Mapowanie bólu. Lektura - Spojrzenie - Afekt

Walter Benjamin (1892–1940) był niemieckim intelektualistą, pisarzem pochodzenia żydowskiego. Jego przedwcześnie zakończone życie (zmarł lub popełnił samobójstwo podczas ucieczki z Francji przed nazistami) zaowocowało obfitością pism, które złożyły się na Dzieła zebrane liczące kilka tysięcy stron. Główne jego teksty zostały już przetłumaczone na język polski, ale przekłady obejmują przede wszystkim teksty dotyczące filozofii kultury i autobiograficzne (jak Berlińskie dzieciństwo na przełomie wieków czy Dziennik moskiewski). W niniejszym tomie przedstawiono wybór pism Benjamina z dziedziny literatury. Tom obejmuje spektrum prac od czysto akademickich przez analizy międzywojennego stanu literatury w Niemczech, Francji i Rosji aż po własne utwory lit...

Ułożona przez Ryszarda Engelkinga księga listów przedstawia burzliwą historię chyba jedynej miłości Flauberta, która przypomina trwały związek – wobec Luizy Colet ten oddany sztuce samotnik zdobył się na maksimum tego, na co było go stać. Wyjątkowość tej relacji na tle innych, czysto seksualnych i przelotnych więzi, dla Gustawa oczywista, umyka jednak Luizie, która żąda niemożliwego: chce, aby Flaubert kochał ją w bardziej konwencjonalny sposób. Perswazje Gustawa, który stara się przekonać o swoim uczuciu, w serii oryginalnych analiz objaśnia swoje zachowanie i odpiera zarzuty o rzekomą oschłość, to jeden z dwóch wielkich tematów tej książki. Drugim jest Pani Bovary i praca nad nią, o której autor pasjonująco opowiada, dając wykład swojej estety...

„Kiedy rozpoczynam ze studentami rozmowę o tekście, razem wprawiamy słowa w ruch. Taka rozmowa ma jednak sens tylko wtedy, kiedy wcześniejsza lektura nas samych poruszyła, przeciwstawiła się nam, potrąciła jakąś istotną strunę, wyrwała ze stanu apatii. W przeciwnym wypadku nie warto zaczynać wykładu. Niniejszy tom jest zbiorem szkiców, w których starałam się zebrać refleksje będące pokłosiem moich spotkań z Szekspirem i z odbiorcami jego sztuk. Chciałam wydobyć w nich wątki teologiczne w twórczości angielskiego dramatopisarza. Pamiętałam przy tym, że on sam niezwykle starannie ukrywał swoje poglądy, niewątpliwie świadom kłopotów, jakie mogą wyniknąć z pytania o wiarę, jeśli pytającymi są dociekliwi inkwizytorzy albo śledczy Jej Królewskiej...

Jest to wędrówka wśród poetyckich znaczeń, skojarzeń w bogactwie literackiej tradycji, powiazań filozoficznych i teologicznych. Powolne rozgryzanie i smakowanie ziarnka kawy (jeśli ktoś ją lubi) ? tak można by określić analizę, jaką funduje nam Zarębianka ? wszechstronny i kompetentny przewodnik.Jaka teologia wyłania się z jej studium? Przeważa teologia nieśmiała, wydobywająca się ze zwątpienia, głęboko ukrytej tęsknoty, chwili przelotnego doświadczenia, a zatem taka, która jest głęboko zakotwiczona w ludzkiej egzystencji. Bywa ona także nawiązaniem do credo czy biblijnych tekstów, najrzadziej jednak jawi się jako owoc doświadczenia duchowego, dającego pewność. Niewątpliwie ta różnorodność duchowa i religijna analizowanych utworów sprawi, że cz...

Książka stanowi zbiór esejów poświęconych zagadnieniom z pogranicza literatury i filozofii. Przywołując wybrane dzieła pisarzy i poetów XX wieku, autor śledzi w nich różnorodne aspekty literackie, psychologiczne, kulturalne i społeczne, zawsze jednak bada je w kontekście filozofii. Sięga w tym celu po teorie Heideggera, Kołakowskiego, Tischnera i innych wielkich twórców myśli współczesnej. Ten filozoficzny klucz pozwala odnaleźć całkiem nowe znaczenia znanych dzieł, ukryte dotychczas przed badaczami literackich tylko tropów.

Z książki wyłania się kolejny, bardzo interesujący wizerunek Czesława Miłosza, któremu nieobce były religijne, metafizyczne i duchowe rozterki. To inne, nowe w jakimś sensie, spojrzenie na poetę przez pryzmat jego duchowości i struktury wyobraźni religijnej stanowi ciekawy portret na tle istniejącej literatury przedmiotu, w której zwracano uwagę na inne problemy badawcze. prof.dr hab. Stanisław Stabro Bliższe zapoznanie się z projektem Zofii Zarębianki pokazuje całkowitą oryginalność jej punktu widzenia. Nie interesują jej aspekty religijny i poetycki w oderwaniu od siebie – jak dotąd bywało. Ciekawi ją ich splot. Pisarstwo naukowe prof. Zarębianki koncentruje się na pograniczu tego, co poetyckie i tego, co metafizyczne. prof. dr hab. Krystyna Jakowska

Fałda. Leibniz i barok, jedna z ostatnich książek Gilles’a Deleuze’a, to fascynujące opracowanie filozofii Leibniza, napisane z oryginalnej perspektywy i wciąż zaskakujące bogactwem poruszanych wątków i wyprodukowanych pojęć. Jednego z nich, tytułowego pojęcia „fałdy”, Deleuze użył w swoim odczytaniu barokowego myśliciela, by podsumować własną filozofię bytu. Dusze, dzieła sztuki, ciała i psychiki nie są niezależnymi istotami, lecz wszystkie egzystują na tej samej płaszczyźnie immanencji, wpływając na siebie, będąc efektami relacji sił. Fałda to zakrzywienie tej płaszczyzny oddziaływań i intensywności, pofałdowanie samej materii, w wyniku którego powstają byty i podmioty – a także dzieła sztuki, piękno obrazów i harmonia muzyki. Nawią...

Książka Jeana-Claude'a Milnera wyrasta z dwóch źródeł: erudycji myśliciela wywodzącego się z tradycji seminariów Jacques'a Lacana oraz nieukrywanego szacunku dla dzieła francuskiego psychoanalityka. Dzieło jasne ukazuje nie tylko marszrutę myśli Lacana, ale także oryginalność podejścia metodologicznego leżącego u podłoża projektu Milnera. W tym znaczeniu, mimo ciągle szczątkowej obecności Lacana w Polsce, praca ta może mieć walory edukacyjne. Po pierwsze, odkłamuje fałszywy obraz autora seminarium o Skradzionym liście jako myśliciela mętnego. Po drugie, wpisuje go w kontekst współczesnych mu dyskursów nauk. Po trzecie, pozwala na syntetyczne ujęcie długiej i żmudnej pracy francuskiego psychoanalityka, myśliciela, mówcy i pisarza. Po czwarte wreszcie,...

Książki, które stoją w mojej Sebaldowskiej biblioteczce bardzo często odwołują się do obrazów wędrówki, podróży, poszukiwania, tropienia, chodzenia po śladach. Jakby myślenie o Sebaldzie i Sebaldem nie mogło być statyczne, jakby wymagało ruchu, przemieszczenia. Zebrane przez Przemysława Czaplińskiego i Katarzynę Kończal szkice odpowiadają na ten impuls, odszukując nowe ścieżki przez nieoczywiste, ruchome terytorium dzieła Sebalda, podkreślając zarazem, że po Sebaldzie, po doświadczeniu jego prozy, jesteśmy już gdzie indziej, wędrujemy inaczej. fragment recenzji prof. Magdaleny Heydel Polscy znawcy wnikają w twórczość Sebalda dogłębnie i wielostronnie. Niejednomyślni w odczytaniach tej prozy, uprzytamniają jej niejednoznaczność i niezwykłość....

Pierwsza wojna światowa zapoczątkowała kryzys tradycyjnie pojmowanej męskości: hekatomba spowodowana użyciem nieznanych wcześniej śmiercionośnych broni pozbawiła uczestniczących w niej mężczyzn aury bohaterów, cykliczne nawroty kryzysów gospodarczych pozbawiały pracowników poczucia godności, upowszechnianie się postaw konformistycznych osłabiało zamiłowanie do ryzykownych przygód. Postępy w dziedzinie równości płci, zdobycze feminizmu podważały odwieczne męskie przywileje i prawo do ich egzekwowania przemocą. Osiemnaścioro autorów analizuje na wielu płaszczyznach przyczyny, przejawy i skutki tego kryzysu.

Słownik odgłosów somatycznych odbiega od tradycyjnej słownikowej formuły ? jest opowieścią. Opowiadając o dźwiękach, opowiada o człowieku i jego stosunku do świata, przejawach jego obecności i sposobach komunikacji. Niepozorne i zazwyczaj ignorowane dźwięki ludzkiego ciała zgodnie z duchem antropologii codzienności stają się tu metaforami codzienności, jej interpretacjami. Wychodząc od realiów fonicznych, autor słownika sięga do etymologii nazw dźwiękowych. Wydobywa z niej semiologiczne i symboliczne sensy, których echa tropi w najnowszej literaturze polskiej. Ujawnia się jako wnikliwy czytelnik i odsłania jej ukryty, akustyczny wymiar. Tak znajduje sposób poruszania się po dotychczas mało znanych obszarach współczesnej filozofii i wiedzy o kulturze, syt...