Kuchnia miłości

Mia i Tina to przyjaciółki, którym na prawdę trudno byłoby żyć bez siebie. Bratnie, pokrewne dusze wspierają się w każdym momencie życia. Obie nie wierzą już w miłość. Mia usiłuje przywrócić swoją egzystencję na odpowiednie, pożądane tory, a Tina samodzielnie wychowuje syna i raczej nie ma nadziei na wielkie, obezwładniające uczucie. Cóż jednak poradzić, jeśli strzała Amora uważa inaczej i postanawia dosięgnąć dwa samotne serca? Czy można pozostać obojętnym na taki dar od losu?

Podczas częstych zakupów, na które bohaterki wybierają się na targ, Mia otrzymuje niezwykły podarunek. Jeden ze sprzedawców ofiaruje jej pewien zeszyt z kulinarnymi przepisami. Nie jest to jednak zwykły notes z naprędce spisanymi wskazówkami, w jaki sposób przygotować danie. Pomiędzy składnikami kryją się miłosne, wzruszające historie. Kto jest ich autorem? Aby odpowiedzieć na to pytanie, Mia decyduje się na wyjazd do słonecznej Italii, by właśnie tam odkryć nie jeden sekret związany z kulinarnym zeszytem. Dla Tiny podróż do Włoch będzie wiązała się z rozpoczęciem nowego, niespodziewanego etapu w życiu.

Dziewczyny zakochują się w Italii. Wszystko, absolutnie wszystko, każdy skrawek ziemi, po której stąpają, uważają za cudowny. Czy zauroczenie krajem, wspaniałe chwile w nim spędzone, sprawią, że odważą się otworzyć serca na nagłe uczucie?

Fritzi Paul stworzyła moim zdaniem ładny wszechświat dla swoich bohaterów, zadbała o to, aby było im dobrze w życiu, a przez to, abyśmy i my podczas czytania czuli się po prostu sympatycznie, by otuliła nasze serca przyjemna kołderka. Jest to lektura na jeden, dwa jesienne wieczory, podczas których złaknieni jesteśmy ciepłych promieni słonecznych, śpiewu ptaków, błękitnego nieba. Z tą książką przejdziemy przez trudny dzień, zapomnimy o chandrze. Serdecznie polecam do czytania pod kocem :)

"Kuchnia Miłości" to książka pełna magii. Przeznaczona dla osób, które kochają romantyczne historie, nutkę tajemnicy i doceniających smakowite opisy. Kobiety w każdym wieku rozsmakują się w tej magicznej i urokliwej powieści.

Główna bohaterka książki - Mia, przestała wierzyć w miłość. Od ponad roku w jej życiu jest puste miejsce, które zwolnił Sebastian - przyjaciel głównej bohaterki. Brakuje jej też przyjemności z jedzenia, które dotychczas było jej miłością i pasją. Pewnego dnia, będąc na pchlim targu pozwala wcisnąć sobie w ręce ręcznie napisaną książkę kucharską. Pomiędzy przepisami, w tajemniczej książce, znajdują się również wzruszające opisy historii miłosnych z małej neapolitańskiej wioski, położonej gdzieś w górach. Główna bohaterka książki - Mia, jest zafascynowana opowieściami. Kto napisał tę cudowną książkę kucharską? Mia zainspirowana historiami szybko decyduje się na podróż do małej wioski w słonecznej Italii. Na wspaniałym Wybrzeżu Amalfitańskim, pod czujnym okiem mammy Rosy budzi się jej skrywany apetyt na życie. Czy Mia będzie gotowa aby dać miłości jeszcze jedną szansę? Czy dowie się więcej o autorze książki? I czy zazna w końcu upragnionego szczęścia?

Gdy czytałam "Kuchnię Miłości" autorstwa Fritzi Paul, nie mogłam oprzeć się wrażeniu, które zrodziło się w mojej głowie - chcę pojechać do Włoch! Autorka wspaniale opisuje Italię. Przedstawia jej najlepsze strony. Zachęca i rozsmakowuje w kulinariach Włoch. Jest w tej książce coś magicznego, wciągającego. Czytając opisy potraw, zapachów i smaków czułam je na podniebieniu. Z kolei opisy miłości rozgrywającej się na kartach książki przyprawiały o gęsią skórkę. Książka roztapia czytelnika i sprawia, że pochmurne wieczory nabierają ciepłego słońca Włoch. Powieść pozbawiona jest wymyślnych akcji i skomplikowanych dramatów. Poznajemy historię kobiety, która czuje olbrzymią miłość do kuchni, olbrzymią miłość, którą chciałaby przelać nie tylko na gotowanie, ale także na mężczyznę, który będzie w stanie dotrzymać jej kroku w życiu. Czy jej się to uda?

Największym atutem książki jest jej zaskakująca zawartość - możemy znaleźć w środku całą masę przepisów kulinarnych. Jest to coś cudownego i na swój sposób wyrafinowanego.

Polecam tę książkę z czystym sercem. 300 stron i litery średniej wielkości są miłym zwieńczeniem całości. Piękna okładka Ilony Gostyńskiej-Rymkiewicz nadaje książce miłego i przyjaznego wyglądu.

Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

„(…) Amore jest zawsze dla dwojga, nigdy dla jednej osoby. Nie jesteśmy stworzeni do tego, by być samotnym, pustym cannelloni” – te mądre słowa włoskiego szefa kuchni są chyba najlepszą radą dla wszystkich osób borykających się z miłosnymi dylematami. To również dowód na to, że niezależnie od niepowodzeń warto otworzyć się na miłość, warto kochać i być kochanym. Tymczasem bardzo często, reakcją na zranienie, jest zamknięcie się na nową znajomość, jest zamiana serca w twardy głaz i rezygnacja z wartościowej osoby w naszym życiu i z tego pięknego uczucia, jakim jest miłość.

Taką drogę obrała właśnie Mia, trzydziestopięcioletnia Niemka, zatrudniona w internetowym sklepie z butami. Po rozstaniu z Sebastianem nie dopuszcza do siebie myśli, że mogłaby się zakochać, zdecydowanie woli zatem seks bez zobowiązań i przelotne znajomości. Wszystko zmienia się wraz z niezwykłą książką, otrzymaną w prezencie od znajomego handlarza starociami. Stara książka kucharska, w której przepisom na wspaniałe włoskie potrawy towarzyszą również fascynujące historie, budzi w Mii nie tylko pragnienie przyrządzenia smakowitych dań, ale również tęsknotę za czymś nieokreślonym. Dlatego właśnie postanawia skorzystać z propozycji sprzedawcy i wraz z przyjaciółką wyrusza na Wybrzeże Amalfitańskie, do miasteczka, w którym Francesco rezerwuje kobietom pobyt.

O tym, jak gorące mogą być Włochy i jak zmysłowa jest włoska kuchnia przekonamy się w romantycznej powieści autorstwa Fritzi Paul. Książka „Kuchnia miłości”, opublikowana nakładem wydawnictwa Prozami, to wyjątkowa opowieść o bólu i lęku przed zakochaniem, o więzach rodzinnych, wzajemnej fascynacji oraz o odczuwaniu każdą cząstką naszego ciała. To nie tylko powieść dla tych, którzy kochają, ale również dla tych, którzy chcą być kochani, choć ta miłość budzi obawy. To również doskonała pozycja dla wszystkich smakoszy gustujących we włoskiej kuchni – znajdą oni na stronach książki nie tylko wiele kulinarnych inspiracji, ale i praktyczne wskazówki dotyczące gotowania.

Przenosimy się wraz z Mią i jej przyjaciółką Tiną do Fusco, by - posiłkując się przepisami zawartymi w książce oraz towarzyszącymi im opowieściami - przeżywać każdą nową znajomość i celebrować chwilę. Mia trafia pod opiekuńcze skrzydła Rosy, matki przystojnego handlarza, która odkrywa przed Niemką wspaniały świat włoskich potraw. Uczy ją nie tylko gotować, ale tym eksperymentom towarzyszą opowieści o członkach bliższej i dalszej rodziny, a także mieszkańcach miasteczka. Podczas gdy Tina coraz bardziej zakochuje się we Francesco, Mia nie tylko powoli wychodzi ze swej skorupy obojętności, ale coraz częściej myśli o przystojnym lekarzu, poznanym krótko przed wyjazdem. Czy jednak da sobie pozwolenie, by znów kogoś pokochać? Czy Mark okaże się na tyle wytrwały i zdeterminowany, żeby zdobyć serce Mii nawet bez jej zgody? A może ciepło włoskich serc, wspaniałe relacje, jakie nawiązała z rodziną Francesco przekonają ją, że miłość jest warta kompromisów, że jest warta ryzyka?

Na te wszystkie pytania możemy poszukiwać odpowiedzi we wciągającej powieści „Kuchnia miłości”. Lekka miłosna historia, oparta co prawda na schematach, ale przyciągająca uwagę włoskimi akcentami, plastycznymi opisami okolic i włoskich potraw sprawia, że zaczynamy tęsknić za słońcem, a już na pewno za miłością. Wraz z bohaterką uczymy się ufać, uczymy się czerpać z życia to, co najlepsze i smakować każdą chwilę. Szybko tocząca się akcja, rozterki głównej bohaterki, przystojni włosi i smakowite dania – to wszystko przyciąga do powieści niczym magnes i napełnia nasze serca słońcem, zaś żołądki …. pysznym antipasti, coniglio molto felice d`Antonio czy prova segreta d`amore di Teresa, na które to potrawy znajdziemy przepisy na końcu książki. Zatem smacznego!

"Kuchnię miłości" zakupiłam zachęcona okładką. Skojarzyła mi się z lekkimi lekturami o miłości. Nie zawiodłam się.

Autorka zgrabnie i szybko wprowadza nas w fabułę akcji. Poznajemy Mię, nieco oschłą, skrytą postać, która przestała wierzyć w miłość. Mia postanawia się wchodzić w związki, a poznanych mężczyzn traktuje przedmiotowo. Kiedy na jej drodze staje przystojny lekarz coś w niej delikatnie pęka, ale nie na tyle, aby zdecydowała się w nim ulokować uczucia.

Fritzi Paul cierpliwie przeprowadza bohaterkę przez wyboiste drogi jej serca, odsłania nam ją powoli, sprawiając, że czytelnik zaczyna rozumieć jej główny problem, ten, który sprawił, że się tak izoluje.

Książka jest przesympatyczna, bardzo spodobał mi się pomysł manuskryptu książki kucharskiej, która wędrowała do najbardziej potrzebujących osób i w nie całkiem tajemniczy sposób znalazła się w posiadaniu głównej bohaterki.

Polecam serdecznie osobom, które chcą się odprężyć i spędzić mile czas.

Mia jest kobietą, która po zakończeniu długotrwałego związku postanawia traktować facetów przedmiotowo, jako przygodę na jedną noc. Pewnego dnia budzi się na dachu mieszkania Marka, nie pamiętając szczegółów z poprzedniego wieczoru. Mężczyzna ten porządnie miesza jej w głowie, nie dając o sobie zapomnieć. Na pchlim targu bohaterka otrzymuje od znajomego starą księgę, z ręcznie pisanymi przepisami. Wraz z nią i przyjaciółmi wyrusza w podróż do Włoch.

Lubię zaczytywać się w lekkich, kobiecych powieściach, jednak tym razem zostałam pokonana. Nie mogłam przebrnąć przez ciągnącą się jak flaki z olejem fabułę. Całość składa się z nieskończonych opisów. Wielokrotnie łapałam się na tym, że odbiegam myślami daleko od historii, jednak orientowałam się, że po trzech czy pięciu stronach dalej wiem o co chodzi, mimo, że nie skupiałam się na tym co czytam. Nuda, nuda i jeszcze raz nuda. Zakończenie banalne i przewidywalne jak rytm wahała w zegarze.

Wszystko dookoła jest takie cudowne i wspaniałe, a życie toczy się niczym brazylijska telenowela. Nie ma osoby, która by nie lubiła głównej bohaterki, która jest nieporadna i chaotyczna. Do szału doprowadzało mnie zdrabnianie jej imienia z Mia do Miuś, tak jakby kreacja tej postaci była za mało słodka. Do tego romans z przystojnym (a jakże!) chirurgiem, dopełnia poziom słodyczy. Obawiam się tylko, że po przeczytaniu powieści podwyższył mi się poziom glukozy we krwi.

Doszukując się jakichkolwiek plusów przyznam, że jedyne co mi się podobało, to włoskie otoczenie i wątki kulinarne, które uwielbiam w literaturze. Szkoda, że zostały zepsute innymi kwestiami, na przykład dotyczącymi seksu głównych bohaterów. Czytając teksty typu: „Zaczął całować jej nogę, po czym wcisnął się nagi w jej pachwinę”, stwierdzam, że autorka absolutnie nie powinna brać się za erotyki.

Jeśli jesteście wytrwali, lubicie długie opisy, harlequiny pochłaniacie kilogramami, a telenowele oglądacie z zapartym tchem, to z całą pewnością jest to pozycja dla Was, choć ja osobiście poleciłabym ją bardziej mojej babci, aczkolwiek jeszcze bym się zastanowiła.