Rozkosz

Drugi tom bestsellerowych Dziejów Polski pióra znakomitego historyka prof. Andrzeja Nowaka. Kontynuacja opowieści o burzliwych losach naszego kraju w okresie rozbicia dzielnicowego. Tom obejmuje okres od śmierci księcia Mieszka Starego w 1202 r. i objęcia władzy w Krakowie przez Władysława Laskonogiego, aż do końca panowania Władysława Łokietka w 1333 r. Autor w fascynujący sposób przybliża wysiłki zmierzające do odnowienia Królestwa Polskiego podjęte w XIII w. przez Henryka IV Probusa, Przemysła II i Władysława Łokietka. Śledzi ich wytrwałe starania, opisuje przemiany polityczne, cywilizacyjne i kulturalne na ziemiach polskich, ścieranie się wpływów niemieckich, czeskich, mongolskich i litewskich, wzrost i upadek sąsiadów Polski. Podobnie jak w poprzednim...

Kolejny tom historii Kościoła autorstwa jednego z najsłynniejszych i najchętniej do dziś czytanych pisarzy i historyków, Daniela-Ropsa, zaczyna się opisem życia i dzieła biskupa Hippony, którego myśl będzie przyświecać wiekom, a świętość pozostanie na zawsze wzorem. Kończy refleksją nad przełomowym okresem w połowie XI stulecia, kiedy to po sześciu wiekach wojen i podbojów zaczyna się kształtować w Europie wspólnota chrześcijańska (christaianitas). Kiedy to ludzie wierzący w Chrystusa uświadamiają sobie, że należą do jednej zbiorowości, jednocześnie nad przyrodzonej i ludzkiej. Okres ten to także początek niebywałego rozwoju kultury i kształtowania się zrębów ustroju feudalnego.

Wydana w dzień zamachu na redakcję „Charlie Hebdo” książka przedstawia wizję przyszłości inną niż wszystkie. Przed wyborami w 2022 roku życie Franҫoisa wyglądało zupełnie zwyczajnie – jako uznany w gronie specjalistów badacz twórczości Jorisa-Karla Huysmansa wykłada literaturę na Sorbonie. Życie upływa mu monotonnie na pisaniu kolejnych artykułów, prowadzeniu zajęć i przelotnych romansach. Kiedy wybory prezydenckie wygrywa kandydat Bractwa Muzułmańskiego, Mohammed Ben Abbes, Franҫois musi nieoczekiwanie przystosować się do nowej, obcej rzeczywistości.

Druga część Dziadów to właściwie pierwszy utwór w literaturze polskiej, który w tak dużym stopniu podejmuje temat życia i kultury zwykłych ludzi. Dramat czyni nas świadkami pogańsko-chrześcijańskiego obrzędu wspominania zmarłych. Dziady są świętem, podczas którego zgromadzeni zapraszają dusze zmarłych na poczęstunek i oferują modlitwę, by ulżyć im w pośmiertnej tułaczce. U Mickiewicza nie jest to jednak ani wierne odtworzenie rytuału, ani jedynie poetycki zapis ginących zwyczajów. Dla autora odtworzenie święta staje się wezwaniem do przemyślenia sposobu, w jaki rozumiemy świat. Na dodatek w wersji Mickiewicza od początku coś jest nie tak. Pojawiające się dusze odmawiają przyjęcia pokarmu i stopniowo zaczyna wydawać się, że żyjący właściwie...

Przezroczysta taśma klejąca, szerokość 1.9 cm, długość 10.0 m.

Trzeci tom opowieści o dalszych losach jednej z bardziej fascynujących postaci sagi o Thorgalu – pięknej i niebezpiecznej Kriss de Valonor. Swoją nową ziemską egzystencję wojowniczka zaczyna od spotkania z Brunhildą, córką króla wikingów Gustaafsona. Kriss pomaga jej w niebezpiecznej misji, jaką jest odnalezienie zaginionego berła – oznaki władzy królewskiej. Tylko jego posiadanie może uchronić króla przed złożeniem przysięgi wierności tajemniczemu pretendentowi do tronu wszystkich wikingów – królowi uzdrowicielowi Taliarowi Sologhonnowi... Jednak Kriss musi mieć się na baczności: ciążący na niej wyrok walkirii zakazuje jej zadawać śmierć jakimkolwiek żywym istotom. Jest tylko jeden warunek uchylenia wyroku: dokonanie czynu godnego królowej... Twó...

W dzisiejszych czasach narasta poczucie kruchości cywilizacji jako takich. Przeróżne wydarzenia na całym świecie – ataki terrorystyczne, gwałtowne przewroty społeczne, a nawet klęski żywiołowe – budzą w nas niepokojąco złowrogie odczucie. Czujemy je, ale nie potrafimy dać mu właściwej nazwy. Podejrzewam, że właśnie to poczucie rodzi tak powszechną nietolerancję, której doświadczamy wszędzie dookoła, i mam tu na myśli wszystkie stanowiska w politycznym spektrum. Wydaje nam się, że jeśli nie będziemy z całą mocą bronić własnego sposobu patrzenia na świat, to ów sposób może się rozpaść. Może gdybyśmy potrafili dać temu poczuciu kruchości i zagrożenia jakąś nazwę, nauczylibyśmy się tym samym lepiej z nim żyć. – Jonathan Lear Jonathan...

„Co to za czasy, kiedy rozmowa o drzewach jest prawie zbrodnią, bo zawiera w sobie milczenie o tylu niecnych czynach?” – to zdanie z wiersza Bertolta Brechta „Do potomków” stało się po 1945 roku powodem bodaj najdłuższej i najoryginalniejszej debaty w dziejach literatury niemieckojęzycznej. Zainspirowała do udziału całą rzeszę poetów, a ze względu na swoją formę nie ma sobie podobnych: dyskutanci mówią bowiem wierszem. Z wierszy zaś wynikła mapa dyskursów, jaką w ciągu kilku dziesięcioleci powojennych wyrysowali czytający Brechta poeci, między innymi ci, o których mowa w tej książce: Heiner Müller, Hans Magnus Enzensberger, Paul Celan, Günter Eich, Reiner Kunze, Erich Fried, Michael Krüger, Walter Helmut Fritz, Peter Huchel, Rudolf Peyer, Johannes...