej, jej życie zmienia się nie do poznania. Kobieta rusza tropem rodzinnej tajemnicy w poszukiwaniu niesfornego przodka, jednak – jak się okazuje – śledztwo przyniesie jej znacznie więcej niespodzianek, niż przypuszczała. Jedna z nich ma na imię Tadeusz i jest niezwykle pociągająca. Lekko napisana opowieść, bezpretensjonalna i klimatyczna. Historia z przeszłości jest zgrabnie wpleciona we współczesne wydarzenia. Lektura przyjemna, ale tez skłania do refl...
Drugi po Siostrach tom znakomitej sagi średniowiecznej Lucyny Olejniczak. Nadejście roku 1392 dla Amalii i Mildy oznacza początek nowego życia. Od tej chwili byłe dwórki królowej muszą sobie radzić same. Osiemnastoletnia Litwinka trafia do krakowskiego Kazimierza, gdzie roi się od przestępców. Mimo że jest całkowicie samotna i zagubiona, nie rezygnuje z walki o odzyskanie dobrego imienia. Tymczasem Amalia przybywa wraz ze swoim świeżo poślubionym mężem do jego zamku w Rożnowie. Ma nadzieję, że znajdzie tam nowy dom, jednak miejsce to staje się dla niej więzieniem. W czasie gdy młode kobiety muszą walczyć o przetrwanie, brat Mildy, Varnas, wciąż poluje na mordercę swojej rodziny, Czerwonego Diabła. Lecz wkrótce z myśliwego sam staje się zwierzyną, która w...
Piąta w cyklu powieść o klątwie, która wciąż ciąży nad rodziną. Jest rok 1957. Weronika, córka Matyldy, dopiero wkracza w dorosłość, a już musi dokonywać trudnych wyborów. Odbiją się one na jej całym późniejszym życiu. Przyjdzie jej walczyć o siebie i swoją rodzinę, tak jak robiły to Wiktoria i Matylda - kobiety z ulicy Grodzkiej. Jednak w odróżnieniu od nich zmuszona jest stawić czoło komuś, kogo wcześniej bardzo pokochała. W powojennej rzeczywistości wszystko trzeba zaczynać od nowa. Matylda straciła swoją aptekę, a Julek, były pilot RAF-u, jest teraz kimś podejrzanym dla nowej władzy w Polsce. Powracają postaci z przeszłości, a niektóre z nich odchodzą bezpowrotnie. Nie zmienia się tylko jedno, kobiety z ulicy Grodzkiej dalej potrafią sob...
Natalia jest architektem i współwłaścicielką biura projektowego. Wraz z mężem, Szymonem, planuje adopcję dziecka. Procedurę przerywa tragiczny wypadek, który na zawsze zmienia życie kobiety. Rodzice zaczynają naciskać na Natalię, by ułożyła sobie życie na nowo. Kobieta, choć czuje się osamotniona, nie zamierza niczego zmieniać w swoim życiu. Jej relacje z rodzicami i siostrą nacechowane są dystansem i brakiem zrozumienia. Gdy Natalia poznaje Remigiusza, biznesmena, który zleca jej wykonanie projektu hotelu, nie wie jeszcze, że wkrótce przyjdzie zmierzyć jej się z kolejnymi przeciwnościami losu. Jak potoczy się historia bohaterki? Czy jej rodzinne relacje ulegną zmianie? I czy w sercu zawsze jest miejsce dla kogoś nowego? Edyta Świętek kolejny raz doskonal...
Czy klątwa Hanki wreszcie przestanie unieszczęśliwiać kolejne pokolenia? Ostatni tom opowieści o kobietach z ulicy Grodzkiej. Mijają lata, dzieci Weroniki dorastają. Paweł, jej drugi mąż, jest najlepszym ojcem dla swoich pasierbów. Emilka studiuje romanistykę i pisze wiersze, Waldek, wieczny buntownik, mieszka i pracuje w Nowej Hucie, ale oboje nadal są ze sobą bardzo związani, jak w czasach dzieciństwa. Tak więc gdy Waldek, który w Neapolu odłączył się od wycieczki, by zostać we Włoszech, potem nagle zrywa kontakt z rodziną i przez długi czas nie daje znaku życia, to właśnie młodsza siostra, wtedy już znana autorka fascynujących powieści dla dzieci, jedzie go szukać. Śledząc skomplikowane losy brata, Emilka dociera aż na Sycylię, do krainy winorośl...
Katolicki ksiądz, Kazimierz, jest wśród swoich parafian bardzo szanowany. Nie tylko czyni kapłańską posługę, jest także powiernikiem wiernych i zwyczajowo rozstrzyga lokalne konflikty. Stawiany na piedestale, pomagając innym, czuje się osamotniony. Wkrótce między nim i rabinem Chilem nawiązuje się nić porozumienia i przyjaźni. Wybuch wojny nie przerywa dopiero co powstałej zażyłości, wręcz zacieśnia i buduje niezwykłą relację. Pewnego dnia Kazimierz zauważa córkę rabina, Rachelę, przechadzającą się po rynku pod rękę z niemieckim żołnierzem… Agnieszka Lis zabiera nas do świata, w którym temat wiary i tolerancji miesza się z wojennym niebezpieczeństwem. Cóż warte jest człowieczeństwo, gdy każdy dzień może być tym ostatnim? Czy w rzeczywisto...
Wydaje się, że nie ma nudniejszego miejsca niż biuro prawników, w którym wszyscy zatopieni w dokumentach studiują sztywne prawnicze formuły. Nic bardziej mylnego. W tej kancelarii adwokackiej namiętności biorą górę nad rozumem, nic nie dzieje się zgodnie z planem, a główna bohaterka często zaskakuje nie tylko świat, ale i samą siebie. Jeżeli doda się do tego temperamentnych klientów i ich niecodzienne sprawy, wyjdzie z tego przepis na historię, od której nie sposób się oderwać. Zwłaszcza, jeśli napisała ją Gabriela Gargaś.
Zagubiona i odnaleziona jesteś jak skarb. Hailie Monet ma niespełna piętnaście lat, gdy w wypadku samochodowym traci dwie najukochańsze osoby: mamę i babcię. Ze skromnego, ale pełnego miłości i ciepła domu trafia do luksusowej willi w Pensylwanii zamieszkanej przez pięciu władczych i zdystansowanych mężczyzn. Oni raczej chłodno przyjmują nastolatkę. Will, Vincent, Dylan, Shane i Tony to starsi bracia Hailie, o których istnieniu dziewczyna nie miała pojęcia. Tęsknota za ukochaną mamą, zagubienie w obcej rzeczywistości i brak zrozumienia ze strony rodzeństwa są trudne do udźwignięcia. I choć w nowym domu jest wszystko, o czym może marzyć nastolatka, prywatne liceum jest najlepsze w stanie, a stylowy mundurek i drogie ubrania leżą idealnie, Hailie czuje się...
Drugi tom opowieści o przodkach bohaterów sagi „Kobiety z ulicy Grodzkiej”. Korzenie zła i narodziny niewieściej siły w bezwzględnych czasach walki o życie, nadzieję i marzenia. Rok 1849. Podczas podroży poślubnej Magda spotyka kobietę, która przepowiada jej, że młoda doktorowa osiągnie swój cel, ale nie będzie szczęśliwa. Na razie jednak wszystkie marzenia się spełniają. Magda ma kochającego męża i własną aptekę. Małżonkowie podejmują jeszcze jedną ważną decyzję, która, jak się okaże, odmieni na zawsze ich życie. Mijają kolejne dekady, nad głowami Bernatów zaczynają zbierać się ciemne chmury. W mieście wybucha straszliwy pożar, a potem wszyscy zostają uwikłani w wydarzenia powstania styczniowego. Ale najgorsze dopiero przed nimi. Marze...
Nikt bardziej niż Tekla nie jest zaskoczony odmianą losu. Wygrana w Lotka, zakochany mężczyzna, świetna praca. Towarzyszący jej od lat pech przepadł, a w jego miejsce pojawiło się wreszcie szczęście. Zdaniem Dominiki, jej kuzynki i przyjaciółki, nikt bardziej od niej nie zasłużył na tę zmianę. Niestety, tylko ona wydaje się być tego zdania. Wokół – jak grzyby po deszczu – zaczynają wyrastać zazdrośnicy, uważający, że Tekla zabiera szczęście innym ludziom. Zawistni sąsiedzi, zawistne koleżanki z pracy i szefowa, która wierzy, że Tekla poluje na jej stołek, próbując podstawić jej nogę, a to jeszcze nie koniec. Tekla również zaczyna zauważać, że co jej los dopisze, to komu innemu zabierze, ale próba morderstwa? Czy to nie lekka przesada? Na sz...
Zbliża się koniec czternastego stulecia. Wbrew apokaliptycznym przepowiedniom Kraków ma ważne powody do świętowania. Oto królowa Jadwiga wreszcie spodziewa się potomka. Niestety, radość poddanych po kilku miesiącach zmienia się w wielki smutek i żal. Nad królestwem powoli zaczynają się zbierać ciemne chmury. Bezlitosny żywioł zmiecie wszystko, co napotka na drodze. Na szczęście nic nie jest w stanie zagrozić przyjaźni Amalii i Mildy. Czas płynie szybko, ich dzieci wchodzą już w dorosłość. Chociaż Małgorzata i Tomko różnią się od siebie jak ogień i woda, to wybory i życiowe ścieżki obojga okazują się bardzo podobne. Nadchodzi rok 1410 i pod Grunwaldem rozstrzygają się losy Królestwa Polskiego. Także dla Mildy coś się kończy i coś zaczyna. Le...
Podczas zimowej zamieci w ponurym rożnowskim zamku rozstrzygają się losy byłych dwórek królowej Jadwigi. Pięć lat później, w roku 1397, wydarzenia te zdają się już tylko odległym koszmarem. Zarówno Amalia, jak i jej litewscy przyjaciele założyli swoje rodziny i muszą się odnaleźć w nowych rolach. Węgierka jest teraz żoną młodego uczonego, który aktywnie uczestniczy w pracach przy odnowieniu krakowskiego Studium Generale, czyli Akademii. Milda staje się częścią bogatej kupieckiej rodziny. Tymczasem Varnas porzuca wojenne rzemiosło i osiada w nadanej mu przez króla podkrakowskiej wsi. Otaczający ją las skrywa prastarą tajemnicę, która na zawsze odmieni los jego rodziny. Lucyna Olejniczak urodziła się i mieszka w Krakowie. Z zawodu laborantka medyczna,...
Czy klątwa Hanki wreszcie przestanie unieszczęśliwiać kolejne pokolenia? Ostatni tom opowieści o kobietach z ulicy Grodzkiej. Mijają lata, dzieci Weroniki dorastają. Paweł, jej drugi mąż, jest najlepszym ojcem dla swoich pasierbów. Emilka studiuje romanistykę i pisze wiersze, Waldek, wieczny buntownik, mieszka i pracuje w Nowej Hucie, ale oboje nadal są ze sobą bardzo związani, jak w czasach dzieciństwa. Tak więc gdy Waldek, który w Neapolu odłączył się od wycieczki, by zostać we Włoszech, potem nagle zrywa kontakt z rodziną i przez długi czas nie daje znaku życia, to właśnie młodsza siostra, wtedy już znana autorka fascynujących powieści dla dzieci, jedzie go szukać. Śledząc skomplikowane losy brata, Emilka dociera aż na Sycylię, do krainy winorośl...
Drugi po Siostrach tom znakomitej sagi średniowiecznej Lucyny Olejniczak. Nadejście roku 1392 dla Amalii i Mildy oznacza początek nowego życia. Od tej chwili byłe dwórki królowej muszą sobie radzić same. Osiemnastoletnia Litwinka trafia do krakowskiego Kazimierza, gdzie roi się od przestępców. Mimo że jest całkowicie samotna i zagubiona, nie rezygnuje z walki o odzyskanie dobrego imienia. Tymczasem Amalia przybywa wraz ze swoim świeżo poślubionym mężem do jego zamku w Rożnowie. Ma nadzieję, że znajdzie tam nowy dom, jednak miejsce to staje się dla niej więzieniem. W czasie gdy młode kobiety muszą walczyć o przetrwanie, brat Mildy, Varnas, wciąż poluje na mordercę swojej rodziny, Czerwonego Diabła. Lecz wkrótce z myśliwego sam staje się zwierzyną, która w...
Losy potomków krakowskiego aptekarza Franciszka Bernata, a zwłaszcza silnych kobiet, które nie boją się klątwy rodzinnej. Lata 30. dwudziestego wieku. Matylda Borucka, córka Wiktorii Bernat, nie chce kontynuować rodzinnej tradycji. Nie interesuje jej prowadzenie apteki, pragnie zostać aktorką, Tragiczny wypadek matki sprawia, że dziewczyna dowiaduje się, iż nie jest córką mężczyzny, którego dotąd uważała za ojca. Antoni Borucki opowiada jej dramatyczną historię pierwszej miłości i brzemiennej w skutkach podróży młodej Wiktorii do Paryża. Matylda postanawia iść własną drogą i zrealizować swoje marzenia. I wtedy pojawia się ktoś, kto zapewnia, że pomoże jej zrobić karierę w filmie... Lucyna Olejniczak urodziła się i mieszka w Krakowie. Z zawodu labo...
Dalsze dzieje „przeklętej” rodziny krakowskiego aptekarza, Franciszka Bernata, losy jego potomków, a zwłaszcza silnych, radzących sobie z przeciwnościami życiowymi kobiet. Wiktoria, córka Franciszka Bernata, wyrusza do Paryża, by odnaleźć ukochanego. Jednak rodzinna klątwa znów daje o sobie znać, okazuje się, że Filip jest już związany z inną kobietą. Zrozpaczona dziewczyna wraca do Krakowa, gdzie przychodzi na świat jej córka Matylda. Wybucha pierwsza wojna światowa. Wiktoria wywozi dziecko na wieś, z dala od głodu i chorób szerzących się w mieście, a sama ucieka w pracę, aby zapomnieć o własnych niepowodzeniach. Niespodziewanie zły los się odwraca i wreszcie młoda kobieta może uwierzyć w swoje szczęście. Kiedy wojna dobiegnie końca i mężczyźn...
Piąta w cyklu powieść o klątwie, która wciąż ciąży nad rodziną. Jest rok 1957. Weronika, córka Matyldy, dopiero wkracza w dorosłość, a już musi dokonywać trudnych wyborów. Odbiją się one na jej całym późniejszym życiu. Przyjdzie jej walczyć o siebie i swoją rodzinę, tak jak robiły to Wiktoria i Matylda - kobiety z ulicy Grodzkiej. Jednak w odróżnieniu od nich zmuszona jest stawić czoło komuś, kogo wcześniej bardzo pokochała. W powojennej rzeczywistości wszystko trzeba zaczynać od nowa. Matylda straciła swoją aptekę, a Julek, były pilot RAF-u, jest teraz kimś podejrzanym dla nowej władzy w Polsce. Powracają postaci z przeszłości, a niektóre z nich odchodzą bezpowrotnie. Nie zmienia się tylko jedno, kobiety z ulicy Grodzkiej dalej potrafią sob...
Napisana z rozmachem opowieść udowadniająca, że ludzkie emocje niezależnie od czasów są zawsze takie same. Litwa, rok 1382. Ośmioletnia Milda cudem unika śmierci podczas napaści Krzyżaków na jej rodzinną wioskę. Zabrana do Wilna przez starszego brata, wojownika pogańskiego kniazia Jagiełły, uczy się od bratowej sztuki zielarstwa. W tym czasie jej rówieśniczka, niepokorna Amalia, wiedzie wygodne życie w węgierskiej stolicy Andegawenów jako dwórka i najbliższa przyjaciółka młodziutkiej królewny Jadwigi. Sielankę tę burzy tajemnica jej pochodzenia, wyjawiona przez umierającą w klasztorze matkę. Na pozór obie dziewczyny żyją w całkiem odrębnych światach, kiedy jednak córka Ludwika Węgierskiego niespodziewanie zostaje królową Polski i przybywa do Krak...
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro
Powiadomienie
