Antony Hegarty, Brytyjczyk od początku lat 90. związany z nowojorską sceną muzyczną posiadł rzadki dar nawiązywania bardzo intymnego i osobistego stosunku ze swymi słuchaczami. Zapewne dlatego, że o miłości, empatii, swoich emocjach i marzeniach potrafi mówić bez skrępowania, i słowami, jakie wielu ludziom czującym podobnie nie przeszłyby przez gardło. No bo nie wypada tak się obnażać.W metropolitalnym, cynicznym Nowym Jorku, którego jednym z głosów jest Lou Reed, Antony zdaje się być odmieńcem, który w sposób totalny ignoruje istnienie wszelkiego rodzaju miejskich mód i póz, które są niezbędnym warunkiem uzyskania statusu "cool". Z tekstów, ciepłego i wibrującego głosu i sposobu kształtowania przez Antony'ego melodii emanuje jednak tak wielka szczerość, że jakoś wszystko nie tylko uchodzi mu na sucho, ale wzbudza podziw, szacunek i zwykłą ludzką sympatię. Tytułowy utwór z nowej EP-ki pilotuje wprawdzie mający się ukazać 11 października album "Swanlights", lecz - jak już wspomnieliśmy
Wykonawca | Antony And The Johnsons |
Dystrybutor | Sonic |
Rok wydania | 2010 |
Nośnik | CD |
Kod paskowy (EAN) | 883870058827 |
Data premiery | 2010.08.30 |
Data pojawienia się | 2021.01.25 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
W 2006 roku Antony Hegarty współpracował z filmowcem Charlesem Atlasem. Panowie przygotowywali występy Antony And The Johnsons, w których wzięło udział trzynaście modelek stojących w milczeniu na obracającej się plincie. Wszystko wzbogacały ogromnych rozmiarów ekrany, na których prezentowane były projekcje i wizualizacje. Klasyfikuję "Turning" jako najważniejsze dzieło w mojej karierze - mówi dziś lider formacji Antony Hegarty. Początek projektu Turning sięga kilku lat wstecz. Kiedy stworzyliśmy "Turning" w 2004 roku w Nowym Jorku, czułem jakby to była tajna historia, obnażająca nasze serca przed innymi, dzieląca się intymnością i niemal niewypowiedzianym doświadczeniem jako kobiety, feministki i w niektórych przypadkach, jako osoby transpłciowej. Późni...
Album Cut The World formacji Antony And The Johnsons to zbiór symfonicznych, koncertowych wykonań utworów pochodzących z czterech studyjnych płyt zespołu (Antony And The Johnsons, I Am A Bird Now, The Crying Light i Swanlights). Nagrany w Kopenhadze, przy udziale The Danish National Chamber Orchestra, Cut The World przynosi aranżacje przygotowane przez Nico Muhly`ego, Roba Moose, Maxima Mostona i samego Antony`ego. Ponadto na płycie znalazł się premierowy studyjny utwór tytułowy, będący jedną z nowych kompozycji Antony`ego stworzoną na potrzeby przedstawienia The Life And Death Of Marina Abramović (w reżyserii Roberta Wilsona, w którym występują Antony, Marina Abramović i Willem Dafoe). Na Cut The World znalazł się także fragment zatytułowany Future Feminism, będ...
Album Cut The World formacji Antony And The Johnsons to zbiór symfonicznych, koncertowych wykonań utworów pochodzących z czterech studyjnych płyt zespołu (Antony And The Johnsons, I Am A Bird Now, The Crying Light i Swanlights). Nagrany w Kopenhadze, przy udziale The Danish National Chamber Orchestra, Cut The World przynosi aranżacje przygotowane przez Nico Muhly`ego, Roba Moose, Maxima Mostona i samego Antony`ego. Ponadto na płycie znalazł się premierowy studyjny utwór tytułowy, będący jedną z nowych kompozycji Antony`ego stworzoną na potrzeby przedstawienia The Life And Death Of Marina Abramović (w reżyserii Roberta Wilsona, w którym występują Antony, Marina Abramović i Willem Dafoe). Na Cut The World znalazł się także fragment zatytułowany Future Feminism, będ...
Antony Hegarty w sposób niezwykle efektowny podsumowuje - albumem "Swanlights" - swą dziesięcioletnią karierę nagraniową, która w nieoczekiwany zupełnie sposób uczyniła go głosem ludzi "dotkniętych" nadmierną wrażliwością i bogatą emocjonalnością czy skłonnością do refleksji i zadumy, które to cechy totalnie kłócą się z duchem naszych zdyszanych, rozjazgotanych i nierzadko brutalnych czasów. Teoretycznie te wszystkie cechy, dobitnie manifestowane w refleksyjnej muzyce i tekstach przesyconych staroświeckim romantyzmem - z całym charakterystycznym dla tego nurtu bagażem egzaltacji - powinny skazać Antony'ego na dożywotni byt artysty niszowego, adresującego swą twórczość do niszowej publiczności. Na przekór logice, ta - jakby to określił Witold Gobrow...
Na tym drugim, dzisiejszym końcu czasu, jest przyjaźń, życzliwość i szacunek i - potwierdzona na płycie "I Am A Bird Now" - gotowość do współpracy ze strony nie tylko innych nowojorskich ekcentryków z East Village na Manhattanie o pomieszanej seksualności, jak Devendra Banhart (duet w "Spralling"), ale i tuzów muzycznej sceny miasta w osobach Rufusa Wainwrighta, którego głos słyszymy w utworze "What Can I Do?" i Lou Reeda, który śpiewa i gra na gitarze w "Fistfull Of Love". Dla pochodzącego z anglo-irlandzkiej rodziny robotniczej z Sussex Antony'ego Hegarty'ego była to długa droga, która wiodła z Anglii, przez Kalifornię, dokąd przybył w wieku 12 lat, aż do szczególnie gościnnego dla wszelkiej odmiany oryginałów Nowego Jorku, który w roku jego przybycia, 19...
W wywiadzie dla "The New York Times", opublikowanym na pięć minut przed ukazaniem się "The Crying Light", Antony Hegarty wyjawił źródło inspiracji swego nowego albumu: "Elizabeth Fraser jest cichą matką tego projektu. Ostatnią płytą Cocteau Twins była EP-ka 'Twinlights' z 1996 roku, a kończyła się ona słowami: 'Wciąż przejmuję się losem tej planety, wciąż czuję związek z naturą i swoimi marzeniami, mam przyjaciół, mam rodzinę, mam siebie. Wciąż mam siebie'. Gdy to usłyszałem, rozpłakałem się. Coś się we mnie zmieniło. Pomyślałem sobie, że najbardziej rewolucyjną rzeczą, jaką może zrobić człowiek - to mieć nadzieję. Tak działa kultura. To było ziarno, które dziesięć lat później wydało plon". Wydany zeszłej jesieni na EP-ce "Another...
Najpierw było szokujące odkrycie, że nie całkiem jest taki, jak inni dziecięcioletni chłopcy. Na tym drugim, dzisiejszym końcu czasu, jest przyjaźń, życzliwość i szacunek i - potwierdzona na płycie "I Am A Bird Now" - gotowość do współpracy ze strony nie tylko innych nowojorskich ekcentryków z East Village na Manhattanie o pomieszanej seksualności, jak Devendra Banhart (duet w "Spralling"), ale i tuzów muzycznej sceny miasta w osobach Rufusa Wainwrighta, którego głos słyszymy w utworze "What Can I Do?" i Lou Reeda, który śpiewa i gra na gitarze w "Fistfull Of Love". Dla pochodzącego z anglo-irlandzkiej rodziny robotniczej z Sussex Antony'ego Hegarty'ego była to długa droga, która wiodła z Anglii, przez Kalifornię, dokąd przybył w wieku 12 lat, aż do szczeg...
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro