Filmowa adaptacja „Dziadów" Adama Mickiewicza
Oprócz podjęcia wątków literackich, na czele z ideami romantycznymi i walką narodowowyzwoleńczą z rosyjskim zaborcą, reżyser wkomponował w strukturę filmu motywy związane z XX-wieczną historią Polski: czasami II wojny światowej oraz powojennymi (panorama Warszawy z Pałacem Kultury i Nauki, tłumy Polaków podczas spotkania z papieżem Janem Pawłem II).
Okolice Wilna. W przeddzień Święta Zmarłych i prastarego, nocnego obrzędu Dziadów, w rodzinnym, zrujnowanym dworku zjawia się widmo Poety. Powrócił w strony swojej młodości, by raz jeszcze przeżyć wspomnienie romantycznej miłości do Maryli i dramatyczne wydarzenia związane z grupą wileńskich konspiratorów-patriotów. Na cmentarzu Guślarz rozpoczyna obrzęd Dziadów. W tłum wieśniaków, ludzi z różnych epok, wmieszał się Gustaw. Przychodzą kolejne zjawy: Pan, Dziewczyna, Dzieci... W mieście kozacki patrol dokonuje aresztowań młodych spiskowców. Poeta odwiedza chatkę Księdza, wspominając przy nim swą miłość do Maryli. Ksiądz rozpoznaje w przybyszu Gustawa – swego przybranego syna. Na Zamek Królewski w Warszawie zajeżdżają w powozach goście nowego Senatora. W celi wileńskiego więzienia Gustaw przeistacza się w Konrada. Świadkiem tej metamorfozy jest milcząca zjawa Poety. Pijany Senator śni swój koszmarny sen, w którym jawi mu się Imperator i diabły walczące o jego duszę. Wigilia w więzieniu wileńskim. Z cel wychodzą polscy patrioci: Żegota, Sobolewski, Jakub, Frejend i udają się wszyscy do celi Konrada. Salon w Zamku Warszawskim – miejsce spotkań urzędników, literatów, wojskowych i dam do towarzystwa. Na uboczu stoi grupka młodych Polaków zajętych patriotyczną dyskusją. Przy stolikach toczy się rozmowa o ostatnim balu u Nowosilcowa i nowinkach towarzyskich. Przybysz z Litwy opowiada historię wieloletniego więzienia Cichockiego. W drzwiach salonu zjawia się Poeta – przysłuchuje się opowieści o martyrologii Cichockiego. Cela Konrada. Jankowski śpiewa bluźnierczą pieśń. Więźniowie rozmawiają o poczynaniach Nowosilcowa na Litwie i swoich szansach podczas śledztwa. Jan Sobolewski opowiada o wyjeździe kolejnej partii kibitek wywożących ich kolegów na Sybir. Pozostawiony w samotności przez towarzyszy, Konrad rozpoczyna Wielką Improwizację. W celi pojawia się Poeta i podejmuje wątek Improwizacji. Słowom monologu rzucającego wyzwanie Bogu towarzyszą obrazy współczesnych, masowych zgromadzeń Polaków, sceny martyrologii i heroizmu Narodu podczas II wojny światowej. Do zemdlonego Konrada przychodzi Ksiądz Piotr z Kapralem. Ksiądz zaczyna odprawiać egzorcyzmy. Ksiądz Piotr ze swojej celi spogląda na warszawski Pałac Kultury. Rozpoczyna swą modlitwę do Boga o zaprzestanie rzezi polskich dzieci. W różnych miejscach kraju pojawia się symboliczna postać Pielgrzyma-Poety. Pani Rollison stara się o audiencję u Senatora Nowosilcowa w sprawie zwolnienia jej jedynego syna. Kobiecie towarzyszy Ksiądz Piotr, którego – po cynicznym odprawieniu Pani Rollison – Senator przesłuchuje. Bity i znieważony. Piotr prorokuje rychłą śmierć Doktora i Pelikana. Śmierć młodego Rollisona w Klasztorze Dominikanów. Bal u Senatora. Wincenty Pol i Bestużew dyskutują o sensie zabójstwa Senatora. Doktor ginie od uderzenia pioruna. Piotr spotyka Konrada prowadzonego na przesłuchanie i daje wskazówki, jak żyć na zesłaniu. Na cmentarzu uroczystość Dziadów zbliża się do końca. Uczestnicy wychodzą o wschodzie słońca; równiną sunie sznur kibitek wiozących zesłańców na Sybir. Jedna z nich wiezie Konrada, przy następnym nawrocie – Poetę ze śladami kuli na czole.
Nagrody:
• 1990 – Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową – dziedzinie filmu fabularnego (Tadeusz Konwicki)
• 1990 – Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową – w dziedzinie filmu fabularnego (Allan Starski)
• 1990 – Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową – w dziedzinie filmu fabularnego (Gustaw Holoubek)
• 1990 – Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową – w dziedzinie filmu fabularnego (Artur Żmijewski)
• 1989 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdynia – Nagroda Wojewody Gdańskiego
• 1990 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – Nagroda za drugoplanową rolę męską (Henryk Bista)
• 1990 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – Nagroda za muzykę (Zygmunt Konieczny)
• 1990 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – Nagroda za dźwięk (Mariusz Kuczyński)
• 1990 – Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – Nagroda Jury
• 1989 – Syrenka Warszawska - Nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP - w kategorii filmu fabularnego
• 1990 – Don Kichot – Nagroda PF DKF
• 1990 – Złota Taśma (przyznawana przez Koło Piśmiennictwa SFP) – w kategorii: film polski
Obsada: Gustaw Holoubek, Duch, Gustaw-Konrad
Reżyser | Tadeusz Konwicki |
Rok produkcji | 1989 |
Dystrybutor | Filmostrada |
Producent | Studio Filmowe Perspektywa |
Produkcja | polska |
Czas trwania | 129 minut |
Nośnik | DVD |
Dźwięk | Dolby Digital 2.0 |
Lektor | nie |
Dubbing | nie |
Napisy | angielskie |
Kod paskowy (EAN) | 5902115608339 |
Data premiery | 2020.02.06 |
Data pojawienia się | 2020.02.04 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.